تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817302549
چرا احساس می‌کنیم هیچکس دوستمان ندارد؟ - ایسنا
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
یک روانشناس گفت: اینکه احساس می‌کنیم اطرافیان دوستمان ندارند، نشانه این است که از درون احساس خلاء عمیقی می‌کنیم و دائم دنبال جذب عشق و احترام دیگران هستیم. فرشته صادقیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: متاسفانه امروزه «خودکم‌بینی» یکی از اختلالات شایعی است که بین اقشار مختلف به وضوح مشاهده می‌شود و شاید بتوان فقدان جذب محبت کافی در سنین کودکی را یکی از زمینه‌سازهای این اختلال عنوان کرد؛ در واقع کسانی که از خودکم‌بینی رنج می‌برند، خودشان را دوست ندارند و بیشتر از اینکه عشق و محبت را دریافت کنند، دهنده آن هستند. این روانشناس ادامه داد: کسانی که به طور مستمر احساس می‌کنند کسی دوست‌شان ندارد، بیش از حد نرمال به نظر دیگران اهمیت می‌دهند. طوری که همه امورات زندگی‌شان بر پایه نظر و سلیقه دیگران اداره می‌شود و گویی رباتی هستند که هیچ میل و اراده‌ای از خود ندارند. حتی گاهی اوقات ناخودآگاه از علایق چندین و چندساله خود دلزده می‌شوند، فقط به این خاطر که این علاقه خوشایند و موردپسند اطرافیان نبوده است. وی با تاکید بر اینکه منبع احساس ارزشمندی خودکمبینها، درونی است، افزود: متاسفانه خودکمبینها در اغلب موارد از افسردگی حاد رنج می‌برند و دایم با این احساس که هیچکس آنها را جدی نمی‌گیرد، کلنجار می‌روند. علاوه بر این، تا زمانی که راهکارهای تقویت عزت نفس را نیاموزند در هیچ‌کاری موفق نخواهند بود. از این‌رو، شاید بتوان به صراحت گفت که اولین گام فهرست کردن خصوصیات مثبت و انجام کارهای خیر (به صورت ناشناس) است. صادقیان تصریح کرد: اینکه در اداره امور و بدون احساس دین، از دیگران کمک بگیریم نیز گام بزرگی در تقویت عزت نفس به شمار می‌رود؛ در واقع نیازی نیست که در صورت ناتوانی جسمی و روحی، همه کمک‌های اطرافیان را جبران کنیم؛ چراکه بهبود روابط و بازسازی شخصیت می‌تواند بخش بزرگی از توجه و کمک اطرافیان را جبران کند. همچنین ما می‌توانیم بدون احساس خجالت، تعریف و تشکر دیگران را بپذیریم و کمی با اعتماد‌به‌نفس‌تر برخورد کنیم تا به مرور، بخشی از وجودمان شود. این روانشناس همچنین با تاکید بر اینکه هیچکس نمی‌تواند مانند یک مشاور دلسوز، فرد را از بحران خودکم‌بینی نجات دهد، خاطرنشان کرد: بهتر است قبل از انجام هر کاری از خود بپرسیم که «آیا این کار را چون طرفم را دوست دارم انجام می‌دهم یا برای اینکه می خواهم او مرا دوست داشته باشد؟»، در این صورت می‌توانیم تفاوت بین محترم شمردن خواسته‌های خود و برآوردن نیازهای دیگران را دریابیم. وی یادآور شد: باید بیاموزیم که کارها را به خاطر دلایل خود و نه به خاطر دیگران انجام دهیم. از همه مهم‌تر، نمی‌توانیم از دیگران چیزی را دریافت کنیم که خود از آن محروم هستیم؛ به عبارتی اگر از خودکم‌بینی رنج ببریم، نمی‌توانیم از اطرافیان انتظار داشته باشیم که به ما احترام بگذارند و علایق‌مان را جدی بگیرند.
انتهاي پیام
دوشنبه / ۱۵ شهریور ۱۳۹۵ / ۱۵:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]
-
گوناگون
پربازدیدترینها