واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/فرشته رضاییدبیر روزنامه همشهری گیلانفعالیت شورای چهارم رشت به پایان رسید. شورای ۱۵ نفره رشت که اشتهای عجیبی در تغییر و تحول مدیریت شهری داشت، اکنون خود هم سکان هدایت پارلمان شهری را به شورای دیگری میدهد، تا رشتی ها از یک ماراتن جدال و گریز بین دو نهاد شهری مرتبط همچون شورا و شهرداری آسوده شوند.رشت، یکی از متراکم ترین شهرهای ایران است. خانههای با معماری گذشته و جدید که پشت به پشتهم در کوچه های تو در تو و کم عرض که گاه جایی برای عبور دو خودرو از کنار هم ندارد. اما همین شهر متراکم، درهم گرایی و به هم پیوستگی فکری، فرهنگی، و شهروندی آنقدر از هم گسیخته و دور است که هیچگاه نمایندگانی که به پارلمان یک شهر میفرستند، یک دست نیستند. هر چند سکونت قومیتها و شهروندان دیگر شهرها در رشت به این فقدان به هم پیوستگی دامن زده است، اما نبود ساختارهای مناسب فرهنگی، وجود حاشیهها، شکاف طبقاتی و ساختارهای نامناسب فرهنگ شهرنشینی موجب شده رشت به مجمعالجزایر سلیقهها بدل شود. طوری که وجود آن نه یک حسن که آسیبزا برای تشکیل یک شورای همطراز، هدفمند و روشمند برای پارلمان شهر بوده است.اگر به انتخابهای دو دوره شورای چهارم و پنجم نگاه کنید، چند پارگی فرهنگی رشت، وجود سلایق متعدد و تشکیل لیست های متعدد در انتخابات شوراها، موجب شد نامهایی از آن بیرون بیایند که کمترین قرابت فکری و فرهنگی را با یکدیگر داشته باشند. مجمعالجزایری که نه در اثر یک فرآیند دموکراتیک که در اثر تلاشی وانفسا برای جلب آرای غیرنهادینه، به افراد رای داده اند و شورای چهارم رشت محصولِ چنین اتفاقاتی بود.به این خاطر در چنین شورایی احتمال ایجاد اختلاف نظرهای عمیق فکری و چنددستگیهای متعدد در برهههای مهم و حساس چون انتخاب فرد اصلح برای پست شهردار، اجرای طرحها و برنامههای مهم شهر و اولویتبندی دقیق آنها و یا ترجیح و توجه به محلات کم برخوردار و یا برخوردار از هم، زیاد است. این سویه گاه فراز و فرودهای عمیقی در نوع برخورد با سرمایهگذار را هم ایجاد میکند.کارنامه شورای چهارم شهر نشان داده است، برآیند یک شورای غیرهم سو علاوه بر تغییرات متعدد سکان مدیریت شهری، ایجاد لابی های ناموفق و غیر هدفمند، باجخواهیهای زودگذر و آنی، تفاوت دیدگاه از ثری تا به ثریا بوده است. آنجا که تعدادی وجود سرمایهگذار را به نفع توسعه شهر دانسته و برخی دیگر ورود سرمایهگذار را توطئهای پنهانی از جانب مافیایی وهمانگیز قلمداد میکنند. چنین تجربهای در دوره فعالیت شورای چهارم بارها به عینه دیده شده است و عجیب آنکه همین شهروندان که نتیجه انتخاب خویش را میدیدند سرگردان از تفاوت نظر و تغییر رفتار نمایندگان خود در شورای شهر، مستاصل از نبود معجونی گمشده در افکار خود میبودند؛ یعنی تشخیص واقعیت!درگیریهای متعدد بین اعضای شورا و شهردار، وجود تفکر حذفی جریان مخالف، متشنج کردن جلسات شورا و گاه حتی تعطیل کردن آن به بهای غوغا سالاری، بی اعتنایی بدون دلیل شورا و شهرداری به هم، بحرانهای زیادی را دامن زد که حتی کارنامه برخی از افراد خوشنام یا صاحب نظر هم در آن همهمه گم شد.نتیجه آنکه شهر بافرهنگ رشت، که اکنون نام کلانشهر را هم یدک میکشد، از آنهمه طرح و مصوبه شورایی، در حوزه فرهنگی جای بسیار خالی از نداشته ها ردیف کرده است. بیتوجهی به ایجاد نهادهای فرهنگی با استفاده از خانههای تاریخی، بحرانهای بعد از برگزاری جشن ها و آیینهای فرهنگی، بیتوجهی بهجایگاه جهانی رشت در یونسکو نمونهای از این کارنامه است. در عین حال پروژههایی هم که با مقاومت اجرا شد، در بسیاری از بخشها با موانعی برای اجرا روبهرو بودند که شورای شهر نهایت همکاری و هم گامی که در این راستا داشت حضور در کنار روبآنهای افتتاح پروژه بود. عجیبتر آنکه بهجای کمک به پیشبرد پروژههای عمرانی و برجای گذاشتن یک کارنامه موفق، سعی عجیبی در بر هم زدن اجرا پروژهها به بهانههای واهی دیده می شد. از شائبه مساله حقوقی داشتن پارک های محلهای، تا توقف پروژهها به بهانه بدهی شهرداری به پیمانکاران تا بی فایده دانستن کارهای زیرساختی چون سراهای محله و ایجاد بازارچه در مناطق مختلف، و قص علی هذا.در این بین باز تاکید می کنم همراهی و پیگیری برخی از اعضای شورای شهر برای حل مشکلات آسفالت، ایجاد امکانات رفاهی محلات کم برخوردار، توجه به معضل ترافیک و پیگیری حقوق معوقه کارکنان شهرداری … قابل تامل بوده است. ضمن اینکه ایجاد تنش های متعدد، فرصت ایرادهای منطقی و کارشناسی از اجرای برخی طرحها و پروژههای شهرداری را از شورای چهارم گرفت. شورایی که خود با رای بالا شهردار منتخب را بر کرسی مدیریت شهری نشاند و اما فقدان مدیریت مناسب در نوع ارتباط با شهردار منتخب موجب هرجومرج، بعضا خودراییهای شهردار و نازل شدن کیفیت ارتباط دو سویهبین شورا و شهرداری رشت شد. طوری که هر کدام دلیلی برای عدم همکاری فیمابین این دو نهاد داشتند.اکنون شورای چهارم رشت به انتهای کار رسیده است. خاطره حضور و کارنامه آنها در ذهن نخبگان شهر باقی میماند. شورایی که وقتی در انتقاد بدون پشتوانه به استیصال میرسید، تنها گزینه روی میز اش استیضاح بود و تنها حربه حفظ آرامش و اعتراضش حضور نیافتن در جلسات شورا. حتما بسیاری از آنها که در شورای جدید حضور ندارند تجربیات زیادی از فعالیت خود در شورا کسب کردهاند. تجربهای که میتوانست میراثی بهتر از این برجای بگذارد و سهم اش بیشتر ناکامی و نفسِ عمیق پس از یک دوره طولانی پر فراز و نشیب نباشد.گيل نگاه: انتشار اخبار و يادداشت های دريافتی به معنای تاييد محتوای آن نيست و صرفا جهت انجام رسالت مطبوعاتی و احترام به مخاطبان منتشر میشود.
۲۶ مرداد ۱۳۹۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]