واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /گزارش-اكونوميست/ تقدس بخشيدن به اتحاديهي اروپا به سبك ساركوزي
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بينالملل - گزارش و تحليل
"برج ايفل در شامگاه روز سي ژوئن غرق در مواج درخشان و پر تلالو نور به رنگ آبي و زرد بود؛ رنگهايي كه نماد اتحاديهي اروپا ميباشند. در اين روز از سران 27 كشور عضو اتحاديهي اروپا به علاوهي 17 كشور حاشيه درياي مديترانه دعوت به عمل آمده بود تا در آستانهي فرا رسيدن روز باستيل در فرانسه در جشن و سرور به مناسبت آغاز به كار يك اتحاديهي جديد براي مديترانه شركت كنند. طي شش ماه آينده كمتر از 10 اجلاس و نشست بينالمللي در جهان برگزار خواهد شد لذا به بيان مختصر فرانسويها به منظور آنكه نشان دهند كشورشان به صحنه تصميمگيريها در بطن اروپا بازگشته و نيكولا ساركوزي، رييس جمهور فرانسه نيز رهبري پر جنب و جوش و فعال است كه قادر به اصلاح امور ميباشد به آماده سازي طرحها و برنامههاي بزرگ خود براي دوره رياستشان بر اتحاديهي اروپا پرداختهاند." به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) هفتهنامهي اكونوميست در گزارشي دربارهي رياست شش ماههي فرانسه بر اتحاديهي اروپا نوشته است: "اما از طرف ديگر راي اخير ايرلنديها به معاهدهي ليسبون وضع را مختل و آشفته كرده است. اگرچه فرانسويها نيز به مانند ساير كشورهاي عضو اتحاديهي اروپا به طور علني اهميت اين حركت ايرلنديها را ناچيز عنوان كردهاند اما دلهره و نگراني اين كشورها را نسبت به راي دهندگان ايرلندي كه در تاريخ 12 ژوين به منشور معاهده ليسبون جواب منفي دادند، نميتوان ناديده گرفت و بر آن سرپوش نهاد و فرانسويها بيم آن دارند كه تلاش جهت سر و سامان دادن به اوضاع پيش آمده يعني درست همان كاري كه ديگر كشورهاي عضو اتحاديه پس از رد اين معاهده از سوي مردم فرانسه و هلند در سال 2005 به انجام آن مبادرت ورزيدند در حقيت فرصت ايجاد شده را بر باد دهد. تاخير در تصويب معاهدهي ليسبون هم چنين به اين معناست كه اين آخرين دورهي شش ماهه رياست فرانسه بر اتحاديهي اروپا نخواهد بود و جمهوري چك از ژانويه آينده بر كرسي رياست دورهيي اتحاديهي اروپا خواهد نشست. سران اتحاديهي اروپا توافق كردهاند كه به منظور اعلام نظر قطعي دولت ايرلند پيرامون طرحها و برنامههاي مدنظر خود تا اكتبر آينده صبر كنند. اين در حاليست كه ساركوزي بر لزوم ادامه پروسه تاييد منشور قانون اساسي اتحاديه اروپا (معاهده ليسبون) توسط ديگر كشورهاي عضو اين اتحاديه تاكيد و پافشاري كرده است.
همانطور كه انتظار ميرفت پرزيدنت ساركوزي شخصا تصميم گرفته تا در تاريخ 11 ژوييه (جمعه 21 تير) به منظور شنيدن حرف و نظر ايرلنديها به دوبلين سفر كند. وي بيترديد اميدوار است كه از طريق جلب نظر سران اتحاديهي اروپا جهت همكاري بيشتري درخصوص مسايلي كه نزد راي دهندگان عادي واجد اهميت است، مسايلي از قبيل بحران انرژي و محيط زيست، ترديد و نگراني ايجاد شده بر سر موضوع رد معاهدهي ليسبون را به فرصتي مغتنم تبديل كند. نظرسنجي موسسه Eurobarometer در هفته گذشته حاكي از آن است كه تنها 52 درصد شهروندان اروپايي عضويت كشورشان در اتحاديهي اروپا را به صلاح كشورشان تلقي ميكنند، اين رقم در فرانسه تنها 48 درصد است. اين در شرايطي است كه محبوبيت ساركوزي در كشورش به شدت افول كرده و طبق نظرسنجي موسسه BVA تنها 31 درصد فرانسويها رييس جمهور كشورشان را فردي توانا جهت احياي موتور اروپا ارزيابي ميكنند. اساسا به همين دليل است كه ساركوزي براي پيشبرد برنامههاي هر چند كوچكاش از خود عزم و اراده نشان ميدهد. ساركوزي اظهار داشته كه "نه" مردم ايرلند در واقع نپذيرفتن يك نوع اروپايي بيش از حد تكنوكرات، فوقالعاده ذهني و گنگ است. برنامههاي وي كه طي سخنراني در تاريخ 10 ژوييه در صحن پارلمان اروپا اعلام خواهد شد داراي 4 ركن اصلي است كه عبارتند از انرژي، محيط زيست، مهاجرت و كشاورزي و هم چنين يك ايده بزرگ يعني تشكيل اتحاديهي مديترانهيي. تنها اتفاق مهم و قابل توجه دوره رياست فرانسه بر اتحاديهي اروپا برگزاري اجلاس مديترانه در پاريس در 13 ژوييه آينده خواهد بود. اين رويداد در حقيقت آغاز رسمي پروژهاي است كه ساركوزي از همان روزي كه زمام امور را در كشورش در دست گرفت از آن حمايت و دفاع كرد. وي در ابتدا روياي پر طمع ايجاد اتحاديهاي را در سر ميپروراند كه بتواند بر همهي عداوتها و دشمنيها غلبه كرده تا راه را براي تحقق روياي صلح و آرزوي بزرگتر تمدن هموار سازد. اما ساركوزي از آن موقع تاكنون با اجبار آلمان براي تعطيلي اين روياري بزرگ مواجه بوده است.
اكنون اين طرحها در غالب پروژهي اتحاديهي اروپا مطرح است، پروژهاي كه اگرچه به لحاظ تئوريك اعضاي شمالي و جنوبي اتحاديهي اروپا را داراي جايگاه و منزلتي برابر ميسازد اما در باطن صرفا همان ادامهي روند بارسلونا است. اين پروژه شامل اهداف متوازن و معموليتري نيز هست كه پاكسازي آلودگي آب درياها و گسترش و توسعه توليد انرژي خورشيدي از جمله اين اهداف ميباشند."
اكونوميست در ادامه مينويسد: "آيا اين بدان معناست كه اهداف و بلندپروازيهاي طولاني مدت اتحاديهي مديترانهيي نقش بر آب شده است؟ آلن لروي، ديپلمات فرانسوي كه برنامهريز اين اهداف و برنامهها است معتقد است كه چنين تصوري ابدا درست نيست. وي در ادامه ميگويد اتحاديهي اروپا كار خود را به صورت يك گروه متشكل از كشورهاي دارنده منابع زغال سنگ و فولاد آغاز كرد. به طور مثال چنانچه رييس جمهور سوريه و نخست وزير اسراييل كه اتفاقا هر دو قرار است در اجلاس ماه ژوييه حضور يابند با يكديگر ديدار كنند اين مساله ميتواند به پيشرفت روند صلح كمك كند. با اين حال برگزاري اين نشست واكنشهاي تندي را به همراه داشته است. اغلب كشورهاي عربي از حضور اسراييل در اين اجلاس ابراز نارضايتي و ناخرسندي كردهاند. معمر قذافي، رهبر ليبي پروژه اتحاديهي اروپا را يك توهين خوانده و اعلام داشته كه در اين اجلاس حاضر نخواهد شد هر چند فرانسويها هنوز تصور ميكنند كه قذافي احتمالا در اين اجلاس شركت خواهد كرد.
در اين ميان كشورهاي تركيه و الجزاير نيز به اين برنامهها با ظن و ترديد مينگرند. تركيه از مدتها قبل نسبت به اجراي طرحهايي كه منجر به ناكامي آنها در پيوستن به اتحاديهي اروپا شود، با شك و ترديد مينگريسته است؛ مضافا بر اينكه كل پروژهي اتحاديهي اروپا از سوي برخي مقامات در برلين و بروكسل نيز رد شده است. همين امر چه بسا به نوعي باعث ايجاد شوق و انگيزهي بيشتر جهت محقق شدن ديگر برنامههاي فرانسه شود. مهمترين اين طرحها كه شايد دشوارترين آنها تلقي شود همان حصول توافق در خصوص اعمال محدوديت به توليد آلايندههاي كربن خواهد بود. اروپا قصد دارد خود را به عنوان يك الگو و سرمشق معرفي كند. توافقنامهي اخير ميان فرانسه و آلمان در خصوص كاهش توليد آلايندهها خود گامي رو به جلو بود. اما بين كشورهاي عضو اتحاديهي اروپا به خصوص اعضاي جديد اين اتحاديه بر سر چگونگي ارزيابي و تخمين ميزان آلايندهها و تقسيم سهم هر كشور در مسووليت پاكسازي اختلافات عميقي وجود دارد. فرانسه علاوه بر اين پاسخ اتحاديهي اروپا را در خصوص هزينه زياد سوخت خواستار است.
به رغم مخالفتهاي سرسختانهي كميسيون اروپا و ساير كشورهاي اروپايي فرانسويها در اكتبر آينده طرحي را به منظور كاهش ماليات بر ارزش افزوده سوخت ارايه خواهند كرد. در آن سوي ميدان مراحل پاياني اجراي معاهدهي مهاجرت ساركوزي در حال بررسي و اقدام است. اين طرح قرار است در تاريخ 7 و 8 ژوييه در كن معرفي و تشريح گردد. تقويت مرزهاي اتحاديهي اروپا و تقويت و گسترش كنترل مرزي و هماهنگ سازي در امر بازگرداني مهاجران غير قانوني از جمله مفاد اين معاهده به شمار ميآيد."
اكونوميست در ادامه اين گزارش آورده است. "اين هم از طرحها و برنامههاي رسمي فرانسه در دوره رياستش بر اتحاديهي اروپا! ولي رياست كشورهاي عضو اتحاديهي اروپا در اغلب مواقع تحت الشعاع حوادث و بحرانهاي غير قابل پيش بيني نيز بوده است.
مسالهي ايران را شايد يكي از همين بحرانها تلقي كرد. مسايلي از اين قبيل توانايي و مهارت درست فرانسه را نه تنها در كنترل و مهار مناقشات ميان 27 كشور عضو اتحاديهي اروپا بلكه در كنترل مناقشات با كميسيون اروپا در بوتهي آزمايش قرار خواهد داد به خصوص از اين جهت كه فرانسه كميسيون اروپا را به لحاظ اقتصادي بيش از حد ليبرال و از حيث سياسي بسيار بيتفاوت دانسته است. در اين گير و دار اتهامات متقابل بر سر راي منفي مردم ايرلند به معاهده ليسبون بار ديگر باعث بروز تنشها شده است.
خوزه مانوئل باروسو، رييس كميسيون اتحاديهي اروپا پس از راي منفي ايرلنديها از ساركوزي خواست كه بروكسل (مقر اتحاديهي اروپا) را سپر بلا جلوه ندهد. چند روز بعد در كمال شگفتي ساركوزي علنا پيتر ماندلسون، رييس كميسيون تجاري اتحاديهي اروپا را مقصر اين شكست خواند. در پايان ساركوزي خيلي تمايل دارد كه در دوره رياستش به حصول دستاوردهايي ملموس افتخار كند؛ برگزاري اجلاس مديترانهيي ميتواند به حصول اين دستاورد كمك كند. اما ارايهي يك طرح و ابتكار عمل غير منتظره دور از انتظار نيست، اين همان دليلي است براي اينكه چرا بيشتر كشورهاي عضو اتحاديهي اروپا نسبت به آينده اين اتحاديه طي 6 ماه آينده به طور جدي مضطرب و نگرانند."
جمعه 14 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 176]