واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: بورس و بازار - فعلا اقتصاد جاي نازكنارنجيها نيست
بورس و بازار - فعلا اقتصاد جاي نازكنارنجيها نيست
گروه اقتصاد: «ايشان در استفاده از اصطلاحات بسيار ماهر هستند.» شايد اگر سه دهه سابقه رفاقت ميان لاريجاني و نهاونديان نبود، رئيس پارلمان كشور نيز هيچگاه قدم به پارلمان بخش خصوصي نميگذاشت. شايد هم اگر نهاونديان يار دائمي لاريجاني نبود او هيچگاه فرصتي براي بيان ديدگاههاي سياسي خود ميان فعالان بخش خصوصي را نمييافت.
رئيس مجلس شوراي اسلامي عصر روز گذشته مهمان اتاق بازرگاني ايران شده بود تا باز هم رفاقت ميان او و محمد نهاونديان بيش از گذشته نمايان شده باشد. لاريجاني كلام خود را نيز با همراهي نهاونديان آغاز كرد و گريزي به سابقه رفاقت طولانياش با او زد. رئيس مجلس هشتم مهمان اتاق بازرگاني شده بود تا از جايگاه رئيس قوه مقننه به اظهار نظر پيرامون اقتصاد ايران بپردازد. لاريجاني به اتاق آمده بود تا دوگانه رئيس پارلمان بخش خصوصي و رئيس قوه مقننه را تكميل كرده باشد. آقاي رئيس گفتار خود را از جايي آغاز كرد كه خود سالها محل مناقشه ميان جناحهاي سياسي ايران بود. او به شكاف راست و چپ اشاره كرد و به سرعت بديل آورد كه نزاعهاي سنتي سه دهه گذشته ريشههاي اقتصادي داشته است. لاريجاني نه در تئوريسين سياسي كه در مقام رئيس مجلس شوراي اسلامي به ميدان بخش خصوصي آمده بود. او خود برآمده از خانوادهاي روحاني است و دامادي شهيد مطهري را نيز تجربه كرده است، از همين روي او بيش از سايرين از جدالهاي راست و چپ در دهه اول انقلاب آگاهي دارد: «آن زمان همين بحثهاي رقابت در اقتصاد، محلي براي اختلاف ميان سياسيون شد و از همينجا نيز راست و چپ شكل گرفت. تا جايي كه اطلاع دارم روحانيت هم از همان زمان قصد داشت تا به سمت رقابت و عدالت برود ولي شايد آن هنگام صداي رسايي نداشت.» او به جلسات شوراي اقتصاد در دهه 60 اشاره ميكند كه نمايندگان طيف راست كابينه به هدايت روحانيون جامعه مدرسين به ابراز عقيده در مورد چپروي كابينه ميپرداختند هرچند كه سرانجام ناكام باقي ماندند تا طيف ديگر چپ سياسي را شكل دهد و راست سنتي نيز رداي اصولگرايي به تن كند. لاريجاني به عدالت نيز چنين ميپردازد: «آنزمان هم همين بحث عدالت مطرح بود ولي شايد ديدگاهها به عدالت متفاوت تعريف شده بود. به هرصورت شايد امروز ديگر اين حرفها مصداقي نداشته باشد. اصلا همين شكلگيري راست و چپ نيز به اعتقاد بنده اصالت چنداني ندارد.» لاريجاني به صورت همزمان هم راستها را مورد نوازش قرار داد و هم چپها را اندرز داد. آقاي رئيس خود اكنون به تكاپوي راهاندازي حزبي سياسي افتاده است و از راهي جديد اطلاع ميدهد كه عدالت را نه مانند چپهاي دهه 60 و نه شبيه به راستهاي سنتي و نه حتي همراه با اصولگرايان عصر جديد تعبير نميكند: «عدالت مولفههاي خاص خود را دارد كه بايد آنها تعريف شود. اينكه عدالت را بدون مولفه تعريف كنند، چندان مقبوليتي ندارد. اكنون زمان آن فرارسيده كه عدالت را با مولفههاي دقيق تعريف كنند و براساس آن حركت شود.» عدالت لاريجاني هم چپ را نفي ميكند و هم راست را مينوزاد. اما شايد حزب او عدالت را با فلسفه اسلامي درآميزد و ساحتي جديد در سياست و اقتصاد كشور عرضه كند: «اسلام هم در همهجا به موضوع عدالت اشاره كرده و اتفاقا به بحث رقابت هم اشاره شده است.متفكرين اسلامي ميگويند كه هر انساني در ساخت خود قدرت رقابت را دارد. به همين جهت بايد مباني آن فراهم شود.» او به صورت سربسته به موضوع عدالت اشاره كرد كه بسياري به صورت مدام از آن دم ميزنند ولي جايي براي ابرازش نمييابند. شايد هنگامي كه آقاي رئيس خواهان ارائه مصداق عملي براي عدالت شده بود، يكسره اشاره به دولتي داشت كه سه سالي را به شعار عدالتمحوري به پايان رساند و مصداقي براي آن نياورد. او دهه 60 را به فراموشي سپرد تا در بخش ديگري از كلام خود به دولت تاخته باشد: «به صورت مشخص با طرحهاي زودبازده مخالفتي ندارم ولي بايد توجه داشت كه اين طرحها نميتواند جريان درستي را در اقصاد كشور ايجاد كند. وامهاي زودبازده نميتواند ستون اقتصاد كشور باشد.» او در حالي چنين ابراز عقيده ميكرد كه دولت نهم اساس فعاليتهاي اقتصادي خود را برمبناي بهرهگيري از همين وامهاي زودبازده استوار كرده بود. اما لاريجاني اينگونه به ناسازگاري با اين طرح ميپردازد هرچند كه هم او در جايي از كلام خود چنان سخن ميگويد كه ساخت دولت و مجلس را يكسان ميسازد: «شما به عنوان نماينده بخش خصوصي در اينجا حضور داريد و بنده به عنوان نماينده دولت.» شايد آقاي لاريجاني فراموش كرده بود كه او اكنون نماينده مردم در قوه مقننه شده و نمايندگان اتاق هم همراهان بخش خصوصي به شمار ميآيند. لاريجاني براي بخش خصوصي پيامي هم داشت: «اكنون دوره فشارهاي اقتصادي است. شايد كار كردن در اين دوران اصلا ساده نباشد ولي به طور حتم بايد اين را هم بدانيم كه سرمايهگذار نازك نارنجي به درد اين روزها نميخورد.» او اشاره به روزهايي داشت كه دامنه تحريمهاي اقتصادي همچنان گسترش مييابند: «اكنون فرش قرمز براي هيچكس پهن نشده است. فعاليتهاي اقتصادي در شرايط فعلي هم بدون ريسك نخواهد بود.» لاريجاني كلام خود را اينگونه پايان داد هرچند كه در ميانه اظهارنظرهاي خود مدام تكرار كرد كه پارلمان كشور مهيا شده تا با پارلمان بخش خصوصي همراهي كند.
پنجشنبه 20 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کيهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]