مدیر پیشرفت و توسعه فدراسیون فوتبال در مورد دو موضوع اخیر صحبت کرد. اولاً، او درباره اینکه کدام نسل فوتبالیستهای ایران بهترین بودهاند، توضیحاتی ارائه داد. دوماً، به سوال اینکه آیا تغییراتی در نیمکت تیم ملی فوتبال ایران نیاز است یا خیر، پاسخ داد.
بعد از اظهارات علیرضا بیرانوند، دروازهبان تیم ملی فوتبال ایران، بحثی در مورد بهترین نسل فوتبال ایران پیش آمد. او اعلام کرد که تیم ملی که در جام ملتهای آسیا از رقابت خارج شد بهترین نسل فوتبال ایران است. اما این موضوع به دیدگاه و نگرش هر فرد بستگی دارد. برای برخی، بهترین نسل فوتبال ایران نسلی است که با عشق به فوتبال برای تیم ملی بازی میکردند، حتی در شرایط دشوار. اما برای دیگران، بهترین نسل فوتبال ایران نسلی است که به نتایج مثبتی مانند کسب جامها و موفقیتهای بینالمللی دست یافتهاند.
مهم است که در مقایسه بین نسلها به نکات مختلفی توجه شود. هر نسل فوتبالیستها و تیم ملی دارای شاخصهها و ویژگیهای خاصی است که باید در نظر گرفته شود. اندازهگیری بهترینیت و کیفیت نسلها تنها با معیارهای متفاوتی ممکن است و باید به این نکته توجه کرد که هر یک از این نسلها موفقیتها و موازین خود را داشتهاند و این مقایسهها بهتر است با دقت و انصاف انجام شود.
زمانیها که ما بازی میکردیم، شرایط خیلی متفاوت بود. ما خودمان لباس و کفشمان را تهیه میکردیم و اگر مصدوم میشدیم، خودمان باید مراقبت کنیم. افتخار ما این بود که در شرایط سخت فوتبال بازی میکردیم. اما این روزها شرایط متفاوت شده و بازیکنان دیگری به شکلهای مختلفی با فوتبال مشغولند و به شکلهای جدیدی فعالیت میکنند. بنابراین، مقایسه کردن این دو نسل به هیچ وجه مفید نیست و ممکن است به جای کمک کردن، برای آزار دادن به یکی از آنها منجر شود.
گاهی اوقات یک بازیکن در شرایط خاصی اظهاراتی میکند که در واقع هیچ معنی خاصی ندارد، اما رسانهها و مردم آن را به عنوان یک موضوع مهم میپندارند و آن را بررسی میکنند. اما من مطمئنم که وقتی علیرضا بیرانوند این حرف را زد، هیچ معنای خاصی نداشت و فقط میخواست موضوعی را مطرح کند و نشان دهد که تیم ملی هنوز هم کار خوبی انجام میدهد.
درباره تغییرات در کادر فنی تیم ملی ایران نیز بحثهای زیادی شده است. آیا این تغییرات و تجربه کافی داشتن مربیان کنونی کافی است یا نیاز به ترمیم و تقویت داریم؟ این سوال مهمی است که باید با دقت بررسی شود.
درباره تیم ملی فوتبال ایران، یک بحث کلی وجود دارد. این بحث به مدت چندین دهه ادامه داشته و در هر بار باخت، اولین ایدهای که به ذهن میرسد، تغییر مربی است. اما تاکنون هیچ تغییری بهبودی در وضعیت تیم نداشته و مربیان مختلف داخلی و خارجی به ترتیب استعفا دادهاند.
من فکر میکنم که حالا وقت آن رسیده که به موضوعات مهمتری فکر کنیم. این به این معنا نیست که مربیگری در تیم ملی مهم نیست، بلکه این امر بسیار مهم است. اما باید به پارامترهای دیگری هم توجه کنیم. تعدادی اقدامات صورت گرفته که همه آنها را دیدهایم، برخی از آنها نقاط قوتی دارند و برخی دیگر اشکالاتی که باید برطرف شوند. من کاملاً موافق تغییرات کلی در تیم ملی نیستم، اما باید به مسائلی که نیاز به اصلاح دارند، توجه کنیم.