شیمی و خون مصنوعی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: eMer@lD23-12-2009, 10:37 PMخون چیست؟ http://img.tebyan.net/big/1386/11/17056210359321222811618210432236719521933.jpg خون یک بافت گردش‌کننده متشکل از پلاسمای مایع و یاخته است. کار اصلی خون رساندن مواد تغذیه‌کننده (اکسیژن، گلوکز) و سازنده به بافت‌ها و برطرف کردن مواد اضافی و زباله‌ای (همچون دی‌اکسید کربن و اسید لاکتیک) از بافت‌های بدن است. به دانش بررسی خون، خون‌شناسی گفته می‌شود. خون بافت پیوندی تخصص یافته‌ای است که سلولهای آن در داخل ماده زمینه‌ای مایعی به نام پلاسما شناورند. حجم خون در یک فرد بالغ بطور متوسط 5 لیتر است. خون به واسطه گردش در داخل رگهای خونی اصلی، مواد غذایی و حرارت را در بدن توزیع کرده و اکسیژن و دی‌اکسید کربن را بین سلولها و ریه‌ها انتقال می‌دهد و مواد زاید حاصل از فعالیت سلولها را به ارگانهای دفعی می‌‌رساند. خون در محیط خارج از بدن منعقد شده و به صورت لخته در می‌آید و قسمت محلول آن به صورت مایعی زرد و روشن به نام پلاسما، از آن جدا می‌گردد. برای جلوگیری از انعقاد خون به منظور مطالعات خونی مقداری هپارین یا سیترات به آن افزوده می‌شود. از نظر حجمی حدود 55 درصد خون از پلاسما و 45 درصد آن از سلولهای خونی تشکیل شده است. خون‌شناسی یا هماتولوژی بسیار متنوع بوده و بیشتر درباره آزمایشهای اساسی خون، خونسازی، مطالعه انواع کم خونیها، اختلالات گویچه‌های سفید و خصوصیات پلاکتهای خون و انعقاد خون صحبت می‌کند. آزمایشهای اساسی خون جمع آوری خون خون مویرگی یا خون محیطی و خون وریدی برای آزمایشهای خون‌شناسی مناسب‌تر هستند. نمونه‌های خون وریدی، ارجح‌تر هستند ولی بسیاری از اندازه‌گیریها را می‌توان روی خون نرمه گوش و سطوح کف دستی نوک انگشت انجام داد. برای سنجشهای خون‌شناسی خون را به سرعت در لوله‌های محتوی یک ماده ضد انعقاد مناسب ریخته و آنها را باهم مخلوط می‌کنند و چند قطره از آن روی لام قرار داده و گسترش تهیه می‌کنند. هموگلوبینومتری هموگلوبین جز اصلی گویچه‌های سرخ بوده و پروتئینی است که وسیله انتقال اکسیژن و دی‌اکسید کربن است. هموگلوبینومتری اندازه‌گیری غلظت هموگلوبین در خون است. کم خونی که عبارت از کاهش غلظت هموگلوبین خون، شمارش گلبولهای قرمز یا هماتوکریت به زیر حدود طبیعی است حالت بسیار شایعی است که عارضه متداول خیلی از بیماریها بشمار می‌رود. روش "سیان مت هموگلوبین" و روش "اکسی هموگلوبین" و روش اندازه‌گیری محتوای آهن، مورد توجه است. هماتوکریت هماتوکریت یک نمونه خون، نسبت حجم گلبولهای قرمز به حجم کل خون است. هماتوکریت را ممکن است مستقیما به‌وسیله سانتریفوژ و روشهای ماکرو و میکرو اندازه‌گیری کنند و یا به صورت غیر مستقیم توسط دستگاههای اتوماتیک و از حاصلضرب MCV (میانگین حجم گلبولی) در شمارش گلبولهای قرمز بدست می‌آورند. شمارش سلولهای خون شمارش گویچه‌های سرخ، سفید و پلاکتها را به صورت غلظت سلولها در واحد حجم خون بیان می‌کنند. واحد حجم برای شمارش سلولی ابتدا بر اساس ابعاد خطی محفظه هماسیتومتر (شمارشگر سلولی)، میلیمتر مکعب بود. کمیته بین المللی استاندارد در خون شناسی، واحد لیتر را به عنوان واحد حجم پیشنهاد می‌کند. روش نیمه اتوماتیک برای اندازه‌گیری تعداد گلبولهای قرمز صحت بیشتری نسبت به روش دستی دارد. در شمارش کل گویچه‌های سفید خون، 6 نوع سلول طبیعی آن را از هم جدا نمی‌کنند. تهیه و رنگ آمیزی گسترش خون بررسی گسترش خونی بخش مهمی از ارزیابی خون‌شناسی را تشکیل می‌دهد. قابل اعتماد بودن اطلاعات به دست آمده از بررسی گسترش خونی بستگی زیاد به تهیه و رنگ آمیزی خوب گسترشها دارد. هنگام مطالعه میکروسکوپی می‌بایست توزیع سلولها یکنواخت، رنگ گلبولهای قرمز صورتی، رسوب رنگ روی سطح لام حداقل و رنگ لام یکنواخت باشد. سرعت رسوب گلبولی وقتی خون سیاهرگی که به خوبی مخلوط شده در لوله‌ای عمودی قرار داده شود، گویچه‌های سرخ به سمت ته لوله رسوب خواهند کرد. طول پایین رفتن سطح فوقانی ستون گویچه‌های سرخ در مدت زمان معین ERS خوانده می‌شود و چندین فاکتور مانند پروتئینهای پلاسمایی و فاکتورهای گلبول قرمز در آن دخیل هستند. ERS دارای مراحل و روشهای متفاوتی است. خونسازی در انسان گلبولهای قرمز، گرانولوسیتها، مونوسیتها و پلاکتها پس از تولد فقط در مغز استخوان تولید می‌شوند. ولی لنفوسیتها علاوه بر مغز استخوان و تیموس در اعضا ثانویه لنفاوی نیز ساخته می‌شوند. بیشتر سلولهای مغز استخوان پیش ساز سلولهای خونی هستند. سلولهای پیش‌ساز می‌توانند خود را تولید کنند و هم به سلولهای تمایز یافته‌تری تبدیل شوند. بافتهای خونساز اعضا یا بافتهایی که سلولهای خونی در آنها تولید می‌شوند را بافتهای خونساز می‌گویند. در جنین، سلولهای خونی در کبد و مغز استخوان ساخته می‌شوند. اندکی پس از تولد خونسازی در کبد متوقف شده و مغز استخوان و تیموس در ساختن سلولهای خونی دخیل هستند. کینتیک گویچه‌های سرخ تعادل بین ورود و خروج گویچه‌های سرخ از گردش خون باعث می‌شود همیشه مقدار نسبتاً ثابتی هموگلوبین در گردش خون باشد. ارزیابی خونسازی موثر و خونسازی غیر موثر و تخریب گلبولهای قرمز می‌توانند برای پی بردن به مکانیزم و علت کم خونی ضروری باشند. http://img.tebyan.net/big/1386/11/129312714283207174101170149191203137116248.jpg کم‌خونی‌ها اگر غلظت هموگلوبینها یا هماتوکریت کمتر از حد پایین 95 درصد فاصله مرجع برای آن سن، جنس و شرایط جغرافیایی (ارتفاع) شخص باشد، می‌گوییم فرد دچار کم خونی است. علل کم خونی در سه مقوله پاتوفیزیولوژیک قرار دارد: نقص در تولید گلبولهای قرمز، از دست دادن خون و افزایش تخریب گلبولهای قرمز (همولیزَ) که بیش از توان مغز استخوان برای جبران آن باشد. کم خونیها را بر اساس ریخت‌شناسی گلبولهای قرمز تحت عناوین ماکروسیستیک، نوروموسیستیک یا میکروسیستیک طبقه‌بندی می‌کنند که برای تشخیص افتراقی آنها مهم است. اختلالات گویچه‌های سفید بررسی کمی گویچه‌های سفید شامل شمارش کل گویچه‌های سفید (WBC) و شمارش نسبی و مطلق اشکال مختلف آنها است. اصطلاح لکوسیتوز به معنای افزایش کل گلبولهای سفید و لکوپنی به معنی کاهش کل گلبولهای سفید از حد طبیعی است. لوسمی، تکثیر یا تجمع بدخیمانه سلولهای سازنده لکوسیتها همراه یا بدون مشاهده در خون محیطی است. معمولاً لکوسیتوز یاخته‌های غیر طبیعی در گردش خون در بافتهای غیر خونساز نیز دیده می‌شوند. انعقاد خون توقف خونریزی به تشکیل توده پلاکتی اولیه و ایجاد لخته پایدار فیبرینی بستگی دارد. چگونگی بررسی و شناخت واکنشهای شیمیایی که از تحریک اولیه خونریزی تا تشکیل نهایی لخته پایدار موجب هموستازی می‌شوند بیشترین اهمیت دارد. بنابراین نخست باید از چگونگی وقوع طبیعی واکنشهای متوالی اطلاع حاصل نمود و بعد بر اساس فاکتور یا فاکتورهای خاص مسئول، نوع ناهنجاری را مشخص کرد...» منبع : ویکی پدیا eMer@lD23-12-2009, 10:39 PMخون چیست؟ اجزا و عملکرد در قسمت اول به بحث کلی راجع به خون، آزمایشهای اساسی، کم خونی و انعقاد خون پرداختیم. در این قسمت به بررسی اجزا و عملکرد خون می پردازیم. http://img.tebyan.net/big/1387/05/2362037037195203181013770772281871356183.jpg توصیف : همه سیستم گردش خون مهره داران،توسط رگهای خونی انجام می گیرد،چون خون در رگ های خونی جای گرفته است.و به سیستم گردش خون این مهره داران،گردش خون بسته گفته میشود.(برخی مهره داران دارای سیستم گردش خون باز هستند که فاقد رگهای خونی می باشند وخون مثل یک مایع اطراف سلولها شناور هست که به آن، همولنف گفته میشود) بدن انسان شامل 4 تا 6 لیتر خون میباشد ؛ مردها خون بیشتری نسبت به زنها دارند.واین به خاطر وجود تستوسترون بالاتر در مردهاست.(یک هورمونی که ویژگی ها وعملکردهای جنسی را تنظیم می کند،همچنین تحریک کننده تولید سلولهای قرمز خونی میباشد) پلاسما 55% خون را تشکیل میدهد،درحالی که 45%دیگر را سلولهای خونی تشکیل میدهند.سلولهای مختلف خون شامل گلبول های قرمز(اریتریوسیت)وگلبولهای سفید(لکوسیت) وپلاکت ها میباشد. پلاسما پلاسما اساسا از آب تشکیل شده(شامل مقدار زیادی آب هست)، آب ،91.1%از ظزفیت پلاسما را در بر گرفته است.عملکرد آب بعنوان یک حلال برای انتقال مواد دیگر می باشد. http://img.tebyan.net/big/1387/05/231821672107319158242282148791005081183.jpg پروتئین های پلاسما: 7%از پلاسما شامل پروتئین ها هست. تراکم بالای پروتئین ها باعث می شوند که از حرکت آب ،از خون به مایع میان بافتی جلوگیری شود.بدون این پروتئین ها ،آب مایل هست که به مایع میان بافتی نفوذ پیدا کند،ودر نتیجه ،سبب از دست دادن سریع حجم زیادی از خون خواهد شد. بیشترین پروتئین تشکیل دهنده ی پلاسما ،آلبومین هست. پروتئینی که در سفیده تخم مرغ هم وجود دارد.آلبومین موجود در خون چهار برابر آلبومین موجود در مایع میان بافتی (سیال آبکی که بین بافتها خارج از سلول والبته بین انهاست)هست.این غلظت بالای آلبومین در پلاسما ،در عملکرد مهم تراوش نقش دارد.(در بالا توضیح داده شد) سلولهای دیگری که در پلاسما وجود دارند ایمونوگلوبین ها وفیبروژنها می باشند. به ایمونو گلوبین ها ،آنتی بادی نیز گفته میشود که عملکردی درپاسخ ایمنی دارند.آنتی بادیها به باکتریهای مهاجم و دیگر میکروارگانیسم ها ،حمله می کنند؛ آنها را توسط سلولهای ایمنی نابود می کنند.فیبروژن پروتئینی هست که در شکل گیری لخته شدن خون نقش دارد. دیگر مواد تشکیل دهنده پلاسما: دیگر ترکیبات پلاسما،نمک ها ،مواد غذایی کوچک،آنزیمها ،هورمونها و مواد دفعی نیتروژن دار تولید شده،می باشد.این مواد با همدیگر1.5% پلاسما رو تشکیل می دهد. وجود نمک در پلاسما شامل:سدیم،پتاسیم،کلسیم،من� �زیم،یون کلر وبیکربنات می باشد. عملکرد این نمک ها در پروسه های مهم بدن می باشد.برای مثال:عملکرد کلسیم در انقباض ماهیچه هاست. عملکرد سدیم وکلر،وپتاسیم در ارسال پیام به سلولهای عصبی هست. و بیکربنات هم اسیدی یا بازی بودن را تنظیم می کند. این نمک ها الکترولیت نیز نامیده میشوند.یک ناتعادلی در این الکترولیتها که به خاطر کم آبی(از دست دادن آب) بوجود می اید،می تواند شرایط جدی نیاز به معالجه پزشکی(بیماری) را به همراه داشته باشد.خیلی از بیماری های گوارشی(معده و روده)مثل وبا، که باعث از دست دادن مقدار زیادی از این الکترولیتها در اثر اسهال خواهد شد.که باید با مصرف محلول آب ونمک مورد نظر جایگزین شوند. ماده های باقی مانده در پلاسما،عناصری هستند که درانتقال از یک مکان به مکان دیگر نقش دارند.برای مثال پلاسما شامل موادغذایی هست که بافتها را تغذیه می کنند. مواد غذیی کوچکی (نوترینت ها)که در پلاسما یافت شده اند،آمینو اسید(عناصر سازنده پروتئین)؛گلوکز ودیگر مواد قندی؛اسیدهای چرب وگلیسرول(اجزاء تشکیل دهنده لیپید ها یا چربی ها). علاوه بر این نوترینت ها،پلاسما دارای انزیم هایی می باشد یا پروتئین های کوچکی که در واکنش های شیمیایی نقش دارند، و همچنین هورمونهایی که از غدد به بافت ها انتقال داده شدند. مواد دفعی که از پروتئین های از کار افتاده بدست می آید نیز؛در پلاسما دیده میشود.خون این مواد دفعی رو از بافت های بدن به کلیه انتقال میدهد،جایی که در انجا از خون فیلتر می شوند وبه عنوان ادرار خارج می شوند. گویچه سرخ در بدن انسان قریب به 25 تریلیون (هزار میلیارد) گویچه سرخ وجود دارد که در حدود 4.8 تا 5.4 میلیون از آنها در هر میکرو لیتر (یک صد هزارم لیتر) از خون یافت می شوند. ساختار گویچه سرخ کاملا متناسب با وظیفه اصلی آن که انتقال اکسیژن ار شش ها به بافت های بدن است می باشد. گویچه های سرخ بسیار کوچک هستند (عرض آنها در حدود 6 نانومتر است) و شکل آنها شبیه قرصی است که در هر طرف آن فرورفتگی ای مشاهده می شود. اندازه بسیار کوچک آنها باعث می شود تا بتوانند حتی از میان کوچکترین رگهای خونی (مویرگ ها که قطری کمتر از 6 میکرومتر دارند) عبور کنند. علاوه بر این، اندازه کوچک آنها کمک شایانی به نفوذ اکسیژن از غشای پلاسمایی سلولهای خونی می کند، حال آنکه اگر اندازه آنها بزرگتر بود، میزان نفوذ اکسیژن به مراتب کمتر از این مقدار می شد (چون تعداد بسیار زیادی از گویچه های سرخ در خون وجود دارد، مجموع مساحت های جانبی آنها موجب مساحت جانبی کل بسیار بزرگی برای نفوذ اکسیژن می شود) شکل قرص مانند و فرو رفتگی های هر طرف این قرص نیز به نوبه خود باعث افزایش سطح جانبی ( و افزایش امکان نفوذ اکسیژن) می شود. http://img.tebyan.net/big/1387/05/0109911252078151133252163660202227102220.jpg انتقال اکسیژن گویچه های سرخ غیر عادی هستند بخا طر اینکه آنها شامل هسته یا میتوکندری نمی باشند؛ میتوکندری ساختمان سلولی هست که متابولیسم (جداسازی مواد مغذی که نیازمند اکسیژن می باشند) هوازی در آن صورت می پذیرد. در عوض گویچه های سرخ، انرژی خود را از طریق فرآیندهای متابولیکی که نیازی به اکسیژن ندارند بدست می آورند. نبود هسته و میتوکندری این امکان را به وجود می آورد که گویچه سرخ بدون تهی کردن بار اکسیژن خود وظیفه خود را انجام دهد و اکسیژن بیشتری را برای استفاده در بافت های بدن بجای بگذارد. مولکولی که اکسیژن را در گویچه های سرخ محصور می کند هموگلوبین نامیده می شود. هموگلوبین یک پروتئین بزرگ و کروی هست که شامل چهار زنجیره ی پروتئینی در اطراف هسته آهنی می باشد. هموگلوبین به طور متراکمی داخل گویچه سرخ قرار دارد. در واقع، هموگلوبین یک سوم (1/3) کل وزن گویچه سرخ را شامل می شود. هر گویچه سرخ تقریباً شامل 250 مولکول هموگلوبین هست. در شش ها، اکسیژن از طریق غشای سلول خونی نفوذ می کند و به هموگلوبین ملحق می شود. همین که خون در داخل بافت ها انتشار می یابد، اکسیژن ِداخل گویچه های سرخ، خارج شده و وارد بافت ها می شود. محصول زائد متابولیسم هوازی یعنی دی اکسید کربن به داخل گویچه های سرخ نفوذ کرده و به هموگلوبین می پیوندد. همین که خون بعد از یک گردش به شش ها برگشت، گویچه های سرخ بار دی اکسید کربن خود را تخلیه می کنند که پس از یک بازدم از شش ها خارج می شوند. این در حالی است که تنها %7 از دی اکسید کربن تولید شده توسط متابولیسم با استفاده از گویچه های سرخ برای بازدم به شش ها منتقل می شود. در واقع حجم زیادی از دی اکسید کربن به شکل بی کربنات که یک جزئی از پلاسما است منتقل می شوند. مرجع: Kathleen Scogna; “Blood”, Encyclopedia of Nursing & Allied Health eMer@lD23-12-2009, 10:43 PMخون چيست؟ در قسمت قبل با کليتي از خون و اجزاي مهمي از آن آشنا شديم. در اين قسمت به چگونگي تشکيل اين ماده حياتي بدن انسان و تعدادي از اجزاي ديگر آن مي پردازيم. تشکيل خون در بدن گويچه هاي سرخ خوني از ماده اوليه اي به نام سلول‌هاي پلاريپوتنت (pluripotent stem) در مغز استخوان هاي سرخ ساخته مي‌شوند. فرايند تشکيل گويچه هاي سرخ هموپوايسس (hemopoiesis) يا همتوپواييس (hematopoiesis) خوانده مي‌شود. در بزرگسالان هموپوايسس درون مغز استخوان‌هاي دنده، ستون مهره‌ها، قفسه سينه و لگن خاصره روي مي‌دهد. يک گويچه سرخ به طور متوسط تنها سه تا چهار ماه عمر مي‌کند. علت اين مدت زماني کوتاه عمر اينست که گويچه‌هاي سرخ دائما از ميان مويرگ‌هاي بسيار ريز عبور ِ همراه با فشار مي‌کنند که پس از مدتي منجر به صدمه ديدن و از بين رفتن آنها مي‌شود. گويچه‌هاي سرخ مصدوم و از رده خارج توسط سلول‌هاي فگسايتيک (phagocytic) منهدم مي‌شوند. فگسايتيک‌ها سلول‌هايي در کبد هستند که ديگر سلول‌هاي مرده را خورده و آنها را درون خود هضم مي‌کنند. بخش‌هايي از گويچه‌هاي مصدوم مثل ترکيبات آهن هموگلوبين براي استفاده مجدد در ساخت گويچه‌هاي سرخ جديد بازيافت مي‌شوند. http://img.tebyan.net/big/1387/05/447671115625522014587246914714242121147.jpg گويچه سفيد در بدن انسان تعداد گويچه هاي سفيد کمتر از گويچه هاي سرخ است. هر ميکرو ليتر از خون انسان حاوي 5000 تا 10000 گويچه سفيد مي باشد. تعداد گويچه هاي سفيد افزايش مي يابند البته زماني که بدن در حال دفع عفونت يا بيماري است. تعداد آنها تا زماني که سيستم ايمني حضور يک مهاجم خارجي را تشخيص دهد ثابت مي ماند. وقتي که سيستم ايمني فعال مي شود، مواد شيميايي که ليمفوکين ها (lymphokines) ناميده مي شوند باعث توليد گويچه هاي سفيد مي شوند. وظيفه گويچه هاي سفيد دفاع از بدن در مقابل تعرض عوامل خارجي مي باشد و آنها از جمله مؤلفه هاي اصلي سيستم ايمني هستند. گويچه هاي سفيد معمولاً در رگ ها گردش نمي يابند. و در عوض در مايع ميان بافتي و غده هاي لنفي يافت مي شوند. غده هاي لنفي از بافت لنفاوي تشکيل مي شوند و در نقاط استراتژيک بدن قرار مي گيرند. خون از طريق غده هاي لنفي ----- مي شود و گويچه هاي سفيد که در غده ها ظاهر مي شوند به سوي عوامل خارجي هجوم برده و آنها را از بين مي برند. انواع سلولهاي خوني سفيد بدن انسان شامل پنج نوع گلبول سفيد هست:مونوسيتها،نوتروفيلها،� �ازوفيلها،ائوزينوفيلها ولنفوسيتها. هرنوعي از گلبول سفيد ، نقش خاصي را در سيستم دفاعي بدن ايفا مي کند. زير ميکروسکوپ،در سيتوپلاسم سه نوع از گلبولهاي سفيد دانه هاي کوچکي ديده مي شود. اين سه تا ،نوتروفيلها ،بازوفيلها و ائوزينوفيلها هستند. به اين سه نوع گلبول با هم ،گرانولوسيتها گفته مي شود.اين دانه ها (گرانولها)ماده هاي شيميايي خاصي هستند که در مواقع پاسخگويي ايمني ،آزاد مي شوند. دو نوع ديگر گلبولهاي سفيد(مونوسيتها و لنفوسيها) ،فاقد اين گرانولها هستند که به عنوان لکوسيتهاي(گلبولهاي سفيد) آگرانولار(فاقد گرانول) شناخته شده اند. مونوسيتها که 3%تا8% از سلولهاي سفيد و نوتروفيلها که 60% تا 70% سلولهي سفيد را شامل مي شوند،فاگوسيتها ناميده مي شوند. http://img.tebyan.net/big/1387/05/21449382101895511821021181781318431200116.jpg آنها سلولهايي که شامل ميکرو ارگانيسم هاي خارجي مثل باکتري هستند را مي بلعند وهضم مي کنند. مونوسيتهاي موجود در سلولها ،ماکروفاژها هستند. ماکروفاژها مي توانند در يک مکان ثابت باشند .مثلا در مغز يا غده اي لنفي؛ يا مي توانند در محلهايي که به آنها نياز هست سرگردان باشند ،مثل مکان عفونت. نوتروفيلها خصوصيت دفاعي ديگري علاوه بر مونوسيتها دارند و آن آزاد کردن گرانولهاي ليزوزيم دار است؛ آنزيمي که سلولها را خراب مي کند. بازوفيل ها 0.5% تا 1% از کل گلبولهاي سفيد را در بر مي گيرند. و عملکرد آنها در بدن، در پاسخ گويي التهابي است. آلرژيها ، به خاطر چنين پاسخي به مواد بي ضرر ومشابه(مشابه موادي که براي بدن مضر هستند ، مي باشند .ولي ، بيگانه تلقي مي شوند. درنتيجه ،سيستم در برابر آن دفاع مي کند) ،مثل گرد و غبار و دانه گرده که در افراد حساس بوجود مي آيند. موقعي که بازوفيلها فعال مي شوند ماده شيميايي گوناگوني آزاد مي کنند که نشانه هاي خاص آلرژي(حساسيت) را بوجود مي آورند. به عنوان مثال، هيستامين باعث آبريزش بيني وجمع شدن اشک در چشم مي شود که به واکنش هاي آلرژي مربوط مي شوند. هپارين هم ماده اي ضد انعفاد خون است که منعقد شدن خون را کاهش مي دهد و جريان خون را به مکان التهاب که متورم شده است ،سوق مي دهد. ائوزينوفيلها که2% تا 4%از کل سلولهاي سفيد را در بردارد، به منظور خنثي کردن اثر هيستامين و ديگر ماده هاي التهاب کننده ،باور مي شوند. آنها همچنين باکترهايي که با سلولها درگير شده بودند را،فاگوسيته(بيگانه خواري) مي کنند. لنفوسيتها که 20% تا 25% از کل سلولهاي سفيد را شامل مي شوند به دو نوع تقسيم مي شوند: لنفوسيتهاي B و لنفوسيتهاي T نام اين لنفوسيتها از منشا آنها گرفته مي شود.لنفوسيتهاي T به خاطر تيموس ، T ناميده شده اند. تيموس اندامي است که در ناحيه بالايي قفسه سينه، جاي گرفته است که سلولها در آن بالغ مي شوند. و لنفوسيتهاي B به خاطر ناحيه اي از بدن پرندگان(bursa fabricus) که در آنجا سلولها بالغ مي شوند، ناميده مي شود. لنفوسيتهاي T نقش مهمي را در پاسخهاي دفاعي ايفا مي کنند. يک نوع از لنفوسيتهاي T ،لنفوسيتهاي کمک کننده مي باشد. زمانيکه با ماکروفاژي که ميکروارگانيسم خارجي را هضم کرده است،روبرو مي شوند، فعاليت در پاسخ ايمني را شروع مي کنند. نوع ديگر لنفوسيت T،سيتوتوکسيک (کشنده)ناميده مي شود که سلولهاي آلوده شده توسط ميکرو ارگانيسم هاي خارجي را مي کشد. زمانيکه لنفوسيتهاي B توسط لنفوسيتهاي T فعال مي شوند،(در اثر تقسيم لنفوسيت به پلاسما سل يا پلاسموسيت تبديل ميشوند)، پلاسموسيتها مقدار زيادي آنتي بادي(پادتن) ترشح مي کنند. همه سلولهاي سفيد خون در مغز قرمز استخوان بوجود مي آيند.هرچند، اينها از سلولهاي بنيادي لنفي موجود در مغز قرمز استخوان بوجود مي آيند. اين سلولهاي بنيادي در طحال،لوزه،آدنوئيد و گره هاي لنفي ،رشد پيدا ميکنند وبالغ مي شوند. http://img.tebyan.net/big/1387/05/149250741311821334317737239191123228133142116.jpg پلاکتهاي خوني پلاکتها سلول نيستند آنها تکه سلولهايي هستند که در انعفاد خون نقش دارند. تعداد پلاکتها در هر ليتر خون حدود 250،000 تا 400،000 مي باشد. منعقد شدن خون يک پروسه پيچيده است که با واکنش هاي آبشاري شکل(منظور شکل فرآيند)که در شکل گيري لخته خون نقش دارند،درگير است. پلاکت ها شامل ماده هاي شيميايي هستند که فاکتورهاي انعقاد ناميده مي شوند. اولين فاکتور انعقاد، توسط پروتئيني بنام پروترومبين آميخته مي شود اين واکنش پروترومبين را يه ترومبين تبديل مي کند. ترومبين متناوبا ،فيبرينوژن را به فيبرين تبديل مي کند. فيبرين، پروتئين رشته مانندي هست که سلولهاي خوني را ،که در محل جراحت خارج مي شوند،به دام مي اندازد. زماني که توده خون سخت مي شود، باعث ترميم شدن بريدگي مي شود. اين مراحل براي قسمت هاي نسبتا کوچک بريده شده پوست به کار مي روند. موقعي که بريدگي بزرگ باشد يا سرخرگي قطع شده باشد، از دست دادن خون شديد مي شود که کاهش فشار خون، از شکل گيري وترميم بريدگي ممانعت مي کند.به علاوه ، در بيماري ارثي به نام هموفيليا يک يا چند فاکتور در پلاکت ها وجود ندارند. اين اختلال حتي در بريدگيهاي کوچک، باعث خونريزيهاي شديد، مي شود. پلاکت ها محدوده زندگي کوتاهي دارند،آنها براي پنج تا نه روز قبل از اين که تغيير مکان بدهند زنده مي مانند. پلاکتها در مغز قرمز استخوان توليد مي شوند و� سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 739]