واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پاسداشت سالروز طلوع حضرت معصومه(س)او مانند فاطمه(س) است برای محمد(ص) و مانند زینب(س) است برای حسین(ع)
امروز، روز طلوع «ملیکه ایران» است؛ آغازی بیپایان و طلوعی بیغروب. و اوست محور شهر قم و با حضور اوست که بوی مدینه از شهر ما به مشام میرسد و گویی اهالی قم در کنار حضرت زهرا(س) نشستهاند.
خبرگزاری فارس – حسن شیخ حائری: نه تنها نخستین روز ماه ذی القعده الحرام سال 173 هجری قمری به عنوان روز طلوع حضرت فاطمه معصومه(س) فرا نرسیده بود، بلکه هنوز حضرت موسی بن جعفر(ع) هم به دنیا نیامده بودند که امام صادق(ع) فرمودند: «إنّ لله حرما و هو مکه و لرسوله حرما و هو المدینه و لامیرالمومنین حرما و هو الکوفه و لنا حرما و هو قُم و ستُدفن فیه امرأه من وُلدی تُسمّی فاطمه مَن زارها وجبت له الجنه؛ خداوند حرمی دارد و آن، مکه است؛ و رسولش حرمی دارد و آن در مدینه است؛ و امیرالمومنین حرمی دارد و آن در کوفه است و ما حرمی داریم و آن، قم است و به زودی بانویی از فرزندان من با نام فاطمه در آن دفن خواهد شد که هرکه او را زیارت کند، بهشت بر او واجب میشود.» (بحار الانوار، جلد 99، صفحه 267) و این روایت شگرف، حکایت از آینده ای درخشان برای قم داشت؛ آیندهای که با عنوان «عش آل محمد(ص)» و «حرم اهل بیت(ع)» معنا مییافت. و مانند چنین روزی بود که در خانه امام ابوالحسن، موسی بن جعفر(ع) و از حضرت نجمه خاتون(س)، دختری برای امام و خواهری برای امام و عمهای برای امام پا به گیتی نهاد و جهان را به عطر وجودی خویش خوشبو کرد. او در مدینه متولد شد، اما در همان زمان، قم و اهالی قم هم بی قرار شدند و از همین امروز او را شناختند. او را امام صادق(ع)، کریمه اهل بیت خواند و امام رضا(ع)، معصومه و پدر، به فدایش رفت و فرمود: «فِداها ابوها»؛ چراکه امام معصوم(ع) جایگاه او را نزد خدا میدانست، جایگاهی بس عظیم و شأنی بس رفیع که «فإنّ لکِ عند الله شأنا مِن الشّأن.» همین بود که معصومی مانند امام موسی کاظم(ع)، بر دست «معصومه زمان»، بوسه زد و شأن او را گرامی داشت. او کریم زادهای است که همیشه کریمه خواهد ماند و تنها اوست که عنوان منحصر به فرد «کریمه اهل بیت» را برای همیشه جاودان ساخته است. نقل است که مرحوم آیت الله سید شهاب الدین نجفی مرعشی(ره) این حکایت شگرف را نقل فرموده است: «پدرم مرحوم سید محمود مرعشی که از علمای حوزه علمیه نجف بود، بسیار علاقه مند بود که به هر طریقی که شده محل مزار شریف و مخفی حضرت فاطمه زهرا (س) را به دست آورد و از برکات و فیوضات آن بهره مند شود. ایشان برای رسیدن به این مطلب، مشغول ختم مجربی میشود و چهل شب بر آن مداومت میکند تا اینکه خداوند با شیوهای، محل قبر آن حضرت را به او بنمایاند. ایشان شب چهلم و بعد از انجام ختم و توسل فراوان، در حال استراحت بوده است که در عالم رویا، به محضر مقدس امام جعفر صادق(ع) مشرف میشود؛ امام(ع) به ایشان میفرمایند: «علیک بکریمه اهل البیت؛ بر تو باد به کریمه اهل بیت.» ایشان تصور میکند که منظور امام جعفر بن محمد(ع) از کریمه اهل بیت، حضرت زهرا(س) است؛ بنابراین عرض میکند: بله، من هم برای همین متوسل شدهام که جای قبر آن حضرت را بدانم تا بهتر بتوانم از فیوضات آن مزار معنوی بهرهمند شوم. در ادامه، امام(ع) در جواب میفرمایند: منظورم قبر فاطمه معصومه در قم است. امام(ع) سپس اضافه میفرمایند: به دلیل مصالحی، خداوند سبحان اراده فرموده است که محل قبر شریف حضرت زهرا(س) مخفی بماند، بنا بر این خداوند تبارک و تعالی قبر حضرت معصومه(س) را تجلیگاه قبر شریف حضرت زهرا(س) قرار داده است؛ بنابراین اگر قرار بود قبر حضرت زهرا(س) ظاهر باشد، هر جلال و جبروتی که برای آن قبر شریف مقدر بوده، خداوند متعال همان جلال و جبروت را بر قبر مطهر حضرت معصومه(س) قرار داده است. چنین بود که مرحوم پدرم هنگامی که از خواب برخاست، تصمیم گرفت که به قصد زیارت حضرت فاطمه معصومه(س) به ایران بیاید. آیینهدار زُهره زهرا رسید و باز گفتند نور زُهره ازهر رسیده است او، فاطمه ثانی بود و القاب حضرت زهرا(س) را برازنده خود ساخت تا با نامهایی مانند طاهره، حمیده، رشیده، تقیه، رضیه، مرضیه، سیده، صدیقه، عابده و محدثه هم شناخته شود: عمه سادات بگو کیستی فاطمه یا زینب ثانی ستی باید گفت؛ معصومه(س) برای موسی بن جعفر(ع)، مانند فاطمه(س) است برای محمد(ص)؛ و معصومه(س) برای رضا(ع)، مانند زینب(س) است برای حسین(ع). خوش آمدی به جهان زینب امام رض عنایتی برسان زینب امام رضا اگرچه دختر موسی بن جعفر آمده است دوباره فاطمه با شکل دیگر آمده است او معصومهای است برای همه زمانها و همه اعصار. عصمت حضرت زهرا(س) و همچنین کرامت خاندان اهل بیت(ع) در او متجلی شد تا اینکه برای همیشه، بانوی عصمت و کرامت لقب گیرد و جهان را از عصمت و کرامت خویش بهره مند سازد. و امروز، روز طلوع «ملیکه ایران» است؛ آغازی بی پایان و طلوعی بی غروب. و اوست محور شهر قم و با حضور اوست که بوی مدینه از شهر ما به مشام میرسد و گویی اهالی قم در کنار حضرت زهرا(س) نشستهاند: ما در کنار صحن شما تربیت شدیم داریم افتخار که همشهری ات شدیم ما با تو در پناه تو آرام میشویم وقتی که با ملائکه همگام میشویم بانو! تمام کشور ما خاک زیر پات مردان شهر نوکر و زنها کنیزهات زیباترین خاطرههامان نگفتنی ست تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی ست باران میان مرمر آئینه دیدنی ست این صحنه در برابر آئینه دیدنی ست مرغ خیال سمت حریمت پریده است یعنی به اوج عشق همین جا رسیده است خوشبخت قوم و طایفه، ما مردم قمیم جاروکشان خواهر خورشید هشتمیم اعجاز این ضریح که همواره بی حد است چیزی شبیه پنجره فولاد مشهد است من روی حرفهای خود اصرار میکنم در مثنوی و در غزل اقرار میکنم ما در کنار دختر موسی نشستهایم عمری ست محو او به تماشا نشستهایم اینجا کویر داغ و نمک زار شور نیست ما رو به روی پهنه دریا نشستهایم قم سالهاست با نفسش زنده مانده است باور کنید پیش مسیحا نشستهایم بوی مدینه میوزد از شهر ما، بیا ما در جوار حضرت زهرا نشسته ایم. اللهم انّا نسئلک ان تختم لنا بالسّعاده ... . انتهای پیام/2258/ط30
95/05/14 :: 13:19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]