محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846197955
نقد و بررسی Nintendo Switch
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
.jpg)
نقد و بررسی کنسول نینتندو سوییچ "ترجمه شده از وبسایت GameSpot" نینتندو از زمان آغاز بکار Wii، راه متفاوتی را در طراحی کنسول‌های خودش در پیش گرفت. این شرکت بجای دامن زدن به آتش جنگ قدرت پردازشی با مایکروسافت و سونی، بدنبال تغییر تفکر اساسی در سخت‌افزار بود. شاید بعضی‌ها این سیاست را همچون یک نیرنگ در نظر بگیرند اما بدون توجه به نامی که آن را خطاب می‌کنید، نینتندو با Wii پول پارو کرد. این کنسول با کنترل‌های حرکتی جالبش در نهایت به عنوان پرفروش‌ترین محصول تاریخ این شرکت دست یافت. هرچند تیر نینتندو با کنسول جانشین آن Wii U به سنگ خورد و این دستگاه به بدترین بازیگر تاریخ این شرکت تبدیل شد اما به نظر می‌رسد بار شرکت ژاپنی قصد دارد که ورق را به نفع خود برگرداند. نینتندو سوییچ از همان ابتدا با ظاهر منحصربفردش نوید یک چیز جدید و متفاوت را داد. اکنون بعد از یک هفته استفاده با خوشحالی اعلام می‌کنم که این سخت‌افزار پتانسیل بالایی داشته و بازگشت قدرمندی برای نینتندو را رقم خواهد زد. با ما در نقد و بررسی "سوئیچ" همراه باشید. نقد و بررسی ویدئویی نینتندو سوییچ - دوبله اختصاصی پردیس‌گیم دانلود با کیفیت HD - دانلود با کیفیت SD محتویات جعبه کنسول سوییچ کابل HDMI آداپتور برق مستقیم جوی‌کان داک 2 کنترل جوی‌کان 2 بند جوی‌کان دسته نگهدارنده
طراحی سوییچ همانند Wii U، صفحه نمایش لمسی 2/6 اینچی دارد. قسمت تبلت شکل کنسول کوچک بوده و ابعادش تقریبا 5/1×9/9×17 سانتیمتر می‌باشد. ابعاد آن حتی پس از اتصال جوی‌کان‌ها به 54/2×4/10×8/23 سانتیمتر می‌رسد و به شکل قابل توجه‌ای کوچکتر از گیم‌پد است. با اینکه ابعاد صفحه نمایش هردو یکسان است ولی تصویر سوییچ بسیار بهتر می‌باشد. صفحه روشن و شیشه‌ای با ابعاد 720×1280 مطمئنا بهترین پنل بازار نیست ولی چگالی نسبتا کم 87/236 پیکسل در هر اینچ را تامین می‌کند. برای مقایسه، آیفون 7 چگالی 326 را دارد. صفحه نمایش 720P تعادل خوبی بین رزولیشن و کارایی را برای کنسول تامین می‌نماید. برخلاف صفحه لمسی مقاوتی گیم‌پد، سوییچ از پنل خازنی استفاده کرده که نسبت کنتراست بالاتر و ژست‌های حرکتی بهبود یافته‌ای را سبب می‌شود. با اینکه مطمئنا میتوانید همانند اسمارت‌فون‌های معمول و یا تبلت‌ها در فضای آزاد با سوییچ به بازی بپردازید ولی نور روشن پیدا کردن جزئیات تصویر را سخت‌تر می‌کند. بالای صفحه نمایش دکمه پاور، تنظیم صدا، خروجی هوا، درگاه کارت بازی و فیش 5/3 میلیمتری هدفون قرار گرفته است. در هر دو سمت کنسول شیارهایی برای وارد شدن کشویی کنترلرهای جوی‌کان وجود دارد. پایین دستگاه هم میزبان درگاه USB-C می‌باشد. در پشت دستگاه استند قرار گرفته که با بیرون کشیدن آن جایگاه کارت MicroSD آشکار می‌شود. این استند سست بوده و فقط به یک شکل و زاویه قرار می‌گیرد. من به شخصه استندی با دندانه‌های زاویه‌دار را می‌پسندیدم که تطبیق‌پذیری بیشتری داشت.
کنترلرهای جوی‌کان بسیار سبک بوده و هرکدام تقریبا 50 گرم وزن دارند. من جوی‌کان‌های قرمز و آبی را تست کردم و باید بگویم به شکل شگفت‌انگیزی هوشمند و دلربا بودند. به‌هرحال اگر شما طیف رنگی تیره‌تری را ترجیح دهید، رنگ خاکستری مات آن هم موجود است. اتصال جوی‌کان‌ها به سوییچ آسان است. با سراندن آنها در جایشان به شکل راضی کننده‌ای قفل می‌شوند اما خارج کردن آنها دقت بیشتری طلب کرده و برای اینکار باید دکمه کوچکی در پشت کنترلر را فشار دهید. جوی‌کان‌های چپ و راست به نوعی قرینه یکدیگر هستند. هر دو کنترلر دکمه‌های اجرایی-چهارجهت و یک استیک دارند. هنگامی که توسط دسته نگهدارنده و یا خود کنسول سوییچ با هم و همزمان متصل می‌شوند، بصورت کنترلری واحد با استیک‌های منحرف همانند همان چیزی که در کنترلر Xbox می‌بینید، عمل می‌کنند. البته استیک‌های کوتاه بوده و شعاع حرکتی کنترلر مایکروسافت را ندارند. بهرصورت بسیار بلندتر از استیک‌های Nintendo DS بوده و بدرد بخور و قابل تعمیر هستند. با اینکه ممکن است دو جوی‌کان به شکل قرینه یکدیگر دیده شوند ولی تفاوت‌های جزئی با هم دارند. برای بازی‌های دو نفره که جوی‌کان‌ها از هم جدا می‌شوند، احساس می‌کنم که گیمرها ترجیح دهند کنترلر چپ را انتخاب کنند زیرا استیک کنترلر راست به شکل غیر استادانه‌ای در میانه قرار گرفته است. استیک کنترلر چپ فاصله مناسبی از کناره دارد. در هر صورت کنترلر راست میزبان NFC خوان و دوربین حرکتی مادون قرمز می‌باشد. NFC خوان به کابران اجازه می‌دهد تا Amiibos ها را با دستگاه ست کنند و دوربین مادون قرمز هم به سوییچ امکان تشخیص جابه‌جایی و ژست‌های حرکتی دست را می‌دهد. دو بند برای جوی‌کان‌ها در داخل جعبه قرار گرفته است. این بندها نه تنها از پرت شدن جوی‌کان‌های شما در اتاق جلوگیری می‌کنند که با اتصالشان و چرخیدن افقی کنترلر می‌توان به دکمه‌های بالایی و ماشه‌های بزرگتر آن اتکا کرده و از آنها ساتفاده نمود.
هردوی جوی‌کان‌ها از کنترل‌های حرکتی پشتیبانی می‌کنند. میتوانید در بازی The Legend of Zelda: Breath of the Wild برای تکمیل نشانه‌گیری استیک‌ها از آن استفاده کنید. در ابتدای کار کمی نامطلوب است ولی نشانه‌گیری تکمیلی به تنظیم دقیق شلیک تیر و کمانم کمک کرد. هرچند لرزش‌های حین مسافرت در مسیر ناهموار می‌تواند باعث خراب شدن نشانه‌گیری شده و این یک نکته منفی است. باید اضافه کرد که جوی‌کان‌ها سیستم لرزشی بسیار پیشرفته‌ای دارند. نینتندو آن را لرزش HD می‌خواند و به توسعه دهندگان امکان ساخت بازی‌هایی همانند 1-2-Switch را می‌دهد که در آن باید تعداد تیله‌های مجازیِ غلتانِ داخل کنترلر را حدس بزنید. موتورهای چندگانه کنترلر کار خود را به نحو احسنت انجام داده و دقیق بوده و ارائه دهنده بهترین لرزشی هستند که تاکنون احساس کردم. درحالی که گیم‌پد Wii U ظاهر و احساسی شبیه ابزارهای سرهم‌بندی شده داشت، سوییچ روبه‌هم‌رفته محکم احساس می‌شود. حالا درنظر بگیرید که سوییچ با وجود اتصال جوی‌کان‌ها و وزن 400 گرمی، بازهم 50 گرم سبک‌تر از Wii U بوده و این تحسین برانگیز است. پس از ساعت‌ها بازی کردن با سوییچ، هرگز به شکل ناجوری احساس سنگینی کنسول را نداشتم. ابعادش باعث میشد که در صورت خستگی، کنسول را به راحتی بر روی پای خود قرار داده و استراحت نمایم. سوییچ بیش از آنچه که من تصور می‌کرد، قابل حمل بود. دستگاه با وجود اتصال جوی‌کان‌ها در جیب شلوارهای بزرگ جا گرفته و فقط کمی بیرون میزد. سوییچ به شکل ایده‌آلی مناسب کوله‌پشتی است، ولی اگر شلوار گشادی در دسترس باشد میتوانید جوی‌کان‌ها را در یک جیب و خود کنسول را در جیب دیگر بگذارید.
هنگامی که بخواهید با سوییچ بر روی تلوزیون بازی کنید، باید کنسول را در داخل داک خود قرار دهید. ابعاد داک پلاستیکی 8/4×1/10×17 سانتیمتر بوده و 2 پورت USB در سمت چپ خود دارد. نینتندو ادعا می‌کند که شما میتوانید از این پورت‌های USB برای اتصال لوازم جانبی همانند دانگل USB به اترنت استفاده نمایید. علاوه بر آن دریچه‌ای در پشت داک قرار دارد که با باز شدنش به شما اجازه اتصال کابل‌های اصلی HDMI و برق و مدیریت آنها را می‌دهد. همچنین پورت USB سومی هم در آن پشت جا خوش کرده است. قرار دادن سوییچ در داخل داک واقعا آسان بوده و همچنین محافظی در زیر آن قرار گرفته که با اتصال کنسول از آن محافظت می‌کند. هنگامی که با سوییچ روی تلوزیون بازی می‌کنید، احتمالا بخواهید که جوی‌کان‌ها را به دسته نگهدارنده‌شان متصل نمایید. با اینکه کنترلر Pro شگفت‌انگیز است، دسته نگهدارنده هم به شکل غافلگیرانه‌ای راحت و ارگونومیک می‌باشد.
مشخصات قلب تپنده سوییچ، بر روی یک چیپ Nvidia Tegra با معماری ARM می‌باشد که تغییرات گسترده‌ای در آن اعمال شده است. به زبان ساده‌تر کنسول از پردازنده تبلتی تقویت شده استفاده می‌نماید. نینتندو هنوز به صورت رسمی در مورد سرعت کلاک GPU/CPU و یا RAM اظهار نظری نکرده ولی ما می‌دانیم که سوییچ برپایه پردازنده‌های موبایلی بوده و توان پردازشی اعجاب برانگیزی ندارد. در بازی Legend of Zelda Breath of the Wild شکستگی‌های در تصویر وجود داشته و گه‌گاهی دشمنان دوردست ناگهان ظاهر می‌شوند. درحالی که سوییچ در حالت داک توانایی پردازش وضوح تصویر 1080P را دارد، بازی Breath of the Wild برای اجرا در وضوح 900P و فریم قفل شده 30 بهینه شده است. با این حال و در عمل می‌توانم به شما بگویم که کنسول برای رسیدن به این فریم‌ریت ناکام می‌ماند زیرا وقتی اتفاقات زیادی روی صفحه به وقوع می‌پیوندد منجر کاهش فریم می‌شود. لازم به ذکر است که سوییچ در حالت پرتابل از چنین مشکلی رنج نمی‌برد. قصد ندارم که بگویم سوییچ قادر به ارائه گرافیک زیبا نیست. با وجود سکته‌های فنی گاه و بیگاه، Breath of the Wild با آن رنگ‌های شاداب و مناظر گسترده بازی زیبایی است. به جرات می‌توان ادعا کنم زیباترین بازی می‌باشد که تاکنون شاهد اجرای آن روی پردازنده موبایلی بوده‌ام و این موضوع شامل بازی های اجرا شده بر روی کنسول Shield خود کمپانی Nvidia نیز می‌شود.
سوییچ از فنِ خنک کننده کوچکی استفاده کرده و بسیار ساکت است. همچنین هرگز به مقدار زیادی داغ نمی‌شود. در هنگام بازی Breath of the Wild در حالت پورتابل، دوربین گرمایی Flir حرارت سوییچ را به اندازه 39.2 درجه سلسیوس نشان داد. لازم به ذکر است PlayStation 4 Pro به دمای 46 درجه سلسیوس هم می‌رسد. دمای کنسول در حالت متصل به داک هم 1/41 درجه سلسیوس بود. طراحی کارآمد سوییچ احتمالا دلیل دمای مناسب آن است. کنسول در حالت داک و هنگامی که در حال اجرای بازی نیست مصرف 8/7 واتی دارد. هنگام اجرای Zelda مصرف برق دو برابر شده و به 15 وات رسید. با در نظر گرفتن مصرف 140 واتی PlayStation 4، باز هم این مصرف به شکل شگفت انگیزی مناسب است. سوییچ حافظه‌ای 32 گیگابایتی دارد که با کنار گذاشتن میزان اشغال شده توسط سیستم عامل 9/25 گیگ باقی می‌ماند. این مقدار زیاد نیست ولی کنسول از MicroSDهایی تا 2 ترابایت پشتیبانی بعمل می‌آورد. هرچند نینتندو کارت های سرعت بالا را برای ذخیره بازی توصیه کرده است. در زمینه صدا، سوییچ در حالت داک از صدای فراگیر 1/5 کاناله پشتیبانی می‌کند. همچنین دو بلندگوی کوچک در زیر صفحه لمسی قرار گرفته است. این بلندگوها کار خود را انجام داده ولی آنچنان چشم‌گیر نیستند. کمی در صدای کوبشی ضعف داشته و صدایش در بیشترین حالت در مقابل گوشی Nexus 6P من کم می‌آورد. جالب این است که با اتصال یک هدفون به هر دو دستگاه، بازهم صدای خروجی 6P بیشتر بود. منظرم این نیست که صدای هدفون بسیار کم است ولی آنهایی که مشکل شنوایی دارند باید این را در نظر بگیرند.
سوییچ از یک باتری 4310 میلی آمپری قابل شارژ لیتیوم یونی بهره می‌برد که قابل ملاحظه است. برای روشن شدن باید بگویم که آیفون باتری 1960 میلی‌آمپر می‌باشد. نینتندو ادعا می‌کند که سوییچ با توجه به مصرف می‌تواند تا 6 ساعت دوام بیاورد. با توجه به آزمایشات من این مقدار تقریبا دقیق بود. با 100 درصد شارژ و روشنایی صفحه %80 توانستم به مدت 3 ساعت و 3 دقیقه زلدا بازی کنم. همکارمان Peter Brown روشنایی صفحه را روی %100 گذاشت و به زمان 2 ساعت و 50 دقیقه رسید. اگر می‌خواهید بدانید که سوییچ چقدر سریع شارژ می‌شود باید بگویم که با یک ساعت ماندن در داک %49 شارژ می‌گردد. همچنین میتوانید از شارژر موبایل USB-C هم استفاده کنید. متاسفانه نتوانستم با پاوربانک دستگاه را شارژ کنم. درحالی که پاور بنکِ Kingston MobileLite Wireless G3 به کنسول متصل بود به بازی زلدا پرداختم و پس از 10 دقیقه میزان شارژ از%55 به %51 رسید. احتمال دارد که خروجی 2 آمپری G3 گلوگاه شود، ولی دستگاه حتی در حالت آماده بکار هم شارژ نشد.
%20-%20Co.jpg)
سیستم آماده بکار دستگاه هم بسیار بهینه است. بعد از شارژ کامل، سوییچ را از داک خارج کرده و برای 5 ساعت به کناری گذاشتم. هنگامی که آن را روشن کردم هنوز %100 شارژ داشت. وقتی کنسول در داک قرار داشت برای روشن شدن از حالت آمده بکار کمتر از 4 ثانیه زمان برد. در حالت پرتابل هم کمتر از 2 ثانیه طول می‌کشد. بنظر می‌رسد سوییچ بگونه‌ای طراحی شده تا همیشه در حالت آماده بکار قرار گیرد و برای خاموش کردن آن باید کمی در میان منوها جستجو کنید. روشن شدن از حالت خاموشی کامل هم تقریبا 10 ثانیه زمان می‌برد. من هنگامی با طولانی‌ترین زمان بارگذاری روبرو شدم که می‌خواستم پس از بستن کامل Breath of the Wild دوباره آن را راه‌اندازی کنم. 17 ثانیه زمان برد ولی از آنجایی که سوییچ برای باز نگاه داشتن همیشه بازی‌ها در پس‌زمینه طراحی شده است، اغلب اوقات بدون وقفه به محیط Hyrule (سرزمین افسانه‌ای دنیای زلدا) بازمی‌گشتم و این با توجه به مصرف برق بهینه حالت آماده بکار، عالی است.
رابط کاربری و سیستم عامل هم اکنون سیستم عامل سوییچ بسیار ساده و خالی از امکانات می‌باشد. تا جایی که پخش کننده ویدیو هم در آن وجود ندارد. نینتندو اعلام کرده است که برنامه‌های استریم ویدیو با آپدیت‌های آتی اضافه خواهد شد. همچنین فروشگاه مجازی نینتندو هم با آپدیت روز اول فعال می‌شود. فعلا سیستم عامل به شما اجازه انجام کارهای ساده را می‌دهد، همانند تنظیم دقیق استیک‌های کنترلر، آزمایش اتصال اینترنت و رفتن به حالت پرواز. سوییچ به شما اجازه می‌دهد که از محیط بازی عکس گرفته و در محیط سیستم عامل آنها را دیده و تیتری به آنان اختصاص دهید. احتمالا آپدیتی در آینده اجازه به اشتراک گذاری این تصاویر را می‌دهد. رابط کاربری به شما اجازه ایجاد حساب کاربری و Miis (آواتارهای نینتندو) می‌دهد. همچنین تنظیمات والدین بسیار پیچیده‌ای دارد که میتوانید بازی‌ها را بر اساس سن و منطقه و غیره محدود کنید.
سخن آخر بنظر می‌رسد سوییچ اوج قله سال‌ها زحمت و تلاش در جهت توسعه سخت‌افزار توسط نینتندو و انویدیا باشد. برخلاف Wii U، شما دیگر نگران وابسته بودن به تلوزیون نیستید؛ زیرا سوییچ تمام توان پردازشی خود را در قالبِ قابل حمل خود قرار داده و اجازه می‌دهد آن را همه جا به همراه داشته باشید. این واقعیت که سوییچ قادر است تمام این کارها را باوزنی کمتر از Wii U انجام دهد، حکم اعجازی فنی برای من دارد. سوییچ کامل نیست ولی چندین راه برای لذت بردن از بازی در اختیار شما می‌گذارد که همه آنها مناسب هستند. شاید در تبلیغات ممکن است احمقانه بنظر برسد، اما واقعا سوییچ به بهترین شکل راه‌های مختلف بازی کردن را ارائه می‌دهد و تمامی آنها نیز لذت‌بخش و جذاب هستند. مثلا می‌توانیم سوییچ را به جمع‌های خانوادگی و دوستانه برده و چیزی شبیه 1-2-Switch بازی کنیم و همینطور به تنهایی در جلوی تلوزیون نشسته و از بازی کردن زلدا لذت ببرم. شما میتوانید کنسول‌های قدرتمندتری همانند PS4 و Xbox One را با قیمتی کمتر نسبت به سوییچ تهیه کنید ولی پولی که برای سوییچ پرداخت می‌کنید، در حقیقت هزینه قالب کاربردی این کنسول می‌باشد. بازی کردن Breath of the Wild در تلوزیون و سپس ادامه دادن آن در اتوبوس واقعا چیز ویژه‌ای است. آیا باید سوییچ را تهیه کنید؟ پاسخ به مقدار زیادی بستگی به بازی‌های این سیستم و رضایت شما نسبت به آنها دارد ولی بدون شک نینتندو زمینه را برای کنسول بازی فوق‌العاده‌ای پایه‌گذاری کرده است. مترجم: صادق بستانی
28 اسفند 1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها