محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827943702
آقای کوپر! این چه کاری بود دست ما دادی؟! | پایگاه خبری تراز
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: امروزه در میهمانی‌ها و مجالس خانوادگی، افراد به جای برقراری ارتباط با خویشاوندان خود و تبادل احساسات زمان زیادی را صرف استفاده از موبایل و فضای مجازی میکنند؛ این در حالی است که خودشان فکر میکنند در حال برقراری ارتباط با دیگران هستند.
به گزارش تراز ، آقای کوپر! این چه کاری بود دست ما دادی؟!آقای مارتین کوپر کجایی که ببینی با تلفن همراه چه هیاهویی در میان مردم کشورم به پا کرده‌اید. این تلفن همراهی که شما اختراع کردی همه جا و همیشه همراه همه ماست. باورتان نمی‌شود اگر بگویم - گلاب به رویتان- ما حاضر نیستیم این وسیله همراه را حتی در سرویس بهداشتی از خودمان جدا کنیم.
مارتین کوپر عزیز به خودت ببال از اینکه ما حتی هنگام مرگ عزیزانمان به جای اینکه فاتحه‌ای بفرستیم و چند آیه قرآن بخوانیم که توشه راه عزیز از دست رفته باشد، در حال تنظیم زاویه مناسب برای عکاسی سلفی هستیم که در شبکه‌های اجتماعی هنر‌نمایی خود را در معرض دیدگان دیگران قرار دهیم. آقای مارتین کوپر راستی با چه انگیزه‌ای این وسیله را اختراع کردی؟ بهتر نبود همراه آن شیوه‌نامه استفاده و بهره‌گیری از آن را نیز می‌نوشتی؟! از نظر هر اهل منطقی فرهنگ استفاده از این تلفن همراه نیازمند بازنگری است. باید بدانیم که چطور و چگونه از آن بهره ببریم و کاربری آن را یاد بگیریم. چه بخواهیم و چه نخواهیم تلفن همراه بخش لاینفک زندگی ما شده است. اما باید بپذیریم که فرهنگ استفاده از آن را نمی‌دانیم و به عبارتی دیگر کاربری این وسیله برای ما هنوز ناآشناست و نیازمند آن هستیم که اطلاعات خود را در خصوص استفاده درست از این وسیله بالا ببریم.
اول فکر کردم که دعوا شده، سرم را به هر طرف که چرخاندم خبری از کتک‌کاری و دعوای فیزیکی نبود اما همچنان صدای فحش و ناسزا بود که فضای خیابان را پر کرده بود. چند متری طی نکرده بودم که به کوچه‌ای رسیدم که دیدم منشأ صدا آنجاست. با کمال تعجب دیدم که یک نفر با تلفن همراه با کسی که آن طرف خط هست نقل و نبات به هم نثار میکنند و از خجالت هم در‌می‌آیند.
به نظر شما کاربرد تلفن از هر نوع آن و مخصوصاً تلفن همراه برای چیست؟ واقعاً این ابزار ارتباطی برای چه نوع از گفت‌وگوهای روزانه مناسب است؟ خیلی از ما با تلفن همراه ساعت‌ها صحبت می‌کنیم ولی باز در آخر مشکلات پابرجاست. فقط این وسط هم وقتمان را هدر دادیم و هم پولمان صرف هزینه‌های گزاف این ارتباط نامناسب شده است.
بد نیست بدانیم ذاتاً تلفن وسیله ارتباطی مناسبی نیست. اگر دقت کنیم گاهی برای هر کدام از ما پیش آمده است که ساعت‌ها بر سر موضوعی تلفنی صحبت کردیم اما در نهایت بررسی و حل مشکل موکول به دیدار حضوری شده است، زیرا این وسیله در انتقال مفاهیم مورد نظر ما به دیگران ناقص است و اصلاً توانایی این کار را ندارد.
درست است که تلفن همراه فضای ارتباطی را گسترش میدهد و شما می‌توانید در یک لحظه با تعداد افراد بیشماری تعامل داشته باشید ولی آیا این تعامل به معنای ارتباط صحیح و انتقال مفاهیم است؟ مسلماً آنچه مشخص و روشن می‌باشد این است که میزان ارتباطات شما به معنای برقراری ارتباط درست نیست.
برطرف نمودن یک چالش نیازمند ارتباط دیداری و رودررو است که در آن هم ارتباط کلامی و هم غیر‌کلامی قابل مشاهد است و انتقال معنی بهتر و صحیح‌تر اتفاق می‌افتد. بنابراین بد نیست به یاد قدیم‌های نه چندان دور، گفتمان‌های اساسی و تأثیرگذارمان را رودررو و با یک نشست صمیمی برگزار کنیم تا نتیجه بهتری حاصل شود نه اینکه ساعت‌ها بدون اینکه حسی را به هم منتقل کنیم به گفت‌وگوی تلفنی بپردازیم که نتیجه هم ندارد. این ارتباط مجازی فرصت یادگیری آداب زندگی را به طور عملی و از طریق ارتباط مؤثر با اقشار مختلف اجتماعی از فرد سلب و او را در محیطی بسته و محدود محصور میکند. این آسیب در حوزه روانشناسی نسل‌ها به ویژه نوجوانان قابل بحث و بررسی است و نتایجی نظیر شکاف نسل‌ها، نداشتن درک متقابل، ناتوانی در برقراری ارتباط سالم در میان جمع را در پی دارد.
فردگرایی ارمغان تلفن همراه
این جمله را بارها شنیدیم که «انسان موجودی اجتماعی است» و دقیقاً به دلیل همین خصلت از انسان انتظار می‌رود تعاملات اجتماعی خوبی داشته باشد و در اجتماع زندگی کند. اما چند سالی است که این تعریف کاربرد خود را از دست داده است. کافی است نگاهی به اطراف خود داشته باشید می‌بینید اکثر افرادی که در گستره دید شما قرار دارند به نوعی سرشان توی گوشی است و ارتباطات میان فردی آنها تعطیل شده است.
یک بررسی نشان میدهد متوسط زمانی که یک کاربر از تلفن همراه هوشمندش استفاده میکند حدود دو ساعت در شبانه‌روز است که در این مدت زمان، وقت خود را صرف گشت‌و‌گذار در اینترنت، سرزدن به شبکه‌های اجتماعی و انجام بازی‌‌های رایانه‌‌ای اختصاص داده و موسیقی گوش میدهد. این درحالی است زمانی که کاربران برای برقراری تماس تلفنی اختصاص می‌‌دهند حدود یک پنجم کل زمانی است که از یک تلفن همراه هوشمند در طول شبانه‌روز استفاده میکنند.
بنابراین می‌توان به‌راحتی نتیجه گرفت که ابزارها و برنامه‌های این وسیله ارتباطی باعث شده است افراد کمتر به ارتباط و تعامل اجتماعی مشغول باشند و همین نوع تفکر و استفاده جانبی از این وسیله گسترش دایره فردگرایی را به همراه داشته است.
شبکه‌های اجتماعی، اینترنت، بازی‌ها و سرگرمی‌های متعدد افراد را از روابط بین فردی دور کرده و آنها را در انزوا و گوشه‌گیری محض فرو برده است. دیگر کسی به فکر دوستان خود نمی‌افتد. حتی دیگر خبری از آن دورهمی‌های شبانه خانوادگی نیست. امروزه همه به دنبال این هستند که یک چارچوبی دور خود بکشند و همدم و مونسشان تلفن همراهشان باشد. به عبارتی دیگر امروزه حتی در میهمانی‌ها و مجالس خانوادگی، افراد به جای برقراری ارتباط با خویشاوندان خود و تبادل احساسات زمان زیادی را صرف استفاده از موبایل و فضای مجازی میکنند؛ این در حالی است که خودشان فکر میکنند در حال برقراری ارتباط با دیگران هستند.
جالب اینجاست که این فردگرایی حتی به حیطه محیط کار هم وارد شده است. ارباب رجوع وقتی به کارمند مراجعه میکند کسی را می‌بیند که شبیه کارمند نیست و مشغول چت یا بازی با گوشی تلفن خود است و آن کارمند حتی از مراجعه‌کنندگان هم ناراحت می‌شود و به نوعی طلبکار است.
بنابراین نگرانی کاهش ارتباطات و تعاملات انسانی بر اثر استفاده از وسایل الکترونیکی امروزه بسیار جدی بوده و نیاز به توجه ویژه دارد.
منبع: جوان
زمانبندی انتشار: 22 دى 1395 - 13:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها