محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828926153
صالحي:اگر برجام نبود، فروش نفت ما قطعاً کمتر از 900 هزار بشکه ميشد/ پس از برجام از محل صادرات نفت روزانه 70 ميليون دلار اضافه درآمد داريم/برجام صدمه جدي نميبيند، بعيد است ترامپ بخواهد برجام را به هم بزند
واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
صالحي:اگر برجام نبود، فروش نفت ما قطعاً کمتر از 900 هزار بشکه ميشد/ پس از برجام از محل صادرات نفت روزانه 70 ميليون دلار اضافه درآمد داريم/برجام صدمه جدي نميبيند، بعيد است ترامپ بخواهد برجام را به هم بزند
آنچه در پي ميخوانيد گفتوگوي روزنامه ستاره صبح با دکتر علياکبر صالحي، وزير امور خارجه دولت دهم، عضو ارشد مذاکره کننده هسته اي و رئيس سازمان انرژي اتميِ حال حاضر است. او در اين گفت وگو ناگفته هايي را از مذاکره با آمريکا، ماجراي آميا، آزادي 48 گروگان ايراني که توسط تروريستها در سوريه گرفتار شده بودند، دفاع از برجام ، چشم انداز آن و موضوعات ديگر به طور صريح و بي بازگو کرده است. گفتني است که به لحاظ اهميت اين گفتوگو، علي صالح آبادي، مدير مسئول روزنامه ستاره صبح، شخصا اين گفتوگو را انجام داده است.
روز نو : آنچه در پي ميخوانيد گفتوگوي روزنامه ستاره صبح با دکتر علي اکبر صالحي، وزير امور خارجه دولت دهم، عضو ارشد مذاکره کننده هسته اي و رئيس سازمان انرژي اتميِ حال حاضر است. او در اين گفت وگو ناگفته هايي را از مذاکره با آمريکا، ماجراي آميا، آزادي 48 گروگان ايراني که توسط تروريستها در سوريه گرفتار شده بودند، دفاع از برجام ، چشم انداز آن و موضوعات ديگر به طور صريح و بي بازگو کرده است. گفتني است که به لحاظ اهميت اين گفتوگو، علي صالح آبادي، مدير مسئول روزنامه ستاره صبح، شخصا اين گفتوگو را انجام داده است.
چه خاطره شيريني از دوران تصدي وزارت امور خارجه داريد ؟
دو تا خاطره خيلي براي من شيرين بود؛ يکي اينکه 48 نفر از عزيزان ما در سوريه گرفتار شدند و اعلام کردند که فردا اعدامشان ميکنند؛ البته ماهها گرفتار بودند و سردار سليماني عزيز به من زنگ زد که اينها را ميخواهند فردا اعدام کنند و بايد يک کاري بکنيم. گفتيم چه کار کنيم، به ذهنم چيزي رسيد؛ به نخستوزير وقت قطر زنگ زدم، چون قطريها از اغلب اين تروريستها حمايت ميکردند. به نخستوزير وقت زنگ زدم و گفتم آقاي نخستوزير ما اين حادثه را از چشم شما ميبينيم، اگر اتفاقي بيفتد، عواقب آن غيرقابل پيشبيني خواهد بود و بنده ديگر هيچ چشم¬انداز روشن و تضميني در استمرار رابطة سياسي و ساير روابط دو جانبه نمي¬بينم.
نوعي التيماتوم؟
بله التيماتوم دادم. بعد گفت خب من چي کار ميتوانم بکنم؟ گفتم نميدانم؛ تروريستها فردا ميخواهند اين عزيزان را اعدام کنند و شما هم از نظر ما حامي آنها هستيد.
شما و عربستان؟
آن موقع روابط با عربستان به اين شدت خراب نبود و عربستان خيلي درگير با قضية سوريه نشده بود. آن موقع قطر حامي اصلي بود. گفتم بايد يک کاري بکنيد، گفت شما به ما بگو اين گروه گروگان¬گير چه کساني هستند؟ من زنگ زدم به سردار و گفتم ميدانيد اينها چه کساني هستند؛ آدرسي نداشت که به ما بدهد که دقيق بگويم شخص فلان در مکان فلان... گفتيم چيزي نداريم، ما فقط ميدانيم که اينها...
نخست وزير قطر گفت خب من يک پيشنهادي دارم، من از شبکه الجزيره پيامي مي¬دهم و ميگويم اگر اين کار بشود چنين و چنان و اين خلاف اسلام و خلاف انسانيت و خلاف اخلاق است و... خلاصه واکنش شديدي نشان ميدهيم. بعد از پيام نخست وزير، گروگان¬گيرها پيام دادند که ما به اعتبار پيام نخستوزير قطر دست نگه ميداريم تا اين مسأله حل شود و قطر هم بنا شد بين ما ميانجي باشد. بالاخره معاون وزير خارجهاش آمد ايران با آقاي اميرعبدالهيان که همتاي ايشان بود يک قرارگاهي را تشکيل دادند و از آن طريق با تروريست¬هاي سوريه در تماس مستمر بودند تا نهايتاً عزيزان ما آزاد شدند. اين براي من واقعاً يک اتفاق غيرقابل باوري بود، يعني وقتي انجام شد يک کار عظيمي بود. يکي اين کار بود و يکي بحث آميا. آرژانتينيها دائماً در جوامع بينالمللي ايران را مسئول حادثة آميا معرفي مي¬کردند، تا اينکه با وزير امور خارجة آرژانتين تماسهاي محرمانهاي گرفتيم. اتفاقاً دو بار در سوريه و يک بار در زوريخ ملاقات کرديم و گفتيم شما همواره ما را متهم ميکنيد، خب بياييد بنشينيم حلش کنيم. اين حل شدن منجر به نوشتن يک تفاهمنامه شد؛ يک توافق بين ما و آنها که در يک اجلاس بينالمللي در «آديس آبابا» به امضاي طرفين رسيد و اين قضيه را علني کرديم. آنجا تفاهمنامه را که امضا کرديم تازه آرژانتين به هم ريخت. آمريکاييها و اسرائيليها اعتراض کردند و گفتند سر شما کلاه رفته و آرژانتين نمي¬بايست آن را قبول مي¬کرد. آرژانتين قرار بود که توافقنامه را به تصويب مجلس¬شان برساند که با بن¬بست روبه¬رو شد. خلاصه آرژانتين به هم ريخت و دو بار خانم کرشنر که آن موقع رئيسجمهور بود در سازمان ملل عليه اسرائيل و آمريکا صحبت کرد. دفعه آخر به گونهاي بود که منجر به قطع پخش مستقيم سخنراني ايشان از رسانه¬ها گرديد، يعني خود رسانههاي بينالمللي که دائماً ميگويند ما آزادي بيان داريم ثابت کردند که چنين نيست. اين دو خاطرة خوب بودند که هر دو به نفع ما تمام شد. خاطره تلخي که ما داشتيم اشغال سفارت انگليس بود. چهار ماه بود که سفير انگليس آمده بود، چون سفير نداشتيم. ما با وزير امور خارجه اين کشور، آقاي ويليام هيگ در نيويورک صحبت کرديم و توافق کرديم که سفيرشان بيايد و سفير آمد. ما به سفير همه توصيهها را کرده بوديم. واقعاً خيلي جالب است؛ گفتم آقاي سفير، ملت ما خاطره خوشي از انگليس ندارد؛ بهخاطر رفتار خصومتبار شما در اين دو قرن اخير در کشورمان. بنابراين تصور نکنيد که اين ذهنيت پاک شده، لذا شما بايد به گونهاي عمل کنيد که هيچ حساسيتي در مملکت ما ايجاد نشود و ما مراقبيم که شما دست از پا خطا نکنيد. بعد از چهار ماه که به جده بنا به درخواست وزير خارجه سوريه براي شرکت در سازمان کنفرانس اسلامي رفته بودم، در راه اجلاس تلفني اطلاع دادند که سفارت انگليس را گرفتند. اين براي من واقعاً غيرقابلباور بود. شما برويد رسانههاي آن زمان را ببينيد که چه کساني از اين حرکت حمايت کردند. خلاصه ما با جديت اين مسأله را دنبال کرديم و با عنايت مقام معظّم رهبري اين موضوع حل شد. مسلماً دوران سختي بود و از طرفي در آن مقطع زماني، روابط بين قواي سهگانه نيز چندان خوب نبود. وزير خارجه هم بايد در شرايط سختي عمل مي¬کرد و بالاخره رويکرد بينالمللي ما متأثر از مسائل داخلي ماست و خب مسائل داخلي يک مقدار مشکل آفريده بود؛ دوران خيلي تلخي بود، ولي خب الحمدالله به خوبي و خوشي و به گونهاي عمل شد که جلوي واکنش تند اتحاديّة اروپا را گرفت. بنده دو روز بعد از اين حادثه به آلمان رفتم و با وزير امور خارجة انگليس نيز دو سه مرتبه تلفني صحبت کردم و بالاخره مسئله را حل و فصل کرديم.
ميخواستم که از دوران مذاکرات هستهاي که 23 ماه هم ادامه داشت و جنابعالي هم از افراد مؤثر آن تيم مذاکرهکننده بوديد، يک خاطره شيرين و يک خاطره تلخ بگوييد.
ببينيد من در يک سال اول مذاکرات هستهاي مستقيماً نبودم.
در واقع ده ماه بوديد.
کل مذاکره 23-24 ماه طول کشيد که من در حدود 12 ماه اول را حضور نداشتم و در يک سال آخر مشارکت داشتم؛ در يک جلسهاي ما را خواستند؛ جلسهاي که بزرگان حضور داشتند. آقاي دکتر لاريجاني و آقاي دکتر ولايتي گفتند ضرورتاً شما بايد حضور پيدا کنيد. آنجا آقاي دکتر ظريف يک گزارشي دادند و گفتند که ما ديگر با بنبست روبهرو شديم. آقايان دکتر لاريجاني و دکتر ولايتي از بنده خواستند که ورود کنم، بنده در پاسخ عرض کردم؛ وقتي آقاي دکتر ظريف با همه زحماتي که کشيدند و با تجاربي که دارند الان ميگويند ما در بنبستيم من بروم چه معجزهاي کنم!
شرايطي را مطرح کردم و تصور ميکردم اين شرايط احراز نشود. يکي از شرايط، حضور همتاي بنده بود. دو شرط ديگر هم بود که البته همان اولي حاصل شد. خلاصه آقاي عراقچي تماس مي گيرند، آمريکاييها هم از خدا خواسته فوري ميگويند وزير انرژي ما ميآيد. آن موقع ايام فاطميه بود و بنده در کمال نااميدي به مفهوم عملي و نه نااميدي به مفهوم توکل، با خواست خداوند و با توسل به حضرت زهرا رفتيم و گفتم ما که بدون لطف الهي نميتوانيم کاري بکنيم و حضرت حق نيز الطاف خود را شامل حال ما کرد و توفيق حاصل شد.
ما کار رسانهاي ميکنيم و مرتب مذاکرات و برجام را تعقيب کرده و ميکنيم. جنابعالي همواره مدافع برجام بوديد. ميخواستم ببينم که استدلالتان چيست و چرا از اين سند و توافق تاريخي حمايت ميکنيد؟
من به برجام به دو دليل واقعاً توجه دارم؛ نخست آنکه برجام منافع ملّي ما را تأمين کرده و اين را بدون هيچ ترديدي ميگويم. بهخصوص در بُعد فني، هرچند ما در ظاهر يک محدوديتهايي را پذيرفته¬ايم. من بارها شرح دادم اينها محدوديتهاي ظاهري است؛ محدوديتهايي است که آنها ميتوانند براي خودشان استدلال بکنند که ما با اِعمال اين محدوديتها به طرف ساخت سلاح منحرف نميشويم. ما که هدفمان ساخت سلاح نبوده، از اول هم چنين برنامهاي در دکترين دفاعي ما نبوده است؛ حالا شما هر چقدر ميخواهيد محدوديت بگذاريد، اما ما دستاوردهاي فراوان ديگري را توانستيم کسب کنيم از جمله اينکه ذخاير اورانيوم را توانستيم ارتقا بدهيم؛ چيزي که قبلاً مقدور نبود. توانستيم در بازار جهاني خريد و فروش کالاهاي استراتژيک وارد شويم، مثل آب سنگين. با وجود برخي تحريمها و اينکه بانکهاي بزرگ هنوز وارد عمل نشدهاند، اما حتماًً خبر توافق با شرکت بوئينگ را شنيدهايد. اين تحولات نشان ميدهد بانکهاي بزرگ آرامآرام وارد صحنه شده و پنجره گشوده خواهد شد. ايرباس هم به همين صورت است و بالاخره ايرباس که مجاني خريده نميشود، بايد پولي داده شود؛ پس اين نشان ميدهد که راه دارد باز ميشود. قبل از برجام، 900 هزار بشکه نفت صادر ميشد، اما اکنون قريب به دو و نيم ميليون بشکه نفت صادر مي¬شود. دريافت پول نفت به آساني امکان پذير نبود، الان پول نفت را به راحتي دريافت ميکنيم و نقل و انتقال وجوه دريافتي انجام ميشود و ديگر براي خريد تجهيزات مشکل نداريم، در صورتي که قبلاً براي خريد برخي اقلام مورد نياز گاهي بايد در ازاي يک دلار، چند دلار پرداخت ميکرديم.
واسطهها؟
بله. خب اينها واقعيت است و نميتوانيم بگوييم اين اتفاقات نيفتاده است. پس من اعتقاد دارم برجام منافع ملّي ما را تأمين کرده است. البته يک مقدار بدقولي و نقض عهد هم مشاهده شد و عزيزان ما در وزارت امور خارجه پيگير رفع مشکلات در اين زمينه هستند.
شما حاضريد در همين زمينه با آنهايي که مخالفند مناظره هم بکنيد؟
بحث مناظره نيست، ديدگاههاي خود را صادقانه و بر اساس مستندات و واقعيات مطرح ميکنيم. بنده معتقدم که برجام، منافع ملّي ما را تأمين کرده است.
چون يک عده ميگويند نه.
شما اين پرسش را مطرح کنيد که اگر برجام نبود، چه اتفاقي رخ ميداد؟
اگر برجام نميشد چه اتفاقي ميافتاد؟
يک متمم که فروش نفت ما قطعاً کمتر از 900 هزار بشکه ميشد.
با نظام تحريمها؟
بله هر شش ماه دويست هزار بشکه کم مي¬شد. حالا بعضيها استدلال¬هايي مطرح ميکنند که فعلاً با آنها کاري نداريم. من اصلاً همان 900 هزار بشکه را ميگويم. آيا ما ميتوانستيم اقتصادمان را با همين 900 هزار بشکه اداره کنيم؟ اگر خريد جنسهاي مورد نياز با هزينه بيشتر انجام مي¬گرديد آن وقت آيا شرايط سختتر نميشد؟
الان حدود 70 ميليون دلار نسبت به آن موقع درآمدمان بالا رفته؟
اگر ميزان درآمد ما از منبع نفت منظور شماست، بله. در حال حاضر صادرات نفتمان از 900 هزار بشکه به 2 ميليون و 400هزار بشکه رسيده و شما اگر ضربدر پنجاه دلار بکنيد 70 ميليون دلار در هر روز... اضافه درآمد داريم و اين پول کمي نيست. اما دفاع بنده از برجام دليل ديگري نيز دارد. بحث برجام و اين کانال مذاکره با آمريکا را از زمان دولت سابق شروع کرديم. از طريق مذاکره با 1+5 مشکل بود که به نتيجه برسيم و يکي از دلايلش اين بود که ما همزمان ميخواستيم با شش کشور حرف بزنيم و نميشد؛ يعني شما با شش کشور که حرف ميزديد آنها همزمان با هم که نميگفتند بله يا خير. هر کشوري، موضعي متفاوت اتخاذ ميکرد و تا اجماع هم بين آنها نباشد، جمعبندي و نتيجهگيري هم غيرممکن ميشد. براي همين هم دوستان سالها مذاکره کردند و زحمت کشيدند اما نتيجهاي حاصل نشد.
چون نتوانستند با آمريکا به تفاهم برسند؟
نه فقط بحث مذاکره با آمريکا نبود. آمريکا يکي از طرفهاي درگير در موضوع بود. آلمان، چين، فرانسه و روسيه نيز تأثيرگذار بودند، اما ما بعد از اينکه راه مذاکره با آمريکا باز شد شرطمان اين بود که ما با آمريکا مذاکره ميکنيم و آمريکا بايد نتيجه را براي گروه کشورهاي 1+5 جا بياندازد، نه اينکه ما برويم و با 1+5 جداگانه مذاکره کنيم و 5 کشور ديگر، موضعي متضاد اتخاذ کنند؛ به عبارت ديگر قرار شد که فقط يک بار مذاکره شود. آمريکا واسطه شده بود، چون زورش به کشورهاي ديگر ميرسيد و راحت ميتوانست آنها را مجاب کند. من خوشحالم آن زمان من در وزارت خارجه بودم و توانستم اين راه را باز کنم(منظور مذاکره مستقيم).
شما چشمانداز برجام را بعد از اوباما چطور ميبينيد؟
در حال حاضر اطلاعاتم آنقدر زياد نيست که دقيق و بيطرفانه بتوانم نظرم را بگويم، هرچند خيلي مطالعه ميکنم، اما اعتقادم اين است که برجام صدمه جدي نخواهد ديد. علاقه شخصي بنده هم به حفظ برجام است. اعتقادم اين است که بعيد است ترامپ بخواهد برجام را به هم بزند. قانون ISA هم که اخيرا تمديد شده، اوباما اعلام کرد که من دوباره مطابق گذشته آن را بلااثر ميکنم. اين قانون در حال حاضر نيز جاري هست، اما بلااثر هست. تنها مسئلهاي که هست، ما اعتقاد داريم که آمريکا بدعهدي کردهاست، يعني عليالقاعده وقتي که تا آخر دسامبر اين تمام ميشد ديگر نبايد تمديد ميشد. اين يک بدعهدي است که انجام شده است.
يعني شما مي گويد توافق شده بود که ISA تمديد نشود؟
حالا يک استدلال ديگر هم وجود دارد که ميگويند اگر اين قانونِ تمديد نبود، ترامپ هم با اين شرايطي که ميگويد و اين آدمهايي که اطراف او جمع شدهاند يک قانون ديگري را وضع ميکردند که اوضاع به مراتب سختتر و پيچيدهتر ميشد، بنابراين از نظر عدهاي اين قانوني که تصويب شده يک قانوني است که عقيم شده است، يعني چنين استدلال ميکنند که اين قانون فعلي از وضع قانوني بدتر جلوگيري ميکند. البته اين نظر شخصي بنده نيست، من فقط دارم بازتاب اين تحليلها را ميگويم و خواست قلبيام اين است که برجام پابرجا بماند و لطمهاي به آن نخورد، چون هم به نفع ماست و هم به نفع منطقه و هم به نفع جامعه بينالمللي است. اگر ما ميخواهيم واکنشي نشان دهيم واکنش ما منبعث از هوشياري، هوشمندي، تدبير و عقلانيت و حسابشده باشد؛ يعني در زمان مقتضي واکنش مناسب را نشان بدهيم.
آقاي دکتر سوال آخر: يک رئيسجمهور غيرقابلپيشبيني وارد کاخ سفيد شده است. بهنظر شما رئيسجمهور آينده ما نيز بايد شخصي شبيه ترامپ باشد؟ يعني غيرقابلپيشبيني يا آنتيترامپ را انتخاب کنيم که قضايا را پيچيده نکند؟ شما در اين زمينه چه توصيهاي به رايدهندگان
داريد؟
ما هيچوقت نميتوانيم مثل آمريکاييها باشيم. اصلاً ما و آنها قابلمقايسه نيستيم. آنها در يک بستر فکري خاصي و با پيشينه¬اي متفاوت از ما هستند. نبايد به شکلي رفتار کنيم که مقصر قلمداد شويم. در انتخابات آينده هر کسي که رئيسجمهور شود قطعاً بايد خيلي حسابشده و دقيق و دور از احساسات تصميم بگيريم؛ به عبارت ديگر ما نبايد زمينة وحدت آنها را فراهم کنيم. آنها الان بين خودشان اختلاف دارند و ما نبايد کاري بکنيم که آنها خداي نکرده عليه ما متحد شوند. خيلي بايد با دقت و ظرافت رفتار کنيم. بهترين تکيهگاه ما در دولت آينده، وحدت ملّي و انسجام ملّي است. اگر ما حداقل روي موضوع رويکرد خارجيمان يک انسجام و وحدت ملّي داشته باشيم، آنها حساب کار خودشان را ميکنند، آنها که خيرخواه ما نيستند. اکنون ما ميبينيم حتي عزيزاني که قبلاً انتقادي به برجام داشتند، در شرايط ففعلي دارند به آمريکا ميتازند که چرا ميخواهي برجام را مخدوش کني؟ اين واکنش¬ها، خود بيانگر برخي واقعيت¬هاست. مسير برجام برگشتناپذير است، زيرا برجام يک قرارداد بينالمللي است و پشتوانه قطعنامه 2231 شوراي امنيت را نيز با خود دارد.
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[مشاهده در: www.roozno.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]
-
گوناگون
پربازدیدترینها