واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: غلامحسین بنان ۳۶ ساله بود که چشم راست خود را در تصادف رانندگی از دست داد با این حال معتقد بود با یک چشم هم می توان دنیا را چنان که هست، دید. شاید همین دید فوق العاده بنان بود که او را مجاب کرد در اعتراض به ابتذال شایع در موسیقی از آن کناره گیری کند.«غلامحسین بنان» در اردیبهشت 1290 در خاندان میرزا کریم خان بنان الدوله نوری متولد شد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فارس، از پنج تا ده سالگی با موسیقی از طریق نواختن ارگ دستی مادر و شنیدن آواز پدر، و صفحات موسیقی آن عصر آشنا شد. از سال 1301 که با مرتضی نی داود آشنا شد و نزد میرزا طاهر ضیاء الذاکرین شاگردی کرد تا 1310 به تحصیل در مدرسه ثروت پرداخت. ده سال بعدی با مرگ ناگهانی اکثر اعضای خانواده در اثر بیماری وبا و آغاز جنگ جهانی دوم همراه بود. بنان در این سال ها آواز را نزد ناصر سیف می آموخت. او مدتی را در اداره کشاورزی اهواز خدمت کرد، اما همزمان با تأسیس اولین ایستگاه رادیو تهران به پایتخت بازگشت. بازگشت او (در سال 1323) به آشنایی با عبدالعلی و علینقی وزیری، و آغاز همکاری با روح الله خالقی انجامید. کمی بعد از این آشنایی، انجمن و ارکستر موسیقی ملی تأسیس شد و بنان به همکاری با انجمن پرداخت. وی کمی بعدتر ازدواج و از سمت منشی مخصوص وزیر خواروبار کناره گیری کرد و به تدریس آواز در هنرستان موسیقی ملی مشغول شد. کمی بعدتر چند صفحه گرامافون ضبط کرد و در فیلمی با موضوع موسیقی به نام «طوفان زندگی » بازی و خوانندگی کرد. ضبط سرود «ای ایران» محصول این دوره از زندگی غلامحسین بنان است. بنان تا سال 1329 در انجمن های روابط فرهنگی ایران و کشورهای مختلف بیش از ده کنسرت برگزار کرد. طی یک نظرسنجی در دهه چهل، بنان به عنوان محبوب ترین خواننده موسیقی ایرانی معرفی می شود و از تاج اصفهانی و ادیب خوانساری هم پیشی می گیرد. برخی می گویند این موفقیت باعث شد بنان را اصطلاحاً چشم بزنند و همین شد که در تصادف سال 1326 در جاده کرج، چشم راست خود را از دست داد. با این حال، او معتقد بود: با یک چشم هم می توان دنیا را چنان که هست، دید. دیدن از نگاه کردن جداست! بنان از 1345 تا 1351 در اعتراض به ابتذال شایع در موسیقی ایرانی، رسماً و برای همیشه موسیقی را ترک می کند. او به شیراز می رود و با همسر دومش در آنجا زندگی را ادامه می دهد. غلامحسین بنان در هشتم اسفند 1364 در 74 سالگی در بیمارستان ایرانمهر (قلهک) درگذشت. پیکر وی در کرج دفن شد تا به گفته ناصر مجرد (پژوهشگر موسیقی و شاگرد بنان)؛ نخستین هنرمندی باشد که در جوار امامزاده طاهر کرج خاکسپاری شد. البته چهار سال بعد یعنی در 1368 دست تقدیر دو تن دیگر از نامداران موسیقی ایران (حسین قوامی و مرتضی حنانه) را به همسایگی او فرستاد.
جمعه ، ۲۶خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]