رجب ماه خدا براي پركشيدن به عرش كبريايي است

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: رجب ماه خدا براي پركشيدن به عرش كبريايي است
ماه رجب به اندازه‌اي با اهميت است كه گويند هر آنكس كه اين ماه مبارك را درك كند و عبادت‌هاي خاص آن را به جاي آورد همانند روزي كه از مادر زاده شد، از تمامي گناهان پاك خواهد شد.

رجب نامي است بهشتي، نام نهري در بهشت كه از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است از اين رو هر كه خود را از آلودگي‌ها و گناهان پاك كرده و از فوايد اين ماه بهره مند شود گويي همانند آن نهر، جان و روح خود را پاك و مطهر ساخته است.

آغاز ماه رجب در حقيقت نويد بخش تولد و زندگي دوباره براي عاشقان معبود است ماهي كه فصل جديدي را در كتاب زندگي آنانكه به دنبال معشوق واقعي هستند مي‌گشايد و عطر دل انگيز نيايش در تمامي لحظه‌هاي اين ماه پربركت، جان و دل را نوراني كرده و راه يافتگان به درگهش را قدمي به عرش كبريايي نزديك مي‌كند.

فرشتگان نيز در اين ماه به شور و شعف مي‌پردازند و درباره مومناني كه حقيقت ماه رجب را دريافته‌اند اينگونه ندا سر مي‌دهند: خوشا به حال رجبيون، خوشا به حال آنان كه والايي ماه رجب را دريافته اند، خوشا به حال آنان كه از بركت ماه رجب نصيبي اندوخته اند.

پويندگان طريق بندگي و سلوك، با آغاز ماه رجب، با دست يازيدن به درگاه رحمت الهي در صدد تزكيه نفس و روح خود برمي آيند تا خود را براي ورود به ماه ميهماني خدا رمضان و درك حقايقي هر چند اندك از ليله القدر آماده كنند.

ائمه اطهار (ع) همواره به ارزش ماه رجب براي آغاز نقطه رهايي از تمايلات دنيايي و قدم به درياي بيكران رحمت و فضيلت الهي و اتصال ان به ماه پربركت رمضان اشاره كرده اند.

حضرت رسول (ص) پيرامون اين ماه مبارك اينگونه فرموده است: ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهي در حرمت و فضيلت به آن نمي‌رسد و قتال با كافران در اين ماه حرام است و رجب، ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است.

كسي كه يك روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خشنودي بزرگ خدا گردد و غضب الهي از او دور گردد و دري از درهاي جهنم بر روي او بسته گردد.

پيامبر (ص) همچنين مي‌فرمايد: ماه رجب ماه استغفار امت من است، پس در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خداوند آمرزنده و مهربان است و رجب را اصب مي‌گويند زيرا كه رحمت خدا در اين ماه بر امت من بسيار ريخته مي‌شود پس بسيار بگوييد استغفر الله و اسئله التوبه.

پيامبر گرامي اسلام (ص) همچنين در بيان عظمت و اهميت ماه رجب مي‌فرمايد:
خداي متعال، در آسمان هفتم، فرشته‌اي به نام داعي قرار داده است. هرگاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت‌كننده ، هرشب تا به صبح گويد: خوشا به حال كساني كه به ذكر الهي مشغولند، خوشا به حال كساني كه با ميل و رغبت تمام ، رو به سوي درگاه خدا آرند.

و خداوند مي‌فرمايد: من همنشين كسي هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسي هستم كه فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام كسي را كه از من طلب آمرزش كند.

اين ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است، هركس مرا در اين ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم و هركس از من چيزي بخواهد، به او عطا كنم و هركس از من هدايت جويد، هدايتش كنم.

من اين ماه را وسيله ارتباط بين خود و بندگانم قرار داده ام پس هركس به آن چنگ زند، به من مي‌رسد.

ابن بابويه به سند معتبر از سالم روايت كرده است كه گفت: در اواخر ماه رجب به خدمت حضرت صادق (ع) رفتم. چون نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود: آيا در اين ماه، روزه گرفته اي؟ گفتم: نه والله!اي فرزند رسول خدا! فرمود: آن قدر ثواب از تو فوت شده است كه ارزش آن را به غير خدا كسي نمي‌داند.

به درستي كه اين ماهي است كه خدا آن را بر ماه‌هاي ديگر فضيلت داده و حرمت آنرا عظيم نموده و براي روزه داشتن آن گرامي داشتن را بر خود واجب گردانيده است. پس گفتم يابن رسول الله اگر باقيماندهي اين ماه را روزه بدارم، آيا به بعضي از ثواب روزه داران آن نايل مي‌گردم؟
فرمود:اي سالم! هر كه يك روز از آخر اين ماه را روزه بدارد خدا او را از شدت سكرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر، ايمن گرداند و هر كه دو روز آخر اين ماه را روزه دارد بر صراط به آساني بگذرد و هر كه سه روز آخر اين ماه را روزه دارد ايمن گردد و برات بيزاري از آتش جهنم به او عطا كنند.

حضرت امام جعفرصادق (ع) نيز فرمودند: حضرت اميرالمومنين (ع) دوست مي‌داشت كه چهار شب در تمام سال را احيا بدارد و آن شب‌ها را به عبادت بپردازد، و آن چهار شب، شب اول رجب و شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عيد قربان بود.

حضرت موسي بن جعفر(ع) نيز در حرمت و اهميت ماه رجب مي‌فرمايد: هر كه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنم يك ساله از او دور شود و هر كه سه روز از آن را روزه دارد بهشت او را واجب گردد.

در روايت ديگري از آن حضرت نيز آمده است كه ايشان فرمودند: رجب، ماه عظيمي است كه خداوند، اعمال نيك را در آن چند برابر مي‌فرمايد و گناهان را در آن محو مي‌كند. پس هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، به اندازه مسير يك سال از جهنم دور و هركس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مي‌شود.

در كرامت و فضيلت اين ماه، از حضرت امام صادق (ع) نيز نقل شده كه فرمودند: آن گاه كه قيامت برپا شود، منادي الهي فرياد زند: اين الرجبيون ؟ كجايند آنانكه ماه رجب را گرامي داشتند و از آن، بهره‌ها بردند؟ از آن انبوه جمعيت، گروهي برخيزند كه نور جمالشان محشر را روشن كند. بر سر آنان تاج‌هاي شاهي كه مرصع به در و ياقوت است، قرار دارد و در طرف راست هرنفر از آنان هزار فرشته، در سمت چپ نيز هزار فرشته به او كرامت و تعظيم الهي را تبريك گويند.

از جانب الهي ندا آيد: بندگان و كنيزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جاي و مقام گرامي و عطاياي فراوان دهم و شما را در جايي جاي دهم كه از زير آن نهرها جاري است و شما در آن جاويد خواهيد بود زيرا شما داوطلبانه براي من در ماهي كه من بزرگش داشتم روزه گرفتيد.

سپس، خطاب به فرشتگان فرمايد: فرشتگان من! بندگان و كنيزان را به بهشت داخل كنيد. در اينجا حضرت صادق (ع) فرمود: اين پاداش، براي كسي است كه گرچه يك روز از اول يا وسط يا آخر ماه رجب را روزه بدارد.

يكي از كارهاي مهم و شايسته در ماه رجب، كمك به مستمندان است. امام صادق( ع) از پدران گراميش از امام علي(ع) نقل مي‌كند كه آن حضرت فرمود:هركس به خاطر خدا در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند وي را آنچنان اكرام فرمايد كه نه چشمي ديده و نه گوشي شنيده و نه بر قلب انساني خطور كرده باشد.
شنبه 15 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 279]