واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش مهر از وضعیت نامناسب یک بنای تاریخی؛
خانه تاریخی ضیایی دزفول؛ ویرانه ای باشکوه در انتظار جانی دوباره
شناسهٔ خبر: 3867138 - سهشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۱۱
استانها > خوزستان
.jwplayer{ display: inline-block; } دزفول - خانه تاریخی «ضیایی» یکی از بناهای ارزشمند ملی و گنجینه ای از نقوش آجری در بافت تاریخی دزفول است که بر اثر بی توجهی متولیان روبه نابودی است. خبرگزاری مهر – گروه استانها - رویا رجبی: بافت تاریخی دزفول که تلاقی فرهنگ و تاریخ مردمان این دیار کهن است، شامل ۲۸ محله قدیمی و در هم تنیده است که تزئینات معماری بی نظیر آن، دزفول را به «شهر آجری» معروف کرده است. در محدوده بافت تاریخی دزفول بیش از ۱۴۰ اثر تاریخی ثبت ملی شده شامل مسجد، حمام، گذر و بقعه وجود دارد. علاوه بر ساباط ها، حمام ها، گذرها و مساجد و سایر اماکن تاریخی موجود در بافت، خانه های تاریخی معروفی نیز به نام صاحبان بنا ازدوره های گذشته در این بافت به جای مانده که هر کدام به تنهایی دارای ارزش فرهنگی، مذهبی و تاریخی هستند. وجود چنین خانه های تاریخی همچون خانه تیزنو، قلمبر و قلمبر۱ و ۲، مستوفی، محسنی، قصاب، معزی، سهرابی، گلچین، نیلساز، مهدوی، سیدصدر، کلک چی، جوکار، قلق چی، سعادت و صنیعی سبب شده تا بافت تاریخی دزفول نسبت به سایر آثار و مجموعه های تاریخی این شهرستان متمایز باشد.
بحران بی توجهی به پیشینه تاریخی کم توجهی و بعضا بی توجهی متولیان میراث فرهنگی شهرستان و استان به برخی آثار تاریخی و فرهنگی در خطر نابودی در چند سال اخیر و بیان جملات تکراری و دم زدن از نبود اعتبارات برای سبک کردن بار هجمه ها، دل دوستداران میراث فرهنگی را به درد آورده است به گونه ای که بدون اغراق باید گفت این بی توجهی ها به تخریب و آسیب دیدگی آثار و بناهای تاریخی موجود در استان و به ویژه دزفول که نوعی بی توجهی به پیشینه و هویت شهرستان محسوب می شود، مدتهاست که به یک بحران جدی تبدیل شده، بحرانی که گویا بسیار غریب است. اقدامات انگشت شمار برای بهسازی آثار
هر چند در این میان نباید منکر برخی اقدامات بعضا لاک پشتی این نهادهای متولی در بحث بهسازی و مرمت آثار موجود در بافت تاریخی دزفول شد اما حقیقت این است که عدم مدیریت های درست و بعضا بی ثباتی در مدیریت ها موجب شده تا میراث فرهنگی شهرستان دزفول در سال های اخیر همواره با انتقادهای صاحبان نظر در این عرصه مواجه شود، موضوعی که شاید بتواند عزم این متولیان را برای رفع نواقص و کاستی ها جزم کند. خانه تاریخی «ضیایی» نیز از جمله بناهای با ارزش و ثبت ملی بافت قدیم دزفول است که با توجه به وضعیت به شدت نامناسب آن از نظر فیزیکی نیازمند احیا و توجه از سوی مسئولان متولی است تا شاید با بهره گیری از ظرفیت های آن بتوان خلاءهای زیادی در حوزه میراث فرهنگی شهرستان را پر کرد. خانه ای که این روزها با یک ویرانه تفاوت چندانی ندارد هرچند سایر خانه های تاریخی بافت کهن دزفول نیز همانند این بنا در وضعیت مطلوبی قرار ندارند که خبرگزاری مهر از چند وقت گذشته تاکنون در گزارش های متعددی به بیان وضعیت برخی از این خانه های تاریخی شهر آجری دزفول پرداخته است. ارزشمندترین بافت تاریخی کشور درهمین رابطه عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران شهرستان دزفول در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار می کند: بافت تاریخی شهر دزفول با مساحتی در حدود ۲۴۰ هکتار در حاشیه رود دز را می توان یکی از گسترده ترین و اصولی ترین بافت های تاریخی ایران دانست. نجمه مورث نوری می افزاید: بافت دزفول یکی از قدیمی ترین و ارزشمندترین بافت های تاریخی کشور است که به دلیل استفاده آجر(خوون چینی) توسط معماران هنرمند این دیار لقب شهر آجری ایران را از آن خود کرده است. بافت دزفول یکی از قدیمی ترین و ارزشمندترین بافت های تاریخی کشور است که به دلیل استفاده آجر(خوون چینی) توسط معماران هنرمند این دیار لقب شهر آجری ایران را از آن خود کرده استوی ادامه می دهد: پیشینه تاریخی و اصیل دزفول کافی است تا ایرانیان بدانند کشوری به وسعت تاریخ دارند و شهری آجری که خشت به خشت، ریگ به ریگ و لحظه به لحظه آن را به رخ جهانیان می کشند. جاذبه های فراوان در بافت دزفول عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران شهرستان دزفول بیان می کند: بافت قدیمی و ارزشمند دزفول جاذبه های گردشگری و تاریخی زیادی دارد که هر کدام از آنها می تواند به تنهایی جاذبه ای دیدنی برای بازدید گردشگران و دوستداران میراث فرهنگی و تاریخ ایران و جهان باشد. مورث نوری عنوان می کند: در این بافت زیبا محله مسجد قراردارد که یکی از محله های تاریخی شهردزفول است.
خانه ای تاریخی از زمان قاجار وی توضیح می دهد: در کوچه های اطراف مسجد جامع دزفول درمقابل عباسیه، خانه تاریخی ضیایی مشاهده می شود که قدمت آن به عهد قاجاریه و بیش از یک صد سال می رسد. مورث نوری تاکید می کند: علاوه بر اهمیت خانه ضیایی به عنوان یک بنای آجری و باقدمت این بنا در واقع منزل مرحوم ضیایی شاعر و عارف شهر دزفول و در برهه ای از تاریخ نیز منزل یکی از صنعتگران به نام شهر بوده است. این عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران دزفول همچنین می افزاید: خانه ضیایی به دلیل ارزش های ویژه تاریخی و معماری خود در اسفند سال ۱۳۸۱ به شماره ۷۸۸۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مورث نوری درخصوص ویژگی های این خانه تاریخی نیز می گوید:از جمله ویژگی های خاص خانه ضیایی ساخت آن در دو طبقه است که تاریخ ۱۳۳۸ هجری قمری روی یکی از نماها با آجر نقش بسته است. پلان بنا در حیاط به صورت چهار ضلعی است و با آجرهای فیلپوش در گوشه ها به پلانی هشت ضلعی در طبقه اول می رسیم. وی تصریح می کند: علاوه بر آن سردر ورودی زیبا، هشتی با معماری بی نظیرو تزئینات زیبای آجری در سقف آن حکایت شکوه و ارزش های این بنا را روایت می کند. این فعال میراث فرهنگی هشدار می دهد: با تمام این ویژگی ها اما به دلیل عدم توجه و رسیدگی، امروزه خانه تاریخی ضیایی تبدیل به یک مخروبه شده است در حالی که با همین وضعیت بحرانی باز هم در گوشه گوشه های آن به زیبایی، اصالت نقوش آجرکاری و کم نظیر معماری شهر آجری دیده می شوند.
متروکه رهاشدن خانه مورث نوری با بیان اینکه کاربری خانه ضیایی در گذشته به صورت مسکونی بوده است، اظهار می کند: هرچند بنا دارای ارزش خاص معماری است ولی در حال حاضر متروکه رها شده و زندگی در آن جریان ندارد و بعضا به عنوان انبار مورد استفاده قرار گرفته می شود. هرچند بنا دارای ارزش خاص معماری است ولی در حال حاضر متروکه رها شده و زندگی در آن جریان ندارد و بعضا به عنوان انبار مورد استفاده قرار گرفته می شودوی می افزاید: بنابراین حفظ و رونق چنین بناهایی می تواند ضمن رونق گردشگری و شکوفایی اقتصادی، زمینه کار آفرینی و رشد فرهنگی جامعه را نیز فراهم کند. این دوستدار میراث فرهنگی عنوان می کند: با توجه به ویژگی های مذکور و اینکه خانه ضیایی در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد شایسته است که هرچه زودتراین بنا مورد توجه مسئولان متولی به ویژه سازمان میراث فرهنگی استان خوزستان و کشور قرار گیرد و با اختصاص بودجه لازم و یا ایجاد زمینه مساعد برای مشارکت و سرمایه گذاری بخش خصوصی، این خانه تاریخی هر چه زودتر مورد بهسازی و مرمت قرار گیرد. مورث نوری تاکید می کند: خانه تاریخی ضیایی این قابلیت را دارد که به دلیل موقعیت خاص قرار گیری و نزدیکی آن به مرکز شهر و دسترسی آسان به تاسیسات زیربنایی همچون وسایل حمل و نقل شهری، خطوط تاکسی، اتوبوس و پیشینه فرهنگی و تاریخی، پس از مرمت تبدیل به مهمانسرای سنتی، موزه فرهنگی، رستوران، خانه فرهنگ و سایر کاربری های مرتبط با بناهای تاریخی شود. به گزارش مهر، امید است در آینده نزدیک شاهد توجه بیشتر به ظرفیت های تاریخی و گردشگری دزفول به ویژه خانه های ثبت ملی و تاریخی بافت کهن دزفول از سوی متولیان امر باشیم موضوعی که قطعا فواید زیاد آن به ویژه در بحث سرمایه گذاری و جذب گردشگر و به طبع اجرای پروژه های پرسود و اشتغالزا، نه تنها در دزفول بلکه عاید تمام استان خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]