تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870710674
سرمقاله ایران/ خوزستان قربانی توسعه یافتگی نامتوازن - آخرین خبر
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین خبر: ایران/ « خوزستان قربانی توسعه یافتگی نامتوازن » عنوان ستون "اول دفتر" روزنامه ایران به قلم محمد درویش(مدیرکل دفتر مشارکت های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست) است که می توانید آن را در ادامه بخوانید: ما ایرانیان اعم از مردم و مسئولان، انگار حافظه تاریخی نداریم! چون درست مشابه همین واقعه خوزستان را 50 سال قبل در یزد، اردستان، سبزوار، نایین و بسیاری از شهرهای بیابانی ایران شاهد بودیم اما با برنامه ریزی حساب شده از ابتدای دهه 40 تا 50، طرح بزرگی برای جنگلکاری در بیابان ها به وسعت 4 میلیون هکتار اجرا شد و حتی مناطقی مانند ریگ جن، چوپانان و بیابان های اطراف شهر یزد و شمال شرق کرمان، اصفهان، سبزوار و ابوزیدآباد با کاشت گونه هایی همچون تاغ، اسکنبیل، پده و گز تثبیت شد. در غرب کرخه هم 100 هزار هکتار جنگلکاری صورت گرفت و همین سبب شد تا جلوی فرسایش بادی تا حد زیادی گرفته شود. اما اکنون چند دهه است که روند تثبیت بیولوژیک بیابان ها متوقف شده و حتی به تشدید بیابانزایی هم همت گماردیم! به طوری که امروز تمامی تالاب های خوزستان قربانی کشاورزی، نفت و مدیریت غلط منابع آب شده اند. توسعه کشت و صنعت نیشکر هم شیره همه منابع آب خوزستان را مکید و الان هم دارند یک زهاب آلوده را به تالاب ها وارد می کنند که همه منابع آبزی را از بین برده است. توجه داشته باشید استانی که 33 درصد آبهای کشور در آن جاری بود و بزرگ ترین رودخانه های کشور از کارون و کرخه و جراحی و مارون گرفته تا زهره و بهمن شیر در آن جوش و خروش داشت امروز به عنوان اصلی ترین قطب تولید محصولات کشاورزی کشور تنها 15 میلیون تن تولید دارد که این رقم عملاً معادل 11 درصد کل تولید کشاورزی کشور است. به بیان بهتر ما همه آب را با تکنولوژی بسیار اولیه مان در کشاورزی از دست داده ایم تا نهایتاً همین قدر تولید کنیم. از سوی دیگر پروژه های متعدد انتقال آب بین حوضه ای نیز دیگر چیزی از تالاب های بامدژ، شیمبار، هورالعظیم، شادگان و میانگران در خوزستان باقی نگذاشته و این 5 پیکره آبی را که متعادل کننده زندگی در خوزستان بود عملاً نابود کردیم که آخرین نمونه اش ساخت سدکوثر بر روی زهره بود که حتی کشاورزی هندیجان را در پایین دست از بین برد و اراضی این شهر را به چشمه تولید گرد و غبار تبدیل کرد. فراموش نکنیم که قدیمی ترین کهن زادبوم های آسیای جنوب غربی از چغازنبیل گرفته تا سامانه پیشرفته تقسیم آب در شوشتر متعلق به خوزستان بوده است ولی برخی آقایان در وزارت نیرو هنوز معتقدند اگر سدها را نمی ساختیم خوزستان را آب می برد در حالی که همین سیلاب ها بود که به مدت هزاران سال، دشت های خوزستان را تغذیه می کرد و تمدن هایی بزرگ را به وجود آورده بود ولی ما با سدسازی جریان طبیعی آب را مسدود کرده تا جلوی سیل را بگیریم و در عوض چشمه های تولید گرد و غبار ایجاد کردیم تا امروز خوزستان با 350 هزار هکتار کانون بحرانی تولید گرد و خاک روبه رو باشد. در مورد سیل هم باید اذعان داشت اگر سیلاب هر از گاهی می آید و خسارت می زند مشکل از سیل نیست چون سیلاب همیشه مایه آبادانی بوده بلکه مشکل جانمایی غلط شهرها، صنایع، پل ها و جاده هایمان بوده است. حال برای اینکه جلوی ریزگردهای اهواز را بگیریم لازم است این 350 هزار هکتار بیابان را بسرعت در دستور طرح های تثبیت شن قرار دهیم و حقابه های سلب شده تالاب ها و هورها را مجدداً به آنها بازگردانیم. با این حال شگفت آور است که فقط 17 میلیارد تومان! برای کنترل این چشمه های گرد و غبار تخصیص یافته، حال آنکه تثبیت این اراضی نیازمند بودجه ای در حدود 1700 میلیارد تومان است و اگر تخصیص اعتبارات به همین شکل پیش برود یعنی کنترل چشمه های گردو غبار خوزستان تا 100 سال دیگر هم طول می کشد! اما آیا برای استانی که قطب تولید نفت و گاز ایران است و عوارض آلایندگی یکی از پالایشگاه هایش- پالایشگاه آبادان- در هر سال فقط حدود 82 میلیارد تومان است، آیا تأمین 1700 میلیارد تومان اینقدر سخت و ناشدنی است؟ در حالی که اگر فقط یک درصد از درآمد نفتی خوزستان را صرف مسائل محیط زیستی این استان می کردیم امروز با این بحران ها مواجه نمی شدیم و لازم نبود اینقدر گناه را به گردن کانون های بیابانی خارج از ایران بیندازیم چرا که اکنون 15 سال است خوزستان هر از گاهی با ریزگردهای خارجی مواجه است اما آنچه در دو سه سال اخیر به وقوع پیوسته عمدتاً گرد و خاک ناشی از کانون های داخلی بوده که خودمان ایجاد کردیم. علی ایحال حضور عالی ترین مقام وزارت نیرو در خوزستان و عذرخواهی رسمی ایشان از مردم را باید به فال نیک گرفت چون نشان می دهد دولتمردان ما درد و آلام مردم خوزستان را درک کرده اند و امید که این بدعت خوشایند الگویی برای دیگر مدیران باشد که به جای توجیه، اشتباهاتشان را بپذیرند. با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید
چهارشنبه ، ۳خرداد۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین خبر]
[مشاهده در: www.akharinkhabar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها