تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817355889
آخرین نظرسنجی از دوقطبی ها/ درباره ردصلاحیت همه روسای جمهور/ طرح جنجالی قالیباف و انتقاد رئیسی از اشرافیت/ تحلیل اصلاح طلبانه از رقیب اصلی روحانی
واضح آرشیو وب فارسی:الف: آخرین نظرسنجی از دوقطبی ها/ درباره ردصلاحیت همه روسای جمهور/ طرح جنجالی قالیباف و انتقاد رئیسی از اشرافیت/ تحلیل اصلاح طلبانه از رقیب اصلی روحانی
بخش سیاسی الف، 2 اردیبهشت 96
صبحانه انتخاباتی الف، انشاالله هرصبح با تحلیل کوتاه اخبار انتخاباتی منتشر می شود. این ستون اولین بار در سال 92 و در انتخابات ریاست جمهوری گذشته منتشر شد و مجدد این روزها با همان سبک و سیاق احیا می شود. تصمیم داریم با رعایت انصاف و مطابق جهت گیری اصلی الف، اخبار انتخابات را مختصر و مفید تحلیل کنیم. راهنمایی و نظر مخاطبین در بخش اظهارنظر ها کمک می کند مباحث انتخابات با دقت بیشتری دنبال شود.
تاریخ انتشار : شنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۰۹:۴۰
درباره ردصلاحیت همه روسای جمهور سوال برخی از خواننده های الف پای صبحانه دیروز، این بود که چرا باید در جمهوری اسلامی همه روسای جمهور یکی پس از دیگری ردصلاحیت شوند؟ این سوال درستی است. اما سوال مقدماتی این است که آیا ردصلاحیت این افراد خوب است یا بد؟ به تعبیر دیگر ردصلاحیت این افراد در یک مکانیزم قانونی خودش امر مثبتی است و از بی طرفی وعدالت حکایت می کند. این ردصلاحیت ها نشان می دهد که نظام "میزان حال فعلی افراد است" را با قاطعیت مورد توجه قرار می دهد. اما چرا "حال فعلی" روسای جمهور با "حال قبلی شان" متفاوت است؟ چرا باید روسای جمهور بعد از قدرت صلاحیت شان را از دست دهند؟ فرض کنید یک نفر ثروت بسیاری داشته باشد اما امکان هزینه کردن آنرا نداشته باشد. چه اتفاقی می افتد؟ بدون شک احساس شکست درونی می کند و هر زمان ممکن است طغیان کند. مثل یک نخبه علمی که وقتی می بیند از علم او استفاده نمی شود راه مهاجرت را در پیش می گیرد. مثال ساده تر آدمی است که حرف برای گفتن دارد اما بگویند حرف نزن. این احساس دارندگی می تواند واقعی یا توهم باشد. ریشه ردصلاحیت روسای جمهور پیشین در همین احساس دارندگی است، همین حس قدرت نهفته است. احساس قدرتی که توان مدیریت آنرا ندارند. ریاست جمهوری برخلاف بسیاری از پست ها و مسندها اعتبارش بیش از آنکه به جایگاهش باشد به منشا قدرت است. قدرت رئیس جمهور از رای مردم است. رئیس جمهور با اقبال اکثریت مردم قدرت اجرایی پیدا می کند. این قدرت مردمی اما به 4 یا 8 سال محدود شده است. حال آنکه فرد منتخب اقبال مردم را محدود نمی داند و همچنان خودش را به پشتوانه رای مردم دارای قدرت می داند. همین امر منشا انحراف می شود. مثل پهلوانی که بگویند حق نداری از قدرتت استفاده کنی. مثل آدم متمولی که ناچار باشد هیچ خرجی نکند. روسای جمهور هم وقتی دوره شان تمام می شود، تلقی شان درست یا غلط این است که میز قدرت را باید تحویل دهند در حالیکه منشا قدرت همچنان هست. این توهم منشا فساد است. مشکل اینجاست که این افراد تصور می کنند رای مردم، رای به شخص آنهاست و مادام العمر است. حال آنکه این رای برای انجام کاری و در یک دوره محدود است. اشتباه دوم این است که خیال می کنند با این اقبال تنها می شود در قامت یک رئیس جمهور ایفای نقش کرد. از آنجائیکه که آموزش فعالیت مدنی نیافته ایم، قدرت های غیر رسمی را قدرت نمی دانیم. مثلا حاضرنیستیم با یک تشکیلات سیاسی ابراز قدرت کنیم. فرض کنید موسوی اگر قانون شکنی نمی کرد و در حصر نبود، الان نمی توانست بزرگترین تشکیلات سیاسی را تشکیل دهد؟ احمدی نژاد اگر مقابل قانون نمی ایستاد و اختلاف افکنی نمی کرد، الان فعالترین جریان سیاسی را تشکیل نمی داد؟ همین می شود که برای بازگشت به قدرت رسمی دست به هرکاری می زنتد و به سبب توهم آن قدرت پشتیبان، خود را بی نیاز از چارچوب و قانون و نصیحت و غیره می دانند و در نهایت چنان می شود که احراز صلاحیت نمی شوند. طرح جنجالی اقتصادی قالیباف و انتقاد رئیسی از اشرافیت هردو نامزد اصلی اصولگرایان این روزها با مواضع اقتصادی وارد میدان رقابت شده اند. حجت الاسلام رئیسی روز گذشته از عزت و کرامت گفت و اینکه همه قرار دادهای اقتصادی باید همراه با ایندو شرط باشد. وی همچنین نگاه اشرافی به مدیریت را مشکل مدیریت کشور دانست. از سوی دیگر از نزدیکان قالیباف شنیده شده است که بزودی وی از یک طرح شگرف اقتصادی رونمایی می کند. ظاهرا این طرح با ادعای قالیباف برای دو نیم برابر کردن درآمد کشور مرتبط است. برخی معتقدند ادعای قالیباف همراه با بزرگنمایی است و عملی نیست و قالیباف نیز تا امروز تنها با یک جمله پاسخ داده است؛ کارنامه من نشان داده است که هرچه وعده دادم ام عملی کردم. آخرین نظرسنجی درباره 2 قطبی ها آخرین نظرسنجی سراسری یک نهاد ملی- رسانه ای، با این پرسش که اگر دو نفر در انتخابات بماند به چه کسی رای میدهید بدین شرح است؛ در دوقطبی روحانی- رئیسی، 43.3 درصد آرا برای روحانی و 27 درصد برای رئیسی بوده است. در دوقطبی روحانی-قالیباف 40.9 درصد روحانی و 34.6 درصد به قالیباف رای دادند و در دوقطبی قالیباف-رئیسی 36.5 درصد قالیباف و 27 درصد به رئیسی تمایل داشتند. تحلیل اصلاح طلبانه از رقیب اصلی روحانی روزنامه اعتماد در یادداشتی پیرامون شروع رسمی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم نوشت: بسیاری از تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که رقابت اصلی میان ابراهیم رییسی و حسن روحانی است. در مقابل هم برخی این گزاره را به واقعیت نزدیک‌تر می‌دانند که روحانی- قالیباف بازیگران اصلی انتخابات ٩٦ خواهند بودهرچند رقابت ظاهری انتخابات میان حسن روحانی و رییسی است. با آمدن و ماندن رييسي بخشي از قشر خاكستري جامعه كه معمولا نسبت به مسائل سياسي بي‌تفاوت هستند وارد صحنه مي‌شوند و چون نگرش چنين افرادي معمولا خلاف رويه مديريت ايدئولوژيك و جناح اصولگرايي است بنابراين حضور رييسي آراي خاموش را به نفع حسن روحاني پاي صندوق رأي مي‌آورد. اما رقابت نانوشته و اصلي كه رويدادهاي روزهاي آينده آن را شفاف‌تر خواهد كرد، رقابت ميان روحاني و قاليباف است. دو چهره‌‌اي كه در نحوه و روش اجرايي كشور و اولويت‌بندي مسائل تفاوت روش دارند. چه آنكه اگر قاليباف همه زيست سياسي‌اش در اردوگاه اصولگرايان بوده اما او را بايد يك اصولگراي تكنوكرات دانست كه براي فعل و كنش سياسي درگير حد و حصر جهان‌بيني و ايدئولوژي جناحي و سياسي نبوده است. از همين رو دوگانه انتخاباتي قاليباف-روحاني بر خلاف رقابت رييسي-روحاني يك تنازع روش مديريتي است و نه تجادل نگرشي. قاليباف منتقد روش روحاني در اقتصاد است اما مخالف توسعه و مدرن‌سازي ايران نيست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها