واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: روزنامه شرق: سال سیاه تکواندوی ایران در رقابتهای جایزه بزرگ و جام جهانی باکو به پایان رسید. تکواندوکاران کشورمان که رفته بودند نتیجه تلخ بازیهای المپیک ٢٠١٦ ریودوژانیرو را در این دو رویداد مهم جبران کنند، اینبار هم کارنامهای ضعیف از خود بهجا گذاشتند.
حذف چهار تکواندوکار در همان مبارزات ابتدایی و طلاییشدن فقط یک نماینده (سجاد مردانی)، تنها دستاورد این تیم پنجنفره بود.
در ادامه نیز حذف تیم از پیکارهای جام جهانی، اوج ناکامی این تیم در آخرین مسابقات رسمی سال ٢٠١٦ بود!
تیم ملی تکواندو، در حالی از المپیک ریو به بعد به بنبست رسید که در سه سال گذشته بهترین عناوین را در مسابقات جهانی و آسیایی به دست آورده بود.
بهطوریکه فرزان عاشورزاده و مهدی خدابخشی، هر دو به عنوان نفرات اول وزن خود در ردهبندی جهانی راهی المپیک ریو شدند، اما در کمال ناباوری با بدترین عملکرد از دور مسابقات کنار رفتند.
چه شد که این تیم به یکباره اسیر حاشیه و دگرگونی شد؟ این سؤال مبهمی است که هنوز هیچیک از مسئولان فدراسیون به آن پاسخ صریح و آشکاری ندادهاند.
در شرایطی که محمد پولادگر، رئیس فدراسیون، گفته بود ناکامی در المپیک ریو را بهسرعت بررسی میکنند و به اطلاع عموم میرسانند، اما بدون توجه به افکار عمومی، روند نزولی تیم ملی تکواندو ادامه پیدا کرد تا در بنبست باکو اعضای کادر فنی یکی پس از دیگری، از سمت خود استعفا دهند.
روز گذشته ابتدا غلامحسن ذوالقدری، مدیر تیمهای ملی تکواندو، خبر استعفای خود را اعلام کرد؛ كسی که ٢٠ سال است پابهپای پولادگر در این فدراسیون بوده و متهم به این است که همهکاره تکواندوی ایران است.
بعد از ذوالقدری، بیژن مقانلو، سرمربی تیم، استعفا داد. مربیای که به اعتقاد کارشناسان بخش کمی از این ناکامیها را باید به نام او نوشت. شاید اگر او نبود، تکواندو ایران بعد از المپیک لندن، با برکناری احساسی رضا مهماندوست، سرمربی پرافتخار تیم ملی سقوط کرده بود و هیچوقت دیگر روی پای خود نمیایستاد.
مقانلو در شرایطی بحرانی این تیم را تحویل گرفت که در المپیک لندن به نتیجه دلخواه نرسیده بود و در یک سال، دو مربی عوض کرده بود.
پیشکسوت تکواندو در حالی این تیم سراسر حاشیه را جمع کرد که در این مدت توانست آن را قهرمان جهان و آسیا کند.
درحالیکه همه پیشبینی میکردند او با نسل طلایی نوظهور این رشته بتواند در المپیک ریو نتیجهای رؤیایی کسب کند، اما به یکباره دچار سقوط آزادی شد که ورزش ایران را در شوک فروبرد.
مقانلو مسئولیت ناکامی در المپیک ریو را به گردن گرفت و ماند تا دوباره این تیم ازهمپاشیده را سرپا کند، اما این بار سربلند از این میدانِ سخت، بیرون نیامد.
مقانلو: آنهایی که تئوری میدادند حالا بیایند
بهترین مربی تکواندو جهان در سال ٢٠١٥، روز گذشته در همان باکو خبر استعفایش را رسانهای کرد. او گفت میروم تا شاهد روزهای غمانگیز تکواندو نباشم. «واقعا در این سه سال فشار سنگینی را از لحاظ روانی تحمل کردم. فکر میکنم دیگر وقتش باشد که بروم. ما این تیم را هم قهرمان جهان کردیم هم آسیا. بیش از ١١٣ مدال گرفتیم که بیش از ٥٠ درصد آن طلا بود. مدالگرفتنهای ما آنقدر طبیعی شده بود که همه فکر میکردند آنها را برای ما کنار گذاشتهاند و ما فقط میرویم آنها را میگیریم، اما واقعا این طور نبود. پشت این افتخارات فقط همدلی و تلاش بود».
او در توجیه ناکامی دوباره تیمش در باکو میگوید: «من از داشتههایم استفاده کردم، نه از تمام پتانسیل تکواندوی ایران. هماهنگینداشتن مسئولان در مسابقات باشگاههای کشور با تیم ملی، نگذاشت ما به نتیجهای که میخواهیم برسیم. متأسفانه بازیهای عقبمانده را سه هفته قبل از اعزام ما برگزار کردند که بیشترین ضربه را به ما زد؛ درحالیکه من خواسته بودم این کار را نکنند. با توجه به زمان کمی که تیم اختیار ما بود، بهترینهای لیگ و قهرمانی کشور را دعوت کردیم، اما اردوها خیلی دیر شروع شد. دست ابوالفضل یعقوبی آسیب دیده بود. بهنام اسبقی نیز مصدوم بود. بیشتر وقتمان در اردو برای ترمیم آسیبدیدگیها گذشت. آنها بازیهای سنگینی قبل از اعزام داشتند. بعد از آسیبدیدگی اسبقی در گرندپری، مجبور شدیم مهدی جلالی را جایگزین کنیم که او هم تجربه زیادی نداشت و نتوانست با جو مسابقات کنار بیاید. خدا را شکر تنها سجاد مردانی توانست از این شرایط سخت بیرون بیاید و مدال بگیرد که متأسفانه آن قدر اخبار بد انعکاس داده شد که اصلا ارزشی برایش قائل نشدند و مدالش نادیده گرفته شد». مقانلو هنوز هم حرفی از روزهای سختی که پشت سر گذاشته، نمیزند، اما این را میگوید که تکواندو هر ضربهای خورده از درون خانواده خودش بوده: «متأسفانه دو ماه قبل از المپیک ریو همهچیز بههم خورد و تیم را دچار حاشیه کردند. امیدوارم با رفتن من همهچیز درست شود. دوستانی که تئوری میدادند حالا بیایند و تئوری خود را اجرا کنند تا المپیک ٢٠٢٠ وقت زیاد است. اگر تکواندو الان بلند نشود، دیگر هیچ وقت زنده نخواهد شد». ذوالقدری و مقانلو روز گذشته در شرایطی استعفا دادند که پیش از این هم مهدی بیباک و مهرداد یوسفی، مربیان تیم ملی هم بعد از المپیک ریو در سکوت خبری، همکاریشان با این تیم را قطع کردند. البته فدراسیون مدعی است قرارداد این مربیان تا المپیک ریو بوده است!
شروع سقوط آزاد تکواندو از زمانی بود که پولادگر، رضا مهماندوست را در آستانه المپیک لندن ٢٠١٢ به دلیل اختلافنظرهای شخصی کنار گذاشت و متعاقب آن حواشی دیگری، مانند اختلافات درونی فدراسیون با کادر فنی، مربیان تیم ملی با بازیکنان و مهاجرت بیشمار تکواندوکاران به کشورهای دیگر رخ داد.
این روزها بسیاری از کارشناسان سهم رئیس فدراسیون را در این ناکامیها پررنگ میدانند. به اعتقاد آنها محمد پولادگر، نزدیک به ۲۰ سال در تکواندو ایران مدیریت کرده و در شرایط فعلی برنامه خاصی برای فدراسیون تحت مدیریت خود ندارد و راهکارهای او نیز برای برونرفت از این بنبست جواب نداده است.
۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۰۷:۱۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]