واضح آرشیو وب فارسی:خاورستان: هم اکنون نبود شغل و بیکاری به دغدغه بسیاری از جوانان و قشر دانشجو و تحصیل کرده کشور و به خصوص خراسان جنوبی تبدیل شده استبه گزارش خاورستان به نقل از مهر مشرق ، ابتدای آذرماه سال جاری، مرکز آمار ایران از افزایش دوبرابری نرخ بیکاری در استان خبر داد، نرخی که برخی مسئولان آن را غیر واقعی می دانند و برخی هم به بالا رفتن و نرفتن آن کاری ندارند چرا که معتقدند بیکاری مشکل همه دولتهاست و به زودی قابل حل نیست.آماری که مرکز آمار ایران از میزان بیکاری منتشر کرده، نشان می دهد که بیکاری رفته رفته افزایش یافته و فارغ التحصیلان و کارجویان بیشتری برای ورود به بازارکار تمایل نشان می دهند. وزیر کار در هفته های گذشته، درحالی از ایجاد دو میلیون و ۴۰۰ هزار شغل در دولت تدبیر و امید سخن گفته که صحت آمارهای منتشره اشتغال را مورد تردید قرار داده است. کارشناسان اقتصادی معتقدند این ارقام با تعداد واقعی بیکاران کشور و آمار مرکز آمار در خصوص میزان بیکاری در تضاد و تناقض است و برخلاف آن چیزی است که مردم از وضع بیکاری در جامعه احساس می کنند. رقم دو میلیون و ۷۲۹ هزار نفر آماری بود که مرکز آمار از تعداد بیکاران کشور منتشر کرد، رقمی که نمایندگان مجلس، مقامات بخش خصوصی، کارشناسان و فعالان اقتصادی آن را قبول ندارند و عدد بیکاران کشور را بین ۴ تا ۵ و بعضا تا ۷ میلیون نفر برآورد می کنند. هم اکنون نبود شغل و بیکاری به دغدغه بسیاری از جوانان و قشر دانشجو و تحصیل کرده کشور و به خصوص خراسان جنوبی تبدیل شده است. بیش از 90 درصد جویندگان کار در خراسان جنوبی بین 15 تا 34 سال سن قرار دارند که از این مقدار، 38 درصد آنها فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند.با نگاهی به نرخ بیکاری استان در سالهای اخیر، می توان علت دغدغه و نگرانی خانواده ها و جوانان را از آینده شغلی نامعلوم، درک کرد؛ به خصوص که میزان اشتغال ایجاد شده در استان بنا به آمار مسئولین، با نرخ بیکاری همخوانی ندارد. آمار اشتغال در حالی از سوی مسئولان، به صورت تصاعدی ارائه می شود که حتی با مقایسه ساده به این تناقض پی می بریم؛ که چرا با وجود آمار اشتغالزایی دستگاه های مختلف، نرخ بیکاری در سال 92 در خراسان جنوبی از 7.5 درصد به 9.1 درصد در سال 94 افزایش یافته و درتابستان امسال با افزایش دو برابری، به 13.4 درصد رسیده است؟ جالب است بدانیم؛ نرخ بیکاری خراسان جنوبی در سال 89، 6/9 درصد بوده است و بنا به اعلام مسئولان وقت، نرخ بیکاری باید تا پایان برنامه پنجم توسعه به 7 درصد کاهش می یافت و به همین منظور سالانه ایجاد 10هزار شغل ضروری بود تا با کاهش نیم درصدی، نرخ بیکاری به 7 درصد برسد. هرچند مرکز آمار ایران، در پاییز سال93 نرخ بیکاری خراسان جنوبی را ۷.۴ اعلام کرد اما باید پرسید آیا با کاهش نرخ بیکاری بعد از 5 سال، سالانه 10 هزار شغل ایجاد شده است؟ هرچند که فروردین ماه سال جاری، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی خراسان جنوبی در خصوص ایجاد فرصتهای شغلی دراستان، گفت:« میزان 9 هزار فرصت شغلی در بخش خدمات و صنعت در سال گذشته در استان ایجاد شده که تنها 2 هزار و 590 نفر به کار گمارده شده اند.»این درحالی است که در دی ماه سال 93 تعداد افراد جویای کار در استان ۱۸ هزار نفراعلام شده بود و نرخ بیکاری پس از 9 ماه یعنی در شهریور ماه سال 94 به 1/9 درصد افزایش یافته بود که نشان می دهد تعداد افراد جویای کار افزایش یافته اند اما اینکه در همان سال با وجود افزایش تعداد جویای کار، 6 هزار فرصت شغلی از دست برود، جای سوال است. اگر تا چند سال پیش، استان کم جمعیت خراسان جنوبی جزو استانهای با نرخ بیکاری کم بود، هم اکنون با افزایش دو برابری نرخ بیکاری، هفتمین استان کشور با نرخ بالای بیکاری است که به اعتقاد کارشناسان بازار کار، بخشی از افزایش نرخ بیکاری ناشی از اوضاع نامناسب اقتصادی و تولید است اما بخش دیگر به برنامه ریزی مسئولان بر می گردد.تناقض آمار ایجاد اشتغال و نرخ بیکاری را باید در زندگی مردم اشاره کرد، مطمئنا در هرخانه ای یک یا دو نفر فرد جویای کار و بیکار وجود دارد که همین موضوع آمارهای متناقض مسئولین را زیر سوال می برد. البته تعریف از فرد بیکار و شاغل در مرکز آمار و یا سازمانهای دیگر متفاوت است و شاید به همین دلیل بود که امسال در سرشماری سال 95 گزینه بیکاری حذف شده بود. از آنجایی که آمارها نقش مهمی در برنامه ریزی های کشور و استان دارد چرا نباید آمارها و تعریف از فرد شاغل و بیکار یکسان گردد تا هم آمارهای ارائه شده موثق باشد و هم برنامه ریزی دقیقی برای ایجاد شغل صورت گیرد؟ انتهای پیام/
شنبه ، ۴دی۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خاورستان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]