تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805829130
ادله دفاع از جذب «زنگنه» سخنانی توأم با مغالطات مشهود حقوقی و عرفی است/ ارتباط با صنعت یا بده بستان سیاسی! - پایگاه خبری شهرستان نوشهر
واضح آرشیو وب فارسی:نوشهرآنلاین: بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در نامه ای به اساتید این دانشگاه نسبت به جذب «بیژن زنگنه» به عنوان عضو هیات علمی واکنش نشان داد و تصریح کرد: ادله دفاع از جذب مهندس زنگنه بیش از آنکه کارشناسی باشد، مغالطات مشهود حقوقی و عرفی است.به گزارش نوشهرآنلاین ،بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در نامه ای به اساتید این دانشگاه نسبت به جذب «بیژن نامدار زنگنه» به عنوان عضو هیات علمی واکنش نشان داد و تصریح کرد: ادله مطرح شده در دفاع از جذب آقای مهندس زنگنه بیش از آنکه کارشناسی و شامل توجیهات حقوقی و آکادمیک در جذب ایشان باشد، سخنانی توأم با بار احساسی و نیز مغالطات مشهود حقوقی و عرفی است. در ابتدای این نامه آمده است: دانشگاه تهران چند ماهی است که فرآیند جذب جناب آقای مهندس بیژن نامدار زنگنه فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته مهندسی راه و ساختمان را در انستیتو مهندسی نفت پردیس فنی در دستور کار قرار داده و کوشیده است به رغم اعتراض ها و پرسش های مطرح شده نسبت به این موضوع، این کار را به نهایت خود برساند. بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در نامه خود به اساتید این دانشگاه با بیان نکاتی اظهار داشت: استخدام آقای مهندس زنگنه با وجود 65 سال سن (سقف سن قانونی خدمت اعضای هیأت علمی با مدرک کارشناسی ارشد)، مدرک غیر مرتبط، بازنشسته بودن با مرتبه مربی (منع به کارگیری بازنشستگان)، و با وجود مخالفت اولیه هیات جذب دانشگاه تهران، با پافشاری کمیسیون دائمی هیأت امنای دانشگاه تهران (به ریاست آقای فرجی دانا) همچنان در دستور کار قرار دارد. همچنین در این نامه تاکید شد: در این فرآیند مجموعه ای از اقدامات خلاف قانون و عرف و نیز مصالح آکادمیک صورت گرفته که در اطلاعیه های پیشین بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به تفصیل برشمرده شده است. آقای مهندس زنگنه فردی باتجربه در مهندسی نفت هستند و جذب ایشان، امکان بهره مندی از این تجربه را در اختیار دانشجویان و اساتید قرار داده و علاوه بر این فرصت های بیشتری را جهت ارتباط با صنعت فراهم خواهد نمود. در ادامه این نامه خاطر نشان شد: اما در بررسی میزان صحت توجیه فوق باید علاوه بر لحاظ سال های طولانی حضور ایشان در کسوت وزارت نفت، به دو مسأله بسیار مهم نیز توجه داشت. نخست آنکه با توجه به مشغله های اجرایی و سنگین مقام وزارت، آیا اساساً ایشان توان صرف وقت حداقلی را در دانشگاه به منظور ارتباط گیری با دانشجویان و اساتید دارد؟ برگزاری کلاس آموزشی، هدایت دانشجویان تحصیلات تکمیلی، ارائه مقالات علمی، انجام پروژه های دانشگاهی، شرکت در جلسات گروه، شرکت در جلسات دفاع و …. ازجمله فعالیت های لازم یک عضو هیأت علمی است؛ روشن است که بدون توجه به الزامات فوق، صرف درج نام ایشان باعث انتقال دانش و تجربه نخواهد شد. همچنین در این نامه اظهار شد: دیگر آنکه تخصص قابل استفاده ایشان در چه حوزه ای است؟ ایشان سال ها در عرصه مدیریت نفت فعال بوده اند و نه صنعت نفت. تخصص احتمالی ایشان مرتبط با بازارهای نفتی، قراردادهای نفتی و مناسبات بین المللی بوده است. طبیعی است که ایشان سررشته ای از خود صنعت نفت از جهت فنی آن نداشته باشند. آیا بهتر نیست از توانایی های ایشان در دانشکده های مدیریت و اقتصاد استفاده شود تا فنی؟ همچنین اگر واقعاً قصد ارتباط دانشگاه با صنعت را داریم، حضور مهندسین توانمندی که سال هاست نیازهای صنعت نفت کشور را مرتفع می سازند بسیار موجه تر و مفیدتر نیست؟ گرچه در باب کارآمدی ایشان در عرصه مدیریت نفتی نیز سخن فراوان است. در این نامه تاکید شد: گرچه ایشان امکان حضور موثر و مستقیم در دانشکده فنی را ندارند، ولی صرف درج نام یک وزیر به عنوان عضو هیأت علمی می تواند مواهب عظیم مالی و فرصت های جذب پروژه را فراهم آورد. در پاسخ به این توجیه باید پرسید آیا آقای زنگنه در همین حال که وزیر نفت این کشور هستند، نمی توانند بستر همکاری مشترک فراگیر میان صنعت نفت و دانشگاه تهران را فراهم آورند؟ در این نامه اظهار شد: این دور از شان وزیر نفت است که تصور کنیم قراردادهای خرد و کلان همکاری با صنعت تنها در صورت جذب ایشان، با دانشگاه منعقد خواهد شد. اصل این ادعا باعث هتک حرمت دانشگاه و شخص آقای زنگنه است. چرا که از این به بعد عضویت در هیات علمی دانشگاه تهران نه یک مقام علمی بلکه یک جایگاه قابل فروش جهت کسب منافع دیگر خواهد بود. به عبارت دیگر مسأله ارتباط با صنعت، یک بده بستان سیاسی به این شکل است که دانشگاه تهران نام ایشان را به عنوان عضو هیأت علمی درج نماید و ایشان نیز در مقابل این موهبت، از اختیارات و نفوذ نامتعارف خود برای واگذاری پروژه ها و حمایت های مالی از دانشگاه تهران، استفاده نماید؛ که در این صورت نام این مسأله نه ارتباط با صنعت، که یک معامله غیراخلاقی سیاسی بر سر کرسی مقدس تدریس و پژوهش خواهد بود. همچنین در این نامه خاطر نشان شد: علاوه بر این ایشان در حال حاضر هم عضو هیات امنای دانشگاه تهران و هم عضو شورای عالی کانون فارغ التحصیلان دانشکده فنی هستند؛ قاعدتاً این عناوین زمینه پیوند ایشان را با دانشگاه تهران و پردیس دانشکده های فنی فراهم کرده و اگر قرار باشد با این استدلال گامی به سوی جذب پروژه ها برداشته می شد، قطعاً صورت می گرفت. در بخش دیگری از این نامه آمده است: هیات علمی شدن آقای زنگنه در دانشگاه تهران اتفاق جدیدی نیست و ایشان قبل از این هم هیات علمی وابسته دانشگاه بوده اند. متاسفانه ریاست دانشگاه در مصاحبه خود با رسانه ها این بحث را مطرح کرده اند که بیشتر به یک مزاح شباهت دارد تا دلیلی حقوقی و آکادمیک. عنوان عضو هیأت علمی وابسته، یک وابستگی اداری و سازمانی محسوب نمی شود و با جذب به عنوان هیات علمی رسمی و سازمانی، به لحاظ قوانین اداری و استخدامی تفاوت ماهوی دارد. در ادامه این نامه اظهار شد: معمولاً اشخاص صاحب وجهه علمی ملی و جهانی، برای کسب اعتبار دانشگاه و استفاده از نام و عکس ایشان در سایت دانشگاه، به عضویت هیات علمی وابسته درمی ایند. با چنین روندی اولاً امکان نوعی تعامل آکادمیک میان آن فرد و دانشگاه پدید می آید و ثانیاً این اقدام خارج از فرآیند متعارف جذب و تشریفات رسمی استخدامی صورت می گیرد. در این نامه بیان شد: هم اکنون دانشگاه تهران حدود 150 نفر عضو هیات علمی وابسته دارد که به طور معمول چند روز در سال جهت شرکت در همایش ها یا برخی فعالیت های مقطعی به دانشگاه تهران می آیند. از لحاظ سازمانی نیز در کنار ردیف های استخدامی پیمانی و رسمی آزمایشی و قطعی، نوع استخدام چهارمی تحت عنوان عضو هیأت وابسته تعریف ناشده است. علاوه بر این روشن نیست، اگر مطابق اظهار نظر جناب نیلی، در حال حاضر آقای زنگنه عضو هیات علمی وابسته دانشگاه تهران هستند، جذب ایشان به عنوان عضو هیأت علمی رسمی، چه منفعت افزون تری برای دانشگاه و ایشان به ارمغان خواهد آورد؟ روشن است که جناب نیلی خود نیز به این سخن باور نداشته اند، که در ادامه از جذب ایشان به عنوان عضو هیأت علمی رسمی سخن گفته اند. در این نامه خاطر نشان شد: پایان سخن آنکه بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در بیانیه ها و اطلاع رسانی های پیشین خود، مجموعه ای وسیع از مغایرت های حقوقی این اقدام را برشمرده که تاکنون با سکوت مسئولین دانشگاه تهران مواجهه شده است؛ حتی به فرض پذیرش توجیهات فوق، باید به این نکته توجه داشت که هیچ مصلحتی بالاتر از اجرای قانون نیست، و با دور زدن قانون، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و علاوه بر این، ادله مطرح شده در دفاع از جذب جناب آقای مهندس زنگنه بیش از آنکه کارشناسی و شامل توجیهات حقوقی و آکادمیک در جذب ایشان باشد، سخنانی توأم با بار احساسی و نیز مغالطات مشهود حقوقی و عرفی است. در پایان این نامه آمده است: از این رو بسیج دانشجویی دانشگاه تهران، به منظور مبارزه با این بدعت خلاف قانون و نیز فروختن کرسی مقدس دانشگاه به صاحبان قدرت و ثروت از ابتدای اطلاع از این اقدام نابحق، دست به افشاگری و اعتراض نسبت به آن زده است و به فضل الهی تا منتفی شدن قطعی این تصمیم ناموجه، دست از اقدامات و پیگیری های خود برنخواهد داشت.
یکشنبه ، ۲۶دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نوشهرآنلاین]
[مشاهده در: www.noshahronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها