واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: تابستان خالى از تفريح و نشاط براى بچه هاى حومه!
تابستان ۸۷ هم از راه رسيد و نهادهايى كه خود را در بحث گذران اوقات فراغت ميليونها دانش آموز سهيم مى دانند همچنان به اعلام برنامه ها مشغولند، غافل از اينكه فقط تعداد محدودى هستند كه از برنامه هاى آنها سهم مى برند. نوشتن حرفهاى تكرارى از مشكلاتى كه خيل انبوه جوانان و نوجوانان اين مرز و بوم براى غنى سازى اوقات فراغت خود در طول فصل تابستان با آنها مواجه اند، اگر هيچ فايده اى هم نداشته باشد ضررى هم ندارد و چه بسا تكرار حرفهاى به زبان آورده شده مى تواند بهترين گواه براى روزهاى مبادا باشد. همان روزهاى بعد از تعطيلات تابستانى كه نهادها و دستگاههاى مربوطه مى خواهند از عملكردشان در سه ماه تعطيلى مدارس به رسانه ها و مسئولان بالاتر گزارش بدهند. چون وقتى واقعيتها را با گفته ها مى سنجيم، مى بينيم كه فاصله و شكاف زيادى بين اعلام برنامه ها و اجراى آنها وجود دارد كه البته بهانه دستگاههاى مربوطه همواره كمبود بودجه و اعتبار بوده است و نمى شود براى آن كارى صورت داد. به گزارش مهر،اغلب مناطق حومه تهران با كمبود مراكز تفريحى و فرهنگى مواجه هستند و اين موضوعى نيست كه بتوان نبود آن را لمس نكرد و بى اعتنا به پيامدهاى زيانبار بى برنامگى براى نسل نوجوان و جوان ساكن در اين قبيل مناطق شد.خانه هايى با مساحت ۴۰ و ۵۰ متر مربع در كوچه هاى ۶ مترى و بعضا باريك كه البته بايد جوى فاضلاب خانه ها را هم به اين فضا اضافه كرد، و حضور بچه هايى كه به قول معروف هنوز دست چپ و راست خودشان را نمى شناسند و نمى توانند سره را از ناسره تشخيص دهند و كمتر پدر و مادرانى كه سواد خواندن و نوشتن درست حسابى دارند و نمى دانند كه هنجار چيست و ناهنجار كدام است. شايد تنها وظيفه اى كه اين قبيل والدين براى خود ترسيم مى كنند، اين است كه پدر نان بياورد و مادر به بچه ها بدهد تا بخورند و سير شوند كه البته با شرايطى كه بر جامعه حاكم است، اغلب آنان و شايد تمامى ساكنان اين قبيل مناطق از عهده اين تعهد نيز بر نمى آيند و ناچار بچه ها با شكم گرسنه و خوردن نان خالى، سر به بالين مى گذارند.متاسفانه اغلب مناطق حومه تهران با كمبود مراكز تفريحى و فرهنگى مواجه هستند، خساراتى كه تبعات آن گريبان جامعه را خواهد گرفت و اين نيست كه كمبودها فقط متوجه همان منطقه شود. بلكه اين كمبودها و تبعيض هايى كه از وجود چنين امكاناتى در برخى از نقاط تهران به وفور ديده مى شود، خود به خود عقده اى مى شود براى نوجوانى كه تنها گناهش اين است كه در اين مناطق ساكن است و لاجرم نمى تواند از آنچه كه حق مسلم و طبيعى اوست، بهره مند شود. از سوى ديگر، مى بينيم كه دستگاههايى مثل سازمان ملى جوانان، وزارت آموزش و پرورش و،... در چنين روزهايى شروع مى كنند به تبليغات خبرى پيرامون برنامه هاى تابستانى و ارائه آمارهايى كه نشان مى دهد چه تعداد از ميليونها دانش آموز اين مرز و بوم مى توانند از برنامه هاى غنى سازى اوقات فراغت در طول تابستان استفاده كنند و هنگامى كه با سؤال خبرنگاران براى پوشش تعداد بيشترى از دانش آموزان مواجه مى شوند، صحبت از كمبود امكانات و بودجه مى كنند.به واقع، گناه بچه هايى كه در كوچه هاى تنگ و باريك مناطق محروم روز خود را به بطالت مى گذرانند چيست كه نمى توانند از ۹۰ روز تعطيلى روزهاى درس و مشق، به نحو احسن و مفيد استفاده كنند و مى بايست تمام خطرات اين روزها را به جان بخرند و دعا كنند كه تابستان زودتر تمام شود.شايد حضور كوتاه مدت مسئولان امر و متوليان غنى سازى اوقات فراغت بچه ها در مناطقى كه از كمترين امكانات تفريحى و فرهنگى برخوردارند، بتواند وجدانهاى خوابيده را بيدار كند شايد حضور كوتاه مدت مسئولان امر و متوليان غنى سازى اوقات فراغت بچه ها در مناطقى اين چنين كه از كمترين امكانات تفريحى و فرهنگى برخوردارند، بتواند وجدانهاى خوابيده را بيدار كند و نهيب بزند كه اگر بچه اى در اين روزها گرفتار نابسامانى و آسيبى شد كه او را از خانه و مدرسه دور كرد، آنها مقصر هستند كه نتوانسته اند حداقل يك زمين بازى براى بچه هاى محروم و بى بضاعت دست و پا كنند. اين بچه ها هرگز توقع ندارند كه سالنهاى سرپوشيده بازى و استخرهاى شيك و بزرگ برايشان ساخته شود كه اگر شود هم جز انجام وظيفه چيزى فراتر نيست اما اين پسر بچه ها قانع تر از آن هستند كه چنين توقعاتى داشته باشند، آنها مى خواهند كه توپى داشته باشند و يك زمين خاكى براى بازى.دخترهاى اين مناطق نيز دوست دارند حالا كه تابستان از راه رسيده، ساعتى را در مكانهاى فرهنگى به آموزش نقاشى، خطاطى، خياطى، ورزشهاى مورد علاقه و... بپردازند. چون ماندن در خانه و نشستن پاى تلويزيون هم نمى تواند تمام آمال و آرزوهاى آنها باشد. چه بسا با ديدن تصاويرى كه از صفحه جادويى پخش مى شود، بيش از پيش وسوسه مى شوند به بيرون از خانه قدم بگذارند و اين بيرون رفتن هاى بدون هدف، مى تواند خطرساز و آسيب زا براى آنان باشد.
دوشنبه 3 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 199]