واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مربی حسن رحیمی:اداره کل تهران حتی مرا دعوت نکرد
مربی سازنده مدال آور کشتی ایران در المپیک ریو با انتقاد از اداره کل ورز ش تهران و بیعدالتی در کشتی گفت: مربیان سازنده به طور کلی فراموش شدهاند اما برخیها که هیچ بازدهی هم ندارند دائما در سفرهای خارجی هستند و جایزه میگیرند اما من باید تا 2 نصفه شب مسافرکشی کنم. رسول دهقاننژاد در گفتوگو با ایسنا با انتقاد شدید از اینکه مسئولان هیات کشتی تهران و اداره کل ورزش تهران هیچ توجهی به وی به عنوان مربی سازنده حسن رحیمی تنها مدالآور المپیکی استان تهران نداشتهاند اظهار کرد: متاسفانه اصلا من را به این مراسم دعوت هم نکردند تا حداقل بتوانم مانند دیگر حاضران در این جشن، آنجا بنشینم و نظارهگر مراسم باشم. اصلا با مربی سازنده کاری ندارند. ما سالها زحمت میکشیم اما شخص دیگری جایزهاش را میگیرد و عکس میاندازد. من 15 سال برای رحیمی زحمت کشیدم ولی در آخر یک دعوت خشک و خالی از من نشد. مربی کشتی استان تهران افزود: علاوه بر حسن رحیمی، امیرحسین مقصودی نیز که در نوجوانان جهان به مدال طلا رسید، از شاگردان من است و او هم فردا روزی مانند رحیمی میشود اما باز کسی به زحمات امثال من نگاه نمیکند. متاسفانه هیچ کس از ما حمایت نمیکند. بخاطر همین برخوردها دیگر انگیزهای برای کار کردن ندارم در حالیکه اگر مورد حمایت قرار گیریم بازده بسیار بهتری خواهیم داشت. کمااینکه طی دو سه سال اخیر که با آمدن خادم بیشتر به ما توجه میشود توانستم کشتیگیری مانند مقصودی را به ورزش ایران معرفی کنم که قهرمان نوجوانان جهان شد. وی افزود: متاسفانه ما به طور کلی فراموش شدهایم و هیات کشتی استان و بالاتر از آن اداره کل تربیتبدنی تهران هیچ توجهی به ما نمیکنند. برای چه ما باید کار کنیم و زحمت بکشیم اما افراد دیگر به سفر بروند، دلار بگیرند و ماشینهای آنچنانی سوار شوند. اگر منافعی در کشتی است باید برای همه زحمتکشان این رشته باشد، اگر هم نیست برای هیچ کس نباشد. این به دور از عدالت است که امثال من که سالها در کشتی زحمت میکشیم اینگونه مورد بیمهری قرار بگیریم. من حتی به مربیان جوان هم که میخواهند وارد این رشته شوند بارها گفتهام راهی را که ما رفتهایم شما نروید و وقت برای آن نگذارید چرا که آخرش مثل ما میشوید. دهقاننژاد افزود: باشگاه من 10 کیلومتر بعد از اسلامشهر در اطراف تهران است و با هزار جور مشکلات به مربیگری کشتی مشغولم اما وقتی یک روکش تشک از تربیتبدنی استان تهران خواستم به من جواب رد دادند. وقتی هم که مصاحبه کردم به من زنگ زدند که چرا از ما انتقاد کردی؟ من در جواب گفتم چرا باید حسن رحیمی که برنز المپیک دارد باید بر روی این تشک پاره کشتی بگیرد؟ اما آنها هیچ کاری برای ما نکردند تا اینکه در نهایت فرجی صاحب باشگاه از جیب خودش برای خرید آن اقدام کرد. مربی سازنده حسن رحیمی با بیان اینکه کار کردن در رده پایه و سازندگی در کشتی بسیار سخت و طاقتفرسا است، گفت: من منکر زحمات فدراسیون کشتی نیستم اما کار پایه بسیار سختتر از مربیگری در ردههای دیگر است. چرا مربیان بزرگ قبول نمیکنند در رده پایه کار کنند چون نمیتوانند از پس آن بر بیایند. ما نه امکانات داریم و نه توجهی به ما میشود اما برخی مربیان در تیمهای ملی کشتی بدون هیچ بازده خاصی از بودجه دولتی استفاده میکنند، پاداش و جایزه میگیرند، با کشتیگیران ما عکس میاندازند و مدام در سفرهای خارجی هستند. این چه عدالتی است که در رشته پهلوانی مانند کشتی برقرار است. البته از زحمات رسول خادم تشکر میکنم چرا که از وقتی او رییس فدراسیون شده به ما بیشتر توجه می شود و اوضاعمان بهتر شده اما مسئولان ورزشی استان تهران و هیات کشتی تهران اصلا توجهی به ما ندارند و وقتی در چنین مراسمی نیز از ما دعوت نمیکنند خود گویای بسیاری از مسائل و مشکلات ماست. دوست داریم فدراسیون کشتی حمایت بیشتری از ما داشته باشد چرا که ما با توجه مسئولان انگیزه برای ادامه کار پیدا میکنیم.
وی با اشاره به نحوه آییننامه استفاده از مربیان مختلف در ردههای ملی، گفت: طبق این آییننامه که خودشان نوشتهاند افرادی میتوانند مربی تیم ملی شوند که مدال جهانی و آسیایی داشته باشند و به این ترتیب ورود امثال من که سالهاست در کشتی زحمت میکشیم بسیار سخت شده است اما این را در نظر نمیگیرند که ما بازدهی داریم و متاسفانه کاری با عملکرد ما ندارند. مگر میشود هر قهرمان جهانی یک مربی خوب شود، این در هیچ رشتهای ثابت شده نیست چرا که دوران قهرمانی با عرصه مربیگری تفاوت بسیار زیادی دارد. این فرآیند را تبدیل به قانون کردهاند و امثال من هم مجبورند آن را قبول کنند چرا که چارهای دیگر نداریم. دهقاننژاد در ادامه گفتگو با ایسنا با اشاره به اینکه کمتوجهی به مربیان سازنده در کشتی باعث شده کیفیت مسابقات کشوری به مرور پایین بیاید، خاطرنشان کرد: اگر مربیان سازنده کماکان مورد بیمهری قرار گیرند مطمئن باشید کیفیت کار کشتیگیران نیز به مرور پایینتر میآید. به غیر از من امثال کرمانی، اسماعیلپور، نقیبی و ... که قهرمانان زیادی را به ورزش ایران تقدیم کردهاند نیز اوضاع و احوال خوبی ندارند و مورد بیمهریهای زیادی قرار گرفتهاند که اصلا یادی از آنها نمیشود اما در مقابل، برخی افراد که به لحاظ فنی بسیار پایینتر از آنها هستند مدام در تیمهای ملی حضور دارند و از مواهب آن بهرهمند میشوند اما من باید تا 2 نیمه شب مسافرکشی کنم تا خرج زندگیام را در بیاورم. البته در کنار آن به خاطر عشقی که به کشتی دارم روزی پنج شش ساعت به شاگردانم تمرین میدهم اما زندگی خرج دارد و مربیگری در کشتی کفاف هزینه سنگین زندگی را نمیدهد. وی افزود: متاسفانه وقتی پای منافع مادی به میان میآید دیگر همه به فکر کار خودشان هستند و در این میان مربیان زحمتکش نادیده گرفته میشوند. سه سال است نتوانستم به دلیل حضور در باشگاه کشتی جمعهها در کنار خانوادهام باشم و اصلا در تقویم چیزی به نام جمعه ندارم اما با این بیمهریها آدم را دلسرد میکنند. همه ما دوست داریم کشتی پیشرفت کند اما از اینکه تبعیض و ناعدالتی میبینیم ناراحتیم. به همه مربیان میگویم ما آلوده شدهایم اما شما مثل ما وارد کشتی نشوید. من درس و کارم را به خاطر کشتی رها کردم اما عاقبت اینگونه با ما تا میشود. انتهای پیام
تاریخ انتشار: ۰۶ دی ۱۳۹۵ - ۱۲:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]