واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هرمزگان در شهادت امام حسن عسکری (ع) به سوگ نشست بندرعباس- ایرنا- عاشقان و شیفتگان آل الله در هرمزگان با سیاهپوش کردن در و دیوار شهر، برافراشتن پرچم سیاه عزا؛ با قلب هایی اندوهگین و چشمانی اشک آلود در عزای شهادت جانسوز سلاله پاک پیامبر خوبی ها حضرت امام حسن عسکری (ع) مرثیه غم سرودند.
به گزارش پنجشنبه ایرنا" آئین های سخنرانی، سینه زنی، روضه خوانی و مرثیه خوانی در شب و روز این عزای بزرگ در شکوه و عظمتی خاص درهرمزگان برگزار شد و عاشقان و شیفتگان اهل بیت (ع) با حضور در مساجد، تکایا و بقاع متبرکه؛ بر سر و سینه زنان در عزای بزرگمردی از جنس نور، معرفت و معنویت به سوگ نشستند و اشک ماتم ریختند. مردم با گسترانیدن فرش عزای سلاله پاک پیامبر رحمت و مهربانی؛ با پخش نذری و برپائی ایستگاه صلواتی؛ از راه دور و از پس فرسنگ ها فاصله؛ عشق، محبت و ارادت خود به ساحت مقدس اهل بیت عصمت و طهارت (ع) را ابراز کردند.هشتم ربیع الاول سال 260 هجری؛ روز درد آلودی برای شهر سامرا بود؛ چرا که خبر شهادت امام عسکری در عنفوان جوانی دهان به دهان تکثیر شد و شهر را در اندوه و ماتم فرو برد. یازدهمین حجت الهی از حصار معتمدها رها شد؛ هستی؛ هستی اش را از کف داد؛ خاک بر سر زمین شد؛ پایه های آسمان فرو ریخت.یازدهمین رکعت عشق؛ با دلی خسته و قلبی شکسته و به زهر کین و جفا از میان مردمان نااهل و ناجوانمرد سامرا تا ابدیت عروج کرد و از بغض نهفته و زخم خاموش مانده در گلویش برای همیشه راحت شد و زمان و زمین را در غمگینانه ترین مصیبت فرو برد. یازدهمین حجت الهی؛ امام حسن عسگری (ع) در سال 232 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود.پدرش امام دهم؛ حضرت هادی (ع) و مادرش بانویی پارسا و شایسته به نام حدیثه است که برخی از او با نام سوسن یاد کرده اند.از آن جایی که امام حسن (ع) به دستور خلیفه عباسی در سامرا در محله عسکر سکونت اجباری داشتند "عسکری" نامیده می شود.از مشهورترین القاب حضرت؛ نقی و زکی و کنیه اش ابومحمد است. امام 22 ساله بود که پدر ارجمندش حضرت هادی (ع) به شهادت رسید.مدت امامتش شش سال و عمر شریفش 28 سال بود و در سال 260 هجری قمری ( عصر زمامداری معتمد عباسی ) به زهر کین و جفا به شهادت رسید و در خانه خود در شهر سامرا کنار بارگاه با عظمت پدر بزرگوارش امام هادی (ع) به خاک سپرده شد.گر چه امام حسن عسکری (ع) به حکم اوضاع نامساعد و محدودیت بسیار شدیدی که حکومت عباسیان برقرار کرده بود؛ موفق به گسترش دامنه دانش خود در سطح جامعه نشد؛ اما در عین حال؛ در همان فشار و خفقان شاگردانی تربیت کرد که هر کدام به سهم خود در نشر و گسترش معارف اسلام و رفع شبهات دشمنان نقش موثری داشتند.شیخ طوسی (ره) شاگردان حضرت را متجاوز از صد نفر ثبت کرده است که در میان آنان چهره های روشن و شخصیت های برجسته ای مانند احمد اشعری قمی، عثمان بن سعید عَمْری، علی بن جعفر و محمد بن حسن صفّار به چشم می خورد.امام حسن عسکری (ع) می فرمایند: پـارسـاتـریـن مـردم کسـی است که در هنگـام شبهه تـوقف کنـد؛ عابـدتـریـن مـردم کسـی است که واجبـات را انجـام دهـد؛ زاهـد تـریـن مـردم کسـی است که حـرام را تـرک نمـاید؛ کـوشنـده تـریـن مـردم کسـی است که گنـاهـان را رهـا سازد. (تحف العقول، ص 489). 7196 /6048خبرنگار: طیبه رحیمی ** انتشار دهنده : خلیل تنیده
18/09/1395
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]