هيات‌مديره جديد خانه سينما و اقتصاد سينما؛گدا نيستم، هنرمندم ‌- مينا اكبري

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: هيات‌مديره جديد خانه سينما و اقتصاد سينما؛گدا نيستم، هنرمندم ‌- مينا اكبري

خانه سينما به عنوان نماد و نشانه سينماي كشور مي‌تواند الگويي اقتصادي براي صنوف باشد. اين الگو بودن از آن جهت اهميت دارد كه هميشه در جريان سينماي ايران اقتصاد پاشنه آشيل و نقطه ضعف آن محسوب شده است. بسياري از هزينه‌هاي سينما را منابع دولتي تامين ‌مي‌كنند؛ از هزينه‌هاي توليد و اكران فيلم‌ها تا هزينه‌هاي برگزاري مراسم صنفي. حتي اغلب حمايت‌هاي خانه سينما از هنرمندان در مواقع اضطراري( بيماري، سوانح و ...) از طريق منابع دولتي حاصل مي‌شود. وابستگي بيش از حد خانه سينما به منابع مالي دولتي باعث شده كه استقلا‌ل صنفي و قدرت تصميم‌گيري اين نهاد به شدت كاهش پيدا كند.

وقتي كسي يا نهادي هزينه‌هاي يك نهاد صنفي- هنري را تامين مي‌كند، بدون شك برآورده شدن خواسته‌هايش‌كمترين چيزي است كه در مقابل حمايتي كه مي‌كند، خواهد خواست. ‌ اگر به مجموعه حركت‌هاي اقتصادي انجام شده در خانه سينما نگاهي آسيب‌شناسانه داشته باشيم، اين نكته بر ما‌آشكار مي‌شود، كه هرگاه درايت و آينده‌نگري و درك شرايط كلا‌ن سينما با روش‌هاي كسب درآمد از منابع مالي و يا خصوصي هماهنگ شده نتيجه ثمربخش بوده است. اما چيزي كه هميشه به اين شرايط آسيب رسانده، گره خوردن منافع شخصي و يا گروهي است. در همه جاي دنيا شركت‌ها و موسسات صنعتي و خدماتي دولتي و خصوصي به اشكال مختلف از هنرمندان حمايت مي‌كنند. اين روشي است روشن و مفيد. اما آنچه كه هميشه بلا‌ي جان اين روش‌هاي مفيد و شفاف در سينماي ايران شده، ابهام و تاثير بيشتر منافع شخصي بر منافع صنفي است. همه مي‌دانيم كه يكي از مهمترين موانع رشد سينماي ايران فقر شديد منابع مالي است. تلا‌ش‌هاي فردي و يا گروهي كه تاكنون در سينماي ايران براي افزايش تعداد و تنوع محل كسب درآمدها انجام شده از يك سو به گونه‌اي نبوده كه نهادها و منابع موجود را افزايش دهد و از سوي ديگر باعث نشده كه در پايان كار سرمايه‌گذار و هنرمندان احساس نارضايتي و غبن نكنند. هميشه در چنين مواقعي سرمايه‌گذار بيان مي‌كند در مقابل پول و هزينه‌اي كه صرف كرده حاصل قابل توجهي نصيبش نشده و هنرمندان هم هميشه احساس كرده‌اند خود را ارزان در اختيار اهداف سرمايه‌گذار قرار داده‌اند. وقتي پاي منابع مالي نهادهاي دولتي وسط مي‌آيد، هميشه نگراني سوءاستفاده‌هاي سياسي و جناحي در بزنگاه‌هايي چون انتخابات، هنرمندان را در برمي‌گيرد و به علت نداشتن تحليل درست از شرايط يا قيد استفاده از منابع مالي دولتي يا همراهي با سياستمداران را زده و اگر هم پنهاني دست به چنين كارهايي زده‌اند، هدف كنايه‌‌ها و طعن همكاران خودشده‌اند كه فلا‌ني شأن هنري خود را به حراج گذاشته است. ‌

در جهان امروز استفاده از منابع مالي دولتي و خصوصي كه در حوزه‌هاي صنعتي و خدماتي جامعه وجود دارند براي گسترش فعاليت‌هاي فرهنگي و سينمايي رايج است. حمايت از هنرمندان سالخورده و از كار افتاده، بيمه‌هاي متناسب با شغل‌هاي فرهنگي، تامين نيازهاي مالي هنرمندان براي انجام پروژه‌هاي خاص و ويژه، حمايت از فيلم‌هاي فرهنگي با تماشاگران اندك و همچنين ترويج آموزش مهارت‌‌هاي هنري در ميان آحاد جامعه، برگزاري مراسم تجليل از هنرمندان شاخص و همچنين هنرمندان برتر (جشن خانه سينما و مراسم مشابه صنفي) همه نيازمند تامين بودجه هستند. يكي از مهم‌ترين وظايفي كه هيات‌مديره خانه سينما برعهده دارد تامين اين بودجه‌ها از منابع گوناگون دولتي و خصوصي است اما نكته مهم حفظ شأن هنرمندان از يك سو و همچنين توجه به فرآيند تاثير‌گذاري اين تامين بودجه بر حركت كلا‌ن سينماست. چند روز ديگر در انتخابات هيات‌مديره و در نهايت معرفي مديرعامل خانه سينما دوباره اين پرسش بر سر زبان‌ها مي‌افتد كه گروه جديد با چه روش‌هايي بودجه خانه سينما را تامين مي‌كند. آيا فرصت‌سوزي و از بين بردن امكان‌ها به دلا‌يل مختلف ادامه خواهد داشت؟ آيا وقت تجربه‌هاي تازه‌تر فرانرسيده است؟

انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------

مشاهده خبر بعدي

------------
دوشنبه 10 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 166]