تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862418910
با مرگ زودرس مطبوعات روبه رو هستیم/سال ۵۸ ایران آزادترین رسانه های جهان را داشت - شبکه خبری فرهنگ و هنر
واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبری فرهنگ و هنر: سرمقاله روزنامه اطلاعات در تاریخ ۱۷ دی ماه ۱۳۵۶، جرقه نخستینِ انقلاب اسلامی را زد. هرگز مشخص نشد آن سرمقاله که به امام خمینی توهین کرده بود، نوشته چه کسی است زیرا بعدها داریوش همایون در مصاحبه ای انتساب این مقاله را به خود رد کرد.عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به اینکه انقلاب یک تغییر ناگهانی، سریع، غیرمعمول و شدید در یک سیستم اجتماعی به شمار می آید، یادآور شد که پیوند انقلاب اسلامی مردم ایران در سال 1357 با رسانه ها ویژه است. مهدی محسنیان راد در میزگرد تخصصی «انقلاب به روایت مطبوعات» عصر دوشنبه ۱۸ بهمن 1395 خورشیدی که با حضور این استاد ارتباطات و محمدمهدی فرقانی (عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی) در کتابخانه و موزه ملی ملک برگزار شد، با بیان این مطلب افزود: زمانی که انقلاب اوج گرفت، به ویژه از زمانی که عقب نشینی پهلوی دوم آغاز شد؛ مجموعه ای پیچیده از روزنامه ها به نظام رسانه ای ایران وارد شدند که برخی از آن ها نخستین دوره فعالیت خود را می آزمودند. نکته مهم این بود که تیراژ بسیاری از این نشریات پایین بود. سرمقاله ۱۷ دی ۵۶ در روزنامه اطلاعات، نخستین جرقه انقلاب را زد این عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) درباره پیوند میان انقلاب و مطبوعات به ویژه روزنامه ها گفت: سرمقاله روزنامه اطلاعات در تاریخ ۱۷ دی ماه ۱۳۵۶، جرقه نخستینِ انقلاب اسلامی را زد. هرگز مشخص نشد آن سرمقاله که به امام خمینی توهین کرده بود، نوشته چه کسی است زیرا بعدها داریوش همایون در مصاحبه ای انتساب این مقاله را به خود رد کرد. ویژه نامه های انقلابی نه شماره داشتند نه تاریخ محسنیان راد تصریح کرد: برخی از روزنامه ها در دوره انقلاب و پس از آن، ویژه نامه هایی منتشر می کردند که هیچ گونه شماره یا تاریخ نداشت؛ برخی نیز البته شماره های فوق العاده منتشر می کردند. فراوانی و گوناگونی روزنامه های جدید در اردیبهشت ۱۳۵۸ اوج گرفت و پس از آن آرام آرام از تعداد آن ها کاسته شد تا آنجا که وقتی عراق به ایران حمله کرد، تنها یک روزنامه به صورت سراسری در ایران منتشر می شد. روزنامه ها اعلام نمی کردند به چه نهادهایی وابسته اند این پژوهشگر و نویسنده حوزه ارتباطات؛ با اشاره به وابستگی بسیاری از نشریات دوره شاهنشاهی تاکید کرد: با دو حزب فرمایشی و تشریفاتی که در دوره پهلوی دوم پدید آمد، حدود ۶۰ درصد روزنامه ها وابسته به این گروه ها و احزاب و همچنین سازمان های گوناگون بود؛ هرچند برخی روزنامه ها نیز اعلام نمی کردند به چه نهادهایی وابسته اند. محسنیان راد یادآور شد: عمر روزنامه های دوره موردنظر کوتاه بود. ما معمولا با پدیده ای به نام مرگ زودرس مطبوعات روبه روییم. من در سال ۵۸ در خیابان کریم خان که ایستاده بودم و روزنامه های جدید را که خریده بودم ورق می زدم، با خود گفتم «یادت باشد من در این تاریخ در آزادترین کشور جهان از نظر رسانه ها زندگی می کنم». ایران در سال 1358 از این نظر در جهان نمونه ای بی نظیر بود. فرقانی: نمی پذیرم روزنامه نگاری پس از انقلاب افت داشته است محمدمهدی فرقانی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و خبرنگار پیشین روزنامه کیهان، نیز در این میزگرد گفت: من دوره ای حدودا ۲۴، ۲۵ ساله در روزنامه کیهان حضور داشتم و در این مدت چندین گفتمان تاریخ روزنامه نگاری ایران را آزموده ام؛ شاهنشاهی، آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، روزهای پرتب وتاب پیروزی انقلاب، روزنامه نگاری جنگ و روزنامه نگاری پس از جنگ. وی یادآور شد: نیمه دوم سال 13۵۱ قدرت شاهنشاهی اوج گرفته بود؛ شاه با توسعه ارتش و همچنین تشکیل حزب فراگیر رستاخیز، قدرتی بسیار برای خود تدارک دیده بود. این وضعیت برای ما روزنامه نگاران، ماندگار و دیرپا به نظر می آمد و می پنداشتیم عمر ما هرگز بدانجا نخواهد رسید که یک دگرگونی اساسی، شاید چیزی شبیه انقلاب، را در جامعه بیازماییم. آن روزها از هر مویی که گیرمان می آمد، نمد می بافتیم وی درباره فضای روزنامه نگاری پیش از انقلاب افزود: ما در آن دوره از هر کورسوی امید برای نمایاندن واقعیت های جامعه ایران بهره می بردیم و از هر مویی که گیرمان می آمد، نمدی می بافتیم. همه کوشش مان آن بود که اگر شده صداهای مخالف، محرومیت ها، تبعیض ها و گرفتاری های جامعه را حتی به اندازه یک خط، اگر امکان اش وجود داشته باشد، در روزنامه ها بازتاب دهیم. در مطالب درباری کلماتی مانند گل سرخ، شقایق و ... ممنوع بودند فرقانی با اشاره به محدودیت های روزنامه نگاران در آن دوره، از وجود فهرستی از واژگان ممنوعه به ویژه درباره مطالب مربوط به دربار در روزنامه کیهان و دیگر روزنامه ها و نشریات خبر داد و افزود: از «گل سرخ» گرفته تا «شقایق» و بسیاری نام های ویژه دیگر در فهرست واژگان ممنوعه بودند. این فهرست هر اندازه مطالب درباره دربار بود، بیش تر و بیش تر می شد. ما همچنین ناگزیر بودیم برخی گزارش های حساس و جریان ساز را بدون آوردن نام تهیه کننده مطلب کار کنیم. تخریب خانه های بیرون از محدوده تهران در سال ۵۴؛ انقلاب را شعله ورتر کرد فرقانی به موضوعی اشاره کرد که به باور وی، در روشن ساختن جرقه انقلاب از جنبه اجتماعی بسیار موثر بوده است: آنچه از سال ۵۴ به بعد رخ داد و معتقدم شعله های انقلاب را تندتر و گسترده تر کرد، تخریب خانه های بیرون از محدوده تهران توسط شهرداری بود؛ شهرداری تهران خانه های افرادی را تخریب کرد که از روستاهای دوردست به پایتخت آمده بودند و کاری هم نداشتند. این موضوع که به ظاهر غیرسیاسی بود و ما برای تهیه گزارش آن مشکل نداشتیم، اما بسیار پردامنه و جریان ساز شد و نارضایتی های همگانی را گسترش داد و شرایطی را فراهم آورد تا گروه های دیگر نیز جرات یابند نارضایتی های خود را بروز دهند. این استاد روزنامه نگاری با اشاره به اینکه روزنامه نگاری دوره انقلاب هم شناسنامه خودش را دارد و به هیچ روی بی هویت و بی ریشه نیست، خاطرنشان کرد: نمی پذیرم روزنامه نگاری پس از انقلاب افتی چشم گیر کرده است، حتی ازنظر کیفی باوجود ریزشی که در بدنه حرفه ای مطبوعات پدید آمده، این روزنامه نگاری دگرگونی هایی بسیار پدید آورده و جریان هایی سودمند برای جامعه شکل داده است.
پنجشنبه ، ۲۸اردیبهشت۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبری فرهنگ و هنر]
[مشاهده در: www.farhangohonar.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها