واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: رفتار اصلاح طلبان دیدنی شده است. جماعتی که روزگاری در دهه هفتاد، هاشمی را آماج انواع و اقسام هجمه ها، افتراها و توهین ها قرار دادند تا جایی که از نقش او در قتل ها و تبعیدهای زنجیره ای سخن می گفتند. جناحی که پس از روی کار آمدنِ دولت نهم، طی اقدامی که سران اصلاحات آن را «توبه ی استراتژیک» نامیدند، چرخشی 180 درجه به سمت هاشمی انجام داده و همگی زیر بیرق استوانه، شعار آزادی و دموکراسی سر دادند. اوج این وفاق و همدلی در سال 88 نمایان شد و این جناح، که همواره دموکراسی را به شرط چاقو دوست می داشت، پس از آنکه طی رقابتی تمام عیار، در معرض رأی مردم قرار گرفت، به ناچار پس از آنکه به میزان علاقه ی مردم به خود پی برد، دست به برگزاری راهپیمایی ها و اردوکشی های خیابانی زد تا این گونه فهم خود را از دموکراسی و احترام به آرای عمومی به نمایش عمومی بگذارد. نتیجه ی این اتحاد تمام عیار، پیروزی میلی متری و 50 درصدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری بود که بنا به نقلی از مرحوم هاشمی در زمستان سال قبل، 47 درصد آن متعلق به هاشمی بود و فقط 3 درصد آن را روحانی در اختیار داشت! این پیامِ روشنی بود برای همه ی حامیان حسن روحانی که مدعی سهم خواهی از دولت بودند، اما هاشمی با اعلام این جمله، آب پاکی را روی دست آنها ریخت و با نعره ای هوشمندانه شرط سهم خواهی از دولت اعتدال را همراهی با خود اعلام نمود. این صحبت هاشمی، برای رئیس جمهور اصلاحات، گران تمام شد و او طی انتشار پیامی ویدئویی از حامیانش خواست تا به لیست امید رأی بدهند و نهایتا با پیروزی 30 هیچ مقابل اصولگرایان، توانست تا حدودی گوی سبقت را از هاشمی رفسنجانی برباید. اما این پایان کار نبود و هاشمی هم توانست با برتری در انتخابات خبرگان تهران میزان محبوبیت و برتری خود را به رخ رئیس جمهور اصلاحات بکشد. با رسیدن به ماه های پایانی عمر دولت یازدهم، همه چیز و همه ی دوستی ها و رابطه ها، مجدداً رنگ و بوی انتخاباتی گرفت و این اصلاح طلبان بودند که با مطرح کردن انتقاداتی آبکی و نمایشی، به سهم خواهی از دولت تدبیر و امید روی آوردند. تا جایی که دبیر کل جبهه مردمی اصلاحات در بحبوحه ی تغییر و عزل وزرای آموزش و پرورش، ورزش و فرهنگ، از تغییر چند وزیر دیگر کابینه ی حسن روحانی سخن گفت تا این چنین در سهم خواهی و چانه زنی با دولت، دست بالا را بگیرد تا پس نیفتد. اما این، همه ی ماجرا نبود. پس از درگذشت هاشمی رفسنجانی، موجی از ابراز احساسات و پیام های تسلیت از سوی اصلاح طلبان و چهره های نزدیک به رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام و البته بسیاری از اصولگرایان، ایجاد شد که همگی نشان از تلاش برای ربودن جایگاه اعتدالی هاشمی رفسنجانی در آینده به خصوص انتخابات ریاست جمهوری پیش رو خبر می دادند. سخنرانی ناطق نوری در مراسم روز هفتم درگذشت هاشمی که او را مصداق بسیاری از آیات قرآن دانست، از این قبیل صحبت هاست! اتفاق مهم تری که رخ داد، درخواست مکرر رئیس جمهور اصلاحات و اصحاب رسانه ای، پارلمانی و دولتیِ او از رهبر انقلاب جهت تساهل و تسامح با اصلاح طلبان برای بازگشت مجدد به قدرت بوده است. درخواستی که دو بار از سوی سید محمد خاتمی و چندین بار از سوی افرادی چون تابش و تاج زاده اعلام شد. نکته ی قابل توجه آن است که این درخواست، دقیقا زمانی رخ داده که هاشمی از دنیا رفته؛ گویا رئیس جمهور اصلاحات برای بازگشت آبرومندانه به قدرت و نشاندنِ رقبای اعتدالی خود، تنها هاشمی را مزاحم می دید و که بلافاصله پس از فوت او، این گونه ندای بازگشت به نظام سر داده است! البته رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خود در 19 بهمن، اشاره ای کوتاه و مختصر به فتنه 88 داشتند. همه ی این ها در حالی است که اصلی ترین رقیب همه ی جناح های اعتدالی و اصلاحاتی و اصولگرایی یعنی دکتر احمدی نژاد، از حضور در عرصه ی انتخابات ریاست جمهوری نهی شده و حالا در غیاب قطب اصلی، سایر اقمارِ قطب فرعی، دم از به رسمیت شناختن همه ی احزاب و گروه ها می زنند! افرادی که تا پیش از نهی احمدی نژاد، حقانیت شورای نگهبان را به رد صلاحیت او در انتخابات 96 گره زده بودند!
شنبه ، ۳۰اردیبهشت۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]