واضح آرشیو وب فارسی:ایران آنلاین: به نظر می رسد که اصولگرایان میانه و باسابقه در حال گروگان گرفته شدن به وسیله برخی از نیروهای تندروی رسانه ای منسوب به خودشان هستند. مشکلی که وجود دارد این است که هیچ قدرت نظارتی و محدودکننده بر تندروها وجود ندارد و هر طور که دوست دارند می تازند. در این راه آنقدر بی انصافی و تندروی کردند که صدای رییس مجلس را هم درآوردند و با شدت به برخوردهای سیاسی این دسته از اصولگرایان اعتراض کرد.ایران آنلاین /اعتراض وی به صورت مشخص دارای سه وجه بارز بود. وی گفت که: «برخی آقایان با جوسازی های ناعادلانه نسبت به مجلس نامردی کرده اند... این آقایان مطلبی خلاف واقع آنچه تصویب شد را مطرح کرده اند و از مصوبه مجلس برای خود سوءاستفاده کرده اند... بنده بینی و بین الله متنی را که با مشورت شورای نگهبان در مجلس مطرح شد نگاه می کنم مطلقا نمی بینم که در آن آمده باشد مسوولان ٢٤ میلیون حقوق می گیرند... جرات نمی کنند به شورای نگهبان چیزی بگویند چون از رد صلاحیت می ترسند... امروز دیدم برخی رسانه ها از جمله صداوسیما موضوع را به گونه دیگری منعکس کردند که گویا مجلس نظرش را عوض کرد، نه خیر، مجلس همان نظر قبلی خودش را داشت... جنجالی در کشور ایجاد کردند که گویا مجلس می خواهد حقوق های نجومی را قانونی کند، آن هم به خلاف... قصد و نیت مجلس گرفتن جلوی حقوق های نجومی بود... الان هم که شما این را تصویب کردید ببینید برخی رسانه ها چه می گویند، ببینید مجلس حرفش را پس گرفت؟ حرف اصلی و اولیه خودمان را تایید کردیم... من نمی خواهم نام بعضی از آقایانی را که حرف هایی را مطرح کرده اند، بیان کنم، به دلیل اینکه این افراد در مجلس سابقه دارند و دریافتی های آنان از مجلس مشخص است؛ بنابراین آنقدر جانماز آب نکشند و بنده اطلاع دارم که چگونه بوده اند و من نمی خواهم بیش از این درباره این موضوع صحبت کنم... جرات ندارند به شورای نگهبان چیزی بگویند چون می ترسند صلاحیت شان را رد کند.» نخستین وجه این اعتراض نسبت به انتشار وارونه و غیرواقعی مصوبه مجلس است. اینکه آنچه گفته شده و به صورت تبلیغاتی علیه مجلس منتشر شده است، مطابق مصوبه مجلس نیست. وقتی که عده ای تا این حد آشکار دروغی را به مصوبه مجلس نسبت می دهند، طبیعی است که اخبار و نظرات آنان نسبت به دیگران هیچ اعتباری ندارد و سراسر دروغ و هتاکی است. وجه دوم اعتراض آقای رییس مجلس که خودش نیز از منسوبان به اصولگرایان است، به نادیده گرفتن علت اصلی این مصوبه مربوط می شود. اینکه این قانون به دلیل اعتراض و رد شورای نگهبان مصوب شده است و منتقدین از این نکته به خوبی آگاه هستند. می دانیم که شورای نگهبان هم وظیفه دارد که مقررات و قوانین مغایر با شرع و قانون اساسی را رد کند و خواهان اصلاح آنها شود. به عبارت دیگر فقدان چنین مصوبه ای را خلاف شرع یا قانون اساسی دانسته اند (فارغ از این نظر که آیا تحلیل و تفسیر آنان درست است یا خیر) منتقدین باید خطاب خود را نسبت به شورای نگهبان می کردند و نه مجلس. پس چرا اصولا هیچ چیزی علیه شورای نگهبان نگفته اند؟ به چند دلیل که یک علت آن را رییس مجلس ترس از رد صلاحیت آنان گفته است که این البته نقدی دوطرفه است. ولی علت دیگر آن تعارض انتقادات احتمالی به شورای نگهبان با تصویری است که از این شورا ساخته اند. وجه سوم اعتراض آقای رییس مجلس نسبت به دورویی برخی معترضین است که با اصطلاح جانماز آبکشی آنان را نواخته است. ای کاش فیش حقوقی و رانت های این افراد نیز منتشر می شد تا درک بهتری از واقعیت مبارزه با نابرابری و فقر این افراد ارایه شود. مساله این است که آنان می خواهند که افراد بی تجربه و کم سواد را با ٢٥ سال سن رییس بزرگ ترین کارخانجات کشور کنند و فرض هم کنیم که حقوق شان زیاد نباشد که البته هست، ولی ضرری که از بی تجربگی و سوءمدیریت آنان از طریق اتلاف منابع و ورشکستگی به ملت زده می شود هزاران برابر هنگامی است که یک مدیر لایق ولو با فیش های حقوقی بالا مدیر باشد. همین کارها را کردند که اقتصاد ملت را به این خاک سیاه نشاندند. مشکل ما فیش حقوقی نیست. مشکل شفافیت است. هر کسی هر چقدر می گیرد شفاف و علنی باشد آنان که با شفافیت مخالفت می کنند، حق ندارند که نسبت به فیش های حقوقی آن هم به این صورت اعتراض کنند. نکته بسیار مهم دیگری که این روزها شاهد آن هستیم هجوم تبلیغاتی و انتشار مطالب دروغ علیه دولت است. کافی است که کوچک ترین چیزی به دست آورند تا آن را برجسته کرده و با دروغ های عجیب و غریب آن را منتشر کنند. اگر قرار بود که این رسانه ها در دوره احمدی نژاد نیز چنین رفتاری کنند، روزانه باید ده ها و صدها خبر ریز و درشت را به اطلاع مردم می رساندند، ولی ظاهرا در آن زمان مجاز به چنین کاری نبودند، حتی انتقادهای عادی را هم انجام نمی دادند، چه رسد به اینکه انتقادات را برجسته سازی یا دروغ منتشر کنند. این وضعیت محصول یک رانت و موقعیت ویژه سیاسی است که اگرچه به ضرر کشور است ولی به ضرر خودشان نیز هست. با این وجود معلوم نیست که اصولگرایان باسابقه و علاقه مند به سرنوشت کشور چرا در برابر این یکه تازی های تندروها و تخریب فضای سیاسی و رسانه ای کشور سکوت می کنند؟ به نظر می رسد آنچه در ابتدای یادداشت گفته شد درست باشد که این جناح به گروگان تندروهای خود در آمده است./ اعتماد
شنبه ، ۳تیر۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]