تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817467346
مظلومیت امروز کشمیر در شعر حامد حجتی صدای مادر کشمیر پیچیده است در بهت سکوت قرن ...
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مظلومیت امروز کشمیر در شعر حامد حجتیصدای مادر کشمیر پیچیده است در بهت سکوت قرن ...
شاعران مظلومیت مسلمانان به‌ویژه شیعیان کشمیر را سر بر آورده‌اند تا شاید وجدان غافل جهانی، اندکی به خود آید، چشم باطن خود را بر این فجایع نبندد.
خبرگزاری فارس- حسن شیخ حائری: جهان اسلام، حکایت غریبی است؛ حکایتی با مظلومیت مستمر که مظلومیتش در هر دوره و هر زمان، از جایی سر بر می‌آورد و وقتی آن مظلومیت با گذر زمان و به شکلی آرام، رو به فروکش می‌گذارد، باز هم همان مظلومیت از گوشه‌ای دیگر سر بر می‌آورد؛ مظلومیتی که در حلقوم مسلمانان و شیعیان جای جای عالم و به‌ویژه عربستان، آذربایجان، افغانستان، پاکستان، نیجریه، عراق، سوریه، میانمار و بحرین رو به خشکی گذارده است. گویی همین دیروز بود که شیخ ابراهیم زکزاکی را در حرکتی وحشیانه دستگیر کردند و شیعیان نیجریه را آماج شدیدترین حملات قرار دادند و امروز خبر از آن می‌رسد که آسیب‌های جدی به این شیخِ مقاومِ اسیر در چنگال ظلم و همراهانش وارد شده است. همین دیروز بود که آیت‌الله نمر باقر النمر را مظلومانه گردن زدند و خون آن مجاهد نستوه، بر زمین ریخت و شیعیان عربستان، والا پیامدار و مقتدای خود را شهید دیدند. امروز هم نوبت به کشمیر رسیده است. حکایت این روزهای کشمیر، حکایت مظلومیت و حکومت نظامی و بازداشت و اعدام و کشتار است؛ اما غالب رسانه‌های جهانی، همنوا با این ظلم آشکار، واقعیات تلخ و گزنده مظلومیت جهان اسلام را سانسور می‌کنند. در این بین اما حنجره‌ها و قلم‌های شعرا و نویسندگان متعهد ایران زمین، تلاش دارند تا بغض فروخفته خود را به سراسر جهان مخابره کنند و شاعران دیار خون و قیام، قم هم از این قاعده مستثنا نیستند که در این نوشتار تنها به عنوان نمونه، به یکی از این اشعار می‌پردازیم. اگر دیروز عباس احمدی، شاعری از دیار کریمه اهل بیت (س)، شهادت شهید نمر باقر النّمر را، تجلی دوباره او و جوشش دوباره خون مطهر حضرت سید الشهدا (ع) خوانده و سروده بود که: از عراق و حجاز تا به یمن هم ز دریای فارس تا به عدن تو مپندار مُلک اهل البیت خالی از «باقر النّمر» بشود باز جوشیده است خون حسین از قطیف و مدینه و بحرین هر قدر بیشتر شهید کنید بیشتر زخم منتشر بشود آسمان بغض در گلو دارد تشنه نغمه «أنا المهدی» است شیعه را شور تشنگی باید شیعه باید که منتظر بشود امروز هم شاعرانی مانند حامد حجتی، مظلومیت مسلمانان به‌ویژه شیعیان کشمیر را سر بر آورده‌اند تا شاید وجدان غافل جهانی، اندکی به خود آید، چشم باطن خود را بر این فجایع نبندد و گوشه‌ای از درد جانسوز کشمیر را بفهمد. این شاعر قمی در ابیات ابتدایی شعر خود، ضمن اشاره به مظلومیت تاریخی مسلمانان و به‌ویژه شیعیان از صدر اسلام تا کنون، این درد بی امان را به روایتی سرخ تشبیه می‌کند و آن را، درد بی امان زمانه و رنجی جاودان می‌خواند: به روی تارک تاریخ، رنجی جاودان باقی است که تا دنیاست دنیا؛ دردهای بی امان باقی است شکایت می کنم دیروزها را؛ زخم های کهنه را، اما روایت، همچنان سرخ است! ... حکایت، همچنان باقی است زمان آبستن درد است؛ انسان در هجوم رنج، تنها تر سکوت شهرها سرد است تا زخم زبان باقی است تمام خاک را خون رنگ می‌خواهند در عصیان همان‌هایی که می‌دانند شیطان در زمان باقی است هزار و چهارصد سال از غم غیرت گذشت اما ردّ این داغ در پس کوچه‌های کهکشان باقی است تو از این سوی عالم می‌توانی رنج را نجوا کنی در چاه شبستان آه در چاه است و مه در آسمان باقی است او در ادامه همین شعر، حکایت این روزهای کشمیر را حکایت سیلی و لگد به غیرت و حمیت مسلمانان و شیعیان می داند که در بهت سکوت قرن، پیچیده است: صدای سیلی از کشمیر می‌آید؛ عجب دردی است کبودستانی از غم‌های عالم، گوشه چشمانمان باقی است لگد کوبیده شد؛ دروازه‌های شهر بر هم خورد کسی در پشت در مانده است؛ درد بی امان باقی است شکستم تا نوشتم از غم مردی که کوثر بود ترک برداشت دستم؛ دردهای استخوان باقی است شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل کجا دانند اینها! داغ محسن‌هایمان باقی است صدای مادر کشمیر پیچیده است در بهت سکوت قرن نمی‌دانم در این جا چند قبر بی نشان باقی است. شاعر اما در پایان بندی این شعر و همانند شعر عباس احمدی، از دل روشن خود، از ضرورت انتظار و از نزدیکی سحر می‌گوید: اگرچه رو به اقیانوس‌ها عصر زمین نور است دلم روشن‌تر از این است ... صاحب در زمان باقی است من و پایان قصه ... خوب می‌دانم ... دلم تنگ است روایت همچنان سرخ است! ... حکایت همچنان باقی است. اینگونه است که دلتنگی شیعه، روزی به فرجام خواهد آمد و انتظار منتظران، به پایان خواهد رسید، چرا که حضرت صاحب، در زمان باقی است و به تعبیر روایت شریفه، چنانچه حتی ساعتی از عُمرِ دنیا باقی مانده باشد، حضرت بقیة‌الله (عج) قیام خواهد فرمود و زمین را از عدل و داد لبریز خواهد ساخت. انتهای پیام/2258/و40
95/05/04 :: 12:04
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]
-
گوناگون
پربازدیدترینها