واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - مصطفى یوسف اللداوی* اسارت سرباز اسرائیلی گلعاد شالیط از درون تانکش از همان ساعت اولیه چالش بزرگی را برای ارتش اسرائیل و دستگاه امنیتی اسرائیل و تمام حکومت عبری اسرائیل به وجود آورد. این اسارت سستی ادعاهای اسرائیل را برملا ساخت و این مسئله پس از گذشت سه سال هنوز بزرگترین چالش در ابعاد مختلف امنیتی و نظامی به شمار میرود. هرکس عملیات اسارت شالیط و قدرت بینظیر غزه در پنهان کردن و محافظت کردن از وی در طول این همه مدت را ببیند اعتراف میکند در برابر یک اسطوره بینظیری از اراده و مقاومت شدید قرار دارد. هر گونه اقدامی برای آزادی شالیط بدون گردن نهادن به اراده به اسارت گیرندگان وی بیفایده خواهد بود و نتایج معکوس و غیرقابل پیشبینی همانند نتیجه اقدام به آزاد کردن سرباز اسرائیلی، «نخشون فاکسمن،» در پی خواهد داشت. اسارتگیرندگان گلعاد شالیط مجموعهای نظامی یا سازمانی مسلح نیستند بلکه او اسیر یک ملت است ملتی که برای نگهداری و حفاظت از وی تاوان بزرگی داد و چشمانتظار آزادی زندانیان واسیران زندانهای دشمن اسرائیلی است. چالش مسئله اسارت شالیط ابعاد گسترده و متعددی دارد وکسی نمیتواند از اهمیت ابعاد امنیتی و نظامی آن و نمودهای شجاعت و مقاومتی که به اسارت گیرندگان آن بروز دادند بکاهد. کسانی که پایگاههای رسوخ ناپذیر اسرائیل را تسخیرکردند و تانک زره دار آن را سوار شدند و از درون آن سربازی را که تانکش را به سمت اهالی نوار غزه میراند پایین کشاندند. ولی از همه عجیبتر و تأمل برانگیزتر این است که نوار غزه با وجود آنکه مساحتش کم و از عمق استراتژیک محروم و از هر طرف محاصره شده و تحت کنترل دستگاههای امنیتی منطقهای و بینالمللی و تحت کنترل پیگیری و کامل اسرائیل و دستگاهای امنیتی دیگر است با این وجود توانسته این همه مدت اسیر را در درون خود و به دور از چشمان مراقبین و دستگاههای امنیتی تابع نگه دارد. شاید هرکس به غزه مسافرت کند و از آنجا دیدن کند یا هر کسی که با جغرافیای آن آشنا باشد از خود بپرسد چگونه اهالی غزه این همه مدت توانستند شالیط را به دور از چشمان مراقبین و دایره خطر نگه دارند. ساکنین غزه خود نیز از مکان شالیط خبر ندارند و آنها نیز مانند دیگر مردم جهان اخبار شالیط را از رسانهها دنبال میکنند. آنها نیز مانند دیگران از خود میپرسند گروههای مقاومت شالیط را کجا پنهان کردهاند و چگونه او را از مکانی به مکان دیگر منتقل میکنند، چگونه آب و غذای او را فراهم میکنند و چگونه سلامتش را تأمین میکنند؟ آنها میدانند که تمام نوار غزه تحت کنترل دیداری و شنیداری دستگاههای امنیتی اسرائیل است، تمام خانههای غزه مورد هدف و کنترل است و تمام مکانها تحت پیگیری و مراقبت است. اسرائیل از هیچ تلاشی برای جستوجو به دنبال شالیط فروگذار نکرده و تمام جاهایی را که ممکن بود در آن پنهان باشد گشته است و تمام کسانی را که احتمال میداد اطلاعاتی از وی داشته باشند دستگیر کرده است و به دهها مکان که توهم داشت شالیط در آنجا باشد حمله کرده است. تمام وسایل ارتباطی فلسطین را تحت کنترل درآورده و تعدادی را نیز از جمله شبکه ارتباطات اسرائیلی برای کنترل و شنود به خدمت گرفته است. ولی هنوز قادر به تعیین و تحدید مکان وی نیست و سرنخی که آنها را به شالیط برساند پیدا نکرده است و خود را به این باور غلط خوشحال کرده که بدون پرداخت تاوان او را از اسارت برهاند. اسرائیل و تمام دستگاههای امنیتی آن سخت در اشتباه و توهم و خواب غفلت هستند اگر گمان کنند ملتی که با وجود تقدیم هزاران شهید هنوز استوار و مقاوم ایستاده و خم به ابرو نیاورده است و در برابر هول حملههای اسرائیل که منازل آنها را ویران و تمام مقدرات اقتصادی آن را نابود کرد تضعیف نشده و مادرانی اینچنین شجاع و مقاوم دارد، این بار تضعیف شده و از هم خواهد پاشید. گمان نکنند که مساحت اندک نوار غزه نتواند شالیط را در خود مخفی کند. بسیاری از فلسطینیان حفاظت از او را امانتی ملی و واجبی شرعی میپندارند. زندگی او اکنون با زندگی صدها خانواده فلسطینی گره خورده است و بازگشت وی به خانواده به معنی بازگشت لبخند زندگی بر لبان هزاران فلسطینی است و اراده اهالی غزه بیش از آن است که کسی بتواند تصور آن را بکند. آنها میدانند که تمامی نگاهها متوجه آنهاست و دلها پیش آنها و در گرو آنهاست پس نباید امید دیگران را به یاس تبدیل کنند و نباید دشمنان آنها و دوستدارانشان را شماتت کنند. تمام رهبران اسرائیل از نظامیان و سیاستمداران، کسانی که قدرتشان آنها را غره ساخته و آنها را به خودبینی و کوری مبتلا کرده و باعث شده کوررنگی بگیرند و راه خود را گم کنند باید تمام تلاش خود را به کار گیرند و فرصت را فراهم کنند تا شالیط به خانواده خود بازگردد. باید درنگ و تردید و طفره رفتن را کنار بگذارند و دست از شکوه و ناله بردارند که «به بلای بزرگی گرفتار شدهایم» و مسئله را به میانجیگری بینالمللی واگذارند، زیرا راه حل جادویی در اختیار ندارند. باید دست از طفره رفتن و شرط و شروط و سد راه و جاخالی دادن از تفاهم و تعهدات بردارند ونباید به انتظار معجزهای بنشینند که شالیط را بدون تاوان پس بگیرند. آنها باید راه کوتاهتر و آسانتر را انتخاب کنند زیرا راه دیگری وجود ندارد و در غزه کسی را نخواهند یافت که آنها را از راه دیگری یاری رساند. دروازه آزادی و خروج سرباز آنها یکی است و خود و دیگران این دروازه را خوب میشناسند. خونریزی و کشتار و خانهها و خیابانهای ویران و سختی معیشت اهالی غزه به سبب محاصره آنها را غره نکند که آنچه که آرزوی آن را دارند بدون تاوان محقق کنند، این امر در غزه محال است. ای غزه به خدایت تو چقدر بزرگواری و چقدر ساکنین تو صبر و استقامت دارند و چقدر فرزندان تو گرفتار و مقاومند. چگونه میتوانی این همه رنج را تحمل کنی، چگونه بر این همه بلا صبر داری و چگونه اهالی تو تاب تحمل این همه مصیبت را دارند و چگونه این همه سختی و دشواری را بر میتابند. علیرغم این همه ویرانی و سختی، غزه با این مساحت کوچک به اندازه کف دست مانند خاری در چشم دشمنان است. پایداری غزه در برابر این همه چالش اسطورهای است که تاریخ بر آن شهادت خواهد داد و روزگار آن را به خاطر خواهد سپرد. رهبران اسرائیل بدانند که سرباز آنها تنها روزی بازخواهد گشت که در زندانهایش را بگشاید و مردان فلسطین به دامان خانوادههای خود بازگردند همانطور که آنها آزادی را برای شالیط میخواهند. تا آن روز غزه کسانی را که در میدان جنگ به اسارت گرفته تحویل نخواهد داد و در انتظار گرفتن اسیران بیشتری است تا زندانهای اسرائیل را خالی کند و اسیران فلسطینی را آزاد کند و مردان مقاومت را خشنود سازد. زندانها برای ساکنین آن ساخته نشده و غزه مردان مقاومش را فراموش نکرده است و تا شیران شجاع آن در زندان هستند چشم بر هم نمیگذارد. خدا با توستای غزه چقدر ما را با اسطورههای قهرمانانه و مقاومت عادت دادهای. مصطفى یوسف اللداوی نویسنده و محقق معروف فلسطینی است که این یادداشت را اختصاصی برای روزنامه خبر نگاشته است. ترجمه : ناجیه نیسی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 259]