واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
در تقویم شمسی هفدهم مرداد بهخاطر شهادت محمود صارمی شهید عرصه خبر بهعنوان روز خبرنگار نام نهاده شده است. در روز خبرنگار خیلیها دست به کار میشوند و به انحای مختلف از خبرنگارها تجلیل میکنند. این امر گاه با یک هدیه همراه است و گاهی با یک پیامک و هدف قدردانی از زحمتکشان عرصه اطلاعرسانی است. عرصه خبر در این روز به شدت گسترده میشود و شاید در تنها مواقعی که خبرنگارها به چشم میآیند، اواسط مرداد باشد. به نظر نگارنده، تنها 17 مرداد روز خبرنگار نیست و روزهای ما وقتی است که در راستای رسالتمان گام برداریم و قلم بزنیم و آنگاه میتوانیم این ادعا را داشته باشیم که خبرنگار هستیم. هر وقت هم از دایره رسالت و قلم عدول کنیم، بیشک خیانت کردهایم و واژه "خبرنگار" شایسته ما نیست. باید تا جایی که میتوانیم برای خودمان "روز" تعیین کنیم و پیش وجدانمان راحت باشیم که به وظیفه و رسالتمان بدون هیچ حُب و بغضی عمل کردهایم .شاید قدردانی و تجلیل از قشر خبرنگار فقط در بحبوحه اواسط مرداد باشد، ولی ما روزهای دیگری نیز داریم که نیازی به تجلیل نیست و "وجدان" از ما تجلیل میکند. در این روز هر کس که ما را میشناسد و خبرنگار حسابمان میکند، پیامک تبریک میفرستد، بدون اینکه از دردهای ما اطلاع داشته باشد .دردهای قشر خبرنگار زیادند و درمان کم! نمیدانیم آیا این حق را داریم که از دردهایمان بنویسیم یا نه، با این حال فرصت خوبی است که از آلام خبرنگار بنویسیم، هر چند نمیدانیم گوش شنوایی هست یا نه! اهالی رسانه در خیلی مواقع مظلوم واقع شده و حقشان پایمال میشود و کوتاهترین دیوار موجود میشوند. گاه دیده شده که اگر مشکلی پیش بیاید به سرعت انگشت اتهام به سمت خبرنگار نشانه میرود و اوست که باید جواب ندانمکاری برخی را بدهد. موضوعهایی رسانهای شده که برخی معتقدند خبرنگار نباید آنها را کار میکرده و یا بعضی وقتها شخصی صحبتی را مطرح میکند اما بعد آن را تکذیب کرده و خبرنگار متهم میشود. سرانجام متوجه نشدهایم خبرنگاری جزو مشاغل سخت و زیانآور هست یا نه و کماکان این سوال ذهنمان را مشغول کرده است. بعضیها میگویند اگر بیمه خبرنگاری داشته باشیم جزو این گروه هستیم که متأسفانه بیمه خبرنگاری نداریم. واژهای که برای ما به کار برده میشود جالب است "کارمند- خبرنگار" و چقدر سخت است هم کارمند باشی و هم خبرنگار! خبرنگارها در خیلی از مواقع باید "دادستان" باشند و هر کسی بخواهد کاری اجرا کند از طریق خبرنگار موضوع را رسانهای میکند، ولی در مواقع لزوم کسی نیست که دادِ خودشان را بستاند. "دادستانهایی" که فقط برخی در هنگام نیاز آنان را میبینند و وقتی کارشان تمام شد، دیگر او را با ما کاری نیست. وقتی مطالب زیادی منتشر میشود که باب دل برخیهاست، خبرنگار وظیفهاش را ادا کرده، اما وقتی یک موضوع انتقادی یا خلاف میل دوستان کار شود، بدون شک و در بهترین حالت انگ ندانستن الفبای خبرنگاری را نثارت میکنند و هزار تهمت دیگر! در یک جعبه میوه همه خوب نیستند و شاید میوه بد هم وجود داشته باشد که قشر خبرنگار نیز چنین است و همه خوب نیستیم. لذا نباید همه را با یک چشم ببینند. جایگاه خبرنگارها بسیار رفیع است شاید از لحاظ مالی، حقوق و مزایای این قشر خوب نباشد ولی عشق به اینکار دلیلی شده که در راستای پیشرفت، توسعه و اطلاعرسانی گام برداریم و بیخیال مشکلهای روزمره فقط به رسالتمان فکر کنیم و قلم بزنیم. درد زیاد است که بیان همه آنها از حوصله این مطلب خارج است و نیاز به مثنوی هفتاد من کاغذ دارد. با این حال خبرنگارهای عزیز! تا حالا چند روز، روزتان بوده و چه تعداد مطالبی کار کردهاید که وجدانتان راحت بوده است؟ سربازهای جنگ نرم! قلمتان مستدام، روزهایتان سبز و رسالتتان همیشگی باد. یادداشت از: مهران مریدی، خبرنگار ایسنا، منطقه لرستان انتهای پیام
یکشنبه / ۱۷ مرداد ۱۳۹۵ / ۱۵:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]