واضح آرشیو وب فارسی:شعار سال: چندشنبه بازارها راه درآمدی بسیاری از کسانی است که آن ها را به عنوان دست فروش می شناسیم؛ اما این دستفروش ها چرا دستفروش شده اند و کسب و کارشان چه شکلی است؟شعار سال: « روسری فقط پنج هزار تومان.» صدای مرد در صدای بقیه فروشنده ها و میان بوی گلپر و باقالی و ادویه های تندوتیز قاطی می شود تا چند متر زودتر ما را به سمت سه شنبه بازار هدایت کند. اینجا هر کس در حد توان خودش یک گوشه ای بساط کرده و بلندبلند برای جنسش تبلیغ می کند. یکی فقط یک کیسه پر از روسری دارد و دیگری در بساطش انواع لوازم آشپزخانه پیدا می شود.هر هفته، سه شنبه ها اینجا پر از دست فروش هایی می شود که اجناسشان را ارزان تر از مغازه های معمولی به دست مردم می دهند تا هم خودشان بهتر بفروشند هم مردم مایحتاج خود را با تنوع بیشتر و قیمت کمتری خریداری کنند. اینجا مردم یک قطعه زمینِ بدون سقف و درودیوار را روزانه کرایه می کنند تا بدون دلهره از برخورد مأموران شهرداری به کسب وکار بپردازند . چرا دست فروشی؟ دست فروش در تعریف ساده فردی است که محلی برای فروش کالا یا خدمات خود ندارد یا اینکه اجناسش محدود بوده و در حد اجاره کردن یک مغازه نیست یا حتی خود تولیدکننده کالاست و فروش به واسطه برای او صرف نمی کند و به همین علت، برای پیدا کردن مشتری هایش به ایستگاه های مترو، اتوبوس، کنار خیابان و جاده و ... پناه می برد. چندشنبه بازارها راهی برای ساماندهی این عده هستند که در این بحران بیکاری بتوانند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند و خودشان خرج زندگی شان را دربیاورند. البته برای مقابله با دست فروشی، شهرداری و بعضی ارگان های دیگر راه حل هایی در نظر گرفته اند. مثلاً در کنار همین سه شنبه بازار پایتخت، شهرداری یک سالن بزرگ شبیه یک پاساژ را به زنان سرپرست خانوار اختصاص داده و در برابر پول اندکی در حدود 150 هزار تومان ماهانه آن را کرایه می دهد. البته این به معنا نیست که بقیه نمی توانند در این بازار مغازه داشته باشند؛ اما نرخ کرایه برای آن ها متفاوت است. مریم زن میان سالی است که یک مغازه کوچک لوازم بهداشتی دارد و با دخترش آن را اداره می کند: «مغازه مال دخترم است؛ اما چون تاکسی سرویس بچه های دبستانی است، ظهرها مغازه خالی می ماند و من مجبورم او را در اداره مغازه کمک کنم.» مریم می گوید که دخترش سرپرست خانوار است و خودش باید خرج زندگی را دربیاور و برای همین هم دوشغله است. از درآمد هم که می پرسیم؛ جواب می دهد: «خیلی تعریفی ندارد؛ اما روزهایی که اینجا سه شنبه بازار است، شلوغ تر از روزهای دیگر می شود و فروش ما هم بیشتر است.» روزی 15 هزار تومان کرایه می دهیم با تمام تدابیر کم نیستند کسانی که توان کرایه کردن مغازه ندارند یا حتی اگر درآمدشان هم خوب باشد، فروش محصولاتشان فصلی است و نمی صرفد به خاطر آن مغازه اجاره کنند. دست فروش های سه شنبه بازار حاضر به حرف زدن نیستند و حتی آن هایی که دوکلمه ای حرف می زنند، سریع پشیمان می شوند و هیچ رقمه حاضر نمی شوند صوت یا عکسی از آن ها ثبت و ضبط شود. خدیجه یکی از زن هایی است که در بساطش از لیف تا شعله پخش کن و دم کنی پیدا می شود و هر هفته برای سیر کردن شکم پنج فرزندش راهی چندشنبه ها بازارها می شود. اول ازهمه از نرخ کرایه دست فروش ها می پرسیم که می گوید: «قیمت را اینجا با ما روزانه حساب می کنند. نرخ ها هم متفاوت است. مثلاً آن قسمت هایی که جایشان بزرگ تر یا خوش مسیرتر هستند، گران تر است و قسمت هایی که پرت و بدمسیر است، مثل جایی که ما گرفتیم، ارزان تر است. قیمت ها هم از 15 هزار تومان شروع می شوند و بهترین قسمت ها هم حدود 30 هزار تومان است.» خدیجه به غیراز سه شنبه بازار، بقیه روزهای هفته هم به چندشنبه بازارهای دیگر هم سر می زند. «ما هرروز صبح زود باید اینجا بیاییم و برای خودمان جا بگیریم و کسی جای مشخصی ندارد؛ البته بعضی که اینجا شناخته شده هستند باهم بر سر جای ثابت به توافق رسیده اند.» خدیجه بااینکه پول چندانی برای کرایه نمی دهد؛ اما می گوید گاهی به اندازه همین پول هم کار نمی کند و دست خالی به خانه برمی گردد . بازار روز به صرفه تر است بازار روزها در بعضی از شهرهای کشور مثل شهرهای شمالی تاریخ دیرینه ای داشته و سال هاست که رونق دارد و دست فروشی در آن ها هم لزوماً مترادف با شغل کاذب نیست. دلایل زیادی برای رونق و رواج این چندشنبه بازارها وجود دارد؛ چراکه اکثر افرادی که کالاهایشان را در این بازار می فروشند، تولیدات خودشان مثل ماهی و اردک و برنج و ... را عرضه می کنند یا اینکه خیلی از این افراد دو شغله هایی هستند که دست فروشی در چندشنبه بازار اوقات بیکاری آن ها را پر می کند؛ مثل کشاورزانی که در کنار شالی کاری، اردک های پرورشی در شالی های خود را در این بازار می فروشند. درواقع این بازارهای روز، راهی برای دور زدن واسطه های ریزودرشت هستند تا هم کالاها تازه تر و زودتر و ارزان تر به دست مشتری ها برسند هم فروشنده ها سود بیشتری ببرند . باید قبول کنیم در شرایط بیکاری و تورم، دست فروشی برای کسانی که درآمدی ندارند، تنها راه گذران زندگی است و بهتر است به جای برخورد با آن ها باید به فکر ساماندهی فعالیت های آن ها بود علاوه بر این، برای برخی از محصولات فصلی و برخی افراد چندشنبه بازار بهترین بازار فروش است. فقط باید نهادی وجود داشته باشد که مسئولیت نظارت بر این دست فروشان را بر عهده بگیرد تا در این فضا سودجوها و کسانی که دنبال راهی برای فروش اجناس قلابی و قاچاق خود هستند، مجال فعالیت پیدا نکنند . با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری تسنیم، تاریخ انتشار 14 آذر 95 ، کد مطلب: 1257273 : www.tasnimnews.com
دوشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شعار سال]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]