واضح آرشیو وب فارسی:خرداد: تفاوت فیفا و فدراسیون فوتبال در برخورد با باشگاه های بدهکار و نبود سیستم قاطع در قبال متخلفان بی نظمی محسوسی در فوتبال ایران بوجود آورده که دیر یا زود تبعاتی بدتر از محرومیت دو تیم مطرح به دنبال خواهد داشت. به گزارش ایسنا، طی روزهای اخیر بحث اصلی فوتبال ایران مربوط به محرومیت دو باشگاه استقلال و تراکتورسازی از فصل نقل و انتقالات زمستانی بود که البته این محرومیت را فیفا به خاطر پرداخت نکردن مطالبات بازیکنان و مربیان خارجی برای این دو باشگاه در نظر گرفت. کمیته انضباطی فیفا برخورد جدی با باشگاه هایی که طلب بازیکنان و مربیان را پرداخت نمی کنند انجام می دهد تا این باشگاه ها ملزم به پرداخت طلب بازیکنان و مربیانی شود که با آنها قرارداد بسته اند، اما متاسفانه در ایران قانونی که الزامات اجرایی را داشته باشد، وجود ندارد و باشگاه ها بدهی های زیادی به بازیکنان و مربیان ایرانی دارند، اما نکته قابل تامل این است که طبق قوانین بازیکنان ایرانی به خاطر دریافت طلبشان حق شکایت به فیفا را ندارند و باید برای پیگیری این موضوع به کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال مراجعه کنند. در سال های گذشته چندین بار پیش آمده که بازیکنان ایرانی نتوانسته اند طلب خود را از باشگاه قبلی خود بگیرند و در این میان آنهایی که مشکلات مالی شدیدی داشته اند به ناچار قید علاقه خود به آن تیم را زده اند و به فدراسیون فوتبال شکایت کرده اند. در بعضی موارد بازیکن یا مربی طلبکار توانسته پس از مدتی به پول خود برسد اما اکثر پرونده های باشگاه ها در بدهی به بازیکنان و مربیان ایرانی کماکان در کمیته انضباطی باز است و این بدهی ها آنقدر زیاد است که فدراسیون فوتبال با طرح چند راه حل هنوز نتوانسته سر و سامانی به آن ببخشد. از جمله طرح های فدراسیون برای پایان دادن به این پرونده های قطور، پرداخت بدهی باشگاه ها از محل درآمد آنها از سازمان لیگ بود. در بعضی موارد این فکر جواب داد و بعضی ها به پول خود رسیدند. طرح بعدی برای حل این مشکل، تهدید تیم ها از سوی کمیته انضباطی بود. به این صورت که اگر تیم ها تا زمانی مشخص بدهی خود را پرداخت نکنند حق حضور در لیگ و یا گرفتن بازیکن جدید را ندارند. اما این راه حل ها در حد مسکنی ضعیف عمل کرده و به عینه می توان دید که تیم های بدهکار لیگ برتر علاوه بر بدهی به بازیکنان و مربیان فصل های گذشته، حقوق بازیکنان خود را هم نمی توانند پرداخت کنند و در بعضی موارد از گرفتن بلیت هواپیما برای بازی های خارج از خانه نیز ناتوانند و با اتوبوس به شهرهای دیگر می روند! البته موضوع این گزارش پرداختن به مشکلات درآمدزایی و عوامل بی پولی باشگاه ها نیست بلکه می خواهیم این نکته را یادآور شویم که محرومیت استقلال و تراکتورسازی که از سوی فیفا اعمال شده یک تلنگر بزرگ به همه مدیران فوتبال ما بود که از این پس با دقت بیشتری تیمداری کنند تا اینگونه دچار مشکل نشوند. در این میان یک نکته قابل تامل وجود دارد. اینکه بازیکنان خارجی با شکایت به فیفا بخاطر قانون محور و سخت گیر بودن این نهاد و اینکه با هیچ باشگاهی در دنیا تعارف ندارد می توانند به پول خود برسند اما بازیکنان و مربیان ایرانی طلبکار حتی با وجود شکایت به کمیته انضباطی نمی توانند باید خیلی خوش شانس باشند تا به پول خود برسند. نمونه باشگاه بدهکار در لیگ برتر زیاد داریم اما برای مثال به نفت تهران اشاره می کنیم که پرونده بازیکنان و مربیان طلبکار این تیم حتی به جلسه خصوصی با تاج برده و تاکید شد که طلب افرادی چون علیرضا منصوریان، محمد خرمگاه، سیدجلال حسینی، وحید امیری و علیرضا بیرانوند پرداخت شود اما تاکنون نه تنها بخشی از پول این افراد پرداخت نشده بلکه تیم نفت نیز بدون مشکل به کارش در لیگ ادامه می دهد که این نشان دهنده تفاوت فیفا و فدراسیون در برخورد با باشگاه های متخلف است. شاید اگر نفتی ها و سایر بازیکنان و مربیان طلبکار هم مثل بازیکنان خارجی شکایت خود را از طریق فیفا پیگیری کرده بودند خیلی زودتر از اینها نتیجه می گرفتند. نکته ای که فدراسیون فوتبال باید به آن توجه کرده و برای جلوگیری از تکرار سرنوشت استقلال و تراکتورسازی و همچنین رسیدن طلبکاران به مطالباتشان، ساز و کاری فراهم کند که در برخورد با باشگاه های بدهکار کمترین تخفیف و تعارفی نداشته باشد و بر اساس قانون قاطعانه برخورد کند.
پنجشنبه ، ۲۸اردیبهشت۱۳۹۶
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خرداد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]