آيا 20 سال فرصت كمي براي دريافت غرامت حمله به ايرباس است؟

واضح آرشیو وب فارسی:برنا نيوز: آيا 20 سال فرصت كمي براي دريافت غرامت حمله به ايرباس است؟
چهارسال بعد از آن اتفاق روزنامه "نيويورك تايمز" در گزارشي كه حاوي چندين نكته تازه بود نوشت كه ناو وينسنس در آب‌هاي فلات قاره ايران بوده‌است نه در آب‌هاي بين‌المللي و پنتاگون (وزارت دفاع آمريكا) در آن زمان بر اين حقيقت سرپوش گذاشته‌است. همچنين درياسالار "ويليام كراو" رئيس ستاد مشترك نيروهاي مسلح آمريكا در دوره زمامداري ريگان در گفتگو با شبكه «بي بي سي» تأكيد كرد كه ناو وينسنس بدون هيچ دليل روشني با وجود برخورداري از توپها و موشك‌هاي دوربرد به كمانه آبهاي ايران آمده بود. اما هيچ كدام از اين مستندات نتوانست سران مدعي حقوق بشر را قانع كند كه تاوان اين جنايت بايد گرفته شود و امريكا بايد رسما از ايران عذر خواهي كند. هنگامي كه اين واقعه تاسف بار رقم خورد،اين سوال در نزدافكارعمومي ايجاد شد كه چرا كشورهاي اروپايي كه خود را مدافع حقوق بشر مي‌دانند

به گزارش باشگاه جواني برنا، وقتي يك شنبه 12 تير 1367(3 ژوييه 1988 ميلادي )، هواپيماي مسافربري شماره 655 شركت هواپيمايي ايران اير با 275 مسافر و 16 خدمه فرودگاه بندرعباس را به مقصد دوبي ترك گفت، شايد كمتر كسي فكر مي‌كرد كه سرنشينان اين هواپيما آخرين لحظات زندگي خود را در آسمان تجربه خواهند كرد.

هيچ يك از مسافران اين هواپيما، حتي 66 كودك شاد و خلبان 38 ساله اش فكر اين را هم نمي كردند كه هرگز به زمين باز نخواهند گشت. چرا كه هواپيما دقايقي بعد مورد اصابت 2 فروند موشك زمين به هواي كروز از كشتي جنگنده يو اس. اس. جك وينسنس متعلق به نيروي دريايي ايالات متحده امريكا قرار گرفت و در نزديكي تنگه هرمز منفجر شد و ..

هواپيما از صفحه رادارهاي زميني محو شد. با عدم اطلاع از سرنوشت هواپيما، برج مراقبت فرودگاه بندرعباس، در تماس با دوبي، پيگير سرنوشت پرواز 655 شده ولي آنها اظهار بي‌اطلاعي كردند. بلافاصله ستاد تأمين استان هرمزگان وضعيت اضطراري اعلام و فعاليت خود را آغاز كرد. با شناسايي دقيق محل سقوط، بالگردها و شناورها به موقعيت ارسال شدند و ...

در پي اين حادثه دلخراش تمامي سرنشينان هواپيما به شهادت رسيدند. در ميان قربانيان اين حادثه 66 كودك زير دوازده سال ، 52 زن و 46 تن از اتباع ديگر كشورها(هندي، ايتاليايي، پاكستاني يوگسلاو) نيز بودند.

چه كسي دفاع مي كند؟

متعاقب اين تجاوز آشكار، جمهوري اسلامي ايران در روز 14 تير 1367 طي نامه اي به رئيس شوراي امنيت خواستار تشكيل جلسه فوري شورا براي رسيدگي به موضوع شد.

25تير 1367 مطابق با 16 ژوئيه 1988 ميلادي شورا تشكيل جلسه داد. از سوي جمهوري اسلامي ايران علي اكبر ولايتي وزير امور خارجه وقت ايران و از جانب امريكا جرج بوش معاون وقت رئيس جمهوري در جلسه حضور داشتند.

وزير خارجه جمهوري اسلامي ايران در فرازي از سخنان خود عنوان كرد:" حضور نظامي آمريكا در خليج فارس تنها منادي مرگ و بي قانوني و شرارت بوده و جز ناامني چيزي به ارمغان نياورده است. عمل جنايتكارانه آمريكا در حمله به هواپيماي كشوري به هيچ وجه در قالب دفاع مشروع قابل توجيه نيست."

شوراي امنيت پس ازشنيدن سخنان ولايتي و جرج بوش درجلسه شماره 3831 خود در تاريخ ( 39/4/1367) طرح قطعنامه اي پيشنهادي را تصويب كرد.در قسمتي از اين قطعنامه آمده است:" تأسف عميق خود را از ساقط ساختن هواپيماي غيرنظامي ايران به وسيله موشكي كه از يك ناو جنگي آمريكا شليك شده و تسليت عميق خود را به خاطر از دست رفتن غم انگيز جان انسانهاي بي گناه ابراز مي‌دارد از سوي ديگر همدردي صميمانه خود را به خانواده هاي قربانيان سانحه غم انگيز و دولت ها و كشورهاي آنان اعلام مي‌دارد..."

هر چند مجمع عمومي سازمان ملل در قطعنامه 3314 توجه شوراي امنيت را به تعريف تجاوز جلب و به آن توصيه كرده است اما عملا شوراي امنيت دراين قضيه با جو حاكم بر شورا از كنار قضيه گذشته و دولت ايران را به اجراي قطعنامه 598 سوق داد.

بنا براين گزارش، عنصر تخصصي سازمان ملل متحد يعني ايكائو (سازمان بين المللي هواپيمائي شهري) نيز از مسائل سياسي به دور نمانده و به جاي بررسي فني و ارائه راه به شوراي امنيت به ابراز تاسف و تسليت به بازماندگان سانحه پرداخت .

به دليل حاكميت چنين اوضاعي بر سازمان ملل متحد ، ‌آمريكا پس از سرنگوني هواپيما اعلام نمود كه در نظر ندارد هيچ تجديد نظري در دستورات جنگي موجود به عمل آورد و با تشكيل نيروهاي تحت فرمان شوراي امنيت براي برقراري امنيت در خليج فارس به صراحت مخالفت كرد.

خيمه شب بازي ايالات متحده براي افكار عمومي

پس از سرنگوني هواپيماي ايرباس ايران،مقامات آمريكايي (كه سرنگوني يك هواپيماي مسافربري كره‌ جنوبي را در سال 1362"بربريت" ناميدند و خواستار تحريم بين‌الملل خطوط هواپيمايي شوروي سابق شدند. پس از ارتكاب حمله به هواپيماي مسافربري ايران، سعي كردند با طرح ادعاهايي، فاجعه را كوچك و كشتار 290 انسان را (كه در نوع خود در تاريخ هواپيمايي غيرنظامي بي‌سابقه‌است)، امري عادي جلوه دهند

دونالد ريگان، رئيس جمهور وقت امريكا، در اعلاميه‏اي، با اظهار تأسف از اين رويداد تلخ، به سرنگون شدن هواپيماي مسافربري ايران اعتراف كرد، ولي اقدام ناو امريكايي را عمل دفاعيِ بجا دانست و مدعي شد هواپيماي ايرباس ايراني در حال كاهش ارتفاع و شيرجه رفتن به سوي ناو امريكايي بوده است.

ادعادي رونالد ريگان آنقدر مضحك بود كه نيازي به بررسي زيادي نبود چرا كه قطعات متلاشي شده هواپيما و اجساد سرنشينان آن در سطح وسيعي از آب‌هاي سواحل جنوبي جزيره هنگام، درست در داخل آب‌هاي ايران پراكنده شده بودند.

اين محل درست در زير مركز دالان هوايي بين‌المللي بندرعباس دوبي (آمبر56) قرار دارد و نشان داد كه هواپيما درست در مسير پيش‌بيني شده درحال پرواز بوده‌است،از سوي ديگر با توجه به ارتباط كلامي و ارتباط ناوبري هر هواپيماي بازرگاني و مسافربري، ناو آمريكايي مي‌توانست به راحتي با شنيدن مكالمات خلبان به ماهيت هواپيماي مسافربري پي‌ببرد

مقامات امريكا در خيمه شب بازي ديگري اعلام كردند كه هواپيما را اشتباهي هدف گرفته‌اند. اما براساس شواهد، كشتي جنگي وينسنس به پيشرفته ترين سيستم هاي راداري و رايانه اي و هم چنين مشخص بودن نوع هواپيماي در حال پرواز،مجهز بود كه اين امكان را به خدمه و فرمانده آن مي‌دهد كه آنان بتوانند در يك لحظه بيش از200 هدف را در برد 400كيلومتري تشخيص داده و سرعت، مسير و اهداف آنان را نيز مشخص كنند.

همان زمان تيمسارسرتيپ شهيد "منصور ستاري" فرمانده وقت نيروي هوايي ارتش ايران دلايل آمريكا در مورد اشتباه هدف قرار گرفتن هواپيماي ايران را رد كرد و گفت:"ما به شدت معتقديم اين كار عمدي انجام گرفته‌است"

از سوي ديگر "يوچين لاروك" از مركز اطلاعات دفاعي معتقد بود: "ناو وينسنس اصولاً نمي‌بايست براي عمليات به خليج فارس اعزام مي‌شد. ما در حال جنگ با ايران نبوديم و هيچ اعلان جنگي ميان دو كشور وجود نداشت."

"هواپيماي ايراني در يك محدوده هوافضاي بين‌المللي بر فراز آب‌هاي بين‌المللي بود و آمريكا حق نداشت آن را براي هر هواپيماي مشكوك يا غيرمشكوك منطقه جنگي اعلام كند، زيرا رسماً با ايران در حال جنگ نبود. دليلي هم وجود نداشت كه ايرباس ايراني به پيام‌هاي هشدار ما پاسخ دهد"

از سوي ديگر در يك اقدام بي شرمانه و تاسف بار مقام هاي آمريكايي پس از چندي، مدال شجاعت را بر گردن، ناخدا يكم "ويليام (ويل) راجرز" فرمانده ناو وينسنس انداخت و همچنين همكارانش به خاطر اين جنايت ترفيع درجه گرفتند. و بدين طريق حمايت رسمي خود را از اين جنايت اعلام و آن را تاييد نمودند.

داغي كه هر سال تازه تر مي شود

چهارسال بعد از آن اتفاق روزنامه "نيويورك تايمز" در گزارشي كه حاوي چندين نكته تازه بود نوشت كه ناو وينسنس در آب‌هاي فلات قاره ايران بوده‌است نه در آب‌هاي بين‌المللي و پنتاگون (وزارت دفاع آمريكا) در آن زمان بر اين حقيقت سرپوش گذاشته‌است.

همچنين درياسالار "ويليام كراو" رئيس ستاد مشترك نيروهاي مسلح آمريكا در دوره زمامداري ريگان در گفتگو با شبكه «بي بي سي» تأكيد كرد كه ناو وينسنس بدون هيچ دليل روشني با وجود برخورداري از توپها و موشك‌هاي دوربرد به كمانه آبهاي ايران آمده بود.

اما هيچ كدام از اين مستندات نتوانست سران مدعي حقوق بشر را قانع كند كه تاوان اين جنايت بايد گرفته شود و امريكا بايد رسما از ايران عذر خواهي كند. هنگامي كه اين واقعه تاسف بار رقم خورد،اين سوال در نزدافكارعمومي ايجاد شد كه چرا كشورهاي اروپايي كه خود را مدافع حقوق بشر مي‌دانند و مدعي آزاديخواهي و آزادي هستند، اين جنايت را محكوم نكردند؟

خاطرات آن روز دردناك نيازي به دانستن و نداستن دانش خاصي ندارد هنگامي كه عروسك كودكي را از ميان آب هاي مواج دريا مي گيرند و آن هنگام كه جنازه مادري در حالي كه دو دستي كودك بي جانش را به آغوش چسبانده به ساحل آورده مي شود هيچ كس نمي تواند اين حقيقت را كتمان كند كه آنها قرباني يك هدف غير انساني شدند.

از ژاپن تا ويتنام و پاناما و ايران همه ساله مراسم هايي به دليل فجايعي كه امريكا در جاي جاي دنيا مسبب و باني اش بوده است برگزار مي شود مراسم هايي كه تنها غم آن حوادث را به ياد مي آورد اما كسي نمي داند مقصد بعدي اين مراسم ها كجا خواهد بود؟

سوال اصلي اين است كه آيا 20 سال فرصت كمي براي دريافت غرامت حمله وحشيانه ناو امريكايي به هواپيماي مسافربري ايران است؟ آيا عملكرد تبليغاتي و رسانه‌اي كشورمان در قبال اين اتفاق تلخ در خور شان اين حادثه بوده است؟ آيا...

***

در باشگاه جواني برنا ثبت‌نام كنيد: [email protected]
چهارشنبه 12 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: برنا نيوز]

[مشاهده در: www.bornanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]