واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهددستهای خارجی عامل ناامنی و جنگ در افغانستان
بهتر است دولت کابل از سیاست تضرع دست کشیده و به صورت جدی خواستار قطع دخالت آمریکا، پاکستان و عربستان سعودی شده و مدیریت صلح را خود به دست گیرد.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، 4 دهه است که افغانستان در بهبوهه جنگ و بحران ناامنیها قرار گرفته و افغانستانیها قربانیهای زیادی برای تأمین امنیت، برقراری صلح و رفاه اجتماعی دادهاند. جنگ و ناامنی، انتحار و انفجار، کشتن و کشته شدن، ربوده شدن و گروگانگیری جزء زندگی روزانه مردم افغانستان بوده و سبب تضعیف روحیه آنها در سطح جهان شده است. اکنون مردم افغانستان در داخل، قربانی جنگ تحمیلی خارجی شدهاند و همه روزه در آتش جنگ سوخته و درد کشته شدن وابستگانشان را میکشند، اما در خارج از این کشور، جهانیان افغانستانیها را به چشم تروریست و هراسافکن میبینند. طی سالهای گذشته تلاشهایی با هزینه پولهای هنگفت برای دریافت راه حل و تأمین صلح و امنیت صورت گرفت، اما نتیجه ملموسی به دنبال نداشته و نتوانست رهیافت مناسب برای آن دریابند. جنگ ادامه سیاست نامطلوب بوده و اکثراً بر اساس عوامل خاصی صورت میگیرد که در ادامه این یادداشت به عوامل موثر در آتشافروزی در افغانستان پرداختهایم. البته دخالت کشورهای منطقه و جهان، عدم خودکفایی اقتصادی ، نبود روحیه وحدت ملی، خصومتهای منطقهای، ضعف کاری و فساد حاکم در دولت، اجرا نشدن قانون، بیکاری مردم، نبود اراده سیاسی برای پایان بحران از عوامل عمده بحران و جنگ کنونی افغانستان نیز محسوب میشوند. آمریکا و سوءاستفاده از موقعیت ژئوپلیتیک افغانستان افغانستان اگر چه تاکنون نفت و یا معادن قابل دسترس برای استخراج ندارد، اما جایگاه مهم ژئوپلتیکی در جنوب آسیا دارد و آسیای مرکزی را به خلیج فارس وصل و راه اروپاییها و آمریکاییها را برای دسترسی به معادن آسیای مرکزی باز ساخته است. از سویی هم افغانستان بین چین و ایران واقع شده که مخالفتهای سیاسی آمریکا با ایران از یک جهت و رشد اقتصادی چین در جهت دیگر واشنگتن را به نگرانی انداخته است. با رشد سریع اقتصاد چین در چند سال اخیر و از طرفی دیگر قدرتمند شدن ایران و دستیابی آن کشور به تسلیحات پیشرفته، آمریکا را به تشویش انداخته و بیم از آن دارد که مبادا چین و ایران به قدرت بزرگ اقتصادی و نظامی تبدیل شوند که در آن صورت، تک ابرقدرتی واشنگتن تحت تهدید قرار خواهد گرفت. آمریکا برای نظارت از قدرتمند شدن چین و ایران، با ایجاد پایگاههای نظامی در سنگاپور، ایجاد جبهه دریایی در دریای هند و ایجاد قرارگاه نظامی در افغانستان، محاصره استراتژیک را آغاز کرده است. پایگاه نظامی آمریکا در افغانستان سبب ادامه جنگ و ناامنی همیشگی خواهد شد، زیرا در صورت تأمین امنیت و عدم جنگ، مشروعیت حضور آمریکا و پایگاه نظامی آن کشور در افغانستان از بین رفته و آمریکا مجبور به خروج خواهد شد، چیزی که آمریکا به هیچ صورت آن را نمیخواهد. جنگ در افغانستان و بقای حیات پاکستان پاکستان کشوری است که در طول تاریخ تلاش کرده تا از بحرانسازی در افغانستان ثبات خود را دریابد، مشکلات که بین کابل و اسلامآباد وجود دارد میتواند در گام نخست مسئله خط فرضی «دیورند» باشد. از نظر پاکستان اگر افغانستان قدرتمند و با ارتش منظم و نیروهای مسلح با تجهیزات و امکانات مدرن باشد، آن زمان مسئله دیورند نه درسطح ادعا و سر زبانها بلکه بصورت عملی افغانستان را علیه پاکستان قرار خواهد داد. پاکستان بر مبنای همین استراتژی خود نه تنها در مقابل روسها از برخی مجاهدین حمایت کرد و پس از آن گروه طالبان را آموزش و تجهیز نظامی کرد، بلکه اکنون نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم از گروههای تروریستی حمایت کرده واین گروهها را با تجهیزات مدرن روانه افغانستان میکند. با توجه به اینکه پاکستان با آمریکا باهم روابط استراتژیک داشته و آمریکا هم ادامه حضورش را مشروط به ادامه جنگ و ناامنی در افغانستان دانسته و به هیچ صورت فشار بیشتر را بالای پاکستان وارد نمیکند تا از تروریستها حمایت نکند. دست عربستان سعودی در ناامنیهای افغانستان عربستان سعودی نیز بر اساس رقابتهای منطقهای و سیاسی، گاهی هم بر مبنای تفکر اشتباه و تند افراطی، جنگ را در افغانستان حمایت کرده و مشکلات جدی امنیتی را در این کشور به بار میآورد که نمونه آن حمایت مالی طالبان و اخیراً فرستادن و حمایت از شبهنظامیان داعش است. ریاض طی سالهای متمادی به صورت غیرمستقیم و از آدرس پاکستان، گروه تروریستی طالبان و القاعده را در افغانستان مورد حمایت مالی و تسلیحاتی قرار داده و هماکنون این کار را برای داعش نیز میکند. عربستان سعودی بنابر رقابت منطقهای که با ایران داشته و با توجه به اینکه تهران در کشورهای خاورمیانه مانند سوریه ،عراق، بحرین، یمن و لبنان نسبت به عربستان در بخش همکاریهای دوستانه دست باز پیدا کرده، هراس این را دارد که در افغانستان نیز چنین نشود. از اینرو عربستان با حمایت از گروههای تروریستی مانند داعش، طالبان و القاعده، میخواهد پای رقیبهای منطقهای را در کشورهای منطقه محدود کند. آمریکا با عربستان و پاکستان شرکای استراتژیک به حساب آمده که در منطقه نسبتاً اهداف مشترک را دنبال میکنند، از این رو در مورد ایران یکی میباشند و همان سیاست را که عربستان سعودی و پاکستان دنبال میکنند، واشنگتن نیز از آن حمایت میکند. از این لحاظ میتوان گفت که جنگ در افغانستان تحمیلی بوده و بیشتر از سوی کشورهای فوق، بنابر منافع آنها بر افغانستانیها تحمیل شده و تأمین امنیت و برقراری ثبات را به امر دشوار و حتی دستنیافتنی تبدیل کرده است. به دلیل اینکه جنگ افغانستان ریشههای خارجی داشته و میباید ریشه حامیان خارجی تروریستها خشکانده شود. کاری را که طی چند سال شورای عالی صلح انجام داد، به هیچ صورت امیدبخش نبوده و نخواهد بود، زیرا دولت کابل از این طریق درهای مخالفان سیاسی داخلی خود را کوبید، در حالیکه هیچ فشاری و توجهی بر ریشههای اصلی این بنیادگرایی نکرد. حالا هم بهتر است دولت کابل از سیاست تضرع دست کشیده و به صورت جدی خواستار قطع مداخلات آمریکا، پاکستان و عربستان سعودی شده و مدیریت صلح را خود به دست گیرد در غیر این صورت تأمین ثبات خیال و جنگ پایدار خواهد ماند. انتهای پیام/ح
95/05/10 :: 14:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 107]