جهان - ثروتمندي كه مي‌خواهد نخست‌وزير شود

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: جهان - ثروتمندي كه مي‌خواهد نخست‌وزير شود
جهان - ثروتمندي كه مي‌خواهد نخست‌وزير شود

پادما رائو،ترجمه؛ محمدعلي فيروزآبادي: مكاني كه جشن تولد در آن برگزار مي‌شد شبيه به يك روياي سفيد بود. آن گل‌هاي رز صورتي‌رنگ كه به صورتي پلكاني شكل روي هم چيده شده بودند، در واقع با 52 كيلوگرم شكر به عمل آمده بود. آن گل‌هاي رز واقعي هم كه همه ساختمان محل برگزاري جشن را پوشانده بود همه فضا را به رنگ گل‌بهي درآورده بود كه همان رنگ محبوب باني اين جشن است. كارمندان چاپلوس دسته گل‌هاي مملو از لاله و نرگس‌هاي هلندي را تقديم مي‌كردند و صف درازي از مدعوين در انتظار تقديم يك تكه شيريني (كه بنا به سنت هندي بايد با دست راست داده شود) به آن ميزبان باربي‌پوش و سراپا مزين به جواهر بودند. اين جشن هر سال براي ميزبان يعني خانم «ماياواتي ناينا كوماري» يا همان سروزير ثروتمند‌ترين ايالت هند اوتارپرادش، ميليون‌ها روپيه خرج برمي‌دارد، البته هزينه‌هاي اين جشن در اصل از طريق «اعانات» هواداران حزب وي تامين مي‌گردد. اما ظاهرا ارج و قرب خانم ماياواتي هم با همين تجملات اندازه‌گيري مي‌شود. تجمل زندگي اصلي او است و شخص وي صاحب چندين خانه و مزرعه در اوتارپرداش است و علاوه بر آن يك ويلا در گران‌ترين منطقه دهلي‌نو و همين‌طور چند باب مغازه و بوتيك در اين قلب تپنده هند از آن اوست. و ظاهرا رشد و ترقي اين خانم همچنان ادامه دارد و به گفته خودش هدف اصلي او رسيدن به مقامي است كه در حال حاضر از آن مان موهان سينگ نخست‌وزير هندوستان است. ماياواتي كه چندان هم عاري از محبوبيت نيست در يك كلام مي‌خواهد جايگاهي را پيدا كند كه زماني اينديرا گاندي داشت. اما ماياواتي بر خلاف آن نخست‌وزير اشرافي هند كه در سال 1984 به قتل رسيد، از خانواده‌اي كاملا معمولي برآمده است. پدرش يك كارمند ساده اداره پست بود و از به اصطلاح پست‌ترين كاست‌هاي هند يعني از «داليت»‌ها محسوب مي‌شد. خانم ماياواتي هم در آغاز كار شغل معلمي و سپس وكالت را برگزيد و سال قبل براي چهارمين‌بار به سروزيري اوتارپرادش انتخاب شد. او از اين شغل در جهت حشر و نشر با نمايندگان سياست و اقتصاد جهاني سود مي‌برد. نشريه معتبر «نيوزويك» ماياواتي را هشتمين زن قدرتمند جهان به شمار مي‌آورد البته وي بي‌ترديد ثروتمندترين و بانفوذترين سياستمدار زن هندوستان است. اما نوع ثروت‌اندوزي ماياواتي حتي باعث شگفتي هموطنانش نيز مي‌شود يعني همان مردمي كه ديگر چندان از رشوه‌گيري‌هاي طبقه خواص تعجب نمي‌كنند. با اين حال گزارش‌ها در مورد اتهامات فساد مالي ماياواتي همچنان در هاله‌اي از ابهام قرار دارد. ماياواتي چهار سال پيش در گزارشي به وزارت اقتصاد و دارايي هند، ميزان ثروت خود را در مجموع نزديك به 118 ميليون روپيه (بيش از دو ميليون يورو) اعلام كرد.اما سال پيش و كوتاه زماني قبل از برگزاري انتخابات ايالتي اوتارپرادش اعلام كرد كه ثروتش 5/9 ميليون يورو است و هرگز در اين مورد توضيح نداد كه علت اين افزايش چهارصد درصدي چيست. تصميم‌هاي سياسي خانم ماياواتي نيز غالبا جنجال‌برانگيز است. تا به امروز حداقل دوبار خزانه اوتارپرداش به دليل پروژه‌هاي بيهوده وي با مشكل روبه‌رو شده، اين دو پروژه عبارتند از تعداد زيادي مجسمه خانم ماياواتي در «لاك ناو» مركز اوتارپرادش و ساخت پاركي به افتخار استاد درگذشته ايشان «كانشي رام». به دستور ماياواتي قرار بود در فاصله‌اي كمتر از 200 متر از تاج‌محل كه افتخار اوتارپرادش محسوب مي‌شود، يك مركز خريد بزرگ ساخته شود اما فعلا بر اساس حكم بلند‌پايه‌ترين مقام قضايي ساخت اين مجتمع متوقف شده است. اما نوع ورود ماياواتي به عرصه سياست نشان مي‌دهد كه هيچيك از اين اقدامات جنجال‌برانگيز تاثيري در محبوبيت وي نگذاشته است. سخنراني‌هاي آتشين و غيردوستانه ماياواتي به شدت به مذاق هندي‌هايي كه هزاران سال شاهد سركوب پست‌ترين كاست‌هاي اين كشور بوده‌اند، خوش مي‌آيد. هواداران او از وي بتي ساخته‌اند زيرا ماياواتي هرگز جاه‌طلبي‌هاي خود را مخفي نمي‌كند. انتخابات هندوستان درسال 2009 برگزار مي‌شود و ماياواتي مي‌خواهد وارث مان موهان سينگ شود. ماياواتي با سفر به 18 ايالت هند در سال پيش عملا انتخابات مقدماتي اين كشور را آغاز كرد و به عضويت حزب موسوم به «حزب ستمديدگان» درآمد. با اين حال منتقدان در اين مورد كه حزب ستمديدگان واقعا براي فقرا تلاش مي‌كند، ترديد‌هايي جدي دارند. «اس.آر.داراپوري» معاون دبيركل حزب جمهوريخواه هند كه خود از داليت‌ها محسوب مي‌شود، مي‌گويد: «60 درصد از داليت‌هاي اوتارپرادش همواره زير خط فقر به‌سر مي‌برند. در سه دوره اول سروزيري خانم ماياواتي 23 درصد از پايين‌ترين كاست‌ها كه كشاورزاني فقير بودند از كار بيكار شدند. داليت‌ها براي ماياواتي تنها حكم گله رأي‌دهنده را دارند.» به محض ورود اين سروزير به پايتخت يعني دهلي‌نو، بي‌شمار پرچم‌هاي آبي‌رنگ با نماد حزب ستمديدگان كه يك فيل است، به اهتزاز درمي‌آيد. چند صد هزار انسان براي آنكه بتوانند براي حتي يك لحظه نگاهي به «بهنجي» (خواهر) خود بيندازند، سر از پا نمي‌شناسند. هنگامي كه ماياواتي پشت تريبون قرار مي‌گيرد، آن چند صد هزار هندي يكصدا مي‌خوانند: «ما دهلي را تسخير مي‌كنيم، فيل پيروز خواهد شد.» به هنگام حضور ماياواتي در دهلي‌نو به دلايل امنيتي همه خيابان‌هاي پيرامون محل استقرار وي مسدود مي‌شود و اينچنين احترام و توجهي به ندرت نصيب سياستمداران به اصطلاح شهرستاني مي‌شود. «آشوك ماندال» كشاورزي است كه همراه با همسر و فرزندانش از «گوراخپور» در 640 كيلومتري دهلي‌نو به پايتخت آمده و مي‌گويد: «اين بهترين امكان براي حمايت از بهنجي است، زيرا ما او را دوست داريم.» اما چرا ماياواتي بيشتر از ارائه تحليل با احساسات بازي مي‌كند؟ چرا مصاحبه نمي‌كند؟ آيا هزينه كردن حق عضويت‌هاي مردم ضعيف و فقيري كه به حزب مي‌پيوندند كار درستي است؟

منبع: اشپيگل
يکشنبه 9 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 211]