واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: فده رر سرانجام در ويمبلدون باخت "تثبيت سلطه «چپ دست اسپانيايى»
وصال روحانىرافايل نادال پيروزى يكشنبه شب خود بر روژه فده رر تنيسور برجسته و ۲۷ ساله سوئيسى در فينال ويمبلدون مهمترين گرند اسلم تنيس جهان را كه در پى مسابقه اى ۴ ساعت و ۴۸ دقيقه اى حاصل آمد، بزرگترين پيروزى عمرش خوانده، اما معتقد است فده رر بهترين تنيسور دنيا است و او هنوز به اين قهرمان مجرب نرسيده است.نادال ۲۲ ساله و چپ دست و اسپانيايى با پيروزى۴-۶ ، ۴-۶ ، ۷-۶ ، ۷-۶ و ۷-۹ بر فده رر در طولانى ترين فينال تاريخ ويمبلدون رؤياى حريف بزرگش براى كسب ششمين قهرمانى متوالى اش در زمين هاى چمن ويمبلدون را نقش بر آب كرد و پس از دو سال متوالى تحمل شكست در برابر فده رر در فينال همين تورنمنت، اولين قهرمانى اش را در آنجا كسب و آن را ضميمه ۴ قهرمانى پياپى خود در گرنداسلم اوپن فرانسه كرد. اين مى تواند كامل كننده يورش نادال به سمت فده رر به قصد گرفتن عنوان مرد اول تنيس جهان از دست اين رقيب ويژه بعد از ۵/۵ سال زمامدارى او در اين خصوص باشد. با اين حال نادال كه به آرامى ضعف هاى خود بر روى زمين هاى چمن را نيز رفع كرده و به نشانه آن يك هفته قبل از شروع ويمبلدون تورنمنت كويينز كلاب لندن را هم روى اين نوع زمين ها فتح كرده بود، مى گويد: «فده رر را هنوز شماره يك بدانيد. او ۵ بار متوالى در اينجا قهرمان شده است و من تازه براى بار اول است كه به اين عنوان رسيده ام.»* همچنان اولبه رغم شكست در يكى از بزرگترين و بهترين فينال هاى تاريخ ويمبلدون، فده رر همچنان در جدول جهانى تنيس مردان در جاى نخست مانده و براى دويست و سى و يكمين هفته پياپى چنين خواهد كرد. نادال نيز در اين جدول براى صد و پنجاه و پنجمين هفته متوالى در جايگاه دوم خواهد نشست و اينها را انتشار ليست جديد در ظهر روز گذشته (دوشنبه) روشن كرد.با اين وجود نادال پس از خرد كردن فده رر در فينال پيكارهاى اخير اوپن فرانسه و تبديل شدن به سومين مردى كه پاريس و ويمبلدون را به طور توأمان در يك سال برده است و بدل گشتن به اولين اسپانيايى فاتح ويمبلدون از سال ۱۹۶۶ به بعد (نفر قبلى مانولو سانتانا بود) در حال حاضر و در اين لحظه، بهترين و يا لااقل آماده ترين تنيسور دنيا نشان مى دهد.* قطع نوار طلايىفده رر تمامى ۶۵ مسابقه قبلى اش بر روى چمن را فتح كرده و به واقع ۶ سال بود كه روى اين نوع زمين ها نباخته و از ۲۰۰۳ به بعد هرگز در ويمبلدون سر تسليم فرود نياورده بود. از آنجا كه تلاش مجدد و تازه تنيسور مسلط زاده شهر باسل سوئيس براى فتح تك گرنداسلم قبضه نشده توسط وى (رولان گاروس) يك ماه پيش با قبول سومين شكست متوالى در برابر نادال با ناكامى همراه شد و باخت يكشنبه شب در پايان فينال بسيار طولانى امسال ويمبلدون ضميمه آن شده است، بايد پذيرفت كه ضربات روحى سنگينى به فده رر وارد شده و او اينك شرايط مساعد و عالى گذشته اش را به هيچ روى ندارد و نتايج امسال او بدترين كارنامه وى از سال ۲۰۰۳ به بعد محسوب مى شود.* تلاطم هاى روحىبه همين خاطر است كه نادال برد يكشنبه شب را احساس برانگيزترين و بهترين پيروزى عمرش خوانده است. او طى ديدارى كه چند نوبت و در حساس ترين لحظات به دليل ريزش باران قطع و دچار وقفه شد تلاطم هاى روحى متعددى را تجربه كرد و پيش از آن كه كار را تمام كند، ۳ «مچ پوينت» (امتياز آخر بازى) را به هدر داد، ولى بعد از قطعيت پيروزى اش از اسكوربورد بالا رفت ! و به سمت سكوها دويد و با وابستگانش به شادمانى مشترك پرداخت.فده رر شانس ها و لحظات لازم را براى كسب پيروزى و برگرداندن نتيجه داشت و به عنوان مثال ۱۳ بريك پوينت به دست آورد، ولى فقط از يكى از آنها سود جست و ۵۲ ضربه اشتباهى زد، بدون اين كه در لحظات نواختن آنها تحت فشار مفرط باشد، حال آن كه نادال در اين گونه ضربات از ۲۷ مورد فراتر نرفت. هميشه گفته شده بود كه نادال مثل ساير اسپانيايى ها از بازى روى چمن خوشش نمى آيد و روى آن راحت نيست اما او كه متخصص بازى روى زمين هاى خاكى است، ديروز گفت: «بازى روى چمن را دوست دارم. درست است كه در برخى زمان ها مانند دقايق عالى سرويس زدن حريفان تان كارى روى اين نوع زمين ها از دست تان برنمى آيد، اما به هر حال زمين هايى هيجان برانگيزهستند و مسابقه بر روى آن شيرينى مضاعفى دارد.»اداى احترام به بازندهفينال استثنايى امسال ويمبلدون به خاطر تأخير هاى مرتبط با ريزش باران پس از ساعت ۲۴ يكشنبه شب (به وقت تهران) پايان گرفت و دو وقفه بالنسبه طولانى، يك بار در شرايطى كه ست سوم جريان داشت و فده رر ۴-۵ از حريف پيش بود و مرتبه دوم در زمان تساوى ۲-۲ در ست پنجم حادث شد و شايد به خاطر همين مسائل بود كه نادال ديروز به رقيب قدرتمند خود كه براى دوازدهمين بار طى ۱۸ ديدار رودررو مغلوب حريف اسپانيايى خود شد، دلدارى داد و چون خودش دو فينال قبلى ويمبلدون را به فده رر باخته بود، گفت: «من مى فهمم كه باختن فينال ويمبلدون چه حس و حالى دارد و چقدر سخت و تلخ است. بايد تأكيد كنم كه او قهرمان بزرگى است و چه بازنده و چه برنده آرامش و متانت خود را حفظ مى كند. من و او دوستان نزديك يكديگر نيستيم اما هميشه براى او احترام زيادى قائل بوده و وى را تحسين كرده ام. او مى توانست شايسته قهرمانى مجدد باشد و به همين سبب است كه حس مى كنم پيروزى ام بر چنين رقيبى، بيش از حد بزرگ و مهم است.»* فده رر: نادال بهتر بودفده رر پذيرفت كه در اين روز خاص، نادال بهتر از او كار كرده است. مردى كه اگر مى برد ركورد ۵ پيروزى متوالى خودش و بيورن بورگ سوئدى در ويمبلدون را مى شكست، گفت: «هر كارى را كه بگوييد و هر سيستم و ضربه اى را كه تصور نماييد، امتحان كردم، اما نشد. رافا سزاوار كسب اين عنوان است و عالى بازى كرد. جاى افسوس دارد كه برنده نشدم، اما سال بعد براى اين مهم برمى گردم.»پيشتر گفتيم كه اين طولانى ترين فينال تاريخ ويمبلدون بوده است و حد نصاب قبلى ۴ ساعت و ۱۶ دقيقه بود كه جيمى كانرز امريكايى صرف پيروزى در برابر هموطنش جان مك انرو در ديدار فينال سال ۱۹۸۲ كرد. با اين حال نسل جوان فعلى فينال يك ربع قرن پيش را به ياد نمى آورد و حتى مطبوعات پرسابقه بريتانيا فقط از قهرمانان روز مى نويسند. ديلى ميل ديروز تيتر زد: «روژه كنار برو، رافا سلطان جديد ويمبلدون است.»* غيرقابل كنترلبا اين حال ديلى ميل مثل «ديلى تلگراف» و ساير روزنامه هاى انگليسى (و جهان) اعتراف كرد كه رقابت پاياپاى اين دو تنيسور عالى باعث رسيدن ورزش تنيس به سطوحى بالاتر و غنى تر شدن اين رشته ورزشى گشته و پيكارشان از بزرگترين مبارزات ورزشى دوران معاصر است. تلگراف اين را بهترين فينال تاريخ ويمبلدون، شروع عصر نادال و تثبيت اين «چپ دست قدرتى و فنى» بر تارك تنيس جهان توصيف كرده و آورده است: «مى توان روى زمين مركزى ويمبلدون هم براى مصون ماندن از باران سقف و حفاظ كشيد اما نمى توان راهى براى مهار و كنترل استعدادهاى غيرمتعارف اين دو تنيسور يافت. دو تنيسورى كه يكى از ديگرى بهترند!
سه شنبه 18 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]