تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869350773
رباخواری یک حرفه کاملاً بنی اسرائیلی - دولت بهار
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: در «سِفر تثنیه» به صراحت رباخواری در میان بنی اسرائیل ممنوع شده، ولی در تبادل با بیگانگان مجاز شمرده شده است: «غریب را می توانی به سود قرض بدهی، اما برادر خود را به سود قرض مده. » این بیانگر رواج رباخواری در میان بنی اسرائیل از زمانهای کهن است.به گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم، عبدالله شهبازی محقق و مورخ معاصر، در کانال تلگرامی خود درخصوص پیشینه ربا نوشت: "در «عهد عتیق» رباخواری به عنوان حرفه کنعانیها (فنیقیها) ذکر شده است. این روش انباشت و تکاثر ثروت میراثی فنیقی بود که یهودیان جذب کردند. از آن پس ایشان به حاملان اصلی این شیوه مبادله پولی بدل گردیدند تا بدانجا که رباخواری به عنوان یک حرفه کاملاً یهودی شناخته می شد. در «سِفر خروج» خواسته شده که در پرداخت «پول نقد» به «فقرای بنی اسرائیل» با ایشان بسان «رباخواران» سلوک نشود و بهره دریافت نگردد. در «سِفر تثنیه» به صراحت رباخواری در میان بنی اسرائیل ممنوع، ولی در رابطه با بیگانگان مجاز شمرده شده است: «غریب را می توانی به سود قرض بدهی، اما برادر خود را به سود قرض مده.» این بیانگر رواج رباخواری در میان بنی اسرائیل از ازمنه کهن است. ظهور اسلام و احکام صریح قرآن در ممنوعیت ربا مانعی جدی در راه رباخواری یهودی پدید ساخت. به نوشته «جودائیکا» ربا در اسلام دارای مفهومی مشخص تر از ربیت یهودی و یوزورا ی مسیحی است. لذا، گریز از این ممنوعیت به سادگی امکان نداشت. در نتیجه در سده های نخستین اسلامی یهودیان رباخوار به طور عمده به تجارت جهانی روی آوردند. مع هذا، به تدریج و از سده سوم هجری (نهم میلادی) یهودیان مستقر در سرزمینهای اسلامی شکل جدیدی از رباخواری را وضع کردند و آن سرمایه گذاری مالی در عملیات تجاری بود. برخی از این مشارکتها ظاهری بود و تنها پوششی تلقی می شد برای گریز از قوانین اسلامیِ منع رباخواری. یهودی پولی به تاجر می داد و بدون توجه به ضرر یا سود آن، در پایان معامله، مبلغ توافق شده ای سود دریافت می کرد. این روش به تدریج شایع شد و در سده چهارم هجری (دهم میلادی) رباخواری پوشیده و غیررسمی را در میان مسلمانان به طور کامل رواج داد. در این زمان در بغداد، مرکز خلافت عباسی، رباخواران بزرگ یهودی پدید شدند چون «یوسف بن فیناس»، «هارون بن عمرام» و به ویژه «نتیرا». کار آنان چنان بالا گرفت که حتی در ازای بهره، وامهای کلان به خلفای عباسی می پرداختند. اسحاق آبرابانل، اندیشه پرداز بزرگ یهودی و رهبر یهودیان مهاجر اسپانیا ــ همان کسی که هزینه نبرد غرناطه را فراهم آورد و از کارگردانان اصلی سفر کریستف کلمب بود ــ از نخستین متفکرینی است که به دفاع صریح و آشکار از رباخواری برخاست و بنیانهای توجیه نظری و دینی آن را در میان مسیحیان گذارد. او محتملاً اولین کسی است که چنین کرد. آبرابانل در سال 1496 رساله ای نوشت که در سال 1551 چاپ شد و در آن از مبادلات مالی مبتنی بر بهره دفاع نمود. او نوشت: در بهره هیچ چیز نکوهیده ای وجود ندارد. این کاملاً درست است که مردم از پول، شراب و غله خود بهره دریافت کنند. چرا کشاورزی که بذر به وام می گیرد تا با آن مزرعه خود را بکارد، نباید ده درصد بابت ربح آن بپردازد؟ این روش متعارف و صحیح مبادله مالی است. «وام بدون بهره را تنها باید به هم دینان پرداخت؛ به آن کسانی که ما به ایشان لطف ویژه داریم.» در همان زمان که آبرابانل رساله فوق را می نوشت، آبراهام بن مردخای فریزول (1451-1525) (احتمالاً از اعقاب یوسف فریزوئل وزیر مالیه آلفونسوی ششم) در جلسه مباحثه ای که در کاخ دوک فرارا، از حکمرانان ایتالیا، برای بررسی مسئله ربا تشکیل شد حضور یافت. فریزول در جمع حضار از ربا دفاع کرد. دفاعیه او شامل یک استدلال «عقلی» و یک توجیه «نقلی» است. او به گسترش جامعه و پیدایش «طبیعت» و «نظم» جدیدی اشاره می کند که بر «رسم» وام دادن بدون بهره نقطه پایان نهاده است. توجیه «نقلی» او استناد به فقراتی از «عهد عتیق» است که کنعانیها در ازای پرداخت پول 5 درصد بهره می گرفتند. در سال 1588 دیوید پامیس، پزشک یهودی، کتابی به لاتین منتشر کرد در شرح خدمات پزشکان یهودی پیشین. در این کتاب نیز مسائلی در زمینه «دریافت ربا از کفار» مطرح شده است. او می نویسد: اگر یهودی از مسیحی ربح می گیرد، این به معنای عملکرد غیرقانونی او نیست. این مبادله ناشی از توافقی است که با رضایت طرفین انجام می گیرد. او می افزاید: طبق حکم جدید مقامات خاخامی چنین مبادله ای در میان یهودیان نیز مجاز است. این در زمانی است که پیشتر جان کالون (1509-1564)، بنیان گذار کالونیسم، مبادله پولی بر اساس ربا را مجاز شمرده بود. این تحول نقشی مهم در شکل گیری بنیادهای اقتصاد جدید سرمایه داری در غرب ایفا کرد. کار بدانجا کشید که در نیمه اول سده شانزدهم، در ایتالیا، مرکز مسیحیان اروپا و کانون اصلی اقتدار پاپ، حدود 500 صرافی یهودی استقرار داشت. با انتقال کانون اصلی الیگارشی یهودی به آمستردام به تدریج این رقم کاهش یافت. در نیمه دوم سده شانزدهم، تعداد آنها به 280 صرافی رسید که از این میان حدود 60-70 صرافی در شهر رم مستقر بود." بخشهای قبلی پرونده ویژه «باجِ باجه» در صفحه این پرونده در سایت خبرگزاری تسنیم { اینجا } قابل دسترسی است.
یکشنبه ، ۵دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها