واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: خیلی ها لگد کریمی به ساک پزشکی در جام جهانی ۲۰۰۶ را پایان برانکو در آن مقطع می دانستند اما به نظر می رسد بعد از سالها او هنوز ضعف فرماندهی را برطرف نکرده است.مهر نوشت: شاید مهمترین دلیلی که برانکو در پایان جام جهانی ۲۰۰۶ برای ایران از تیم ملی کنار رفت نداشتن نظم و دیسیپلین کافی در آن دوران بود، دورانی که باند و باند بازی در تیم ملی ایران به اوج خودش رسیده بود و «برخی به چشم هم نگاه می کردند و به هم پاس نمی دادند». در آن دوران تیم سه بخش شده بود و شاید بهترین تیم تاریخ ایران به دلیل همین سه تکه شدن در گروه های سه گانه بود که توفیق بزرگی به دست نیاورد و صرفا حضور در جام جهانی را تجربه کرد. با این حال برخی لگد علی کریمی به ساک پزشکی بعد از تعویض را آخرین ضربه به برانکویی می دانند که پیش از این کتک کاری بداوی و رحمان رضایی را وسط زمین در مقابل میلیونها بیننده تجربه کرده بود! پشیمانی علی کریمی از لگد به ساک پزشکی علی کریمی البته بعدها در مورد این دو موضوع در جام جهانی ۲۰۰۶ گفت: «بعد از تعویض برانکو ایوانکوویچ به عنوان سرمربی به سمتم نیامد و بی تفاوت بود. شاید اگر می آمد، با من دست می داد و خسته نباشید می گفت آن اتفاق رخ نمی داد. همه این مسائل دست به دست هم داد تا به ساک ورزشی لگد بزنم. اتفاقا با همان پایی که مصدوم بود به ساک ورزشی لگد زدم، چون فکر می کردم ساک سبکی است اما خیلی سنگین بود. پایم هم درد شدیدی گرفت اما به روی خودم نیاوردم! علی کریمی در مورد دسته بندی در جام ۲۰۰۶ هم گفت: به نظرم دو دستگی در تیم وجود نداشت، چون اگر تیم شکست بخورد برای همه بازیکنان بد می شوند. فوتبال اینگونه نیست که بگویید در چشم من نگاه می کردند و پاس نمی دادند. بازیکن باید در یک لحظه تصمیم بگیرد و در چند گزینه ای که برای پاس دادن دارد یکی را انتخاب کند. نباید فرد چنین فکری کند که با او پاس نمی دهند.» با وجود این حرف ها اما آن لگد و آن باند بازی ها در نهایت برانکو را از فوتبال ایران جدا کرد و فوتبال ایران به سمت مبارزه با بازیکن سالاری رفت. در واقع آن روزها برانکو نه به دلیل گرانی، نه به دلیل ضعف فنی(برانکو در بخش فنی یکی از مربیان خوبی است که تاکنون به ایران آمده) بلکه به دلیل بی انضباطی در تیمش بود که ایران خواستار تمدید قراردادش نشد و لگد کریمی لگد آخر بود به نظم برانکو و مدیریت او. بازگشت پرقدرت برانکو روزگار چرخید و به دلیل نیاز شدید پرسپولیس به یک مربی قوی تر از مربیانی که امتحان کرده بود پرسپولیس هم مالیات برانکو را داد و هم با او قرارداد بست و او را گزینه مربیگری کرد و اتفاقا زمان نشان داد که او به درد پرسپولیس می خورد. در این بازگشت دوباره او زیر ذره بین رفت و همه می خواستند بدانند که آیا برانکو می تواند این بار نظم را بر قرار کند و پرسپولیس را مدیریت کند؟ کنار گذاشتن گابریل، پیام صادقیان، میثم حسینی، رضا حقیقی و ... این امید را ایجاد کرد که برانکو در این سال های دوری از ایران از منظر نظم باتجربه تر شده و دیگر آن دستیار ساکت بلاژویچ مطرح نمی شود. ایوانکوویچ در چین و عربستان و کرواسی مربیگری کرده بود و کارنامه خوبی هم داشت و با شروع در پرسپولیس نظم را محور کرد. تضعیف برانکو اما واقعیت این است که پس از ساخت بنای پرسپولیس جوان و یک دست، برانکو دچار مشکلاتی شده که نه راه رفت دارد و نه راه برگشت، چون او برای این پرسپولیس و این صدارت زحمات شبانه روزی بسیاری کشیده است و مدام نمی تواند همه سازه های خودش را اخراج کند. به این ترتیب او از درگیری های زیادی گذشت از درگیری رامین رضائیان و مسلمان بگیرید تا دعوای ربیع خواه و رضائیان و رضائیان و علیپور و بی احترامی این بازیکن به خوردبین و ... موضوع فقط درگیری و رضائیان نبودند، موضوع اصلی اینجاست که برانکو کلا زیادتر از حد استاندارد باج می دهد، از شایعه جذب تحت فشار اوکراینی ها بگیرید تا برسید به بازگرداندن طارمی و رضائیان به پرسپولیس در حالی که این تیم ضربات بسیار بدی از جدایی عجیب و نابه هنگام این دو بازیکن دریافت کرده بود و ایوانکوویچ صراحتا اعلام کرده بود که هیچ کدام از آنها را به پرسپولیس بر نمی گرداند و البته در نهایت برگرداند. تکرار ۲۰۰۶ در ۲۰۱۷ همین رفتارهای رفت و برگشتی برانکو شاید ستون ها و سنگ های بنای پرسپولیس را سست کرده باشد، همین کوتاه آمدن ها از سال ۲۰۰۶ تا امروز در ۲۰۱۷ تکرار همان ماجراها را به ذهن متبادر می کند و این برای مربی با کارنامه خوبی مثل برانکو که مدعی نشستن روی نیمکت تیم ملی ایران هم هست اصلا خوب نیست. علیپور به تمرین برگشته در حالی که او هم یک بار دیگر در سال گذشته با خانزاده در گیر شده بود و رضائیان هم فعلا در حال واسطه تراشیدن است برای برگشتن و اتفاقا یکی از آن واسطه ها علی کریمی است، یعنی کسی که با آن لگد به ساک پزشکی یک بار موجب جدایی برانکو از تیم ملی ایران شده بود. برانکو اگر می خواهد روزی دوباره روی نیمکت تیم ملی ایران بنشیند حتما باید در این رفتار خود تجدید نظر کند مدیریت کردن و فرماندهی را هم به خصوصیات مربیگری خود اضافه کند چون این مسیری که برانکو می رود حوالی همان ایستگاهی است که روزی او را از اتوبوس تیم ملی ایران پیاده کرد و ادامه این روند شاید از اتوبوس پرسپولیس هم پیاده شود.
چهارشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]