تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870171840
زلزله ای با هزاران درس و آموخته - پایگاه خبری تحلیلی هدانا
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: به جای اینکه هزینه های بسیاری جهت کمک به بازماندگان و قربانیان زلزله بعد از زلزله پرداخت شود، می توان این هزینه ها را در زمان قبل از وقوع زلزله جهت آموزش و پژوهش های لازم و کاهش میزان خطرپذیری ناشی از زلزله هزینه کرد که نتیجه آن کاهش میزان خسارات جانی و مالی ناشی از زلزله های آینده است. به گزارش ایسنا و بنابر اعلام روابط عمومی جمعیت هلال احمر، دکتر سید حمید جمال الدینی، معاون آموزش، پژوهش و فناوری جمعیت هلال احمر همزمان سالگرد زلزله بم در یادداشتی با عنوان " زلزله ای با هزاران درس و آموخته" آورده است: «زمین لرزه بم، زمین لرزه ای بود به شدت ۶٫۶ ریشتر که در ساعت ۵:۲۶ بامداد ۵ دی ۱۳۸۲ شهر بم و مناطق اطراف آن در شرق استان کرمان را لرزاند. خسارات جانی و مالی ناشی از زلزله بم بسیار سنگین برآورد شده است. با توجه به عدم اطلاعات جامع، دسترسی به میزان واقعی خسارات مستقیم و برآورد خسارات غیر مستقیم غیر ممکن می باشد(نقص در اطلاعات زمینه ای و اولیه و همگون سازی منابع اطلاعاتی که هنوز هم وجود دارد). با توجه به اهمیت منطقه به عنوان یک قطب گردشگری در سطح ملی، نوع محصولات کشاورزی تولید شده در این شهر و نیز قطب صنعتی خودروسازی و صنایع کوچک دیگر، بررسی علمی و گسترده و همه جانبه اثرات اقتصادی و اجتماعی این زلزله بعنوان یک الگو و نمونه برای مواردی از این دست از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آمار کشته ها و مجروحین زلزله بسیار متفاوت گزارش شده است، اما می توان گفت بیش از ٣٠ هزار نفر کشته و بیش از ١٥ هزار نفر مجروح شده اند و چندین هزار نفر بی خانمان شده اند. نسبت کشته ها به کل جمعیت شهر تقریبا ٣٠% ساکنین و تعداد کشته شدگان حدود دوبرابر تعداد مجروحین گزارش شده است. در حالی که در اکثر زلزله های بزرگ دنیا (بزرگای بیش از ٧ در مقیاس ریشتر) در بدترین شرایط تعداد کشته شدگان به یک سوم میزان مجروحین می رسد. علت این امر می تواند به این دلایل زیر باشد: ۱‐ زلزله درساعات اولیه روز و بعد از زمان اذان صبح اتفاق افتاد و در این زمان بیشتر افراد خواب بودند. ٢‐ بر اساس توزیع جمعیتی، تقریبا ٤٦ درصد افراد شهر کمتر از ١٠ سال و یا بیش از ٥٠ سال سن داشتند. این دسته از افراد در مواقع بحرانی مانند زلزله بسیار آسیب پذیر می باشند و احتمال فرار آنها کم است. ٣‐ از طرف دیگر قریب ٨٠% ساختمانها از نوع غیر مهندسی و خشتی و گلی بود و با توجه به شتاب زیاد زلزله خرابی آنها تقریبا ١٠٠ درصد بوده است و حالت خرابی آنها بصورت تخریب کامل بود، لذا زمان و فضای کافی برای فرار از آوار بسیار کم بود. از طرف دیگر اگر کسانی در اثر ضربه ناشی از ریزش اوار بصورت آنی فوت نکرده باشند و یا در حالت اغما باشند، در اثر کندی عملیات جستجو و نجات جان باخته اند. به علت خشتی بودن بسیاری از خانه ها و تخریب آنها و همچنین تخریب دیوارهای پرکننده در دیگر انواع ساختمان ها احتمالا تعداد بسیار زیادی به علت خفگی ناشی از گرد و غبار حاصل از آوار فوت شدند. (انتخاب یک جامعه آماری از متوفیان و مشخص کردن علت مرگ آنها در هر حادثه طبیعی امکان برنامه ریزی برای بالابردن توانایی کمک به حادثه دیدگان را بیشتر خواهد کرد) بیشتر کشته های شهر بم و نقاط اطراف مربوط به ساختمان های قدیمی و خشت و گلی و آجری است. برآورد می شود که بیش از ٩٠% کشته ها مربوط به چنین ساختمان هایی است که بطور کامل تخریب شده اند. به دلایل مختلف خسارات جانی ناشی از زلزله افزایش یافته است. این دلایل عبارتند از : ١. آشنا نبودن سازمان ها در حد لازم و کافی با مدیریت بحران و مدیریت عملیات جست و جو و نجات (این نقیصه تا حد قابل توجهی در سال های اخیر با برگزاری دوره های بلند مدت و کوتاه مدت آموزشی مدیریت بحران، مانورهای آموزشی، نشست های علمی، افزایش اطلاع رسانی و نشر اطلاعات، انتصاب افراد با تجربه و تحصیل کرده و ... رفع شده است. البته هنوز نیاز به کار دارد) ٢. عدم وجود گروه های نظام یافته آموزش دیده و تجهیزات کافی در سازمان های مسئول عملیات جست و جو ونجات در کشور و در منطقه زلزله زده (در سالهای اخیر تیم های امداد و نجات به گروههای ایثار، امداد و نجات در سطوح مختلف طبقه بندی و براساس آن اموزش دیده و تیم بندی شده اند وتجهیزات لازم تیمی و انفرادی برای آنان نیز تاحد زیادی تامین شده است، اما تا رسیدن به وضع مطلوب هنوز فاصله است) ٣. عدم اطلاع دقیق از مرکز زلزله و ابعاد آن تا ساعت ها بعد از زلزله که عملیات نجات را با کندی مواجه کرد (امروز تاسیس و راه اندازی و فعال شدن مراکز فرماندهی بحران EOC و ارتباط از طریق سیستم های مخابراتی با مراکز علمی و پژوهشی {پژوهشگاه زلزله شناسی و ژئوفیزیک و...} و سازمانهای مسئول در مدیریت بحران بصورت انلاین و ایجاد سامانه DMIS در ستاد سازمان امداد و نجات و استان ها و توسعه دانش و نرم افزارهای مورد نیاز و نقشه ای دیجیتال و سیستم های ماهواره ای و ... به رفع این نقیصه کمک کرده که باید در جهت توسعه آن کوشش کرد) ٤. بعد مسافت زیاد با مراکز شهری وروستایی دیگر که باعث افزایش زمان رسیدن نیروهای امدادی شد. با اینکه شهر بم فرودگاه داشت بسیاری از نیروهای امدادی داخلی از طریق زمین به مناطق زلزله زده منتقل شدند و فرودگاه در روز اول برای انتقال نیروهای امدادی آموزش دیده، آماده نشد. (توسعه ناوگان زمینی و هوایی ترابری امداد و نجات در سال های پس از زلزله بم تا قریب به ۱۰۰ در صد تا ۵۰۰ درصد افزایش داشته است.) ٥. تعداد افراد کم محلی باقی مانده در منطقه زلزله زده و عدم آشنایی آنها با امداد و نجات و نداشتن ابزارها و تجهیزات لازم و در کل عدم توجه به مقوله مهم لزوم جامعه محور بودن مدیریت بحران و لزوم تقویت توان جوامع با آموزش های صحیح و گسترده و استفاده از ظرفیت کنشگران محلی (این موضوع پس از بم بسیار مورد توجه قرار گرفت و تشکیل کارگروه تخصصی آموزش همگانی در چارچوب طرح جامع امداد و نجات در سال ۸۲ و پس از آن در قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران در سال ۸۷ و اقدامات گسترده این کارگروه در طول سالهای گذشته، توسعه آموزش های عمومی(حضوری، نیمه حضوری و غیر حضوری)، استفاده از فضای مجازی و آموزش الکترونیکی و سایر امکانات روز دنیا در جهت توسعه آموزش همگانی، بردن آموزش ها به مناطق دور و روستاها و شهرهای کوچک، تاسیس خانه های هلال در روستاها، اجرای پروژه های مختلف آموزشی، برنامه ریزی و اجرای طرح ملی خادم و... و. تماما در راستای رفع این نقیصه بوده است) ٦. کشته یا زخمی شدن مقامات رسمی شهر مانند شهردار که به عنوان مدیر بحران باید هدایت عملیات را در ساعات اولیه بر عهده گیرند و عدم وجود سامانه فرماندهی بحران در کلان و در جمعیت هلال احمر (پس از بم به این مهم توجه شد و اینکه سیستم مدیریت بحران نباید قائم به فرد باشد و کاری تیمی و گروهی باید در چارچوب نظام فرماندهی سوانح ICS شکل گیرد و اتاق های فرماندهی بحران در ستاد و در استان ها تا شهرستان ها باید ایجاد شوند و عناصر سامانه فرماندهی سوانح اعم از فرمانده، قائم مقام وی و هماهنگ کننده، مسول اطلاع رسانی و ارتباطات، مسئول امنیت، مسئول پشتیبانی و لجستیک، مسول برنامه ریزی، مسئول اداری مالی و منابع و مسئول عملیات و زیر بخش های آن باید مشخص شوند. امروزه در حوزه ستادی مرکز فرماندهی بحران وجود دارد و با اکثر سامانه های مربوط به سازمان های مرتبط از جمله ژئوفیزیک، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی، هواشناسی، پلیس راه، راهداری، مدیریت بحران کشور و شهر تهران و... و. مرتبط است و در استان ها نیز چنین مراکز هستند که با ستاد بطور انلاین و مسستمر در ارتباط هستند. در بسیاری شهرستانها نیز اتاق بحران و سامانه فرماندهی مستقر و تعریف شده است. ) ٧. تخریب محل های کلیدی مانند شهرداری، آتش نشانی، بیمارستانها، مراکز درمانی و مراکز نیروی انتظامی که باعث سردرگمی و عدم هماهنگی مناسب شد (پس از بم در کشور به امر تقویت ساختمانهای اداری و مقاوم سازی سازه ای و غیر سازه ای آنها بیشتر توجه و اقدام شده تا این اتفاق تکرار نشود اما هنوز در بسیاری موارد مشکلات جدی در ساختمانها از حیث مقاوم سازی سازه ای و غیر سازه ای در تهران و کلان شهرها تا شهرهای کوچک دیده می شود. ) ٨. ابعاد وسیع تخریب که برنامه ریزی و اولویت بندی عملیات جستجو و نجات را مشکل کرد(این موضوع با تهیه نقشه های خطر {زلزله، سیل، رانش زمین، آتش سوزی، تصادفات و ... و نقشه های آسیب پذیری {سکونتگاه ها و ساختمان ها، جمعیت و تراکم و حرکات جمعیت، راه ها و معابر دسترسی، و ...} در تمام شهرهای کشور و تدوین برنامه های عملیاتی سناریو محور امکان پذیر است.) ٩. عدم اطلاع از تمامی محل های تخریب شده و ابعاد هریک در ساعات اولیه پس از وقوع زلزله (پس از بم در جمعیت هلال احمر در کل کشور توسعه سیستم های مخابراتی و اطلاع رسانی جمعیت را شاهد بودیم، اما تهیه نقشه خطر تمام مناطق، شهرستان ها و روستاهای اطراف و تهیه نقشه آسیب پذیری آنها و در کل در اختیار داشتن سامانه جامع اطلاعات مدیریت سوانح DMIS در کشور هنوز در نخستین گام های خود است و باید با انجام پژوهش های علمی و کاربردی و تامین منابع مالی و مادی و انسانی لازم در این خصوص بطور جدی اهتمام شود و تمام سازمان های دخیل در امر مدیریت بحران در این موضوع می بایست ایفای نقش کنند. ) ١٠. کافی نبودن نیروهای امدادی آموزش دیده در ساعات اولیه پس از وقوع زلزله (در سالهای پس ازبم به تربیت نیروی انسانی متخصص و ماهر {کادر و داوطلب} بیشتر توجه شده (ضمن خدمت برای کارکنان و تخصصی برای امدادگران و نجاتگران)، سرفصل های درسی و محتوا و منابع آموزشی به روز شده و به امر تربیت مربیان متخصص توجه خاصی شده که البته که تا رسیدن به حد مطلوب راه بسیار در پیش است) ١١. حضور افراد آموزش ندیده در منطقه و شرکت در عملیات جست و جو و نجات که باعث آسیب دیدگی بیشتر مصدومین می شد (پس از بم در اطلاع رسانی ها و آموزش همگانی به ترویج این فرهنگ اهتمام خاص شد) ١۲. در برخی نقاط عدم در اختیار داشتن وسائل اولیه نجات و امداد مانند بیل و کلنگ در محل بطوری که در رسانه ها از مردم خواسته می شد همراه خود بیل و کلنگ بیاورند. (امروز تجهیزات هلال احمر به نسبت از ۱۰۰ تا ۵۰۰ درصد رشد کمی و کیفی دارد) ١۳. در اختیار نداشتن وسایل مناسب جست و جو در شب. (با خرید و بهره مندی از پروژکتورهای مخصوص زرافه ای و بالگردهای مجهز به سیستم های دید در شب وضعیت بهتر شده است) ١۴. در اختیار نداشتن وسائل مناسب جهت برش و قطع تیرهای آهنی و چوبی که عملیات نجات را متوقف می کرد. (در این مقوله شهرداری ها و آتش نشانی ها و هلال احمر باید بیشتر تجهیز شوند.) ١۵. استفاده نامناسب از وسائل سنگین در عملیات جست و جو (بجای اینکه در ابتدا معابر شهر جهت عبور و مرور و رساندن عملیات جستجو و نجات انجام گیرد، مشغول خاکبرداری از خانه های خراب شده بودند. هنوز هم این فرهنگ و تعجیل در خاکبرداری و آواربرداری ادامه دارد.) ١۶. در اختیار نداشتن وسائل آواربرداری برای آوارهای سنگین مانند جرثقیل(در این خصوص باید شهرداری ها و آتش نشانی و ... بیشتر تجهیز شوند) آموخته ها با توجه به میزان بالای خسارت مالی و جانی وارد در این زلزله و نیز عدم بازیابی این خسارات توسط مکانیزم های مناسب، موارد زیر از این زلزله آموخته می شود: ١- با مقاوم سازی و بهسازی سازه های آسیب پذیر موجود می توان از میزان تلفات انسانی زلزله کاست. ٢ - با ارتقاء مدیریت خطرپذیری و مدیریت بحران از طریق توسعه سازمانهای تخصصی و کارآمد در زمینه مدیریت بحران و روش جست و جو و نجات میزان کشته های زلزله را کاهش داد. ٣ - به جای اینکه هزینه های بسیاری جهت کمک به بازماندگان و قربانیان زلزله بعد از زلزله پرداخت شود، می توان این هزینه ها را در زمان قبل از وقوع زلزله جهت آموزش و پژوهش های لازم و کاهش میزان خطرپذیری ناشی از زلزله هزینه کرد که نتیجه آن کاهش میزان خسارات جانی و مالی ناشی از زلزله های آینده است. ٤- سازوکار های اقتصادی مختلفی از قبیل بیمه جهت جبران خسارات اقتصادی ناشی از زلزله باید در سطح کلان کشور برقرار شود و همین سازو کارها می تواند با تغییر میزان حق بیمه به طور غیر مستقیم در کاهش خطر پذیری موثر واقع شود. ۵-با ایجاد بانک اطلاعاتی جامع در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و ارزیابی مناطق شهری و روستایی میزان خطرپذیری اقتصادی واجتماعی را پیش بینی کرد و خطرپذیری در مناطق مختلف را کاهش داد.
یکشنبه ، ۵دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها