محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829238582
یکسال پس از برجام در روستاهای مرزی سیستان چه می گذرد؟/ بی شناسنامه های واقعی/ پیرمردی که حتی اسم حقو - هشدار نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:هشدار نیوز: گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو- سید مصطفی موسوی نژاد- گله بچه! تعجب نکنید. این نام روستایی است در ناحیه مرزی جنوب شرق کشور! روستایی که محرومیت در چهره خشکیده و سوخته مردمانش از 4 فرسخی فریاد می زند. مردمان این روستا درهای خانه هایشان را با بلوکه گل گرفته بودند و از دست بی رحم روزگار کوچ کرده بودند. آن هایی هم که توان مهاجرت نداشتند از سر اجبارِ دهر، در گوشه ای از خانه هایشان، بی سروصدا و غم زده نشسته بودند. تنها منبع درآمدشان یارانه و مستمری کمیته امداد بود. شغل اصلی مردم گله بچه ماهیگیری و کشاورزی بوده، اما از آن روزی که هیرمند را بر روی شان بسته اند، جای هامون برهوتی باقی مانده است که در ایام بادهای 120 روزه، گرد و خاک شدید را برایشان سوغات می آورد. سوغاتی که بیماری های ریوی را در این منطقه روز به روز افزایش داده است. از دیگر شغل های مردم این منطقه بازارچه ای بوده است که بدلیل عدم ثبت در افغانستان یک روز باز است و 10 روز بسته. قایق های معکوس شده، همگی با زبان بی زبانی از اوضاع وارونه زندگی مردم گله بچه خبر می دهد. تحریم ظالمانه باید برود تا مسئله محیط زیست حل بشود! هامون سال هاست که خشکیده. محیط زیست سیستان به شدت تحت تاثیر هامون و آب های پربرکت آن برای مردمان منطقه است. قایقرانی، صید ماهی، استفاده کشاورزی، توسعه دامداری، عدم وجود ریزگرد و توسعه گردشگری بخشی از منافع منطقه سیستان از دریاچه هامون بوده که امروز دیگر اثری از آن ها نیست. قایق موتوری های رنگ و رو رفته شان شده بود ابزار خیس کردن خارهای بیابانی که از بی علفی غذای گاوهای مردم منطقه شده بود. خلاصه امر، تحریم های ظالمانه ای که باید می رفت تا مشکل محیط زیست حل شود، به زعم آقایان با برجام رفته، اما مشکل محیط زیست و خشکی هامون سرجایش باقی مانده است. یکسال پس از برجام در مرز سیستان چه می گذرد؟ اگر در میان مردم ناامید این منطقه که از بیکاری و فقر عمیق رنج می بردند قدم بزنید و از احوال شان بپرسید، همگی اذعان دارند که روز به روز از سطح رفاه شان کاسته می شود. جوان هایشان یا به شهرها مهاجرت می کردند یا در گوشه خانه از بیکاری افسرده شده بودند. سهم شان از رفاه حاصل شده پسابرجام خانه هایِ تک اتاقیِ رنگ و رو رفته با درب های حلبی بود. یخچال هایی که تبدیل به انباری شده و مردمی که غبار محرومیت حتی به مساجد روستاهایشان کشیده شده بود. بعد از مشاهده حال و روز رفاه مردم منطقه، هر انسانی از خود می پرسد مگر قرار نبود بعد از برجام برای مردم رفاه بوجود بیاید؟ البته اگر منصف باشد با خود خواهد گفت رئیس جمهورمان گفته است برجام را خدا آورد! همان خدا هم برای ملت رفاه بیشتر خواهد آورد! بله! درست می گویند! مسئولین چه کاره اند؟ مسئولین مسئول آنند که بر صندلی هایشان بنشینند و نظاره کنند تا هر وقت خدا رفاه را آورد پشت تریبون بروند و با افتخار بگویند دیدید رفاه آوردیم؟ سهم مردم محروم روستاهای سیستان از رشد 7 درصدی، تقریبا هیچ! رشد اقتصادی 6 ماهه کشور از سوی ریاست محترم جمهور 7.4 درصد اعلام شد. اما نمی دانم سهم مردم این خطه محروم از رشد 7درصدی اقتصاد دقیقا چقدر است؟ هر چه فکر می کنم زندگی این مردم با شیب زیادی در دره سقوط پیش می رود. خانواده هایی که امیدشان یا کمیته امداد است یا مبلغ ناچیز یارانه. از مسجد کاه گلی اما باصفای روستای تپه کنیز که بیرون آمدم پیرمردی از من پرسید روحانی چرا یارانه ما بیچاره ها را زیاد نمی کند؟ در دل گفتم چه می دانی پیرمرد که آقایان شب واریز همان مبلغ ناچیز چه عزایی می گیرند. پیرمردی که حتی اسم حقوق نجومی به گوشش نخورده! در میان مردم محروم روستاهای مرزنشین، پیرمردی توجه همه را جلب کرد. او از شرایط بیکاری جوانان، از نبود کارخانه، دامداری، کشاورزی و عدم توانایی برای گرفتن وامی که 4 ضامن می خواهد، از گرسنه ماندن خودش و خانواده اش در شب های دراز سیستان، از کم توجهی های دولت و از خشکی هامون می نالید. از او در مورد حقوق های نجومی پرسیدم، اصلا به گوشش نخورده بود! وقتی از دریافت حقوق های 200 میلیونی برایش گفتم، با تعجب گفت: 200 میلیون! او 200 میلیون حقوق می گیرد اما من به همین 45هزار تومان راضی ام به رضای خدا، بازهم راضی ام. حداقل بیایند و ببینند که این 45هزارتومان برایمان هیچ نمی شود. جوانی که از گرم بودن پشت نجومی بگیران گلایه می کرد جوانان مرزنشین سیستان، از بیکاری، عدم وجود یک درآمد ثابت بجز یارانه و از بین رفتن فرصت های شغلی گلایه می کردند. هامونی که خشکیده، مرزی که به روی آن ها بسته شده و خشکسالی طولانی مدت همه و همه دست به دست هم داده بودند تا ناامیدی را در وجود این مردمان رسوخ دهد. وقتی داستان حقوق های نجومی عده ای ظالم را شنید، با پوزخندی گفت: پشتش گرم است! ما پول حلال می خوریم و این پول ها از گلویمان پایین نمی رود. کودکانی که پدران شان حق اوقات فراغت نمی گرفتند! از دیگر خصوصیات روستای گله بچه، شادابی و روحیه نوجوانان این روستا بود. 20 نوجوان پسر با یک توپ فوتبال کم باد شده، در زمینی خاکی و ناهموار فوتبال بازی می کردند. شرط می بندم اسم حق اوغات فراغت در فیش حقوقی به گوش هیچکدام شان نخورده بود. لباس هایی پینه بسته، صورت هایی سوخته از تندی آفتاب و خشکی زده از گردوغبار منطقه، همگی از اوج محرومیت منطقه خبر می دادند. با کمی صحبت و هم بازی شدن آن قدر شاد می شدند که گویی همه دنیا را به آن ها داده بودیم. میزان خوشحالی شان را می شد از دویدن شان پشت اتوبوس حامل خبرنگاران تا روستای بعدی که چیزی حدود 2 کیلومتر فاصله داشت، فهمید. بی شناسنامه های واقعی! نداشتن شناسنامه از دیگر مشکلات مردم این منطقه بود. مشکلی که شاید ساده به نظر برسد اما در واقع منشا بسیاری از مشکلات بزرگتر می شود. بیکاری، عدم تحصیل و ازدواج، تعلق نگرفتن همان حداقل یارانه 45 هزارتومانی، نداشتن دفترچه بیمه درمانی و عدم دریافت کمک از کمیته امداد و بهزیستی مشکلاتی است که همگی ناشی از نداشتن شناسنامه است. خلاصه برایتان هر چه بگویم از محرومیت های سیستان، از فقر مردمان منطقه، از داستان عاشق و معشوق های بی شناسنامه، باز هم کم گفته ام. باید مشکلات را از نزدیک دید و با پوست و گوشت و استخوان آن ها را چشید. ----------------------------------------------------------------------------- تذکر: کاربر محترم؛ انتشار مطالب دیگر رسانه ها از سوی هشدار نیوز لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای بازنشر می شود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانه ای منتشر نشده است از طریق بخش " تماس با ما " برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه های لازم، در بخش ویژه منتشر گردد.
شنبه ، ۳۰اردیبهشت۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هشدار نیوز]
[مشاهده در: www.hoshdarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها