محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828286071
جبهه مردمی نیروهای انقلاب، آغازی برای یک پایان
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت/
جبهه مردمی نیروهای انقلاب، آغازی برای یک پایان
شناسهٔ خبر: 3864160 - دوشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۵ - ۱۰:۱۹
سیاست > احزاب و تشکلها
.jwplayer{ display: inline-block; } اگر «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» آنگونه که از اسمش بر می آید، موفق شود تصمیم گیری مردمی را جایگزین تحکم حزبی کند، گامی اساسی در راستای شعارهای انقلاب برداشته است. خبرگزاری مهر، گروه سیاست_محمد مهدی رحیمی: در شرایطی که فضای سیاسی کشور رفته رفته رنگ و بوی انتخاباتی به خود می گیرد، احزاب و فعالان سیاسی هم فعال تر شده و جدی تر از گذشته وارد عرصه سیاسی شده اند. به تازگی هم «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» خود را به فضای سیاسی کشور معرفی کرده اند و طیف وسیعی از فعالان سیاسی، فرهنگی، ورزشی و دیگر اقشار نیز از آن جبهه حمایت به عمل آورده اند، متعاقب این موضوع هم محمد مهدی رحیمی در یادداشتی به بررسی ابعاد مختلف معرفی «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» در فضای سیاسی کشور پرداخته است. متن کامل یادداشت به شرح زیر است: یکشنبه گذشته به تعبیری انتخاباتی ترین روز سال ۹۵ تا بدین جا بود آنهم با انتشار خبری مهم؛ «جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی» اعلام موجودیت کرد، شاید گفته شود که این جبهه در همان آغاز بکار خود اعلام نمود که اهدافی بزرگتر از انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا در اردیبهشت ۹۶ در سر دارد و نباید تشکیل آنرا خبری انتخاباتی و اتفاقی از این جنس دانست. در مقام پاسخ باید گفت اگرچه آنگونه که عنوان شده برگزاری انتخابات سال آینده، پایان بخش فعالیت های این جبهه مردمی نخواهد بود اما از کنار این نکته هم نمی توان به سادگی عبور کرد که در شرایطی که کمتر از ۵ ماه تا انتخابات باقی است، طبعا هر تشکل و مجموعه ای توفیق در آن را به عنوان خواسته اول خود دنبال کرده و جبهه مردمی هم از این قاعده مستثنی نیست و احتمالا این اقدام را گام نخستین در مسیر تحقق آرمان هایش می داند. اما چرا گفته شد که این اعلام موجودیت انتخاباتی ترین روز سال را رقم زد؟ دلیل را باید در فضای سیاسی و رسانه ای کشور جستجو کرد. در چند ماه گذشته رسانه های پرشمار اصلاح طلب تریبون شخصیت های ریز و درشتشان شدند تا بگویند که «حسن روحانی» برنده حتمی انتخابات پیش رو بوده و در این میدان رقیبی ندارد، از سوی دیگر از اردوگاه اصولگرایان هم خبرهای جدی در خصوص برنامه ریزی برای رقابت با روحانی و یا تشکیل سامانه ای برای وحدت به بیرون درز نمی کرد و همین عاملی شد تا پاستور نشینان و حامیان شان با خیالی آسوده، دوران خوش مدیریت شان را تا سال ۱۴۰۰ تمدید شده تصور کنند. این خوش خیالی و در واقع سر بودن فضای رقابت های انتخاباتی تا بدانجا کشیده شد که وزارت کشور به عنوان متولی برگزاری انتخابات، ماه ها معاون سیاسی مستقر نداشت و تازه اواخر پائیز بود که حکم چهره ای اصلاح طلب، ۱۵۰ روز مانده به انتخابات برای برعهده گرفتن این سمت حساس صادر شد، پس عجیب نیست که اعلام یکباره تولد جبهه ای مردمی با چهره هایی فراگیر از اقشار مختلف را انتخاباتی ترین خبر سال تاکنون عنوان کرد. نگاهی گذرا برای ۱۰ نفر هیئت موسس این جبهه و مهمتر از آن، فرآیندی که برای رسیدن به اجماع و انتخاب نامزد نهایی تدوین کرده اند، با کمال خرسندی نشان می دهد که نیروهای انقلابی ما به بلوغ و فهمی جدید از کار تشکیلاتی رسیده‌اند، برای به منصه ظهور رساندن این تشکیلات گویی تغییراتی در سیاست‌ورزی آنها به وجود آمده است. اگر این جبهه آنگونه که از اسمش بر می آید، موفق شود تصمیم گیری مردمی را جایگزین تحکم حزبی کند، گامی اساسی در راستای شعارهای انقلاب برداشته است. تردیدی نیست که در ۴ دهه گذشته برگ برنده انقلاب در عبور از موانع و سختی ها، تکیه بر مردم و تلاش برای به میدان آوردن حداکثری آنها بوده است. در باب اینکه این جبهه مردمی برای افتادن بر مدار توفیقات چه کارها باید بکند، حرف و سخن بسیار است و طبعا این مجال اندک، اما اکنون کم اطلاع ترین افراد از اوضاع جامعه هم می دانند که «معیشت» و «اشتغال» اولویت اصلی ایرانیان است و البته بی کفایتی دولتی که روزی پُز ژنرال هایش را می داد، در اهمیت پیدا کردن تفکر و برنامه ریزی برای این اولویت ها هم جایگاه ویژه ای دارد. به بیان دیگر اگر امروز دغدغه نان برای ایرانیان پررنگ تر از همه ادوار معاصر شده، کلید آنرا باید در تدبیر دولتی جست که «فیش های نجومی» را نه «مایه شرمساری» که «اقدامی قانونی» می داند و دریافت کنندگان آنرا ذخایر انقلاب می خواند. پس عجیب نیست که امروز تقریبا این نگاه در میان تمامی نیروهای انقلابی جریان داشته باشد که فوری ترین راهکار حرکت به سمت حل مشکلات جامعه، از سر راه برداشتن دولتی است که بیش از هزار روز است کشور را به خیال آفتاب تابان برجام، دچار درجا زدن و پس رفت کرده است. این روزها امیدواری بیشتر شده که بزرگان جریان انقلابی به این درک رسیده اند که برای پایان وضع موجود، باید از خودگذشتگی کرد، تجربه انتخابات ۹۲ پیش روی ماست که چگونه از یک قدمی تکیه بر کرسی موفقیت، به خاطر تک روی و خودرایی، ناکام برگشتیم. با این تفاسیر بی راه نیست که حرکت اخیر انقلابیون را آغازی برای یک «پایان» نام نهاد. پایان دولتی که اگرچه شعارش تدبیر بود و نمادش کلید، اما آنچه در این سال ها از اعتدالیون دیده شد، همه چیز بود الی تدبیر و کیاست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها