رنه اشپيتز

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: رنه اشپيتز
1 -زندگي اشپيتز در سال 1887 در وين تولد يافت و تحصيلات خود را در پزشكي در بوداپست به اتمام رساند . پس از آن تحت نظر فرويد به روان تحليل گري روي آورد . او در سال 1938 به آمريكا رفت ودر آنجا به عنوان طبيب, روان تحليل گر , استاد وپژوهنده به فعاليت هاي گوناگون دست زد. اشپيتز به بررسي تحول كودك در دو سال اول زندگي علاقه مند بود و پژوهش هاي خود را در محيط هاي عيني و بدون هيچگونه دستكاري نظير شيرخوارگاه, پرورشگاه , كانون هاي فرزند خواندگي و .... انجام مي داد . نظريه اصلي او در خصوص روابط شئي ( موضوعي) بود كه در كنار آن به آسيب شناسي روابط مادر- كودك و بيماريهاي رواني طفل و همچنين رواندرماني پيشگيري نيز علاقه داشت. 2 -تاثير فرويد بر اشپيتزاشپيتز در تمام طول عمر خويش , به اينكه فرويد استادش بوده است افتخار مي كرد و تاثير زيادي از او پذيرفته بود. اشپيتز در كتابش تحت عنوان از تولد تا نوپايي اذعان مي دارد كه اين كتاب كوششي است بر اساس تئوري روانكاوي زيگموند فرويد , تفكراتي كه من را به اين تحقيقات تشويق كردند. در سال 1905 توسط استادم در سه رساله درباره تئوري ميل جنسي منتشر گرديد. استاد در اين راه آن افكار خلاقانه اي را ارائه داده است كه زير بناي فعاليت و تحقيقات علمي شاگردانش در سالهاي بعد شده است بدين منظور , تئوريهاي استاد در اين راه تاييد , پياده و بكار برده شده اند. من اميدوارم توانسته باشم به روش مشاهده مستقيم و بر اساس تفكرات استادم زيگموند فرويد به نتيجه مطلوب رسيده باشم. 3- تفاوت اشپيتز با فرويد: روش پژوهش فرويد يك روش پس رويدادي است بگونه اي كه فرويد بر اساس مشاهدات انجام شده بر روي افراد بالغ , سعي درسازمان دهي مجدد گذشته افراد داشت و بدينوسيله تحول در دوران كودكي را توصيف مي كرد. اما اشپيتز با توسل به روش مشاهده مستقيم اطفال و يا بررسي هاي طولي و عرضي , سعي در شناخت روند تكامل طفل و كسب بينش در خصوص آينده فرد داشت. تفاوت ديگر با فرويد به تاكيد بيشتر اشپيتز بر روابط شئي و تحول آن ارتباط دارد. 4- مفاهيم عمده در نظريه اشپيتز : دو مفهوم عمده در نظام اشپيتز , نشانگر و سازمانگرها هستند. نشانگرها , رفتاري خاصي هستند كه تحول از يك مرحله به مرحله ديگر را نشان مي دهند . نشانگرها, آشكار كننده موجوديت سازمانگر ها هستند. از جمله نشانگرها مي توان به ترس از غريبه , دلهره هشتمين ماه و .... اشاره كرد.سازمانگرها, مفهومي است كه اشپتز از جنين شناسي به عاريت گرفته است . در واقع , اشپيتز الگوي پديد آيي بدني را به حوزه تحول رواني گسترش داده است . سازمانگرها, لحظات حساس تكاملي طفل هستند كه بوجود آمدن, شكل و زمان پيدايش آنها نقش مهمي در تكامل رواني طفل دارد. سازمانگرها, فرايندهاي رواني هستند كه بصورت مستقيم قابل مشاهده نبود و لازم است كه آنها را از طريق نشانگر ها رديابي كرد. 5- نظريه اشپيتز : نظريه اشپيتز مبتني بر ارائه مراحل پديدآيي روابط شيي است كه سه مرحله را در بر مي گيرد: 1- مرحله بدون موضوع يا مرحله بدون شي ( ناموضوعي ) 2- مرحله درراه موضوع يا در راه شي ( پيش موضوعي) 3- مرحله شي ليبيدوئي به معناي دقيق كلمه 5-1 مرحله بدون موضوع يا مرحله بدون شياين مرحله دوره زماني تولد تا 3 ماهگي را شامل شده و ويژگيهاي زير را در بر مي گيرد: فقدان هرگونه ادراك, فعاليت و كنش وري سازمان يافته ( بي تمايزي ) عدم تمايز جنبه رواني و بدني عدم درك محيط غفلت كودك از جهاني كه او را احاطه كرده و ناتواني در شناسايي شي ليبيدويي فقدان فعاليت رواني و در هم ريختگي و عدم تمايز حالات عاطفي طفل عدم تمايز بين قسمت هاي مختلف بدن شباهت با مرحله خود دوستداري نخستين فرويد: بنابر نظرفرويد , كودك در مرحله خود دوستداري نخستين ( مرحله وابستگي لمسي از ديدگاه آبراهام ) , نمي تواند پستان مادر را به عنوان يك چيز خوب درك كند بلكه آن را جزئي از بدن خويش مي پندارد. تحول كودك در اين مرحله به شرح ذيل مي باشد: كودك به محركهاي ناخوشايند با منشا» دروني ( نظير گرسنگي و تشنگي ) يا بيروني ( نظير سر و صدا, نور, دما و ...) كه از حد آستانه اي وي بالاتر مي روند, از راه يك فرايند برون ريزي ( فرياد و ...) واكنش نشان داده تا آرامش خود را بازيابد . در اين موقعيت , مادر با ارضا» نيازهاي دروني كودك ويا جدا نگهداشتن ويااز محرك هاي بيروني ناخوشايند, در تامين آرامش او سهيم مي گردد. اين محرك ها در ابتدا براي كودك ناشناخته هستند و به تدريج با افزايش رشد و رسيدگي , ظرفيت رواني ثبت محرك ها در او ايجاد مي شود. علاوه براين , رابطه متقابل مادر و كودك كه از يك زنجيره ناگسسته عمل - عكس العمل - عمل تشكيل شده , به وي كمك مي كند كه به نوعي كارآموزي بپردازد كه به هماهنگي , توحيد يافتگي و تركيب ادراك منتهي مي شود. در اين مرحله , پوزه يا ناحيه دهاني كودك اهميت ويژه اي دارد چه آنكه بوسيله اين ناحيه است كه كودك ادراك يك محرك بيروني مانند سرپستان يا پستانك را براساس همخواني آن با ارضاي سريع نياز تغذيه ( محرك با منشا» دروني ) بازشناسي مي كند. اين كام يافتگي در ميدان ديداري كودك به چهره اي وابسته مي شود كه اثر آن را در خاطر نگه مي دارد . حفره دهاني , سرچشمه دريافت هاي حسي و تجارب است. كودك با تغذيه شدن , سرپستان يا پستانك را در دهان خود حس مي كند و چهره مادر را مي بيند . اين دو ادراك همزمان , اعم از اينكه بر اثر تماس يا با فاصله تشكيل شده باشند, اجزا» كامل كننده تجربه واحدي هستند. اين دو نوع ادراك , يعني لمس دهاني ناپيوسته و ادراك ديداري پيوسته نامتصل, امكان گذار تدريجي از جهت يابي ازطريق لامسه به سوي جهت يابي ازطريق ادراك فاصله دارد را فراهم آورده و بدين تربيب است كه پايداري موضوعي و تشكيل شي در كودك آغاز مي شود. 5-2 مرحله پيش موضوعي يا مرحله درراه شياين مرحله دوره زماني 3 تا 6 ماهگي را شامل شده و ويژه گيهاي زير را در بر مي گيرد: كودك در اين مرحله , هنوز يك شخص را بعنوان شي ليبيدويي ادراك نمي كند و در راه تشكيل شي گام بر مي دارد. نشانگر و سازمانگر اين دوره پاسخ با لبخند است كه كودك به چهره هاي انساني اعم از آشنا يا نا آشنا لبخند مي زند . در واقع كودك به يك علامت و نه يك شي واقعي لبخند مي زند . علامت در اينجا ناحيه اي از چهره انسان شامل پيشاني , چشم و بيني است كه از روبرو در مقابل طفل قرار گرفته وداراي حركت باشد. اهميت ايجاد مرحله پيش موضوعي و نتايج استقرار آن به شرح ذيل مي باشد: كودك از درك محرك هاي دروني به سمت درك محرك هاي بيروني پيش مي رود. از آنجايي كه كودك مي تواند چهره هاي انساني را بازشناسي نمايد لذا ردهاي حفظي پديد مي آيند. تشكيل ردهاي حفظي حكايت از آن داشته كه دستگاه رواني به هشيار, نيمه هشيار و ناهشيار تقسيم شده است. كودك مي تواند براي مدتي اصل لذت را به سود اصل واقعيت در حالت تعليق قرار دهد. جدايي من و بن حاصل شده است و يك بن نوخاسته شروع بكار مي كند. ادامه دارد
پنجشنبه 20 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 5961]