واضح آرشیو وب فارسی:وعده صادق: گروه سیاسی خبرگزاری فارس ـ علی عباسی مزار: محرزه لاعب بانوی تونسی تبار و ساکن فرانسه بود که به واسطه مکنت مالی و فعالیتهای اقتصادی از وضعیت معیشتی مناسبی برخوردار بود. وی پس از انقلاب اسلامی و آشنایی با دانشجویان ایرانی در فرانسه مذهب تشیع را انتخاب کرد. خانم لاعب ثروتش را در راه اسلام و انقلاب اسلامی ایران هزینه می کرد و فعالیت زیادی در دعوت افراد به اسلام داشت و در نهایت نیز وصیت کرد تا پس از مرگ در ایران به خاک سپرده شود و در یکم دیماه ۱۳۹۴ چشم از جهان فرو بست و پس از تشییع از مقابل مسجد امام حسن عسگری قم در قبرستان بقیع این شهر به خاک سپرده شد. در زیر گفت و گوی دختر وی (منیره لاعب) را با فارس در مورد شخصیت مادرش و فعالیتهای وی در کمک به مسلمانان و دعوت افراد به اسلام می خوانیم. فارس: خانم لاعب از چه زمانی و چگونه به مذهب تشیع گرایش پیدا کرد؟ لاعب: مادرم تباری تونسی داشت و در ابتدا مسلمانی سنی مذهب بود در زمان حضور امام خمینی در فرانسه در قبل از انقلاب اسلامی متوجه شده بود فردی با این نام و مشخصات قصد دارد تا انقلاب اسلامی را در ایران محقق کرده و نظام اسلامی را برپا کند و دیدارش با امام در نوفل لوشاتو پیش زمینه ای برای گرایش وی به مذهب تشیع بود. پس از انقلاب اسلامی در ایران و حضور دانشجویان ایرانی در فرانسه مادرم از طریق ارتباط با دانشجویان ایرانی و شناختش از مذهب تشیع از تسنن و به تشیع گرایش پیدا کرد. مادرم فردی ثروتمند بود و کمکهای زیادی را به مساجد و مراکز اسلامی چه در زمانی که مذهب تسنن داشت و چه در زمانی که شیعه شده بود و از سوی دیگر تلاش زیادی در راستای دعوت افراد به دین اسلام و حمایت از آنان می کرد. پدرم هم در این فعالیتها به مادرم کمک می کرد او هم همچون مادرم فردی فعال و پرتلاش بود و پا به پای مادرم در فعالیتهای دینی کمک می کرد. مادرم فردی بخشنده و دست و دلباز بود و همواره به مسلمانان و غیر مسلمانان کمک می کرد و بسته های هدیه و حمایتی زیادی را برای افراد نیازمند تهیه و به آنها تقدیم می کرد. فارس: آیا فعالیتهای خانم لاعب در دعوت افراد به اسلام با واکنش پلیس فرانسه همراه نبود و اگر اینگونه بود دولت فرانسه چه برخوردی با خانم لاعب داشت؟ لاعب: با توجه به ترس و وحشتی که پلیس فرانسه از فعالیت های مادرم در گسترش و معرفی دین اسلام به دیگران داشت طبیعی بود که اقداماتی در جهت محدودسازی این فعالیتها و مقابله با آن صورت دهد. البته در ابتدا برخوردی صورت نمی گرفت بلکه با توجه به تأثیرگزاری مادرم بر جامعه اطرافش و نیز ثروت و مکنت و نیز افرادی که در اطراف خود جمعه کرده بود باعث شده بود تا پلیس فرانسه نسبت به وی و فعالیتهایش حساسیت نشان می داد. بعد از گسترش فعالیتها پلیس فرانسه سعی داشت تا به منظور مهار حرکتهای دانشجویی دانشجویان ایرانی و سایر دانشجویان و شهروندان مسلمان در این کشور عقبه این حرکت را که به حمایت مالی از آن می پرداخت را بخشکاند و به همین خاطر سختگیریهایی را نسبت به مادر من داشت. همزمان با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و موضوع منافقین تنشها میان دانشجویان مسلمان ایرانی و منافقین در فرانسه گسترش یافت و مادر من و شهروندان فرانسه که تبار مغربی، تونسی و… داشتند در حمایت از دانشجویان ایرانی در تظاهرات شرکت می کردند که این حرکتها حساسیت پلیس فرانسه را بر انگیخت و در نهایت منجر به دستگیری و بازداشت مادرم شد. یک روز صبح نیروهای امنیتی فرانسه به خانه مان مراجعه کردند و مادرم را مورد بازجویی قرار دادند و اتهامی که به مادرم وارد کردند (تجهیز ایرانیان) بود اتهامی که اصلا در جرم انگاری حقوق فرانسه و حتی دنیا وجود خارجی ندارد و بدون محاکمه مادرم را به زندان انداختند و حداقل ۵ سال برای وی حبس در نظر گرفته شد. مادرم در زندان عکس امام خمینی (ره) را بر دیوار زندان نصب کرد و با زنانی که در زندان بودند جلسات قرآن برگزار و آنان را هدایت و راهنمایی و به اسلام دعوت می کرد به گونه ای که پس از گذشت شش ماه وی را از زندان آزاد کردند و به وی گفتند وجود شما در زندان خطرناکتر از بیرون است. پس از آزادی از زندان دولت فرانسه باز هم دست از تبلیغ علیه مادرم بر نداشت و روزنامه های آن زمان مقالاتی را بر علیه مادرم چاپ و منتشر می کردند به عنوان نمونه روزنامه لوموند فرانسه مقاله مفصلی را علیه مادرم به چاپ رساند و وی را جادوگر نامید و تبلیغات زیادی در این راستا علیه مادر من به راه افتاد. در سالهای ۱۳۶۳ و ۶۴ مادرم دو سفر به ایران داشت در سفر اول با همکاری تعدادی از دانشجویان با امام خمینی (ره) دیدار کرد در این ملاقات از ابتدای دیدار مادرم مجذوب شخصیت امام شده و از ابتدا تا پایان ملاقات اشک می ریخت و در سفر دوم نیز بار دیگر با امام دیدار کرد و قرآنی را که امام خمینی آن را امضاء کرده بود به مادرم هدیه داد. مادرم پس از بازگشت از ایران با وجود همه محدودیتهایی که برای وی از سوی دولت فرانسه وجود داشت دست از فعالیتهای خود بر نداشت. به عنوان نمونه ابتدا مراکز شیعی و حسینیه جز آنچه که در اختیار دانشجویان ایرانی بود در فرانسه وجود نداشت اما به همت مادر من ساخت این مراکز در فرانسه آغاز شد و ادامه پیدا کرد به گونه ای که امروز ما شاهد ساخته شدن تعداد زیادی مسجد و حسینیه در اطراف پاریس ساخته شده و فعال است. پدر و مادرم هر دو وصیت کرده بودند که در ایران دفن شوند پدرم حدود ۱۰ سال قبل فوت کرد اما ما نتوانستیم وی را به تهران منتقل کنیم اما مادرم را با کمک برخی از دوستانمان در ایران برای تشییع و تدفین به تهران منتقل کردیم و در قبرستان بقیع قم به خاک سپرده شد. انتهای پیام/ همراه با شبکه خبری وعده صادق منبع:
شنبه ، ۳۰اردیبهشت۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وعده صادق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]