واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یک پژوهشگر با مهر مطرح کرد؛
اثر دیاکسیدکربن بر گرمایش زمین اثبات نشده/ دعوا سر دوهزارم درصد
شناسهٔ خبر: 3897723 - دوشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۰:۴۲
جامعه > محیط زیست
.jwplayer{ display: inline-block; } یک پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع)، با تشریح مفهوم اثر گلخانهای و گرمایش زمین اعلام کرد: برخی پژوهشها اثر دی اکسید کربن بر گرمایش زمین را رد میکند. نصیب الله دوستی مطلق درباره اثر گلخانه ای و ارتباط آن با آلودگی هوا در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: گازهای گلخانهای انسان ساخت عامل ایجاد گرمایش زمین نیستند و باید دنبال دلیل دیگری برای وقوع این پدیده بود؛ متاسفانه نه تنها در کشور ما بلکه در جهان عده ای هنوز تفاوت بین گازهای آلاینده و گازهای گلخانه ای را نمیدانند. جالب این است که حتی اثرات این گازها بر محیط زیست و سلامت انسان هم با هم متفاوت هست. برای اندازهگیری غلظت دیاکسیدکربن در اتمسفر چند موسسه در دنیا وجود دارد که قویترین آنها مرکز ملی اطلاعات محیط زیستی آمریکا ست، که این موسسه دارای بیشترین دادهها است. هرچند در این خصوص شبهه هایی وجود دارد، از جمله اینکه غلظت دیاکسید کربن در نقاط مختلف متفاوت است و جای سوال است که این رقم اعلام شده مربوط به چه ارتفاعی است، و لی ما با صرف نظر از همه خطاهای ممکن به آن استناد می کنیم. وی افزود: برای امواجی الکترومغناطیسی که از خورشید به زمین میرسد چند اتفاق میافتد. برخی از آنها بر اثر برخورد با ابرها و دیگر ذرات باز میگردند، برخی نیز بر اثر برخورد با قسمتهای مختلف زمین انعکاس پیدا کرده و بازمیگردد. مقداری از این امواج نیز جذب شده و مجدداً به صورت انرژی گرمایی آزاد میشود که در اینجا اثر گلخانهای اتفاق میافتد؛ در واقع امواجی که از زمین دفع میشوند می توانند باعث به وجودآوردن اثر گلخانهای شوند. این امواج که باعث به وجود آمدن اثر گلخانهای گاز دی اکسید کربن میشوند، در بازه ۱۲ تا ۱۶ میکرون هستند و تنها این امواج میتوانند اثر گلخانهای دی اکسید کربنی ایجاد کنند. پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) در پاسخ به اینکه آیا پژوهشی به شکل علمی این مساله را تأیید میکند یا نه هم توضیح داد: اولین مقاله ای که اثر گلخانهای را به افزایش یا کاهش دما نسبت داده، در سال ۱۸۹۶ توسط آرهنیوس چاپ شد و جالب است بدانید که در آنجا بحث سرمایش زمین و اثر وقوع عصر یخبندان مطرح بود نه گرمایش آن. دانشمندان، فیزیکدانان و شیمیدانان در آن زمان به دنبال این بودند که علت وقوع عصر یخبندان را متوجه شوند و به این دلیل این مطالعات صورت گرفت. فرضیه اثر دی اکسید کربن بر گرمایش از کجا آمد وی تشریح کرد: آقای لانگلی یک بلولومتر ساخته بودند که به وسیله آن امواج ساطع شده از سطح ماه را در طیفهای مختلف اندازه میگرفت؛ با استفاده از اطلاعات و میزان غلظت گازهای مختلف به این نتیجه رسید که عصر یخبندان بر اثر کاهش آنی گازهای گلخانهای همچون دیاکسیدکربن است. در واقع در این نظریه بیان میشود اگر غلظت دی اکسید کربن به صورت یک تصاعد هندسی تغییر کند، تغییرات گرمایش زمین به صورت تصاعد حسابی خواهد بود. دوستی مطلق در توضیح نتیجهگیری آزمایش گفت: در نتیجه بیان شد که غلظت دیاکسیدکربن در اثر یک واقعه نصف شد و دما ۵ درجه کاهش یافت؛ همین امر باعث به وجود آمدن عصر یخبندان شد. بعد از این ماجرا نظریههای دیگری نیز مطرح شد. در بین این نظریهها تغییر دما تا ۹ درجه نیز بیان شد یعنی گفته شد اگر غلظت دیاکسیدکربن دو برابر و یا نصف شود، به اندازه ۹ درجه افزایش یا کاهش دما خواهیم داشت. جدیدترین نظریه در سال ۲۰۱۵ توسط یک گروه آلمانی به نام مطرح شد. این گروه بیان کردند که اگر غلظت دیاکسیدکربن افزایش پیدا کند، دما به اندازه چهاردهم درجه سلسیوس تغییر خواهد کرد. اثر دی اکسید کربن بر گرمایش زمین اثبات نشد وی به پژوهشهای مخالف هم اشاره کرد و گفت: اتفاق عجیبی که در سال ۲۰۰۷ در آمریکا انجام شد مقالهای بود که تاثیرات دیاکسیدکربن بر محیط زیست را بررسی کرد. در این مقاله اثبات شد که غلظت دیاکسیدکربن و گرمایش ارتباطی با هم ندارند. رئیس وقت آکادمی علوم آمریکا این مقاله را داوری کرد و پس از آن نامهای توسط ایشان نوشته شد. به دنبال آن نیز یک دادخواست در آمریکا برگزار و ۳۱ هزار و ۴۸۷ نفر آن را امضا کردند که ۹ هزار و ۲۹ نفر از امضاکنندگان این مقاله دارای مدرک دکتری هستند. در حال حاضر نیز امکان رایگیری وجود دارد و میتوان به سایت www.petitionproject.org اما منوط به آن است که بعد از امضا، اصل آن ارسال شود. این پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) این پژوهش را تنها مخالف اثر دی اکسید کربن بر محیط زیست ندانست و گفت: یکی دیگر از مقالاتی که نظریه گرمایش جهانی بر اساس افزایش دی اکسید کربن را زیر سوال می برد، به شخصی برمیگردد که که با توجه به آزمایشات خود نشان داد زمانی که غلظت دیاکسیدکربن افزایش پیدا میکند، زمین سبزتر میشود؛ چراکه دیاکسیدکربن به عنوان غذای گیاهان مصرف میشود. این شخص درختهایی را در فضای مختلف کاشته بود و یکی را به منبع دیاکسیدکربن وصل کرده بود و دیگری را خیر؛ در نهایت مشاهده کرد آن درختی که به منبع دیاکسیدکربن وصل است، سریعتر رشد کرده است. مقاله دیگری که در سال ۲۰۱۳ در نیچر چاپ شد، نتایج بسیار جالبی داشت و این بود که حتی اگر جلو افزایش دی اکسید کربن گرفته شود بازهم گرمایش جهانی ادامه دارد. دعوا بر سر دو هزارم درصد است دوستی مطلق تصریح کرد: ۹۵ درصد اثر گلخانهای توسط بخار آب و ۴ درصد توسط دیاکسیدکربن تولید میشود؛ ۹۵ درصد دیاکسیدکربن توسط طبیعت و ۵ درصد نیز توسط کل فعالیتهای انسانی آزاد میشود. با این حساب تنها دو هزارم درصد اثر گلخانهای توسط دیاکسیدکربن انسانساخت ایجاد میشود. دو عامل گازهای گلخانهای و امواج مغناطیسی که از زمین میآیند، از عوامل ایجاد اثر گلخانهای هستند. اگر یکی از اینها به اشباع برسد، دیگری تاثیرگذار نخواهد بود. اگر دیاکسیدکربن موجود در جو به قدری افزایش یابد که قادر به جذب کامل باندهای آی آر در باندهای جذبی مخصوص خود شود بعد از آن، افزایش دیاکسیدکربن دیگر تاثیر گلخانهای ندارد چراکه موجی وجود ندارد که اثر گلخانهای ایجاد کند. طبق مدل ارائه شده توسط نگارنده و همکاران، افزایش دی اکسید کربن تا یک حد خاصی گرمایش ایجاد می کند، که در حال حاضر این حد رد شده است. ایشان بر اساس مدل لایه به این نتیجه رسیده اند. وی در تشریح مدل لایهای گفت: در این مدل اتمسفر را به شکل یک کره در نظر می گیریم که زمین هسته آن کره هست و جو اطراف زمین آن را به صورت لایه های روی هم افتاده در بر گرفته است. حال اگر ما هوای تشکیل دهنده اتمسفر زمین را به صورت لایه هایی بر روی هم تصور کنیم که نسبت به باندهای جذبی گاز دی اکسید کربن نیمه شفاف و نیمه کدر است آنگاه تعداد کافی از این لایه ها می تواند تابشهای مورد نظر را کاملاً جذب و حذف کند و لایه های مزید بر آن گرچه حاوی مقداری گاز گلخانه ای دی اکسید کربن هستند، ولی نقش گلخانه ای نداشته و مشارکتی در گرمایش زمین نخواهند داشت. برای مثال اگر در مسیر عبور نور صفحه نیمه شفافی قرار دهیم نور کمتری از صفحه عبور خواهد کرد و اگر به تعداد صفحات به قدری بیافزاییم که هیچ نوری از صفحات عبور نکند و همگی جذب شوند پشت صفحات مورد مثال تاریک خواهد بود و نیازی به افزودن صفحات بیشتر برای جذب نیست و هر تعداد صفحه نیمه شفاف که بر این مقدار افزوده شود هیچ تاثیری در جذب بیشتر نور نخواهند داشت. بنابراین اگر کمیت دی اکسید کربن در جو بقدری افزایش یابد که قادر به جذب کامل امواج بلند برد مادون قرمز در باندهای جذبی مخصوص خود شود بعد از آن نباید افزایش دی اکسید کربن در جو تاثیر گلخانه ای داشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]