تحرك طالبان؛ هشدار به غرب و مردم منطقه

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: تحرك طالبان؛ هشدار به غرب و مردم منطقه

در دو سه هفته اخير افغانستان شاهد تحولات و تحركات چشمگيري بود كه در 5-6 سال گذشته يعني از زمان حمله آمريكا و هم‌پيمانانش به افغانستان در سال 2001 بي‌سابقه يا كم‌سابقه است. از يك سو كنفرانس بازسازي افغانستان با حضور نمايندگان بيش از 80 كشور و سازمان بين‌المللي در پاريس تشكيل شد. كنفرانسي كه در آن حامد كرزاي رئيس جمهور افغانستان به خاطر نشستي در استقرار ثبات و امنيت در افغانستان و مذاكره با گروه‌هاي غيرموجه و بدون هويت مورد انتقاد دوستان غربي‌اش قرار گرفت و درخواست كرزاي براي دريافت كمك 50 ميليارد دلاري بازسازي افغانستان براي 5 سال آينده بخاطر عواملي از جمله فساد مالي و اقتصادي كه در دولت افغانستان وجود دارد مورد موافقت قرار نگرفت و تا ميزان بيست ميليارد دلار كاهش يافت. اگرچه در كنفرانس مشابه كه در سال 2002 براي بازسازي افغانستان در توكيو تشكيل شد، بسياري از كشورها به تعهدات مالي خود عمل نكردند و همين موضوع يعني عمل نكردن به تعهدات، دليلي شد براي پاسخ كرزاي به منتقدين دولتش در مورد افزايش كشت خشخاش و توليد مواد مخدر. كرزاي اظهار داشت: وقتي شما كمك نمي‌كنيد چگونه انتظار داريد كشت خشخاش ريشه‌كن شود.‌

البته هم انتقاد غربي‌ها از عدم ثبات و امنيت و افزايش كشت خشخاش در افغانستان انتقاد بيهوده‌اي است و هم پاسخ آقاي كرزاي پاسخي نامناسب. مشكلات افغانستان در اشغال نظامي به بهانه مقابله با تروريسم و دولت وابسته و برخاسته از اشغال نظامي نهفته است.‌

اشتباه استراتژيك آمريكا و غربي‌ها بعد از 11 سپتامبر 2001 اين بود كه تصور كردند با حمله نظامي و اشغال سرزميني و سرنگوني طالبان، تروريسم مورد ادعاي غرب ريشه‌كن مي‌شود، غرب تصور كرد كه تشكيلات طالبان ساختماني است كه در آن تعدادي از افراد كمين كرده‌اند و با بمباران ساختمان هم طالبان معدوم مي‌شوند و هم طالبانيسم. آمريكا و هم‌پيمانانش غافل بودند كه تفكر طالباني ريشه در بسياري از مسائل اقتصادي - فرهنگي - تاريخي - اعتقادي - اجتماعي و سياسي افغانستان دارد و اگر از توجه به آنها غفلت شود، نتيجه اين مي‌شود كه بعد از 6 سال، ناامني سراسر افغانستان را فرامي‌گيرد، فساد مالي و اقتصادي تبديل به يك معضل مي‌شود و آقاي كرزاي موردانتقاد دوستان غربي‌اش قرار مي‌گيرد.

از سوي ديگر، يك مؤسسه تحقيقاتي آمريكايي بنام اعلام كرد مأموران اطلاعاتي پاكستان و نيروهاي شبه‌نظامي دولتي اين كشور، به آموزش شورشيان طالبان مي‌پردازند و اطلاعاتي در مورد تحركات سربازان آمريكايي در افغانستان در اختيار آنها قرار داده‌اند. مؤسسه به دولت آمريكا هشدار داد اگر مخفيگاه‌هاي طالبان در پاكستان از بين نروند آمريكا با عواقب فلج‌كننده و طولاني مدت در افغانستان مواجه خواهد شد.‌

در پي گزارش فوق، هواپيماهاي آمريكايي بعضي مناطق مشكوك خاك پاكستان را بمباران كردند. بمباران، موجب اعتراض دولت پاكستان و افزايش تنفر مردم پاكستان نسبت به آمريكا شد. آمريكا با تكرار اشتباهاتي كه نمونه آن را در افغانستان انجام داد، يعني بمباران مناطق مسكوني و حمله به خاك يك كشور مستقل، مردم پاكستان را در حمايت از طالبان جدي‌تر و در مخالفت با آمريكا مصمم‌تر كرد.

از ديگر حوادث بي‌سابقه، حمله گسترده و برنامه‌ريزي شده و تأثيرگذار نيروهاي طالبان به زندان شهر قندهار بود. اين حركت كه نمايانگر حضور فعال و پرطرفدار طالبان در جنوب افغانستان است، موجب فرار حدود 400 تن از نيروهاي طالبان شد كه در ميان آنها بسياري از سران اين گروه نيز قرار داشتند. حادثه زندان قندهار ضربه شديدي به حيثيت امنيتي دولت كرزاي، نيروهاي آمريكايي و ناتو زد، آسيب‌پذيري آنها را در جنگ فرسايشي نشان داد و ضعف سيستم‌هاي اطلاعاتي و امنيتي افغانستان را كه تحت كنترل آمريكا و غرب است، برملا ساخت.‌

متعاقب آن، آقاي كرزاي پاكستان را مورد تهديد قرار داد، مشخصاً نيروهاي دولتي افغانستان در وضعيتي قرار ندارند كه به مقابله با ارتش مجهز و مجرب پاكستان برخيزند. به نظر بسياري از كارشناسان نظامي و صاحب‌نظران سياسي، كرزاي به تحريك آمريكا چنين تهديداتي كرد. اين تهديد البته نمي‌تواند در بهبود روابط كابل - اسلام‌آباد موثر باشد و برعكس امنيت منطقه را مورد تهديد قرار مي‌دهد و به بي‌ثباتي در اين منطقه پرتنش كمك مي‌كند. در زنجيره حوادث مهم چند هفته گذشته، مي‌توان به تصرف مناطق استراتژيك در نزديكي قندهار توسط نيروهاي طالبان اشاره كرد. مناطقي كه هم به خاطر دارا بودن باغهاي انگور و انار از جنبه اقتصادي حائز اهميت هستند و مي‌توانند منبع درآمد فراوان براي قندهار باشند و هم از نظر نظامي مي‌توان از اين منطقه به راحتي حملات گسترده به قندهار را تدارك ديد.

بنا به گفته سخنگوي نيروهاي ناتو، ‌

مجموعه حوادث هفته‌هاي اخير به خوبي آشكار مي‌سازد كه راهكارهاي نظامي آمريكايي‌ها و ناتو در افغانستان، توام با موفقيت نيست و اگر 20 ميليارد دلار اهدايي به جاي اختصاص يافتن بازسازي، دوباره مورد سوءاستفاده مالي دولتمردان قرار گيرد، فقر بيشتر را براي مردم افغانستان به بار خواهد آورد و اختلاف طبقاتي، زمينه را براي رشد مجدد جنگجويان طالبان فراهم خواهد كرد.‌

حمله نظامي به افغانستان و افزايش ناامني و بي‌ثباتي منطقه، مي‌تواند تجربه خوبي براي آمريكايي‌ها، نيروهاي ايساف و مردم منطقه باشد.‌

از يك سو غرب بايد حملات نظامي و اشغال سرزميني را از برنامه‌هاي راهبردي خود حذف كند و از ديگر سو، مردم منطقه بايد امنيت و ثبات را در سايه مفاهمه و همزيستي جستجو كنند و به نيروهاي فرامنطقه‌اي چشم اميد ندوزند.

‌

دوشنبه 17 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 164]