محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832086760
رویکرد انحرافی، مانعی در برابر ادغام دو سازمان متولی زیست بوم ایران - پایگاه خبری تحلیلی زیست بوم
واضح آرشیو وب فارسی:زیست بوم: در این بین، برخی که غالباً صلاحیت تخصصی برای اظهارنظر در این زمینه را ندارند و تجربه های جهانی در مدیریت محیط زیست را نیز مطالعه نکرده اند اما مدتی است که تریبون رسانه ها را در اختیار می گیرند و بدون ارائه هیچ گونه استدلال علمی و حقوقی، ندای مخالفت با ادغام دو سازمان و تشکیل وزارت منابع طبیعی و محیط زیست را سر می دهند.زیست بوم/رضا شیخ پور: پس از سال ها انتظار، سرانجام فرصتی برای شکل گیری تشکیلاتی قدرتمند و یکپارچه برای مدیریت و حفاظت از زیست بوم ایران مهیا شده است. مجلس دهم که به نظر می رسد در مقایسه با اکثر مجالس پیشین، توجه بیشتری به مقوله محیط زیست داشته باشد، مجدانه پیگیر تشکیل "وزارت محیط زیست و منابع طبیعی" است. ادغام سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور و سازمان حفاظت محیط زیست با توجه به مأموریت ها و شرح وظایف مشابهی که در مدیریت زیست بوم ایران دارند مطمئناً منجر به هم افزایی در توانمندی ها و تقویت ظرفیت و قدرت اجرایی مدیریت طبیعت با رویکردی اکوسیستمی خواهد شد. در این بین، برخی که غالباً صلاحیت تخصصی برای اظهارنظر در این زمینه را ندارند و تجربه های جهانی در مدیریت محیط زیست را نیز مطالعه نکرده اند اما مدتی است که تریبون رسانه ها را در اختیار می گیرند و بدون ارائه هیچ گونه استدلال علمی و حقوقی، ندای مخالفت با ادغام دو سازمان و تشکیل وزارت منابع طبیعی و محیط زیست را سر می دهند. مخالفان، وظایف این دو سازمان را به امور اجرایی و نظارتی تفکیک می کنند؛ وظایف سازمان حفاظت محیط زیست را نظارتی و وظایف سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور را اجرایی قلمداد کرده و بدین نحو تحقق ادغام را منجر به اضمحلال سازمان حفاظت محیط زیست معرفی می کنند. بارها از مخالفانی که چنین ادعایی دارند درخواست شده وظایف اجرایی و نظارتی دو سازمان را به صورتی علمی و حقوقی تشریح و تبیین کنند اما تاکنون این درخواست اجابت نشده و همچنان به فرافکنی و کلی گویی های خود در وصف وظیفه مندی های اجرایی و نظارتی این دو سازمان ادامه می دهند. طبق مفادی از شرح وظایف که در پرتال سازمان حفاظت محیط زیست درج شده است حفاظت از اکوسیستم های طبیعی کشور و ترمیم اثرات سوء گذشته در محیط زیست، پیشگیری و ممانعت از تخریب و آلودگی محیط زیست، ارزیابی ظرفیت قابل تحمل محیط در جهت بهره وری معقول و مستمر از منابع طبیعی از جمله محوری ترین وظایف این سازمان است. وظایف سازمان جنگل ها نیز در زمینه حفظ و حمایت، احیاء، توسعه و بهره برداری اصولی از جنگل ها، مراتع، اراضی جنگلی، بیشه های طبیعی، اراضی مستحدثه ساحلی، حفاظت و حمایت از آب و خاک کشور و مدیریت علمی حوزه های آبخیز با رعایت اصول توسعه پایدار تعریف می شود. این شرح وظایف به سادگی نشان می دهد که مأموریت های دو سازمان کاملاً به هم پیوسته است. حفاظت از آب، خاک، هوا، پوشش گیاهی و حیات وحش و مدیریت علمی بر این منابع زیستی چنانچه با رویکرد و نگاه اکوسیستمی همراه باشد در صورت برخورداری از سازمان مدیریتی واحد، امکانپذیر خواهد بود. ماده یک قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب ۲۸ خرداد ۱۳۵۳ و اصلاحیه ۲۴ آبان ۱۳۷۱، وظایف سازمان حفاظت محیط زیست را این گونه تشریح می کند: "حفاظت و بهبود و بهسازی محیط زیست و پیشگیری و ممانعت از هر نوع آلودگی و هر اقدام مخربی که موجب برهم خوردن تعادل و تناسب محیط زیست می شود، همچنین کلیه امور مربوط به جانوران وحشی و آبزیان آب های داخلی از وظایف سازمان حفاظت محیط زیست است" . آیا مخالفین ادغام، اصولاً امر حفاظت را در زمره وظایفی اجرایی نمی دانند؟ آیا حفاظت از مناطق چهارگانه، حفاظت از حیات وحش، حفاظت از منابع آب و حفاظت از خاک و هوا، وظایفی غیر اجرایی هستند؟ طیفی دیگر با توجه به غلبه داشتن رویکرد منطقه ای بر رویکرد ملی در نظام پارلمانی غیر حزبی ایران، در حالی که تشکیل وزارتخانه را موجب تضعیف سازمان حفاظت محیط زیست قلمداد کرده و به این جهت با ادغام دو سازمان اعلام مخالفت می کنند اما بلافاصه نقض غرض کرده و توصیه و تأکید می کنند که سازمان جنگل ها باید به تنهایی تبدیل به وزارت منابع طبیعی شود! گویا این نظام پارلمانی که به زعم مخالفین، برای سازمان حفاظت محیط زیست می تواند ویرانگر باشد اما برای منابع طبیعی کشور می تواند معجزه کند و حکم منجی را داشته باشد! اگر تحت نظارت پارلمان قرار گرفتن بد است پس برای هر دو سازمان متولی زیست بوم ایران، بد خواهد بود! این تناقض گویی نشان می دهد که اکثر مخالفین ادغام نه تنها صلاحیت تخصصی اظهارنظر در این زمینه را ندارند بلکه در صداقت اینان نیز باید تردید داشت. اینکه وزارتخانه ی حاصل از ادغام، تحت تأثیر رویکردهای منطقه ای در نظام پارلمانی کشور می تواند در ابتدای کار خود با چالش هایی مواجه باشد مسلماً تردیدی وجود ندارد ولی تحقق اصلاحات ساختاری برای نجات زیست بوم ایران، نیازمند به متحمل شدن هزینه هایی است که با پشتوانه اجتماعی دوستداران محیط زیست به راحتی می توان بر این گونه فشارها نیز غلبه کرد و هزینه ها را پایین آورد به شرطی که محیط بانان و جنگل بانان متحد شوند؛ اتحاد، رمز پیروزی و مدیریت مقتدرانه زیست بوم ایران خواهد بود. البته خروج سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور از ذیل وزارت جهاد کشاورزیو ادغام با سازمان حفاظت محیط زیست، دو شرط لازم برای تحقق اصلاحات در ساختار سازمانی و گام اول برای نجات طبیعت ایران بوده و مسلماً اینکه تشکیلات ادغام شده در جایگاه معاونت ریاست جمهوری باقی بماند یا به وزارتخانه تبدیل شود قابل بحث و بررسی بیشتری می باشد. در حالی که اظهارات هر دو طیف از مخالفان ادغام، تاکنون وجاهت علمی و حقوقی نداشته و از طرفی مجلس دهم را نیز مصمم به تشکیل وزارت منابع طبیعی و محیط زیست می بینند لذا برای به حاشیه راندن این مطالبه تاریخی، رویکردی انحرافی را پیش گرفته اند و پیشنهاد می کنند که باید با جداسازی معاونت محیط زیست طبیعی از سازمان حفاظت محیط زیست و ادغام این معاونت با سازمان جنگل ها، «وزارت منابع طبیعی» تشکیل شود و بدین نحو سازمان حفاظت محیط زیست بدون معاونت طبیعی، همچنان در قامت معاونت ریاست جمهوری باقی بماند! اکنون سازمان حفاظت محیط زیست دارای پنج معاونت است؛ رشته منابع طبیعی نیز دارای گرایش های محیط زیست، جنگلداری، آبخیزداری، مرتع، شیلات و صنایع چوب و کاغذ می باشد. به این ترتیب از لحاظ علمی دو معاونت "محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی" و "محیط زیست دریایی" در خانواده بزرگ منابع طبیعی می گنجند. معاونت توسعه مدیریت، حقوقی و امور مجلس که در دو سازمان، مشابه است. در ارتباط با معاونت آموزش و پژوهش نیز بعید به نظر می رسد اشکالی بر آن وارد بدانند که در ساختار ادغامی جدید لحاظ گردد. معاونت محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست نیز دارای سه دفتر و یک مرکز است؛ صرفنظر از اینکه می توان برای واگذاری بخشی از وظایف این معاونت به شهرداری ها بحث کرد، اما باید به صورتی دقیق و جزیی وظایف "مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم" و سه دفتر دیگر مورد بررسی قرار گیرد و تبیین شود که آیا این دفاتر دارای وظایفی اجرایی هستند و آیا این وظایف در ارتباط با عرصه های منابع طبیعی می باشند؟! مخالفان ادغام، همچنین باید محیط زیست و ارتباط مفهومی آن با منابع طبیعی را نیز مجدداً تعریف کنند! جدای از اینکه پیشنهاد شقه کردن سازمان حفاظت محیط زیست از سوی مخالفین ادغام، واجد هیچگونه توجیه علمی و حقوقی نمی باشد، به نظر می رسد این رویکرد انحرافی، شگردی جدید برای مقابله با تشکیل "وزارت منابع طبیعی و محیط زیست" باشد. زیرا این طیف از مخالفان ادغام به خوبی می دانند که قوای مجریه و مقننه صرفاً در صورتی با اصلاح ساختار سازمانی موافقت خواهند کرد که بدنه دولت بزرگتر نشود و به همین جهت به هیچ وجه سازمان جنگل ها را از معاونت یک وزارتخانه تبدیل به وزارتی مستقل نخواهند کرد مگر اینکه با ادغام سایر سازمان های مرتبط از جمله سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان امور اراضی و حتی سازمان شیلات، تشکیل وزارتخانه برای دولت توجیه اقتصادی داشته باشد. همچنین مخالفین ادغام می دانند که سازمان حفاظت محیط زیست از نفوذ و پشتوانه سیاسی و اجتماعی به مراتب گسترده تری نسبت به سازمان جنگلها برخوردار است و لذا فعالین این حوزه به هیچ وجه اجازه نخواهند داد که سازمان متولی محیط زیست، بی هویت شود. کسانی که مدام بر طبل این پیشنهاد انحرافی می کوبند اگر در زمره دشمنان آگاه نباشند حداقل از قبیله دوستان ناآگاه هستند! بهتر است فرصتی که برای نجات منابع طبیعی ایران در برابرمان قرار دارد را از دست ندهیم؛ شاید این آخرین فرصت باشد./ *کارشناس منابع طبیعی ایانا
دوشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زیست بوم]
[مشاهده در: www.zistboom.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها