واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راسخون : ولادت فرخنده حضرت زینت (س) که روز پرستار نام گرفته هر سال بهانه خوبی است تا به بخشی از مشکلات پرستاران پرداخته شود اما تبعیض در پرداختهای تیم سلامت و اضافه کاریهای اجباری مشکل تکراری و حل نشده پرستاران است. پرستاری گرچه از مشاغلی است که به طور مستقیم با سلامت افراد در ارتباط هستند اما پرستاران اغلب به دلیل ارتباط نزدیک و تنگاتنگ با بیماران در معرض فشارهای روحی و روانی قرار دارند. به گزارش خبرنگار مهر در یزد، این فشارهای روحی و روانی برخی اوقات بنابر دلایلی از جمله تبعیض در پرداختهای تیم سلامت، اضافه کاری های اجباری، کمبود تعداد پرستاران، بی توجهی متولیان امر بهداشت و سلامت و ... دو چندان می شود و دشواری حرفه مقدس پرستاری را افزایش می دهد. یکی از پرستاران بیمارستان شهید صدوقی یزد در مورد ساعات کار طولانی خود به خبرنگار مهر گفت: ساعت کار پرستاران بسیار طولانی است و سنگینی کار نیز در کنار ساعات طولانی سبب شده تا توان کافی برای خدمت رسانی به بیماران را نداشته باشیم. وی بیان داشت: به دلیل کمبود پرستار گاهی مجبور به اضافه کاریهای اجباری می شویم که این اضافه کاریها گاهی واقعا نفس گیر می شوند. ساعت کار پرستاران باید هفته ای 36 ساعت باشد اما با اضافه کاریهای اجباری ساعات کار آنها به هفته ای 44 ساعت هم می رسد اضافه کاریهای پرستاران در بسیاری از بیمارستانها در حالی اجباری است که این شغل جزو مشاغل سخت و زیان آور شناخته شده است بر همین اساس ساعات کار پرستاران در هفته باید 36 ساعت باشد در حالیکه این میزان با اضافه کاریهای اجباری به 44 ساعت در هفته نیز می رسد. البته در این میان پرستارانی که در شیفتهای شب مشغول رسیدگی به بیماران هستند، بیش از سایرین متحمل فشار روحی و جسمی می شوند. عده ای از پرستاران نیز از تبعیض در پرداختها گلایه دارند. یکی از پرستاران بیمارستان مادر یزد در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: در یک تیم که به تیم سلامت معروف است، پزشک، دستیار، پرستار، بهیار و ... مشغول فعالیت هستند اما میزان حقوق پرداخت شده به پزشکان در برخی موارد به 100 برابر پرستاران می رسد این در حالی است که زحمات پرستاران و ساعات کار آنها بسیار طولانی تر است. تبعیض بین پرستاران و پزشکان در پرداختها گاهی به 100 برابر می رسد وی ادامه داد: منکر تفاوت جایگاه شغلی پزشک و پرستار نیستیم اما به نظر می رسد تفاوت در پرداختها تا چهار یا پنج برابر عادی باشد ولی پرداخت حدود 100 برابری به برخی پزشکان عادلانه نیست. این پرستار گفت: دولت و مجلس مدتهاست که وعده هایی برای رسیدگی به وضعیت پرستاران و تسهیل شرایط شغلی آنها کرده اند، اما هنوز هیچ تغییر در وضعیت شغلی ما به وجود نیامده است. نماینده مردم اردکان در مجلس شورای اسلامی در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: مجلس با اشراف کامل بر مشکلات نظام سلامت، آمادگی حل مشکلات این بخش و پرستاران را دارد. قوانین مربوط به پرستاران در میان وزارتخانه های بهداشت و رفاه سرگردانند محمدرضا تابش افزود: مجلس در این راستا دو طرح و لایحه را به تصویب رساند. یکی طرح تعرفه گذاری خدمات پرستاری به منظور ارج نهادن به نقش غیر قابل انکار پرستاران در زنجیره ارائه خدمات درمانی و جبران خدمات فنی و تخصصی آنها و دیگری لایحه ارتقای بهره وری خدمات بالینی نظام سلامت جهت جبران مناسب خدمات تخصصی پرستاران، بهیاران و سایر حرفه های مشابه و تقلیل ساعات کاری آنها به دلیل آنکه شغل پرستاری جزو مشاغل سخت و زیان آور است. تابش با ابراز تاسف از عدم اجرای کامل این قوانین و سرگردانی آن بین وزارتخانه های بهداشت و رفاه و شورای عالی بیمه، بر اجرایی شدن هر چه سریعتر کامل این قوانین تاکید کرد و از مسئولان امر خواست تا نسبت به تحقق وعده های داده شده اقدام کنند. نماینده مردم اردکان تصریح کرد: با توجه به اشراف کامل مجلس بر مشکلات نظام سلامت، این آمادگی وجود دارد تا نسبت به تصویب هر طرح و لایحه که پیامد آن ارتقای این بخش و فراهم آوردن بستر مناسب جهت ارائه خدمات برای پرستاران فعال در این عرصه از جمله افزایش حقوق، کاهش ساعات کاری، تعرفه گذاری خدمات درمانی، استخدام پرستاران و .... اقدام کند. یکی دیگر از پرستاران یزدی در مورد نحوه پرداختها عنوان کرد: پرداخت حقوق به ویژه کارانه ها در برخی موارد با تاخیر صورت می گیرد. وی افزود: البته در برخی بیمارستانها پرداخت حقوق پرستاران به موقع انجام می شود اما در برخی بیمارستانها نیز شاهد تاخیر در پرداخت کارانه ها هستیم. آنچه بیش از همه پرستاران را دچار مشکل کرده است، اضافه کاریهای اجباری است که به نظر می رسد یکی از دلایل آن عدم تناسب جمعیت با تعداد پرستاران مورد نیاز است. تعداد پرستاران کشور برای رسیدن به میانگین جهانی باید 2.5 برابر آمار فعلی شود بر اساس میانگین جهانی به ازای هر هزار نفر، سه پرستار مشغول فعالیت هستند در حالی که این رقم در کشور ما 1.3 است که برای رسیدن به میانگین استانداردهای جهانی باید تعداد پرستاران فعلی کشور به 2.5 برابر آمار فعلی افزایش یابد. افزایش تعداد پرستاران می تواند در کاهش فشار روحی و روانی بر پرستاران موثر باشد ضمن اینکه ارائه خدمات به بیماران نیز مطابق با استانداردهای جهانی انجام خواهد شد و کمتر شاهد گلایه بیماران از عدم رسیدگی در بیمارستانها خواهیم بود. البته مشکلات طرح شده تنها مشکلات پرستاران رسمی یا قراردادی است و مشکلات پرستارانی که در قراردادهایی موسوم به قراردادهای حجمی مشغول فعالیت هستند، ده ها برابر پرستاران قراردادی است. این قشر از پرستاران نیز با نبود امنیت شغلی، نبود بیمه، تاخیر در پرداختها، باقی ماندن مبلغی از دستمزد آنها نزد کارفرما تا پایان زمان قرارداد و مواردی از این دست، دست و پنجه نرم می کنند. این همه در حالی است که استان یزد نسبت به سایر استانهای کشور از وضعیت بهتری در زمینه رسیدگی به امور پرستاران برخوردار است اما امید داریم روزی فرا برسد که شاهد امنیت شغلی، رفع تبعیض ها و ... نه تنها در حرفه پرستاری بلکه در تمامی حوزه های کاری باشیم. 997
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 240]