انتقال دارو به بافت سرطانی با نانوحامل های پژوهشگران کشور - نخست نیوز

واضح آرشیو وب فارسی:نخست نیوز: پژوهشگران مرکز تحقیقات نانوفناوری دانشگاه علوم پزشکی مشهد نمونه های آزمایشگاهی نانوحامل های هوشمند داروی ضدسرطان را ارائه کردند که می تواند با انتقال مناسب دارو به بافت سرطانی و جلوگیری از انتشار آن در بافت های سالم، از احتمال ایجاد عوارض ناخواسته در بدن بکاهد.به گزارش نخست نیوز ،«بورتزومیب» دارویی است که با نام تجاری VELCADEجهت درمان انواع سرطان ها از جمله «مالتیپل میلوما» (تومور استخوانی) کاربرد دارد. این دارو در بیمار تحت درمان به دلیل مکانیسم عمل و دوز مصرفی آن، منجر به ایجاد عوارض جانبی متعدد می شود که برای بیمار آزاردهنده است. از جمله این عوارض، افت فشار خون، مشکلات قلبی، ریوی و کبدی و نوروپاتی محیطی است. با توجه به پیشرفت های ایجادشده در علم پزشکی، دارورسانی از طریق سسیستم های نانوحامل می تواند راهکار مناسبی برای فائق آمدن بر این محدودیت ها و مشکلات باشد. میترا کرانی، مجری طرح از اجرای مطالعاتی در این زمینه خبر داد و گفت: محصور کردن دارو در داخل سامانه های ذره ای چون لیپوزوم ها، میسل های پلیمری و یا میکرو کپسول ها و هدفمند کردن انتقال این دارو به بافت سرطانی با استفاده از این سیستم ها، از روش های نوین درمانی در سال های اخیر است. وی ادامه داد: در این طرح، لیپوزوم ها به عنوان نانوحامل هایی با خصوصیاتی نظیر سمیت پایین و زیست سازگاری مناسب جهت جلوگیری از توزیع نابجای داروی بورتزومیب در ارگان های دیگر و ایجاد آثار ناخواسته انتخاب شده اند. کرانی با اشاره به نحوه انتقال دارو توسط این نانوحامل توضیح داد: نانوحامل طراحی شده مناسب برای داروهای سمی است و به صورت غیر فعال می تواند بافت تومور را با مکانیسم «افزایش نفوذپذیری و نگهداری» (EPR Enhanced Permeation and Retention,) مورد هدف قرار دهد. مجری طرح با بیان اینکه پس از تزریق وریدی به دلیل بیشتر بودن نفوذپذیری مویرگ های بافت تومور در مقایسه با بافت نرمال، این نانوحامل بیشتر در بافت تومور تجمع پیدا می کند، اظهار کرد: از طرف دیگر به دلیل اینکه سیستم لنفاوی مؤثری در تومورهای جامد حضور ندارد، تخلیه ذرات از بافت تومور انجام نمی پذیرد. این عوامل در مجموع باعث تجمع بیشتر این نانوذرات در تومور در مقایسه با بافت های نرمال می شود. به گفته کرانی، فرمولاسیون های لیپوزومی تهیه شده در این تحقیق به گونه ای است که زمان حضورشان در جریان خون افزایش یافته و بنابراین زمان کافی برای تجمع در نواحی تومور را دارند. مجری طرح اضافه کرد: ماتریکس لیپیدی تشکیل دهنده نانولیپوزوم ها به گونه ای است که اجازه خروج دارو را از لیپوزوم مادامی که در خون «سیرکوله» می شود، نمی دهد. در واقع پس از تجمع لیپوزوم در محوطه تومور، دارو به تدریج در مجاورت سلول های سرطانی به دلایل شرایط فیزیولوژیکی آزاد شده باعث تأثیر بهتر دارو با عوارض جانبی کمتر می شود. این ویژگی در نانولیپوزوم های بورتزومیب طراحی شده وجود دارد. وی یادآور شد: با استفاده از این سیستم دارورسانی در پی اثربخشی بالای دارو، دوز مصرفی و عوارض جانبی در بیمار نیز کاهش می یابد. این طرح در قالب پایان نامه دکترای میترا کرانی از دانشگاه علوم پزشکی مشهد و با راهنمایی دکتر محمودرضا جعفری و به سفارش یک شرکت مهندسی و تحقیقاتی در حال انجام است و به عنوان پایان نامه مورد نیاز صنعت به تأیید ستاد توسعه فناوری نانو نیز رسیده است.

دوشنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۶

[مشاهده متن کامل خبر]

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نخست نیوز]

[مشاهده در: www.nakhostnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]