واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: فرهنگستان فوتبال: درباره ۴ تیم اصیل تهرانی که در دهه ۶۰ عرض اندام کردند و در فضای فوتبال دو قطبی پایتخت توانستند بدرخشند.
۱- در دهه ۶۰ فوتبال بزرگترین سرگرمی ایرانیان بود. یک سرگرمی خودکفا و معصومانه. در دوران جنگ و آژیر قرمز و موشکباران، در دوران انزوای بین المللی و در دوران تلویزیون دو شبکهای و نصف روز، این فوتبال بود که سرگرمی خوشایند مردم پایتخت محسوب میشد. سالهایی که به خاطر شرایط جنگی کشور امکان برگزاری فوتبال سراسری نبود و تهرانیها به شکل خودکفا به مبارزات خود سرگرم بودند و در فرمولی عجیب دو تیم منتخب از تهران در لیگ قدس و با منتخب استانهای دیگر مبارزاتی محدود را برگزار میکردند.
فوتبال تهران آن سالها هنوز پر از نامهای نوستالژیک باشگاهی بود. به جز پرسپولیس و استقلال، نامهایی مثل دارایی، هما، بانک ملی، راه آهن، شاهین، آرارات و عقاب طنینی از اصالت مکتب فوتبال پایتخت داشتند. با سابقهای طولانی از تربیت بازیکن و حضور در سطح اول فوتبال ایران. با پیراهنهایی که به عنوان برند آنها در ذهن تماشاگر حک شده بود. همه میدانستیم که دارایی با آن پیراهن زیبای آبی فیروزهای در زمین حاضر میشوند و بانک ملی با پیراهنهای سورمهای که حلقهای زرد در نزدیکی شانه آن را زینت میداد و یا نارنجیپوشهای آرارات و پیرهنهای زرد و یا آبی خوشرنگ هما با شورتهای سفید.
البته تازهواردهای جویای نامی هم به فوتبال تهران اضافه شده بودند. مثل اکباتان، بوتان، سعدآباد، وحدت و پتروشیمی. تیمهایی که عموما روی گعدههای محلی و رفاقتی و در زمینهای خاکی متنوع تهران پاگرفته بودند. فوتبالی با کمترین فساد مالی و اخلاقی. بازیکنانی که بدون چشمداشت،با تکنیک و خلاقیت خود هیجان و آدرنالین را به تهرانیهای آن سالها هدیه میکردند. اینها قبل از ظهور تیمهای صنعتی و بانکهای جدید در فوتبال ایران بودند. دورهای که با ظهورسایپا و سپس بانک تجارت و کشاورز در فوتبال ایران رخ داد و زمینهای شد برای اتفاقاتی که یک دهه بعد در فوتبال ایران شکل گرفتند.
۲-اولین تیم مهم آن سالها هما بود. تیمی که اولین دوره قهرمانی باشگاههای تهران در سال ۱۳۶۰را فتح کرد. تیمی که روی کاکل حمید علیدوستی و هادی نراقی میگشت و در ادامه در طول دهه ۶۰ هم از تیمهای مهم فوتبال تهران بود. دیگر چهرههای مهم این تیم که بر شالوده تیم گارد و افکار پرویز دهداری بنا شده بود و فضایی به شدت خانوادگی و رفاقتی داشت این افراد بودند:جلال بشرزاد ، احمد سجادی ، سهام میرفخرایی ، فرهاد کامل ، احمد برغمدی ،جمشید پذیرا ، هدایت شعار غفاری ، مجتبی خیراندیش ، احمد سنجری ، سهراب امینی خواه و….. بازیکنانی که تحت هدایت محمد توانایی می درخشیدند. حاشیه های سیاسی چند بازیکن این تیم در کمرنگ شدن درخشش این تیم بی تاثیر نبود.
۳-در نیمه اول دهه ۶۰ و در اوج رجزخوانیهای پرسپولیس و استقلال، یک تیم قلدر و قدرتمند در فوتبال تهران شکل گرفت. تیم شاهین. همان باشگاه مشهور و محبوب دهه ۴۰ ایران که در دهه ۵۰ با نام شهباز دوباره به سطح اول فوتبال کشور بازگشته بود. شاهین در سال ۶۳ آرام آرام در فوتبال تهران قد علم کرد و در دو سال پیاپی یعنی در سال ۶۴ و ۶۵ شاید کاملترین فوتبال را در ایران ارائه میداد. سیستم بازی هجومی این تیم که بر مبنای سه مهاجم بود تماشاگران بسیاری را برای دیدن بازیهای این تیم به امجدیه میکشاند. در خط حمله این تیم کریم باوی و مرتضی یکه و محمود پازوکی بازی میکردند و در خط میانی ترکیب اصلی از میان امیر قلعهنویی، محمد ضیایی، محمود سجادی و رحیم یوسفی انتخاب میشد و در خط دفاع هم شکورزاده، فریدون برقی، معمار، اردستانی، مهدی دینورزاده و مجتبی محرمی و امیر مرزوقی به تناوب بازی کردند. دروازهبان شاهین هم در آن سالها حجت شاهنباتی و بعدها هم یحیوی بود. شاهین سالهای ۶۴ و ۶۵ پرسپولیس و استقلال را بارها آزار دادند. پیروزی دو بر صفر مقابل پرسپولیس و سه بر یک مقابل استقلال نشانهای از قدرت این تیم فوقالعاده بود. آنها اما هردو فصل به شکل ناباورانهای از دستیابی به عنوان قهرمانی بازماندند. در سال ۶۴ در بازی فینال (مسابقات تهران در دو گروه برگزار میشد) با ضربات پنالتی به استقلال باختند و در سال ۶۵ در بازی نهایی مقهور ضربه آزاد عجیب ناصر محمدخانی از فاصله ۳۰ متری شدند و جام را به پرسپولیسیها دادند. در فصل بعد یعنی در سال ۶۶ شاهین، توسط پرسپولیس و استقلال غارت شد. محرمی و یوسفی و باوی به پرسپولیس رفتند و یکه و قلعهنویی و اردستانی و شکورزاده راهی استقلال شدند و افسانه شاهین هم تمام شد. هدایت این تیم عموما بر عهده ناصر ابراهیمی بود.
۴-سال ۶۶ و ۶۷ یک تیم قدیمی دیگر تهران برای قرمز و آبیها شاخ و شانه میکشید. دارایی تهران که تیمی چغر با قدرت بدنی بالا و بسیار زیرک و حتی موذی بود. دارایی متخصص نتیجه پیروزی با یک گل بود. تیمی سازمانیافته و تدافعی. که دو فصل پیاپی نایب قهرمان تهران شد. احمد حاج خلیل در خط میانی، صمد مرفاوی در خط حمله و مسعود غفوری اصل، منوچهر شفقتیان و رضا رضاییمنش در خط دفاع مهمترین چهرههای این تیم بودند.پرویز ابوطالب این تیم خوب را هدایت میکرد.
۵-در اواخر دهه ۶۰ نوبت به یک تیم دیگر تهرانی رسید. پاس تهران تیم اصیل پایتخت که در اواخر این دهه سکان هدایت تیم را به فیروز کریمی ۳۵ ساله سپرد. مدافع قدیمی این تیم که در دوران فوتبال بازیکن چندان مؤثری محسوب نمیشد. کریمی اما ناگهان پاس را دگرگون کرد. بازی زمینی و تکضرب پاس آنها را دوبار قهرمان ایران و یکبار قهرمان آسیا کرد. اصغر مدیر روستا و محسن گروسی در خط حمله و حکیمزاده، حمید استیلی و اکبر یوسفی در خط میانی و مارکار آقا جانیان و محمد خاکپور در خط میانی از ستارههای اصلی این تیم موفق و خوش نقش بودند و البته درون دروازه هم بهزاد غلامپور که آن سالها هیبتی برای خود داشت.
۶-قهرمانی پاس در این سالها آخرین نشانههای اصالت فوتبال تهران بود. ظهور سایپا و کشاورزو همینطور بانک تجارت در سطح فوتبال ایران و پولهای بیحسابی که از بودجه عمومی کشور برای جذب ستارهها به این نوع تیمها خرج میشد فوتبال ایران را به ورطه عجیبی کشاند و نامهای قدیمی به تدریج محو شدند. بریز و بپاشهای امروز فوتبال ایران و بوی آزارنده پول و پولشویی همه از همان سالها به مشام میرسید.
۰۸ دی ۱۳۹۵ - ۰۱:۵۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]