تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836933970
همه ناراضی از بیمارستان رازی
واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/فاطمه صابری: صدای ناله بیماران در هم آمیخته است. بعد از وارد شدن به سالنی کوچک چشمانت گرد می‌شود؛ تخت‌ها با فاصله‌ی نزدیک کنار هم قرار گرفته و همراه بیماران به زحمت کنارشان ایستاده یا روی صندلی پلاستیکی نشسته‌اند. به دلیل کمبود تخت بستری تزریق سرم به بعضی بیماران در حالت نشسته روی صندلی انجام می‌شود و همراه بیمار نقش پایه سرم را بازی می‌کند.دو اَنترن، سه پرستار به همراه یک بهیار مدام به درخواست همراهان بیش از ۴۰ بیمار مشغول سرکشی به تخت‌ها هستند. ازدحام بیماران و استیصال همراهان در پس چهره‌های نگرانشان پیداست. دختر جوانی که همراه یک بیمار است به کسی که پشت خط موبایلش است می‌گوید: فکر می‌کنم ما اشتباهی آمده‌ایم چون اینجا «بیمارستان رازی رشت» نیست و بیشتر شبیه بیمارستان صحرایی مناطق جنگ زده است.«تریاژ بیمارستان رازی رشت» که عنوان بزرگ‌ترین بیمارستان از نظر وسعت در گیلان را یدک می‌کشد در شرایطی طی روزهای گذشته با چنین وضعیت توصیف شده‌ای روبه رو است که عموم بیماران مراجعه کننده به این مرکز دارای مشکلات عفونی، ریه و آسم و آلرژی هستند. تعدادی از همراهان ماسک به صورت دارند و بعضی از پرستاران و نیروهای خدماتی کم تعداد هم گاهی بدون دستکش یا بدون ماسک به این سو و آن سو می‌روند تا شرایط بیشتر از کنترل خارج نشود.
حالت فوق العاده و «کف خوابی» در بیمارستان رازیبیمارستان رازی مرکز خدمات عمومی، مسمومیت، داخلی و جراحی مرکز استان در بیشتر ایام سال با ازدحام بیمارانی رو به رو است که تنها ساکن رشت نیستند به همین دلیل حضور پرتعداد بیماران در اینجا چندان عجیب نیست. اما چند روزی است تعداد بیماران از حد تراکم معمول و بیش از ظرفیت هم خارج شده است و طبق گزارشات رسیده به گیل نگاه و مشاهدات عینی در بیمارستان حالت فوق العاده وجود دارد. حالت فوق العاده‌ای که منجر به افزایش تخت در اورژانس و تریاژ شده است و بیش از ۲۴۰ تخت بستری ۱۳ بخش بیمارستان هم پر از بیمار است.از بگو ومگوهای همراهان بیماران با کادر درمان مشخص می‌شود که حداقل طی یک هفته‌ی گذشته بیمارستان رازی با ازدحام بیماران روبه رو بوده و بیمارستان در بعضی از ساعات کمبود سرم و تخت داشته و حتی بیماران بدحال در شرایط بحرانی «کف خوابی در بیمارستان» را هم تجربه کرده‌اند.وقتی معنای اورژانس تغییر می‌کندبه گزارش گیل نگاه،ظاهر امر نشان می‌دهد که شیوع هیچ بیماری خاصی در استان باعث این موضوع نشده است و طبق مشاهدات و طرح پرسش از همراهان، اکثر بیماران عمدتا به دلیل مشکلات ریه و آسم در اورژانس حضور داشتند. اورژانسی که به دلیل کمبود فضای بیمارستان طی بیش از یک هفته‌ی گذشته خود به یک «بخش بستری» تبدیل شده و بعضی بیماران بیش از ۵ روز بروی تخت‌های نامناسب با شرایط محیطی نامطلوب و خطرناک روز را به شب می‌رسانند تا کار برای پرسنل دشوار و باعث کلافگی همراهان و انتظار بی‌پایان بیماران بد حال برای انتقال به بخش شود.در رازی همراهان بیماران باید دعا کنند یا بیمارشان آنقدر بدحال شود که درِ بخش رویشان باز شود یا آنقدر حالش بهبود پیدا کند که راه خروج نشانشان داده شود. اگر بیماری حد وسط این دو باشد در برزخ می‌ماند. برزخی به نام «تریاژ بیمارستان رازی» با کمبود امکانات و پرسنل در مقابل حجم بالای بیماران که نفس‌ها را به شماره انداخته است.اورژانسی که تنها یک دستگاه فشارسنج داردهمراه یکی از بیماران با گلایه از وضعیت حاکم بر این بخش می‌گوید: واقعا دستگاه فشار سنج در میان تجهیزات پزشکی چقدر قیمت دارد که از مردم دریغ می‌شود؟او با عصبانیت ادامه می‌دهد دو روز است در همین راهرو گرفتار هستیم اما برای اندازه گیری فشارخون بیمارمان هم باید منتظر خالی شدن دستگاه فشار سنج باشیم. چون به ما می‌گویند این بخش تنها یک دستگاه فشارسنج دارد.این همراه که بیمارش با آسم شدید دست به گریبان است به ازدحام بیماران و تخت‌های نزدیک به هم و تنش موجود در سالن اشاره می‌کند و می‌گوید واقعا با این وضعیت باید انتظار سلامت بیمارمان را داشته باشیم؟رگ‌های ناپیدا و کبودی‌های نشسته بر جان بیمارانزن دیگری که ۴ روز در انتظار انتقال به بخش در وضعیت نامناسب به سر برده هم از عدم حضور پزشکان متخصص و کمبود نیرو می‌گوید و دست کبود شده و ورم کرده‌اش را نشان می‌دهد و می‌گوید: ببینید برای گرفتن یک رگ ساده، برای تزریق سرم دانشجوی پرستاری چه بلایی سرم آورده است؟ درست است که ما پول کافی برای بستری شدن در بیمارستان‌های خصوصی را نداریم اما موش آزمایشگاهی هم نیستیم. او می‌گوید کمبود نیرو باعث شده است تا بعضی از دانشجویان پرستاری برای کمک به این بخش فرستاده شوند. آیا مدیر بیمارستان نمی‌داند این محیط پر از استرس با شرایط اورژانسی بیماران برای دانشجویی که هنوز الفبای کار را یاد نگرفته جای مناسبی برای یادگیری نیست؟زن دیگری با اعتراض به سراغ یکی از پرستاران جوان می‌رود و به او می‌گوید سِرم مادر پیرم از نیم ساعت قبل تمام شده است و من بار‌ها به ایستگاه پرستاری اطلاع دادم چرا کسی برای جدا کردن سِت سرم به سراغ مادرم که نگران این موضوع است نمی‌آید؟ پرستار می‌پرسد: پرستار بیکاری در ایستگاه حضور داشت و نیامد؟ زن جواب نداد: نه. پرستار گفت خودتان دارید می‌بینید که هیچکدام از همکارانم دقیقه‌ای امکان استراحت ندارند و مدام در حال چک کردن وضعیت بیماران هستند پس شما هم صبور باشید.همراه دیگری از فرصت استفاده می‌کند و درباره زمان انتقال بیمارش به بخش با گذشت سه شبانه روز از حضور در تریاژ می‌پرسد که پرستار می‌گوید هر وقت تخت خالی شد حتما به شما اطلاع داده می‌شود چون هیچکدام از ما نمی‌توانیم بدون دلیل شما را اینجا نگه داریم. او می گوید حداقل کاری که پزشکان می توانند در این مواقع انجام دهند این است که برای ویزیت بیماران در اورژانس هم حاضر شوند چون اینجا تبدیل به بخش بستری شده نه اورژانس. در حالی که سه شبانه روز است پشم من و بیمارم به جمال هیچ پزشکی روشن نشده است چون می‌گویند وطیفه‌ی آنها ویزیت بیمار در بخش است. همراه دیگری در پاسخ او می‌گوید وضعیت غیرعادی فقط برای ما معنا دارد و نه پزشکان و مسئولان.
در جستجوی بالش برای پدر در بیمارستانزن میانسال دیگری با عصبانیت وسط سالن طلب یک بالش برای پدر پیرش می‌کند. بهیاری که مشغول چک کردن سوند یک بیمار است می‌گوید برو از خدماتی‌ها بگیر. که زن با دستش به اطراف اشاره می‌کند و می‌گوید شما اینجا نیروی خدماتی می‌بینید؟ او غرولندکنان و در حال نفرین به بخت و اقبالش بابت بی‌پولی و گرفتار شدن در چنین بیمارستانی به کنار تخت پدرش برمی گردد و تلاش می‌کند کاپشن تا شده‌ی زیر سرش را مرتب‌تر کند تا پدرش که با صدای بلند نفس می‌کشد شرایط بهتری برای استراحت پیدا کند.عدم رعایت فاصله‌ی استاندارد در چیدمان تخت‌های بیمارانمرد جوانی هم که کنار بیماری ایستاده است می‌گوید ۵ روز است وسط این همه بیمار و تخت‌هایی که آنقدر به هم نزدیکند که دم و بازدم بیماران را احساس می‌کنم، گرفتار شده‌ام. نه پول انتخاب بیمارستان دیگر را دارم و نه اجازه‌ی ورود به بخش را صادر می‌کنند و هر روز ما به امید بهتر شدن اوضاع می‌گذرانیم در حالی که می‌بینم عملا وضعیت بهتر نمی‌شود و بعضی بیماران به دلیل کمبود تخت نشسته روی صندلی مشغول سرم تراپی می‌شوند و یا بیمار بد حال دیگری را از تخت پایین می‌آورند تا بیمار بیهوش را به جایش بخوابانند.نارضایتی کادر درمان و پرستاران رازیکمی که در لابی بیمارستان و تریاژ و راهروی رازی قدم بزنی و گوش تیز کنی نارضایتی کادر درمان و پرستاری و خدماتی به وضوح روشن می‌شود. کسانی که از حجم بالای ارجاع بیماران به رازی ناراضی هستند و می‌گویند با امکانات محدود در دسترسشان چه کمکی می‌توانند به جز تزریق سرم به بیماران داشته باشند؟ آنها بخشی از مشکلات را نتیجه‌ی اجرای طرح تحول نظام سلامت بی‌توجه به وضعیت بیمارستان‌ها و اضافه نکردن پرسنل و امکانات می‌دانند که به دلیل هزینه‌ی بسیار پایین خدمات باعث سرازیر شدن بیماران به مراکز درمانی دولتی شده است.شیفت کاری تعدادی از آنها از ۶صبح تا دو بعد از ظهر روز بعد است و این روز‌ها برایشان دشوار‌تر از هر زمان دیگر شده است. چون بسیاری از بیماران و همراهانشان اعتماد کافی به کادر پزشکی و پرستاری ندارند و در صحبت‌هایشان نه کمبود امکانات و فضای بیمارستانی که نزدیک‌ترین سفید پوش به خود را مقصر می‌دانند و وضعیت بوجود آمده در رازی را محصول ناکارآمدی آنها می‌دانند و نه مشکلات زیرساختی و کمبود نیرو و تجهیزات پزشکی در مقابل حجم بالای بیماران.سفیدپوشانی که در میان ازدحام بیماران و فضای فیزیکی نامناسب محل کار، خسته و مستاصل نشان می‌دهند و کسی از آنها در پاسخ به اعتراض بیماری برای عدم رسیدگی سریع و صحیح می‌گوید شما هم روزی با ۲۰۰-۳۰۰ بیمار سروکله بزنید بهتر از ما عمل نمی‌کنید.تعویض ملحفه؛ شاید وقتی دیگردر میان بگو مگوی همراه بیمار و پرستار مرد نیمه بیهوش بدون برانکارد با استفاده از ویلچر در وسط سالن کوچک رها می‌شود و دختر و پسر همراهش با نگرانی صدایش می‌کنند و از او می‌خواهند اگر صدایشان را می‌شنود حرکتی انجام دهد. دراتاق احیا (CPR) هم مدام باز و بسته می‌شود و تنها پزشک و سه پرستار به طور مداوم میان بیش از ۴۰ مریض و اتاق احیا در رفت و آمد هستند. پرستاری با عجله نبض بیمار نیمه بیهوش را بررسی می‌کند و اشاره می‌کند که او به سمت مقابل اتاق احیا برده شود جایی که تنها چند دقیقه قبل بیمار بدحال دیگری سه شبانه روز را در آن گذرانده بود و دقایقی قبل به بخش منتقل شده بود و نیروهای خدماتی هنوز فرصت تعویض ملحفه‌های آن را پیدا نکرده بودند. اما گوش همراهان مریض بدحال در این لحظات بیشتر از چشمانشان کارآیی داشت و نگران شنیدن صدایی از پدر بودند و نمی‌توانستند یا نمی‌دیدند تا بتوانند به وضعیت نادرست بهداشتی در اورژانس بیمارستان رازی اعتراض کنند.همراهان بیمار دیگری از قطع چند دقیقه یکبار سرم تزریقی به بیمارشان گلایه می‌کنند که به آنها گفته می‌شود لوله پلاستیکی سرم را با دستشان نگه دارند که با اعتراض روبه رو می‌شود تا در نهایت با استفاده از یک تکه چسب ماجرا فیصله پیدا کند.از نوسازی تا بزک یک بیمارستان فرسودهبیرون از اورژانس، اتاق تزریقات و نوار قلب هم پر از بیمار است و بیش از ۲۰ نفرهم در تریاژ منتظرویزیت بیمارانشان هستند. در طرف مقابل همین مکان کارگران مشعول کارند تا بخش دیگری از این بیمارستان فرسوده بهسازی شود. بیمارستانی که حدود نیم قرن سابقه‌ی فعالیت دارد و طی سال‌های گذشته بعضی از بخش‌های آن بازسازی شده است اما به دلیل تزریق قطره چکانی اعتبار عملیات ساخت و ساز سرعت لازم را ندارد تا نوسازی بعضی از بخش‌ها در مقابل فرسودگی اکثر قسمت‌های بیمارستان نوعی بزک ظاهری به حساب آید. هنوز از در خارج نشده صدای آژیر آمبولانس از حضور بیمار بدحال دیگری در رازی خبر می‌دهد.«پاسخگو» در دسترس نمی‌باشدتلاش گیل نگاه، برای طرح پرسش چرایی شرایط پیش آمده در رازی با مدیران مربوطه بی‌فایده است چون طبق مقررات ابلاغ شده از سوی دانشگاه علوم پزشکی به تمام مراکز درمانی آنها بدون اجازه‌ی این دانشگاه اجازه صحبت کردن با رسانه‌ها را ندارند و بعد از درخواست طرح گفت‌و‌گو توصیه می‌کنند با خانم طلعت کاویانی مسئول امور رسانه و شبکه‌های اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان هماهنگی‌های لازم انجام شود.اما مانند ماههای گذشته پیامی جدید‌تر از «مخاطب در دسترس نمی‌باشد؛ تماس شما از طریق پیامک به ایشان اعلام می‌گردد» از شماره موبایل این مسئول شنیده نمی‌شود. کسی که طی ماههای گذشته هرگاه خود تمایل داشته با رسانه‌ها تماس برقرار کرده و به ندرت خبرنگاری موفق شده است از طریق او پاسخ سوالات خود پیرامون مشکلات دانشگاه علوم پزشکی را دریافت کند.
۱۰ دی ۱۳۹۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[مشاهده در: www.gilnegah.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها