چگونه کودکان را به ادبیات جدی علاقه‌مند کنیم؟

واضح آرشیو وب فارسی:الف: چگونه کودکان را به ادبیات جدی علاقه‌مند کنیم؟
ترجمه علیرضا شهمیرزادیان

تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱ تير ۱۳۹۶ ساعت ۰۳:۴۶
ممکن است نسل شما با داستان‌های جن و پری‌ها و کتاب‌های تصویری کودکان بزرگ شده باشد، اما پدرومادرهای جوان امروزی در دنیای انگلیسی‌زبان این‌روزها برای بچه‌هایشان آثار کلاسیک ادبی می‌خوانند. پدرومادرهای پیشرو و هیپستر این روزها سراغ کتاب‌هایی از ارنست همینگوی، جک کرواک و ترومن کاپوتی می‌روند و قبل از خواب فرزندشان از این دست کتاب‌ها برایشان می‌خوانند. هیپی‌های قدیمی که مدام سوار دوچرخه‌های اولیه‌ی پایی می‌شدند و توی کافه‌های گوشه و کنار نوشیدنی سرمی‌کشیدند و با ماشین‌های تایپ یک‌انگشتی تایپ می‌کردند، حالا فرهنگ خود را به نسل جدیدشان منتقل کرده‌اند که ادای پدرانشان را درمی‌آورند، برای همین هم دست روی سلیقه‌ی ادبی بچه‌هایشان گذاشته‌اند. این‌روزها نسخه‌هایی کودک‌پسند و مصور از این داستان‌های کلاسیک طرفداران بسیاری دارد، داستان‌هایی که خشونت خانگی و قتل‌هایی که می‌تواند برای بزرگسال‌ها یک شب کابوس و بی‌خوابی بیاورد، برای بچه‌های پنج‌ساله تلطیف شده‌اند و طرفداران بسیاری پیدا کرده‌اند. سری کتاب‌های KinderGuides بازآفرینی از کلاسیک‌های مدرن است که از چندی پیش زوجی ادبی شروعش کردند و با استقبال زیادی روبه‌رو شد. ملیسا مدینا گرافیست و فردریک کالتینگ نویسنده امیدوارند با این مجموعه بتوانند علاقه به ادبیات جدی را از سنین پایین در کودکان ایجاد کنند، مدینا که برای کتاب‌هایی همچون «در جاده» نوشته‌ی جک کرواک، «پیرمرد و دریا» نوشته‌ی ارنست همینگوی و رمان کلاسیک «جین ایر» تصویرگری کرده می‌گوید: «سؤالی که خیلی‌ها می‌پرسند این است که آیا لازم است بچه‌ی پنج‌ساله‌ای که حتی نمی‌‌تواند بخواند بداند که کاپوتی و جک کرواک یعنی چه؟ و البته جواب مثبت است، این پیش‌زمینه‌ای است برای اینکه کودک بداند ادبیات چیست و چه‌چیزی انتظارش را می‌کشد؟» ایده‌ی مدینا و کالتینگ با استقبال زیادی روبه‌رو شده است و پدرومادرهای بسیاری برای این مجموعه اشتیاق نشان داده‌اند و در مراسم رونمایی این مجموعه در کتابفروشی‌های نیویورک این بچه‌ها بودند که نقطه‌نظرهای تازه‌ای درباره‌ی «پیرمرد و دریا»ی ارنست همینگوی به بزرگ‌ترها دادند. تا امروز چهار کتاب از این مجموعه منتشر شده است: «ادیسه‌ی فضایی ۲۰۰۱» نوشته‌ی آرتور سی کلارک، «پیرمرد و دریا» نوشته‌ی ارنست همینگوی، «در جاده» نوشته‌ی جک کرواک و «صبحانه در تیفانی» نوشته‌ی ترومن کاپوتی. برخلاف نسخه‌ی اصلی، در این مجموعه‌ی مخصوص کودکان، داستان و روایت در پس‌زمینه‌ی تصویرسازی‌ها آمده و در واقع تصویرسازی‌هاست که داستان را پیش چشم کودک پیش می‌برد. برخی هم طی ماه‌های اخیر با انتقاد از این مجموعه گفته‌اند، خواندن آثار کلاسیک برای بچه‌ها امری مضحک است. اما بچه‌ها چطور فکر می‌کنند؟ کورت همر، استاد زبان انگلیسی در کالج هارپر در ایالت ایلینوی، دختر پنج‌ساله‌ای به اسم آلیس دارد. اما او می‌گوید: «آلیس پنج‌ساله خیلی از «در جاده» خوشش نیامد، شاید باید یک سال دیگر بگذرد و این کتاب را دوباره امتحان کنیم. اما معتقدم کتاب «در جاده» برای بچه‌های شش تا دوازده‌ساله می‌تواند جذاب باشد.» کورت همر محقق نسل بیت در ادبیات امریکا معتقد است تربیت خوانندگان زودرس اتفاقاً می‌تواند بسیار هم در آینده‌ی این کودکان جذاب باشد، آنها می‌توانند بستنی قیفی و پای سیبشان را بخورند و درعین‌حال نسخه‌ی پاکیزه‌شده از خشونت خانگی و مواد مخدر «در جاده» را بخوانند و به سراسر امریکا با مشتی آدم نترس و پاک‌باخته سفر کنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: الف]

[مشاهده در: www.alef.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]