واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادبود بزرگانآیتالله عراقچی و 25 سال تبلیغ مداوم در تهران
شیخ علی عراقچی همدانی پس از پایان نسبی تحصیلات، اهتمامی جدی به امر تبلیغ از خود نشان داد و با حضور در شهرهای مختلف، به راهنمایی و ارشاد مردم میپرداخت؛ وی 25 سال، دو روز آخر هر هفته را در تهران میگذراند و به ارشاد مشغول بود.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، سخن از آیتالله شیخ علی عراقچی همدانی، از استادان اخلاق و از اساتید سطح عالی حوزه علمیه قم است؛ عالمی فرزانه که نخستین سالگرد ارتحال او امشب و پس از جماعت مغرب و عشاء در حسینیه شهدا (صفاییه) برگزار میشود. او متولد 1306 هجری شمسی در همدان است. آنگونه که خود درباره زندگیاش گفته است، دوران کودکی را بیشتر به کار در کنار پدر میگذراند. وی در دوران نوجوانی به تحصیل و علم آموزی علاقه مند شد و علاوه بر کار روزانه، هر شب یک ساعت در مدرسه آیت الله آخوند همدانی به یادگیری جامع المقدمات میپرداخت. همین علاقه سبب شد تا کار در بازار را به کلی رها کرده و در 17 سالگی همراه با دوستش، به سوی قم مهاجرت کند. آنان در قم به محضر آیت الله شیخ محمد مفتح رسیدند و از او راهنمایی خواستند و پس از مدتی، حجرهای در مدرسه دارالشفاء یافتند و در آن مستقر شدند. آن زمان مدیریت حوزه علمیه قم در دست مراجع سه گانه یعنی حضرات آیات عظام سید صدرالدین صدر، سید محمدتقی خوانساری و سید محمد حجت کوه کمرهای بود و این سه بزرگوار، شهریه مختصری به طلاب میدادند؛ شهریهای که البته گاهی هم به همه نمیرسید و طلاب جوان مجبور بودند در کمال قناعت، با زندگی بسازند. شیخ علی عراقچی درباره آن روزها میگوید: «در آن روزها از شهریه و پول مناسب خبری نبود و اکثر قریب به اتفاق طلاب گرفتاری اقتصادی داشتند، اما بسیاری از استادان، ما را مانند فرزندان خود دوست میداشتند و به ما محبت میکردند که در آن وضعیت اقتصادی، این محبت معنوی برای ما بسیار ارزشمند بود؛ مثلا به یاد دارم که بزرگانی مانند موسس حوزه علمیه قم یعنی آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی وقتی فهمیدند که طلبهای غریب در مدرسه بیمار شده است، شخصا برای او آش تهیه کرده و با حضور در حجره او، از وی عیادت فرمود.» اینگونه بود که روزگار برای شیخ علی سپری میشد و او در آن سالها، از محضر و درس بزرگانی مانند حضرات آیات علامه سید محمد حسین طباطبایی، علی مشکینی، شیخ محمد صدوقی یزدی (شهید محراب)، میرزا محمد مجاهدی تبریزی و سید محمدرضا گلپایگانی بهره میبرد. اما در این بین، او گمشده خود را در درس اخلاق روزهای پنجشنبه و جمعه حاج آقا روح الله یافت و با حضور مستمر در آن کلاسها، شهد شیرین علم اخلاق را با دل و جان آموخت، به گونهای که به قول خودش با توجه به تاثیر کلام بینظیر امام، چیزهایی در آن درس آموخت که تا پایان عمر با او همراه بود، از آن استفاده کرد و در درسهای اخلاق خود، به سایر طلاب منتقل میکرد. ورود آیت الله بروجردی به قم البته گشایشی از نظر اقتصادی در شهریه طلاب ایجاد کرد و آنان پس از آن توانستند با آرامش بیشتری درسهای خود را پیش ببرند. شیخ علی عراقچی همدانی پس از پایان نسبی تحصیلات، اهتمامی جدی به امر تبلیغ از خود نشان داد و با حضور در شهرهای مختلف، به راهنمایی و ارشاد مردم میپرداخت؛ از جمله آنکه وی به مدت 25 سال، دو روز آخر هر هفته را در تهران میگذراند و به سخنرانی و ارشاد مشغول بود. در حقیقت او، وظیفه طلبه واقعی را مانند وظیفه انبیاء، در تربیت انسان میدانست و معتقد بود که اگر انسان به دنبال ساخته شدن و خودسازی است، تنها راه آن نزدیک شده به راه انبیاء است تا از این طریق، الگویی جاودانه برای انسان مهیا شود. این عالم بزرگوار سرانجام در نخستین روز مرداد ماه سال 1394 جان به جان آفرین تسلیم کرد و پس از اقامه نماز بر پیکرش توسط آیت الله مکارم شیرازی در جوار حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد؛ رحمت الله علیه. انتهای پیام/2258/و40
95/04/31 :: 12:04
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]